Αφορμή για το παρόν άρθρο είναι:
1. Η πρωτοφανής ενεργειακή κρίση τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, που απειλεί να ανατρέψει τα δεδομένα στην οικονομία, στην γεωπολιτική αλλά και στον καθημερινό τρόπο ζωής οδηγώντας σε πρωτόγνωρες συνθήκες.
2. Η επιστημονικά αποδεδειγμένη εδώ και χρόνια ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην χώρα μας.
3. Η διαχρονική αδράνεια του Ελληνικού κράτους για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων με εξαίρεση τις προσπάθειες των τελευταίων ετών, χωρίς όμως να έχουν υπάρξει ακόμη απτά αποτελέσματα.
Πράγματι πριν από μερικά χρόνια όποιος επιστήμονας μιλούσε για τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα υδρογονανθράκων της Ελλάδας θεωρούνταν γραφικός και λοιδορούνταν.
Σήμερα, με μετριοπαθείς εκτιμήσεις, όπως αυτές έχουν πλέον δημοσιευτεί σε τεύχος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών, τα πιθανά εκμεταλεύσιμα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ελλάδας ανέρχονται στα 2,7 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Τα κοιτάσματα αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν σε χρονικό ορίζοντα 35 - 45 ετών. Λαμβάνοντας υπ' όψιν, ως μέτρο σύγκρισης, τις σημερινές ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδας τα κοιτάσματα αυτά μπορούν να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα 100 χρόνια.
Εάν στα κοιτάσματα φυσικού αερίου προστεθούν και τα αντίστοιχα κοιτάσματα πετρελαίου είναι προφανές ότι η Ελλάδα από εισαγωγέας μπορεί πλέον να μετατραπεί σε εξαγωγέας ενέργειας με τεράστια ευεργετική επίδραση στην εθνική οικονομία.
Οι πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αναδεικνύουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο:
• Την μονομερή ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία.
• Την βεβιασμένη προσπάθεια απεξάρτησης από τον λιγνίτη.
• Την ενοχοποίηση χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
• Την υπεραισιόδοξη εκτίμηση της ταχύτατης μετάβασης στην πράσινη ενέργεια.
• Και βεβαίως την γραφειοκρατική δυσλειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε κάθε περίπτωση το φυσικό αέριο αποτελεί το μεταβατικό καύσιμο μέχρι την μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Η λύση του πανάκριβου εισαγόμενου υγροποιημένου LNG από την Αμερική μόνο προσωρινή λύση μπορεί να είναι.
Με βάση τα παραπάνω η ανάγκη αξιοποίησης των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου είναι πλέον αδήριτη.
Ήδη το Ισραήλ, η Αίγυπτος έχουν προχωρήσει στην εξόρυξη των δικών τους κοιτασμάτων. Η Κύπρος αν και πολύ πιο αδύναμη στρατιωτικά και με στρατεύματα κατοχής στο έδαφός της βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από την Ελλάδα στην διαδικασία της αξιοποίησης των κοιτασμάτων της. Οι ευθύνες της ολιγωρίας και της ατολμίας στην Ελλάδα είναι διαχρονικές και τεράστιες.
Είναι προφανές ότι πρέπει να γίνουν γρήγορα και αποφασιστικά βήματα για την αξιοποίηση των Ελληνικών κοιτασμάτων, για την κατασκευή του αγωγού East Med με την δυνατότητα να μεταφέρει εκτός από φυσικό αέριο και υδρογόνο καθώς επίσης και για την συνεργασία με τις άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.
Πώς είναι δυνατόν τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα, ειδικά στις παρούσες συνθήκες ενεργειακής κρίσης, να διαθέτουν στην επικράτειά τους τόσο πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων (Ανατολική Μεσόγειος) και να μην επισπεύδουν τις διαδικασίες αξιοποίησής τους;