γράφει ο Γιάννης Σελιμάς
Σκέφτομαι πόσες φορές έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια την κλισέ πια προεκλογική διαπίστωση πως ο νομός Αιτωλοακαρνανίας " είναι ένας τόπος φιλημένος από το Θεό" και πως σχεδόν πάντα μου έρχεται στο μυαλό η απορία " και γιατί η κοινωνία είναι φτυσμένη από το διάβολο;". Θα εξηγηθώ τι εννοώ.
Πως μια περιοχή με τόσο συγκριτικά πλεονεκτήματα και σε κάποιες περιπτώσεις και ανταγωνιστικά είναι τόσο πίσω σε ρυθμούς ανάπτυξης, παραγωγή πλούτου αλλά και θέσεις εργασίας? Τι παρεμβάλλεται ανάμεσα στον φυσικό πλούτο μα και τα τεχνητά σύγχρονα πλεονεκτήματα ( ακαδημαϊκά ιδρύματα, δρόμοι, νοσοκομεία, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, υποθαλάσσια ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας, αεροδρομίου Ακτίου, ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλιου ) και την φτώχεια του νομού μας? Γιατί τελοσπάντων όλα αυτά τα θετικά μας όπλα δεν μπορούν να συνεισφέρουν στην αναβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου? Η απάντηση είναι πως ο νομός μας τόσο σε επίπεδο Δήμων όσο και σε επίπεδο Νομού δεν διαθέτει το κατάλληλο πολιτικό προσωπικό για να συμβεί αυτός ο μετασχηματισμός. Κι αυτό συμβαίνει δυστυχώς και με ευθύνη της κοινωνίας. Στην λογική όλοι ίδιοι είναι δεν διακρίνεται το διαφορετικό και κυρίως αυτό το πολιτικό δυναμικό που βρίσκεται γύρω μας και είναι ικανό να παράγει ένα ποιοτικό άλμα στο μέλλον.
Διαβάζοντας επίσης προεκλογικά προγράμματα προηγούμενων εκλογών παρατηρώ ότι σχεδόν τίποτε από ότι εξαγγέλθηκε δεν πραγματοποιήθηκε. Μα το κλειστό επάγγελμα του πολιτικού δεν ανοίγει για τους πολίτες. Έτσι η κοινωνική ικανότητα για αλλαγές φθίνει και η απογοήτευση μεγαλώνει. Χρειάζεται μια αλλαγή αντίληψης από την κοινωνική βάση και όχι συναλλαγές με βάση το προσωπικό συμφέρον αλλά το κοινό καλό. Όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Στην Ελλάδα υπάρχουν πόλεις που αλλάζουν κερδίζοντας το παρόν και το μέλλον και πόλεις που μένουν καθηλωμένες στο παρελθόν, είναι υπόθεση της κοινωνίας αν θέλει να αναδείξει δυνάμεις τις προόδου ή δυνάμεις της συντήρησης και της οπισθοδρόμησης. Ότι δεν εξελίσσεται είναι καταδικασμένο να πεθάνει αν δεν πάρει το ρίσκο της αλλαγής