Η επέτειος της 25ης Μαρτίου, βρίσκει το λαό μας πολλαπλά τραυματισμένο και τη χώρα γεμάτη πληγές. Έναν λαό κλεισμένο στα σπίτια του, φοβισμένο, παραλυμένο, έρμαιο της τρομοκράτησής του που διοχετεύεται από τα ΜΜΕ· και μια χώρα με σχεδόν διαλυμένες της υποδομές δημόσιας υγείας που διέθετε, από τις εγκληματικές ενέργειες του ιδίου πολιτικού προσωπικού που τώρα καυχάται ότι διαχειρίζεται την κρίση της επιδημίας.
Πρόκειται για το ίδιο πολιτικό προσωπικό που κατέστρεψε την ελληνική οικονομία και που τώρα, με τα μέτρα που παίρνει, της δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Για το ίδιο πολιτικό προσωπικό που εξανάγκασε στη φυγή εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά μας. Που ξεπούλησε κάθε ικμάδα εθνικού πλούτου, υπακούοντας στις εντολές ξένων δυνάμεων και ντόπιων ολιγαρχών και επιχαίροντας μάλιστα γι αυτό.
Αυτό το ίδιο πολιτικό προσωπικό, «διαχειρίζεται» την επιδημία ακολουθώντας και πάλι τις έξωθεν επιβολές. Κλείνοντας τ’ αφτιά του στη στελέχωση των δομών δημόσιας υγείας με το απαιτούμενο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό· αδιαφορώντας για την πλήρη επάρκεια σε εξοπλισμό και ιατροφαρμακευτικό υλικό· αρνούμενο την απαιτούμενη προμήθεια σε αντιδραστήρια και τον συστηματικό, συνεχή και δωρεάν έλεγχο του πληθυσμού για τον περιορισμό της διασποράς του ιού· αποφεύγοντας την άμεση επίταξη κλινών, κλινικών και ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα· αδιαφορώντας εντέλει για την αποτελεσματική προστασία της υγείας του λαού, με μόνο μέλημά του να μείνει πιστή στην τήρηση του δημοσιονομικού συμφώνου, στην πάση θυσία αποπληρωμή των δανειστών και στις εντολές του κουαρτέτου και των eurogroup. Μεταθέτοντας την ευθύνη αποκλειστικά στον κόσμο, παίρνοντας μέτρα αστυνόμευσης και μετατρέποντας τον Έλληνα σε κατοικίδιο. Πείθοντάς τον ή εξαναγκάζοντάς τον να μένει εσώκλειστος, χωρίς να γνωρίζει ο καθείς αν είναι φορέας που κινδυνεύει να μεταδώσει τον ιό στους οικείους του, χωρίς να μπορεί να προβεί στις πανάκριβες διαγνωστικές εξετάσεις των εμπόρων της υγείας, που με τις ευλογίες της κυβέρνησης κερδοσκοπούν ασύστολα τούτες τις ώρες.
Δεν ξεσηκώθηκαν για τέτοιους κυβερνώντες οι Έλληνες, όταν δημιουργούσαν με το αίμα τους και με χίλιες δυο στερήσεις το έπος της παλιγγενεσίας. Δεν φανταζόταν ο λαός όταν ξεσηκώθηκε ενάντια στον Τούρκο δυνάστη και τους ντόπιους τοποτηρητές του, ότι την πολυπόθητη λευτεριά του θα την καρπώνονταν κάποτε ένα πολιτικό προσωπικό τυχοδιωκτών και μια κυβέρνηση εντολοδόχων που νοιάζονται μόνο για τα ιδιοτελή τους συμφέροντα, άξιοι απόγονοι των Νέγρηδων, των Κωλέττηδων και των Μαυροκορδάτων. Τους περισσότερους από αυτούς, ο Καραϊσκάκης θα τους διαπόμπευε στους δρόμους φορώντας τους το βρακί της Κατερίνας. Τους υπόλοιπους θα τους ενέτασσε ο Κολοκοτρώνης στην κατηγορία του Νενέκου με την εντολή του «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Οι Καραϊσκάκηδες και οι Κολοκοτρώνηδες είναι γεννήματα της εποχής τους, ώριμα τέκνα της οργής και της ανάγκης. Κι αν τώρα λυμαίνονται τη χώρα οι εθελόδουλοι, οι διεφθαρμένοι και οι οσφυοκάμπτες, που χωρίς τσίπα ξεπουλάνε λαό, πατρίδα, ιερά και όσια αυτού του τόπου, η άρνηση και οι τιμωροί τους είναι στο κατόπι τους. Πριν από την κάθε ποθούμενη έκρηξη, προηγείται πάντα η αφανής και υπόγεια δράση αφύπνισης μιας Φιλικής Εταιρείας, σ’ αυτήν που βρίσκει έδαφος πρόσφορο η βουβή οργή που υποβόσκει, αλλά δεν ξέρει ακόμη τον τρόπο που θα εκφραστεί αποτελεσματικά για την ανατροπή τους. Ως τη στιγμή που ξάφνου θα γίνει χείμαρρος για να τους πνίξει.
Η στιγμή αυτή θα έρθει. Όσο κι αν φαντάζουν όλα τούτη τη στιγμή ότι τα σκιάζει η φοβέρα. Έτσι ακριβώς φάνταζαν όλα ένα χρόνο πριν ανάψει η σπίθα του Μαρτίου 1821 που μετατράπηκε σε λαϊκή πανστρατιά, ξηλώνοντας αγάδες, κοτζαμπάσηδες, νενέκους. Θα έρθει από αυτόν τον ίδιο το λαό, που τώρα, καθησυχασμένοι, τον θεωρούν ακίνδυνο και φοβισμένο μεσ’ στα σπίτια του. Θα έρθει γιατί η ανατροπή τους, είναι πλέον όρος επιβίωσης για το λαό και τη χώρα.
Το ΕΠΑΜ το υπόσχεται αυτό, με τις δυνάμεις που συστρατεύεται μαζί τους σ’ ένα πλατύ πατριωτικό μέτωπο για την απελευθέρωση της χώρας μας, την αποκατάσταση της δημοκρατίας, την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία.
Το ήθος και το σθένος των αγωνιστών του 1821, είναι οδηγός μας στον πόθο για το ξημέρωμα της λευτεριάς στον τόπο μας.
Αθήνα, 25 Μαρτίου 2020
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
