Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος*
Οι προσπάθειες των αριστερών κομμάτων – σχημάτων να εξηγήσουν τα συντριπτικά σε βάρος τους εκλογικά αποτελέσματα αποτελούν ένα ελάχιστο μέρος της επικαιρότητας-ποιος νοιάζεται γι’ αυτούς που έμειναν εκτός βουλής;
Τα αριστερά* κόμματα αδυνατούν να δουν πλέρια την πραγματικότητα εγχώρια και διεθνώς και να αναλύσουν τις τρομερές κοινωνικές αλλαγές που έχουν συμβεί σε βάρος των αδυνάτων αλλά και των μεσαίων στρωμάτων, μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου και τον ξέφρενο καλπασμό του άγριου παγκοσμιοποιημένου οικονομικού φιλελευθερισμού.
Την ώρα που τα κυρίαρχα κόμματα***(1,2) της δεξιάς ή της κεντροδεξιάς ή και της ακροδεξιάς στηρίζονται σε οικονομικά και παραοικονομικά κέντρα και κέντρα ακλόνητων εξουσιών(ΜΜΕ, Θρησκευτικά κέντρα) τα κόμματα της αριστεράς που δεν μπήκαν στη βουλή στηρίχτηκαν στις εξαντλημένες φυσικές τους δυνάμεις και στις ελάχιστες οικονομικές εισφορές των μελών τους-αγώνας εντελώς άνισος.
Βεβαίως υπάρχουν και κάποιες οργανώσεις της αριστεράς που κατ’ αρχήν στέργουν σε συνεργασίες, δεν μπορούν ωστόσο να ξεφύγουν από τα μικροσυμφέροντα της κλειστής τους οργάνωσης σε σημείο που οι όποιες συνεργασίες τους αν δεν έχουν λεόντεια εύνοια υπέρ τους να υπονομεύονται στην πράξη. Ταπεινά ελατήρια που σε καμία περίπτωση δεν αποπνέουν βαθειά πολιτικοποίηση και ουσιαστική πολιτική αλληλεγγύη.
Βεβαίως θα ισχυριστούν κάποιοι ότι τα αριστερά κόμματα έχουν ένα τεράστιο πολιτικό διανοητικό κεφάλαιο. Σύμφωνοι, αλλά αυτά τα μεγάλα μυαλά της αριστεράς δε μπορούν εκ των πραγμάτων να ζυμωθούν με την κοινωνία, γιατί προσκρούουν στην αδυναμία τους να φτάσουν στα μεγάλα ακροατήρια, λόγω αποκλεισμού τους από τα ΜΜΕ και λόγω μη ύπαρξης λαϊκού κινήματος. Δεν αναφέρομαι σε κάποιους «ιδιοκτήτες» οργανώσεων που η σκέψη τους είναι προσκολλημένη στο παρελθόν.
Δυστυχώς οι εποχές όπου τα(εκτός ΚΚΕ**) αριστερά κόμματα-σχήματα έπαιρναν ζωή και αισιοδοξία, για δράση και προοπτική, απ’ τα μικρά ή μεγαλύτερα κινήματα, έχουν παρέλθει. Δεν ξέρουμε πότε θα επιστρέψουν.
Προς το παρόν ας πορευτούμε με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος έχει ηττηθεί. Ελπίζουμε όμως βάσιμα ότι αυτή η οδυνηρή ήττα θα γονιμοποιήσει τη σκέψη και θα δώσει καρπούς.
*Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί μέρος της αριστεράς, έστω κι αν υπάρχουν ακόμα μέλη του με αριστερές ευαισθησίες. Έχει κολοσσιαίες ευθύνες για την καταστροφή της αριστεράς και την απώλεια του ηθικού της πλεονεκτήματος. Ο συνολικός εκφυλισμός του είναι αποτέλεσμα των επιλογών του.
** Το ΚΚΕ διαθέτει ικανό οργανωτικό ιστό και ικανά οικονομικά για τις ανάγκες του. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που του δίνουν ασφάλεια και πολιτική παρουσία και λιγότερο οι πολιτικές του προτάσεις. Διαθέτει πολλούς αγωνιστές αλλά βαρύνεται και ως διώκτης κάθε άλλης αριστερής προσπάθειας.
***1 Το ΠΑΣΟΚ κακέκτυπο της ιστορίας του, ένοχο πια για τα έργα του(τρία μνημόνια, σωρεία σκανδάλων κλπ) περιμένει να εισπράξει το μοιραίο φυλλορρόημα του ΣΥΡΙΖΑ.
***2 Το απολίτικο προσωποπαγές σχήμα της κας Κωνσταντοπούλου είναι
κραυγαλέα περίπτωση εύνοιας των ΜΜΕ.
*Ο Γιώργος Παληγεώργος είναι Οικονομολόγος- συγγραφέας
agriniopress.gr
