«Στη σφαίρα της φαντασίας» των πηγών του Μαξίμου, που διέρρεαν προσπαθώντας «να μαζέψουν τα αμάζευτα» που προκλήθηκαν σε διπλωματικό επίπεδο από την ντροπιαστική για τη χώρα ακύρωση από τον Βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σουνάκ της συνάντησης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι τα Γλυπτά του Παρθενώνα, πιο γνωστά ως «ελγίνεια μάρμαρα».
Πρώτον όπως σημείωσε το pronews.gr, μιλώντας όπως πάντα τη γλώσσα της αλήθειας, δεν υφίσταται θέμα επιστροφής τους δυστυχώς, διότι αυτά αγοράστηκαν από τους Οθωμανούς, που ήταν κυρίαρχο κράτος το 1801 στην Αττική, όταν έγινε η εμπορική πράξη μεταξύ του λόρδου Έλγιν και του οθωμανικού κράτους.
Εν προκειμένω υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν από την ακύρωση της συνάντησης, πολύ πέρα από τον μύθο της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
Υπάρχουν ζητήματα που άπτονται των γενικότερων ελληνοβρετανικών σχέσεων, ειδικά μετά την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, αλλά και της ενδυνάμωσης των τουρκο-βρετανικών σχέσεων.
Είναι γεγονός ότι η Βρετανία στρατηγικά αποχώρησε από την Ελλάδα το 1948 όταν η χώρα τέθηκε υπό την αμερικανική σφαίρα επιρροής, ενώ οι σχέσεις των δύο χωρών δέχθηκαν καίριο κτύπημα κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 λόγω Κύπρου.
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ κατά των βρετανικών κατοχικών δυνάμεων, μέχρι την ίδρυση του κυπριακού κράτους, με τη Συμφωνία της Ζυρίχης το 1959, ήταν αιματηρός και για τις δύο πλευρές (και για τους Έλληνες της Κύπρου και για τους Βρετανούς) και σημάδεψε περαιτέρω τις ελληνοβρετανικές σχέσεις.
Σχέσεις οι οποίες παρέμειναν στο ναδίρ τις δεκαετίες και μετά το πραξικόπημα του 1967 και επί κυβέρνησης του Κ.Καραμανλή (1974-1980), αλλά και επί κυβερνήσεων Α.Παπανδρέου.
Η έλευση του Κώστα Σημίτη στην εξουσία το 1996 και τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα προς στιγμήν βελτίωσαν τις ελληνοβρετανικές σχέσεις, ειδικά ενόψει της έγκρισης από τη Βρετανία της εισόδου της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι ελληνοβρετανικές σχέσεις όμως δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ πλήρως και ξεκίνησαν να δοκιμάζονται πάλι μετά το 2010, όταν το Λονδίνο άρθρωσε σοβαρές διαφωνίες σε ότι αφορά την διάσωση με τα λεφτά των Βρετανών φορολογουμένων, των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών, που είχαν δανειοδοτήσει την Ελλάδα, .
Οι ελληνοβρετανικές σχέσεις μπήκαν σε καθοδική τροχιά (δυστυχώς για τα ελληνικά συμφέροντα) με την ψήφιση του Brexit και την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.
Ουσιαστικά τότε, ειδικά μετά την έλευση του Μπόρις Τζόνσον, που δεν είχε σε καμία υπόληψη τις ελληνικές κυβερνήσεις, οι σχέσεις αυτές «νεκρώθηκαν» πρακτικά, ενώ αντίθετα «άνθισαν» οι τουρκο-βρετανικές σχέσεις.
Πλέον η Βρετανία είναι ο νούμερο 1 εταίρος, μαζί με την Ισπανία, στην Ευρώπη, της Τουρκίας και η Ελλάδα απλά «υπάρχει», όσο «υπάρχει», για τους Βρετανούς.
Η Τουρκία είναι ένας κρίσιμος εταίρος για τους Βρετανούς, αφού μαζί της το Λονδίνο μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα απ’ ότι με την Ελλάδα, σε ότι αφορά το οικονομικό επίπεδο.
Δεν είναι τυχαίο που η Άγκυρα ζητά τώρα τα μαχητικά Eurofighter, ούτε και ότι πολλά από τα τουρκικά όπλα φέρουν βρετανικά εξαρτήματα.
Το μεγαλύτερο όμως deal για τους Βρετανούς, όμως, ναι οι κινητήρες της Rolls Royce που θα φέρουν τα νέα τουρκικά μαχητικά, πρόκειται για τη μεγαλύτερη συμφωνία για την Rolls Royce εδώ και δεκαετίες και σίγουρα είναι για τη Βρετανία πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή για τα Eurofighter, καθώς σε αυτή την περίπτωση τα χρήματα θα μοιραστούν δια τέσσερα.
Έτσι, όπως ομολόγησε και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, παρά τις διαρροές του Μαξίμου περί «ηρωικής» δήλωσης Κ.Μητσοτάκη για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, που είναι καλές μόνο για προπαγάνδα στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ο πραγματικός λόγος της ακύρωσης της συνάντησης του Σουνάκ με τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι διαφορετικός.
Ο λόγος είναι ότι πολύ απλά οι Βρετανοί δεν μας υπολογίζουν, καθώς η Ελλάδα είναι τελείως «εκτός» της βρετανικής γεωπολιτικής-γεωστρατηγικής ατζέντας.
Η Βρετανία σίγουρα δεν υπολογίζει καν την Ελλάδα.
Την ίδια ώρα ο Ρ.Τ.Ερντογάν πήγε στη Γερμανία και είπε στον Ο.Σολτς ότι «εσείς σκοτώσατε τους Εβραίους, γιατί να τους πληρώσουμε εμείς» (αναφερόμενος στην «ιστορική ευθύνη» της Γερμανίας) και ο Γερμανός καγκελάριος δεν άρθρωσε ούτε λέξη μπροστά στον Τούρκο πρόεδρο.
Οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Βρετανία είναι αυτές και δεν έχουν να κάνουν με το ποιος είναι πρωθυπουργός της Βρετανίας, έχουν σχέση με τα εγκλήματα που έκαναν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες, ειδικά από το 2010 και μετά, με τις υπογραφές εκχώρησης της εθνικής ανεξαρτησίας.
Η βρετανική ελίτ είναι κατά της Ελλάδας και οι Εργατικοί αν έρθουν στην εξουσία, το ίδιο και το αυτό θα είναι, γιατί τον απλούστατο λόγο ότι η Ελλάδα πλέον θεωρείται ένα υποκατάστημα της Γερμανίας και οι Βρετανοί δεν έχουν κάτι να διαπραγματευτούν μαζί μας.
Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είμαστε σε κανέναν χρήσιμοι, μας έχουν «δεμένους χειροπόδαρα» σε όλα τα επίπεδα και θεωρούμαστε πλέον μια «αποικία χρέους» της Γερμανίας, η οποία κρατά τα κλειδιά του ελληνικού χρέους.
Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα.
Κανείς δεν μπορεί να διαπραγματευτεί στην Αθήνα κάτι που να ενδιαφέρει πραγματικά την Βρετανία: Ο γαλλογερμανικός άξονας λόγω ΕΕ είναι τόσο ισχυρός στην Αθήνα που η Βρετανία δεν έχει τίποτα να κερδίσει, στους κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας: Κατασκευές, εξοπλισμοί, αναθέσεις έργων κλπ.
Οι Βρετανοί ξέρουν πολύ καλά τι μπορούν να κάνουν στην Ελλάδα -και τι δεν μπορούν- το κακό για τις ελληνοβρετανικές θέσεις είναι ότι με την Τουρκία μπορούν να κάνουν 100πλασια πράγματα και τα κάνουν, σε επίπεδο οικονομικό σχέσεων…
Όσον αφορά τα Γλυπτά του Παρθενώνα και αν αυτά μπορούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα: Δύσκολο, είναι σαν να δίνεται βρετανική περιουσία πίσω. Όσο και αν αυτό πονάει, δεν παύει να είναι αληθινό…
