«Ουσιαστικές πολιτικές και μέτρα όπως η διατροφική επάρκεια της χώρας σε τρόφιμα και η μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής, δεν υπάρχουν στην ατζέντα της κυβέρνησης», τόνισε ο υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλης Κατρίνης, μιλώντας στα Τρίκαλα και την Καρδίτσα.

Παράλληλα αναφέρθηκε στην εγκατάλειψη της Θεσσαλίας, ένα μόλις χρόνο μετά τη βιβλική καταστροφή που υπέστη από τις πλημμύρες

Όπως είπε:

-Ένα χρόνο μετά δεν έχουν καταβληθεί αποζημιώσεις.

-Το 25% της καλλιεργήσιμης γης έχει υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή.

-Οι εξαγγελίες και οι υποσχέσεις της κυβέρνησης έμειναν στα λόγια.

-Ο Θεσσαλικός κάμπος, πηγή διατροφικής ασφάλειας για τη χώρα, δεν μπορεί πλέον να παράγει τα αναγκαία προϊόντα και είμαστε αναγκασμένοι να τα εισάγουμε.

Ο Μιχάλης Κατρίνης επισήμανε ότι «η μείωση των εκτάσεων γης που καλλιεργούνται, σημαίνει μείωση παραγωγής και έλλειψη βασικών προϊόντων που άλλοτε η ελληνική γη παρήγαγε σε αφθονία. Σημαίνει αύξηση των τιμών, σημαίνει όμως και αύξηση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών λόγω της αύξησης των εξαγωγών».

Τόνισε ότι «Μια νέα προγραμματική πρόταση διακυβέρνησης για την αναγέννηση του πρωτογενούς τομέα πρέπει να περιλαμβάνει την ανάκτηση της διατροφικής επάρκειας της χώρας.

Η διατροφική επάρκεια της χώρας συνδέεται με πολιτικές όπως η αύξηση της παραγωγής, η μείωση του κόστους για τους αγρότες, φορολογικά κίνητρα, πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία».

Ο κ. Κατρίνης ανέφερε ότι η χώρα έχει χαμηλό δείκτη διατροφικής επάρκειας σε τρόφιμα και προϊόντα όπως όσπρια, πατάτες, ζάχαρη, σιτηρά, στο αγελαδινό γάλα, στο χοιρινό και βόειο κρέας, ενώ ζητήματα διατροφικής επάρκειας καταγράφονται πλέον σε δημητριακά και φρούτα με τις εισαγωγές να αυξάνονται αλματωδώς.

«Η Ελλάδα που παράγει, έχει διατροφική επάρκεια και έχει στην κορυφή των προτεραιοτήτων της τον πρωτογενή τομέα, πρέπει να είναι βασικό στοιχείο μιας εναλλακτικής και προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης από μια Μεγάλη Παράταξη.

Η Θεσσαλία βιώνει την αδιαφορία, αν όχι την απρόκλητη κοροϊδία της κυβέρνησης, που ένα χρόνο μετά έχει μείνει στα λόγια και στις υποσχέσεις.

Εκτός από την επικοινωνιακή διαχείριση και τις υποσχέσεις, υπάρχει και η πολιτική του έργου, της αλήθειας, του σεβασμού απέναντι στους πολίτες.

Αυτή η πολιτική πρέπει να επιστρέψει. Σε αυτή την πολιτική πιστεύω».