Του Δημήτρη Παπαδάκη
Το νέο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μεταναστευτικό βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό διαμόρφωση. Το νέο σχέδιο για το μεταναστευτικό σύμφωνα με όσα διέρρευσαν έως τώρα θα βασίζεται σε πέντε άξονες. Την αλλαγή του νομικού καθεστώτος ασύλου, τη στήριξη των χωρών πρώτης υποδοχής, τη στήριξη των χωρών προέλευσης, το ενισχυμένο πρόγραμμα επιστροφών και τη φύλαξη των συνόρων. Τα επιμέρους μέτρα δεν έχουν εξειδικευτεί ακόμη και από ό,τι φαίνεται εξετάζονται πολλά σενάρια, έτσι ώστε να βρεθεί αυτό που θα συγκεντρώσει την ομοφωνία των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το μεταναστευτικό έχει μετατραπεί σε κορυφαίο πρόβλημα που απειλεί τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό γιατί δεν υπάρχει ομοφωνία στη διαχείρισή του από τα κράτη-μέλη. Ο Βορράς, βλέποντας τις δυνάμεις του εθνολαϊκισμού να ανεβαίνουν συνεχώς για άλλη μια φορά αντιμετωπίζει το Νότο κάτι σαν «αερόσακο ασφαλείας» και φυσικά βάζει σε καλύτερη μοίρα την Τουρκία, που ωμά πλέον εκβιάζει την Ευρώπη έχοντας στα χέρια της ένα υβριδικό όπλο περίπου 3,5 εκατομμυρίων μεταναστών και προσφύγων. Όμως αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος να αντιμετωπίζεται ένα τέτοιο ζήτημα με όρους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης. Και φυσικά είναι ανέντιμο να αντιμετωπίζεται με ευνοϊκότερους όρους μια χώρα που δεν είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όπως η Τουρκία, από μια χώρα – μέλος της οικογένειας, όπως η Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα μας θα συμμετέχει στις επόμενες διασκέψεις για τη Λιβύη, ο εκπρόσωπος του Γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θα διεξαχθεί νέα διάσκεψη με θέμα την Λιβύη στο Μόναχο σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και σε αυτούς περιλαμβάνονται οι υπουργοί κρατών που είχαν προσκληθεί στην προηγούμενη διάσκεψη, που διεξήχθη στο Βερολίνο. Δηλαδή χωρίς την Ελλάδα.Η γερμανική φιλοτουρκική στάση δεν μας εκπλήσσει βέβαια. Από τη στιγμή που το μεταναστευτικό κατέστη θέμα εξωτερικής πολιτικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπήκε στο παζάρι με τον Ερντογάν, δυστυχώς γίνεται διπλή πληγή για την Ελλάδα, αφού περά από το πρόβλημα αυτό καθεαυτό, δημιουργεί και πρόβλημα στην υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας.
Οι εκτιμήσεις και οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ακόμη πιο ανησυχητικές. Εκτιμάται λοιπόν ότι η Γερμανία θα επιδιώξει οι αποφάσεις για το σχέδιο της Ευρώπης σε σχέση με το μεταναστευτικό να μεταφερθούν στο δεύτερο εξάμηνο, που θα έχει η ίδια την εκ περί τροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης διακινείται η βάσιμη υπόνοια πως η Γερμανία καραδοκεί και μόλις η Ελλάδα μεταφέρει μετανάστες και πρόσφυγες στην ενδοχώρα και βασιζόμενη στην ευρωτουρκική συμφωνία θα πιέσει για να δεχθούμε ακόμα περισσότερους. Ίσως για αυτό το λόγο, πέρα από τις τοπικές αντιδράσεις, η ελληνική κυβέρνηση καθυστερεί τη διάχυση του προβλήματος στην ενδοχώρα και επιτάσσει χώρους στα νησιά του Αιγαίου για τη δημιουργία νέων hot-spots.
Βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Μόρια είναι αμιγώς ελληνικό δημιούργημα. Γιατί, το γεγονός ότι μια ευρωπαϊκή χώρα 10 εκατομμυρίων με 190 δισ. ευρώ ΑΕΠ και με 2,2 δισεκατομμύρια επιδότηση για το μεταναστατευτικό – προσφυγικό, δεν μπορεί ούτε καν να περιθάλψει 70.000 ή 100.000 ανθρώπους και να τους προσφέρει στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης, δεν είναι πρόβλημα ούτε της Τουρκίας, ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι δικό μας πρόβλημα!
Η ελληνική ανεπάρκεια όμως είναι κάτι που δυστυχώς δεν εκπλήσσει. Πέρα όμως από την ελληνική ανεπάρκεια στο συγκεκριμένο ζήτημα, η Ελλάδα κατά τα ψέματα βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες. Και αν λάβουμε υπ’όψιν τις εκτιμήσεις που λένε ότι στις ροές που προκύπτουν από τις πολεμικές αναμετρήσεις θα προστεθούν και οι μετανάστες της κλιματικής αλλαγής και της λειψυδρίας, τότε μάλλον τα δύσκολα βρίσκονται μπροστά μας. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσει και η Ευρώπη και να πάψει να κοιτάζει το πρόβλημα κοντόφθαλμα μετατρέποντας τον ευρωπαϊκό νότο σε αποθήκη ψυχών.
sinidisi.gr
