Είναι μία σχεδόν διαχρονική παθογένεια του τοπικού πολιτικού συστήματος, που φαίνεται να σπάει σιγά – σιγά. Και αυτό αν μη τι άλλο είναι ενθαρρυντικό.

Όσοι στο Αγρίνιο βρίσκονται κάθε φορά στην αντιπολίτευση είθισται να μην δίνουν το παρόν σε εκδηλώσεις, είτε πολιτιστικού, είτε αθλητικού, είτε άλλου περιεχομένου, που πραγματοποιεί ο δήμος. Η παρουσία σε αυτές για πολλά χρόνια θεωρούνταν -κακώς βέβαια- ψήφος εμπιστοσύνης στον εκάστοτε δήμαρχο.

Η παρουσία όμως σε μια εκδήλωση σημαίνει π.χ. αναγνώριση στον εικαστικό που παρουσιάζει τα έργα του στη Δημοτική Πινακοθήκη, σημαίνει αναγνώριση στους εθελοντές που συνδράμουν στην πραγματοποίηση μιας εκδήλωσης, σημαίνει αναγνώριση στα σωματεία και τους συλλόγους που συμμετέχουν σε πάμπολλες εκδηλώσεις του δήμου Αγρινίου όλο το χρόνο.

Κάτω από αυτό το πρίσμα λοιπόν δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς και να μην συγχαρεί, για παράδειγμα, την παρουσία δύο επικεφαλής παρατάξεων της αντιπολίτευσης στην «Γιορτή του Αθλητή», όπου τιμήθηκαν οι διακριθέντες την περσινή χρονιά αθλητές των σωματείων της πόλης, του Νίκου Καζαντζή και του Γιώργου Καραμητσόπουλου. Μάλιστα απένειμαν και αυτοί κάποια από τα αναμνηστικά. Ένας από τους ελάχιστους, αν όχι ο μόνος, που ακολούθησαν αυτή τη στάση στο πρόσφατο παρελθόν ήταν ο Βασίλης Νικάκης.

Μάλιστα ο Γ. Καραμητσόπουλος ήταν την επομένη στον τερματισμό του Ημιμαραθωνίου προς τιμή του Μιχάλη Κούση ήταν παρών μέχρι το τέλος για να χειροκροτήσει τους αθλητές που τερμάτιζαν. Σε αντίθεση με άλλους παράγοντες των δημοτικών μας δρωμένων που πέρασαν μόνο για δέκα λεπτά… ίσα-ίσα για τη φωτογραφία.

Ηθικόν δίδαγμα: στις εκδηλώσεις συμμετέχεις για την κοινωνία που συμμετέχει και όχι για το δήμαρχο… ακόμη κι αν εσύ θα έκανες καλύτερες εκδηλώσεις…

Εφημερίδα «Συνείδηση» 

snidisi.gr