Η πατρίδα μας βρίσκεται σε πόλεμο μ’ έναν αόρατο εχθρό, έναν εχθρό που δεν διακρίνει ανάμεσα σε φτωχούς ή πλούσιους, αριστερούς ή δεξιούς. Έναν ιό που συνιστά μια ασύμμετρη απειλή για τις ζωές μας, την οικονομία και την κοινωνία μας. Η δεύτερη οριζόντια αναστολή δραστηριοτήτων που κρίθηκε αναγκαίο να επιβληθεί λόγω της γεωμετρικής αύξησης της μεταδοτικότητας του υιού από το πρωί του Σαββάτου απαιτεί από όλους μας, πολίτες, πολιτεία, κόμματα, φορείς, την κοινωνία ολόκληρη, να δείξουμε αίσθημα ατομικής ευθύνης και αυτοσυγκράτησης.

Μιας ατομικής ευθύνης που δεν θα πρέπει να είναι αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Και αυτό διότι σε κάθε δημοκρατική κοινωνία, η ατομική ευθύνη, η παραδοχή δηλαδή από τον κάθε πολίτη ότι οι πράξεις του έχουν αντίκτυπο στον ίδιο, στον συμπολίτη του και στην κοινωνία συνολικά, είναι θεμέλιος λίθος και πυλώνας για την εύρυθμη λειτουργία της. Για αυτό και πρέπει να αποτελεί την πυξίδα όλων μας ώστε να ξεπεράσουμε με ασφάλεια την καταιγίδα του κορωνοϊού.

Η ατομική ευθύνη βέβαια δεν αίρει την ευθύνη του κράτους, ως υπεύθυνου για την διαχείριση της πανδημίας, για την λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας για τους πολίτες, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, τη στήριξη των εργαζομένων, των επιχειρήσεων, της οικονομίας και συνολικά της κοινωνίας ολόκληρης. Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι προφανής. Χαρακτηρίζεται από αποφασιστικότητα, προγραμματισμό, θάρρος, ενσυναίσθηση και κοινωνική ευαισθησία. Βασίζεται πάνω στη δημιουργία ενός κλίματος συναίνεσης στην κοινωνία και βέβαια εμπεριέχει στον πυρήνα της, την αυτοκριτική και την αποδοχή λαθών όπου χρειάζεται.

Η κυβερνητική ευθύνη, όμως, δεν αίρει και την ευθύνη της αντιπολίτευσης. Κρίσιμη για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας είναι η ύπαρξη μιας υπεύθυνης και παραγωγικής αντιπολίτευσης. Μιας αντιπολίτευσης που καταθέτει τεκμηριωμένες και κοστολογημένες προτάσεις, που καλύπτουν ή συμπληρώνουν τα όποια κενά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό είναι αναγκαίο διότι καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν είναι αλάθητη, ειδικά, δε, εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού που έχει γονατίσει χώρες με πολύ πιο προηγμένα συστήματα υγείας και πολύ ισχυρότερες οικονομίες από την Ελλάδα. Άρα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής μας, η ύπαρξη μιας αντιπολίτευσης που παράγει πολιτική, και όχι πύρινους μονόλογους προς τέρψη του κομματικού της ακροατηρίου, περιχαρακωμένη σε πρακτικές του χθες.

Η παρούσα αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Επιλέγει την επιστροφή στην δομική αντιπολίτευση, δίχως εναλλακτική πρόταση, αγνοώντας την κυβερνητική της θητεία και τα μαθήματα που αποκόμισε από αυτήν. Από την ασφάλεια των αντιπολιτευτικών εδράνων, πλειοδοτεί σε λαϊκισμό. Επιλέγει ο κ. Τσίπρας να ακολουθήσει την αντιπολίτευση που προτείνει ο εκλεκτός του Παύλος Πολάκης λοιδορώντας την αντιπολίτευση που προτείνει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Όλοι κρινόμαστε για τις επιλογές μας.

Οι ώρες είναι κρίσιμες και απαιτούν από όλους, πολίτες και πολιτεία, κυβέρνηση και αντιπολίτευση άρση στο ύψος των περιστάσεων, αίσθημα ευθύνης, λόγο μετρημένο και σοβαρό. Η χώρα μας διαθέτει μια κυβέρνηση που ηγείται στον αγώνα κατά του ιού. Έχει, όμως, ανάγκη και από μια σοβαρή αντιπολίτευση. Συνεπώς, η αποδοχή της έννοιας της ατομικής ευθύνης που οδηγεί και στην ανάληψη συλλογικής πολιτικής ευθύνης θα αποδώσει κέρδη αξιοπιστίας στο πολιτικό σύστημα και αίσθημα εμπιστοσύνης και αισιοδοξίας στον ελληνικό λαό.