Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σ’ εξέλιξη μια προσπάθεια απαξίωσης του έργου της προηγούμενης Περιφερειακής Αρχής. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό, συνεχώς αναπαράγεται το ζήτημα του Προαστιακού Σιδηροδρόμου Πάτρας – Κ. Αχαΐας.

Αντί άλλης απαντήσεως θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι εμείς, ως Περιφερειακή Αρχή, είχαμε ένα όραμα. Να ενωθεί η Πάτρα με την Κάτω Αχαΐα με τρένο, αξιοποιώντας την υφιστάμενη σιδηροδρομική γραμμή.

Για εμάς, πρόκειται για ένα έργο αναπτυξιακό αλλά και βαθύτατα κοινωνικό. Γιατί στο εξής ο πολίτης της Δυτικής Αχαΐας δεν θα χρησιμοποιεί τον προβληματικό δρόμο Πατρών- Πύργου, αλλά θα μπορεί να μετακινείται γρήγορα, άνετα και οικονομικά, μ’ ένα μέσο φιλικό στο περιβάλλον.

Δουλέψαμε για αυτό. Σχεδιάσαμε, συνεργαστήκαμε και χρηματοδοτήσαμε το έργο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας. Χτίσαμε πάνω στην αρχική ιδέα, υπερβήκαμε δυσκολίες, εξασφαλίσαμε με σθεναρή διεκδίκηση τους πόρους, βάλαμε τα θεμέλια.

Σήμερα, όσοι έλειπαν από τις τότε διεκδικήσεις, ασκούν κριτική. Μιλάνε από έμμισθες θέσεις χωρίς να έχουν συνεισφέρει στο ελάχιστο στη μέχρι σήμερα πορεία του έργου και ετοιμάζονται για εγκαίνια. Μάλιστα, φροντίζουν καθημερινά, με δημόσιες παρεμβάσεις να απαξιώνουν όραμα, δουλειά, συνεργασίες, αγωνίες, σχεδόν ν’ ακυρώνουν όσα προηγήθηκαν ώστε ο Προαστιακός να φτάσει στο σημείο της υλοποίησης.

Εμείς, οραματιστήκαμε το τρένο. Κάναμε δηλαδή αυτό που οφείλει να κάνει ο πολιτικός. Να οραματίζεται για τον τόπο του. Και να μοχθεί καθημερινά. Γιατί στους πολιτικούς ανήκουν τα οράματα. Η δε υλοποίηση των έργων ανήκει στους τεχνικούς και στους επιστήμονες. Τα ίδια τα έργα ανήκουν στους πολίτες και δεν μπορούν να μεταβάλλονται κάθε φορά σε όχημα πολιτικής καπηλείας.

Όμως, όποιος δεν μπορεί να φτάσει κάτι, συνήθως καταφεύγει στην τακτική της απαξίωσης. Με σκοπό να φαίνεται ψηλότερο το πραγματικό του ύψος.