Από τη στιγμή που η «διεθνής κοινότητα» αποφάσισε ότι η πανδημία COVID-19 δεν έχει λήξει, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε να λύσει μια δύσκολη εξίσωση: πώς να συντηρήσει το κλίμα πανδημίας στην Ελλάδα, χωρίς να πάρει μέτρα για τη θωράκιση της υγείας των πολιτών, αλλά και χωρίς να κατηγορηθεί γι’ αυτό ή να θεωρηθεί υπόλογη στη συνείδηση του λαού.
Η λύση της παραπάνω εξίσωσης οδήγησε στον εξής συνδυασμό «μέτρων»:
- Γενικευμένα, μαζικά τεστ σε υγιή πληθυσμό, για τον εντοπισμό ασυμπτωματικών φορέων που βαφτίζονται «κρούσματα».
- Επιμονή σε κατασταλτικά μέτρα «αντιμετώπισης» του κορωνοϊού (περιορισμοί μετακινήσεων, τήρηση αποστάσεων, καραντίνες περιορισμένης τοπικής ή χρονικής εμβέλειας, απαγόρευση εκδηλώσεων όπου συγκεντρώνεται κόσμος, επιβολή προστίμων κλπ) συν τη γενικευμένη χρήση μάσκας σε εσωτερικούς και σε κάποιες περιπτώσεις και σε εξωτερικούς χώρους.
Με τον τρόπο αυτό, όλη η ευθύνη για την -όποια- ανησυχητική εικόνα παρατηρείται (ή κατασκευάζεται) για την εξέλιξη της πανδημίας στην Ελλάδα, αποδίδεται στους «ανεύθυνους» πολίτες, που δεν τηρούν σωστά τα «μέτρα». Σημαντική για την επιτυχία αυτού του «επιτελικού σχεδίου» της κυβέρνησης, είναι η συμβολή των συστημικών ΜΜΕ, τα οποία πληρώθηκαν αδρά για να διαδίδουν και να ενισχύουν το κυβερνητικό «αφήγημα».
Η κυβέρνηση της ΝΔ ευελπιστεί ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν μνήμη χρυσόψαρου και έχουν ξεχάσει ότι στην αρχή της πανδημίας στην Ελλάδα, η δικαιολογία για την επιβολή περιοριστικών μέτρων ήταν ότι ο κορωνοϊός ήταν καινούργιος και «άγνωστος», ότι μας βρήκε ξαφνικά και απροετοίμαστους και ότι πρέπει να καθυστερήσουμε την έξαρση, «να αμβλύνουμε την καμπύλη μετάδοσης», ώστε να δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο για να προετοιμαστεί το σύστημα υγείας.
Έξι μήνες μετά, δεν θα ‘πρεπε αυτός ο «άγνωστος» να έχει γίνει κάπως πιο «γνωστός»; Δεν θα ‘πρεπε το δημόσιο σύστημα υγεία να έχει θωρακιστεί, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες παροχής φροντίδας υγείας του ελληνικού λαού; Αντί γι’ αυτό, βλέπουμε ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020, τα κονδύλια για την υγεία του προϋπολογισμού μειώθηκαν κατά 131 εκατ. (από 518 το 1ο εξάμηνο του 2019 σε 387 το αντίστοιχο του 2020). Όσο για τις προσλήψεις, συνολικά σε όλα τα νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και λοιπές υπηρεσίες υγείας της χώρας, ήταν πολύ λιγότερες από 5.000, με το μεγαλύτερο μέρος τους να αφορά άλλες ειδικότητες και κατηγορίες προσωπικού και όχι ιατρικό και νοσηλευτικό (μόλις 451 ιατροί) και, φυσικά, σε καμιά περίπτωση δεν αφορούσαν μόνιμο προσωπικό, αλλά συμβασιούχους.
Έξι μήνες μετά, έχοντας περάσει την τραυματική εμπειρία του «lockdown», του κλεισίματος των σχολείων για δύο μήνες, του τραγικού ξανανοίγματός τους και την παταγώδη αποτυχία της πολυδιαφημισμένης «τηλεκπαίδευσης», κανένα απολύτως μέτρο δεν πάρθηκε για την ασφαλή επιστροφή των μαθητών στα θρανία τον Σεπτέμβρη. Καμία ενίσχυση των κτιριακών υποδομών, καμία πρόβλεψη για ικανό αριθμό εκπαιδευτικών ώστε να μπορεί να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, ένα πάγιο αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας, το μόνο μέτρο που είναι σωστό και από επιδημιολογικής, αλλά και από παιδαγωγικής άποψης. Αντί γι’ αυτό, το Υπουργείο Παιδείας θεώρησε «σωτήριο» μέτρο την επιβολή χρήσης μάσκας σε όλες τις βαθμίδες, ακόμα και στα Νήπια, εναποθέτοντας την προστασία από τον «φονικό ιό» στην «ατομική ευθύνη» των 5χρονων!
Με την απόφαση να επιβληθεί η χρήση της μάσκας σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, το ΥΠ παραβαίνει ακόμα και τις οδηγίες του ΠΟΥ, (τον οποίο υποτίθεται ότι ακολουθούμε) που λέει ότι τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τις μάσκες κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι ενήλικες, μόνο από την ηλικία των 12 ετών και πάνω. Ακόμα κι αυτό όμως, συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχει πολύ μεγάλη έξαρση κρουσμάτων και δεν μπορούν να τηρηθούν οι αποστάσεις.
Επιπλέον, η χρήση μάσκας από μαθητές και εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, δυσχεραίνει την παιδαγωγική διαδικασία, γιατί στερεί από τους συμμετέχοντες ένα μεγάλο μέρος της μη λεκτικής επικοινωνίας (εκφράσεις του προσώπου). Τα στοιχεία αυτά της μη λεκτικής επικοινωνίας είναι πολύ σημαντικά για την κατανόηση του λόγου, την κατανόηση της πρόθεσης του ομιλητή, τη διατήρηση της προσοχής του ακροατή και την ανάπτυξη σχέσης μεταξύ των ατόμων. Συνεπώς, μια απόφαση που έχει τόσο προφανείς αντιπαιδαγωγικές προεκτάσεις δεν μπορεί να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία.
Τόσο ο ΠΟΥ, όσο και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων, αναφέρουν στις επίσημες ιστοσελίδες τους ότι τα επιστημονικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα της χρήσης υφασμάτινης μάσκας στον περιορισμό της εξάπλωσης αναπνευστικών λοιμώξεων είναι (στην καλύτερη περίπτωση) περιορισμένα. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πολλοί επιστήμονες που τεκμηριώνουν ότι η υφασμάτινη μάσκα δεν μπορεί να εμποδίσει την διασπορά σταγονιδίων και αερολυμμάτων της αναπνοής. Πώς λοιπόν ένα μέτρο με πολύ περιορισμένη, στην καλύτερη περίπτωση, αποτελεσματικότητα, ανήχθη ξαφνικά σε «σωτήρια λύση» για την προστασία μας από τον ιό;
Ο ίδιος ο ΠΟΥ (τον οποίο υποτίθεται ότι ακολουθούμε) τονίζει ότι οι χώρες που σκέφτονται να επιβάλουν ευρεία χρήση της μάσκας στον γενικό πληθυσμό, θα πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσουν μελέτη εκτίμησης των κινδύνων για να αποφασίσουν πού, πότε, από ποιους και ποιος τύπος μάσκας θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Πότε ακριβώς διεξήχθη μια τέτοια μελέτη στην Ελλάδα προτού υποχρεωθεί όλος ο κόσμος να φορά μάσκα σε δημόσιους χώρους και μάλιστα με απειλή προστίμου; Ποια μελέτη εκτίμησης κινδύνων οδήγησε στην απόφαση να υποχρεωθούν να φορούν μάσκα όλοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί επί 5 – 6 ώρες κάθε μέρα στο σχολείο, συν όλες τις άλλες ώρες εκτός σχολείου που είναι υποχρεωμένοι να την φορούν; Ποια μελέτη εκτίμησης της επικινδυνότητας οδήγησε στην απόφαση να υποχρεωθούν να φορούν μάσκα οι ψήστες στις ταβέρνες και στα σουβλατζίδικα, οι σερβιτόροι ακόμα και στα παραλιακά καφέ κάτω από τον καυτό ήλιο και άλλες κατηγορίες επαγγελματιών που εργάζονται σε αντίξοες συνθήκες;
Απαιτούμε να δοθούν άμεσα στη δημοσιότητα τα πρακτικά της επιτροπής λοιμωξιολόγων, που συμβουλεύει την κυβέρνηση!
Ποιος «θανάσιμος κίνδυνος» δικαιολογεί την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων που προβλέπει ο ν. 4682/2020, ο οποίος ανοίγει τον δρόμο για νέες «Σπιναλόγκες», όπως αυτή που ανακοινώθηκε πρόσφατα, για την απομόνωση των μαθητών που έχουν συμπτώματα ή βρεθούν θετικοί στον COVID, από τον Δήμαρχο Βοΐου Κοζάνης; Και, επιτέλους, ποια είναι τα ακριβή επιδημιολογικά δεδομένα αυτήν την εποχή στην Ελλάδα, με βάση τα οποία θεωρούνται επιβεβλημένα όλα αυτά τα περιοριστικά μέτρα, η περιστολή των ατομικών ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών και η ανελέητη επίθεση στο, ήδη ισχνό, εισόδημά τους;
Απαιτούμε τώρα από την κυβέρνηση της ΝΔ, αν έχει τέτοια στοιχεία να πάψει να μας τα κρύβει και να τα βγάλει στο φως. Αν, από την άλλη, δεν υπάρχουν τέτοια, ας αφήσει τη ζωή να ξαναπάρει τους κανονικούς της ρυθμούς και αυτήν την πληγωμένη κοινωνία να προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές της, αντί να της ανοίγει κι άλλες.
Η χώρα μας χρειάζεται ένα σύγχρονο, πλήρως στελεχωμένο και άρτια εξοπλισμένο, σύστημα δημόσιας, δωρεάν υγείας. Επίσης χρειάζεται δημόσια, δωρεάν παιδεία, υψηλής ποιότητας, για όλους τους μαθητές, όλων των βαθμίδων. Ο λαός μας χρειάζεται εργασία για όλους, με μισθούς και εργασιακά δικαιώματα που θα καλύπτουν τις ανάγκες του για μια καλή ποιότητα ζωής. Αυτά όμως, είναι μάταιο να τα απαιτούμε από κυβερνήσεις που επιλέγουν συνειδητά να ξεπουλάνε την πατρίδα μας και να καταστρέφουν το παρόν και το μέλλον των Ελλήνων πολιτών. Αυτά θα τα κατακτήσει ο λαός μας, όταν πάρει την απόφαση να αποτινάξει αυτό το σάπιο σύστημα που τον καταδυναστεύει και να μπορέσει ν’ ανασάνει ελεύθερος!
Αθήνα, 29 Αυγούστου 2020
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
