Σε ένα σοβαρό πολιτικό «αμάρτημα» υπέπεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας με τα όσα είπε σε δημοσιογράφο εφημερίδας περί «απειλούμενης πολιτικής σταθερότητας» και περί ανησυχίας του για «ενδεχόμενο μελλοντικό πολιτικό αδιέξοδο», αναφερόμενος στις εθνικές εκλογές και στο ενδεχόμενο να μην έχει κερδίσει την αυτοδυναμία ο Κ.Μητσοτάκης.
Φυσικά όλες αυτές οι ανησυχίες είναι «αέρας κοπανιστός» καθώς η κυριαρχία της χώρας έχει εκχωρηθεί πλήρως στις Βρυξέλες και τους δανειστές και αυτό δεν αλλάζει.
Όταν δεν κέρδισε την πρωθυπουργία το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχαμε τρεις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, μέχρι να μπορέσει να σχηματίσει αυτούναμη κυβέρνηση ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού.
Εκλογές που διεξήχθησαν Ιούνιο του 1989, Νοέμβριο του 1989 και Απρίλιο του 1990.
Στα μεσοδιαστήματα δεν κινδύνευσε καμιά πολιτική σταθερότητα, κανονικά σχηματίστηκαν οικουμενικές κυβερνήσεις και η χώρα διοικήθηκε χωρίς προβλήματα.
Δεν κινδύνεψε επίσης όταν παραιτήθηκε το 2011 ο Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου.
Για ποια σταθερότητα μιλάμε;
Αυτή την στιγμή την διαχείριση την έχουν οι Βρυξέλλες τυπικά και ουσιαστικά.
Είμαστε υπό την μόνιμη εποπτεία των Βρυξελλών.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς να μας εγκρίνει δανειοληψία η ΕΚΤ, ενώ ο προϋπολογισμός έρχεται έτοιμος από τις Βρυξέλλες και απλά ψηφίζεται.
Όλες οι δαπάνες εγκρίνονται από τις Βρυξέλλες.
Η σταθερότητα λοιπόν με την έννοια του «flatline» είναι δεδομένη.
Πώς θα διαταραχθεί κάτι; Είτε ο Μητσοτάκης πάει στις Βρυξέλλες, είτε ο Τσίπρας, είτε ο Ανδρουλάκης, είτε η Λατινουπούλου τα ιδία πράγματα θα κάνει.
Γιατί κανείς δεν θα ρισκάρει να κλείσουν οι τράπεζες όπως είχε γίνει το καλοκαίρι του 2015.
Ούτε στα ελληνοτουρκικά μπορεί να υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Αλίμονο αν περίμεναν στις Ένοπλες Δυνάμεις την «κατάλληλη» πολιτική ηγεσία για να πολεμήσουν!
Άρα ο Κωνσταντίνος Τασούλας μιλάει ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και όχι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Γιατί θα έπρεπε να ξέρει ότι ο ΠτΔ εκ του θεσμού είναι ουδέτερος και δεν παίρνει θέση ποτέ υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κ.Τασούλας έγινε ΠτΔ με μία απλή πλειοψηφία στην Βουλή, δηλαδή την κυβερνητική.
Αλλά ακόμα και έτσι ο ίδιος έπρεπε να νιώθει και να είναι «διακομματικός».
