Τη στιγμή που το Ισραήλ σχεδιάζει να διαπράξει το μεγαλύτερο, ίσως, από τα εγκλήματά του εναντίον του Διεθνούς Δικαίου, την προσάρτηση εδαφών της Δυτικής Όχθης της Παλαιστίνης, επέλεξε η κυβέρνηση της ΝΔ να φέρει στην επιφάνεια και για κύρωση στη Βουλή, μια συμφωνία συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, η οποία είχε υπογραφεί τον Οκτώβριο του 2013!
Μετά από 7 χρόνια και ενώ ακόμα και οι κυριότεροι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας, η Γαλλία και η Γερμανία, αλλά και η Μ. Βρετανία, καταδικάζουν την τυχοδιωκτική και επικίνδυνη αυτή απόφαση της κυβέρνησης Νετανιάχου, η Ελλάδα σύρεται σε μια όλο και πιο στενή, ανίερη συμμαχία με το κράτος-δολοφόνο της Μέσης Ανατολής. Μια σχέση που περνά από τα… χαριεντίσματα μεταξύ των αντιπροσώπων των δύο χωρών (χαρακτηριστικά, ο κ. Μητσοτάκης κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Τελ Αβίβ, δήλωσε με περίσσιο θράσος ότι στο Ισραήλ αισθάνεται σαν στο σπίτι του) και φτάνει μέχρι την πλήρη παράδοση νευραλγικών τομέων της εθνικής μας άμυνας, με την αμυντική συμφωνία στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί, αλλά και σημαντικών τομέων της εσωτερικής μας τάξης και ασφάλειας.
Η «νέα» συμφωνία που έρχεται για κύρωση στη Βουλή αντικαθιστά την από 5/4/95 συμφωνία συνεργασίας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών και (φυσικά) της τρομοκρατίας, η οποία είχε υπογραφεί από τους τότε υπουργούς Δημοσίας Τάξης της Ελλάδας, Ιωσήφ Βαλυράκη, και Αστυνομίας του Ισραήλ, Μοσέ Σαχάλ, και είχε κυρωθεί από την ελληνική Βουλή με τον νόμο 2383/1996, ΦΕΚ 40/Α/7-3-1996. Με τη «νέα» συμφωνία, η συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ επεκτείνεται σε 18 τομείς, (αρ, 2, παρ. 1) μεταξύ των οποίων η «καταπολέμηση των παράνομων δραστηριοτήτων που αφορούν όπλα και εκρηκτικά», η «προστασία δημόσιων/μαζικών εκδηλώσεων», οι «έρευνες και πληροφορίες για τη δημόσια ασφάλεια» και οι «έρευνες για αγνοούμενους και πρόσωπα που τέλεσαν αδικήματα στην επικράτεια του άλλου Συμβαλλόμενου». Μέρος της συμφωνίας (άρ. 3, παρ. στ), αποτελεί και η «διευκόλυνση της τεχνικής και τεχνολογικής ανταλλαγής τεχνογνωσίας, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, των ασκήσεων και της προμήθειας εξοπλισμού και υπηρεσιών». Επίσης, η συμφωνία ρητά αναφέρει (άρθρο 4) ότι η συνεργασία περιλαμβάνει την «ανταλλαγή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών δεδομένων»!
Δεν είναι να απορεί κανείς πώς και γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ «θυμήθηκε» αυτήν την από 7ετίας συμφωνία, και την φέρνει τώρα για κύρωση στη Βουλή. Τώρα που το Ισραήλ είναι στο στόχαστρο της διεθνούς κοινότητας για εγκλήματά κατά της ανθρωπότητας, αλλά και ο Πρωθυπουργός Νετανιάχου αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας του, καθώς βρίσκεται υπόδικος, αντιμέτωπος με σοβαρές κατηγορίες για τρεις υποθέσεις διαφθοράς. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι κυβερνώντες μας πετούν «σωσίβιο» στο εγκληματικό καθεστώς Νετανιάχου. Θα τολμήσουμε όμως να κάνουμε και μια υπόθεση: ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει να νομιμοποιήσει αναδρομικά την εφαρμογή εδώ και 7 χρόνια αυτής της συμφωνίας, παρότι δεν είχε κυρωθεί με νόμο από τον ελληνικό κοινοβούλιο.
Η σύναψη τέτοιου είδους συμφωνιών με το σιωνιστικό κράτος θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τις πολιτικές ελευθερίες στη χώρα μας – ή μάλλον ό,τι έχει απομείνει από αυτές. Το ποιους ορίζει το Ισραήλ ως «εγκληματίες» ή «τρομοκράτες» φαίνεται από το ποιοι γεμίζουν τις ισραηλινές φυλακές: Παλαιστίνιοι οι οποίοι ασκούν το νόμιμο δικαίωμά τους στην αντίσταση απέναντι στην κατοχή της χώρας τους και αγωνίζονται για να την απελευθερώσουν. Οι παράνομες συλλήψεις και κρατήσεις, καθώς και τα βασανιστήρια των κρατουμένων, όπως καταγγέλλουν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι καθημερινή πρακτική στη χώρα που θέλει να φέρει τον τίτλο της «μόνης δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή». Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που ζουν στη χώρα μας και που παράνομα τους στερείται το δικαίωμα της επιστροφής στην πατρίδα τους, έχουν έναν επιπλέον λόγο να αισθάνονται ανασφαλείς με την εφαρμογή αυτής της συμφωνίας. Το ίδιο και οι Έλληνες υποστηρικτές της Παλαιστίνης, οι οποίοι, εκτός από τη λογοκρισία και τη στοχοποίηση με τη ρετσινιά του «ρατσισμού» ή του «αντισημιτισμού» (όπως είθισται τελευταία να χαρακτηρίζεται η όποια κριτική ή απόρριψη του σιωνιστικού μορφώματος), θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο να βρεθούν τα προσωπικά τους δεδομένα στα χέρια της ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας, της διαβόητης Mossad! Ήδη, ο νέος «αντιτρομοκρατικός» νόμος δίνει στις διωκτικές αρχές χωρών της ΕΕ τη δυνατότητα παρακολούθησης των τηλεφώνων Ελλήνων πολιτών. Πόσο δύσκολο είναι να επεκταθεί αυτή η δυνατότητα και για το Ισραήλ, στο πλαίσιο «της ενοποίησης και του συντονισμού της εξακρίβωσης […] στον τομέα της καταπολέμησης του εγκλήματος και της δημόσιας ασφάλειας», που προβλέπεται (άρθρο 3, παρ. α) από αυτήν τη συμφωνία;
Επίσης, εύλογες ανησυχίες προκαλεί το γεγονός ότι βάσει αυτής της συμφωνίας, (άρ. 2 παρ. 2) «οι Συμβαλλόμενοι θα μπορούν να συνεργάζονται σε ζητήματα που αφορούν την οργάνωση, λειτουργία και ασφάλεια των κέντρων κράτησης, καθώς και σε ζητήματα σωφρονισμού», αν λάβουμε υπόψιν ότι σ’ αυτά ακριβώς τα ζητήματα, το Ισραήλ δίνει «ρεσιτάλ» καταπάτησης κάθε έννοιας ανθρώπινου δικαιώματος! Οι δε ελληνικές δυνάμεις καταστολής θα αξιοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό την «τεχνογνωσία» που θα λάβουν από τις «έμπειρες» αντίστοιχες δυνάμεις του Ισραήλ, όπως επίσης και τον εξοπλισμό που θα προμηθευθεί η χώρα μας, ο οποίος έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του, δοκιμασμένος στην καταστολή των αμάχων της Παλαιστίνης!
Όπως κάθε απολυταρχικό καθεστώς, έτσι και το καθεστώς κατοχής της χώρας μας γνωρίζει ότι η επιβίωσή του εξαρτάται άμεσα από το πλήθος και την αποτελεσματικότητα των μεθόδων καταστολής του λαού που έχει στη διάθεσή του. Για τον λόγο αυτό απευθύνεται στους «ειδήμονες», στο μακροβιότερο κράτος κατοχής της εποχής μας, σε μια προσπάθεια να εξαφανίσει και τα τελευταία ίχνη πολιτικής ελευθερίας και δημοκρατίας που έχουν απομείνει στη χώρα μας!
Πέραν αυτού, το γεγονός ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν καταδικάζει, αλλά αντίθετα επιβραβεύει και νομιμοποιεί το καθεστώς κατοχής της Παλαιστίνης˙ το γεγονός ότι φτάνουμε στο σημείο, ως χώρα, να αποδεχόμαστε και να νομιμοποιούμε ακόμα και την προσάρτηση των παράνομα κατεχόμενων εδαφών της Παλαιστίνης, αποδυναμώνει τα επιχειρήματά μας, όταν επικαλούμαστε το Διεθνές Δίκαιο για να υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η πρόσδεση στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και οι περίφημες «συμμαχίες» που συνάπτουν οι κυβερνώντες μας, αποδεικνύονται τόσο «συμφέρουσες», όσο θα ήταν μια «συμμαχία» προβάτων με μια αγέλη λύκων.
Μόνο η απελευθέρωση της χώρας μας από το καθεστώς κατοχής που της έχει επιβληθεί και η δημιουργία ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού κράτους, μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να συνάψουμε πραγματικές συμμαχίες, σε ισότιμη βάση και όχι με όρους υποτέλειας, συμμαχίες που θα προάγουν την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ασφάλεια και την ευημερία των λαών. Και σ’ αυτήν την κατεύθυνση, το ΕΠΑΜ θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι τέλους!
