Η ανάγκη να αποκτήσει η χώρα μια σύγχρονη πολιτική αθλητισμού γίνεται ολοένα πιο αισθητή τα τελευταία χρόνια. Χρειάζεται ο αθλητισμός να προαχθεί ως ένα από τα κορυφαία κοινωνικά φαινόμενα και δημόσια αγαθά της ελληνικής κοινωνίας. Και τούτο διότι δεν προάγει μονάχα την υγεία των πολιτών, αλλά επίσης διαδραματίζει θετικό ρόλο με πολλαπλασιαστικά οφέλη για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Τα επόμενα χρόνια ένας από τους δυναμικότερους κλάδους σε παγκόσμιο επίπεδο αναμένεται να αναδειχθεί ο αθλητικός τουρισμός. Η Ελλάδα θα μπορούσε με τη θέσπιση ειδικών πολιτικών, διαδικασιών και εργαλείων να αποκομίσει τεράστιο όφελος. Πως μπορεί όμως να γίνει ελκυστική στους τουρίστες όταν εμείς οι ίδιοι διστάζουμε να παρακολουθήσουμε με τα παιδιά μας στο γήπεδο έναν αγώνα, επειδή η βία και ο χουλιγκανισμός έχουν σπείρει την ανασφάλεια; Στο πλαίσιο αυτό και μετά τα δημοσιεύματα με κάποια κύρια σημεία από το νομοσχέδιο που θα καταθέσει η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες στη Βουλή, το φαινόμενο της βίας φαίνεται να έχει τεθεί στο επίκεντρο.
Το ζήτημα είναι να υπηρετηθεί η έννοια της καλής νομοθέτησης και όχι να βρεθούμε στον αντίποδα της πολιτικής διαχείρισης του δικαίου. Αναφέρομαι στον άσκοπο νομοθετικό πληθωρισμό, που ενώ υπάρχει πλαίσιο ρύθμισης είτε αυτό είναι αδρανές είτε δεν υπάρχουν οι απαραίτητες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις για την άσκηση κανονιστικής αρμοδιότητας από την διοίκηση, είτε υπάρχει ένα άλλο πλαίσιο που επικαλύπτει και ακυρώνει το προηγούμενο. Το επισημαίνω αυτό διότι, για παράδειγμα, όσον αφορά στις λέσχες οργανωμένων οπαδών και τις εξαγγελίες για το μητρώο φιλάθλων. Οι λέσχες υπάρχουν στα χαρτιά αλλά δεν έχει ενεργοποιηθεί ο σχετικός νόμος. Μέλημα πριν φορτίσουμε το νομικό οπλοστάσιο της χώρας θα έπρεπε να εφαρμοστεί ο υφιστάμενος νόμος, να κλείσουν όλοι οι σύνδεσμοι που δεν τηρούν τα κριτήρια και μετά να προχωρήσουμε σε περαιτέρω βελτιώσεις.
Επίσης, ως προς τους ελέγχους για την είσοδο στα γήπεδα που διεξάγονται αθλητικά γεγονότα, μην ξεχνάμε ότι την περίοδο 2006-2007 επί διακυβέρνησης Καραμανλή ξεκίνησε η εφαρμογή του θεσμού του Αθλητικού Αστυνομικού Συνδέσμου. Αστυνομικοί με πολιτική περιβολή και συμβουλευτικό ρόλο καλούνταν να συνεργαστούν ως συνδετικός κρίκος μεταξύ του επικεφαλής των Αστυνομικών δυνάμεων, του υπεύθυνου ασφαλείας της κάθε ομάδας και της Διοίκησής της και των υπεύθυνων των ομάδων και των οργανωμένων φιλάθλων. Αξιολογήθηκε ο θεσμός;
Λέγεται σήμερα για ενίσχυση των ελέγχων επί των ονομαστικών εισιτηρίων και για πρόστιμα σε βάρος των νόμιμων κατόχων σε περίπτωση χρήσης από άλλον, αξιοποίηση οπτικών μέσων κλπ. Αναρωτιέμαι, όμως, πρώτον εάν η τιμολογιακή πολιτική που ακολουθείται στους αγώνες επιτρέπει την πρόσβαση σε όλους, με τη σκέψη ότι ο αθλητισμός κατά βάση είναι δημόσιο αγαθό. Και δεύτερον, σε πρακτικό επίπεδο υπάρχουν σε όλα τα γήπεδα που διεξάγονται αθλητικά γεγονότα κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης σε λειτουργία; Αν ναι, τηρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται (πλήρης κάλυψη του χώρου, δυνατότητα αποθήκευσης του υλικού) και εάν όχι, ποιος θα αναλάβει το κόστος για να εγκατάσταση όπου δεν υπάρχει; Θα βγουν συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να έχουν; Διότι, πολλές ομάδες επωμίζονται και σήμερα το κόστος υπηρεσιών ασφαλείας κατά τη διάρκεια των αγώνων χωρίς όμως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στην κατεύθυνση αυτή, λοιπόν, χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί και ο ρόλος της Ελληνικής Αστυνομίας για την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας. Πότε θα επεμβαίνει; Εντός γηπέδων θα επεμβαίνει η αστυνομία ή μόνο οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας με ευθύνη των σωματείων;
Προέχει, κατά τη γνώμη μου, η υιοθέτηση πολιτικών μηδενικής ανοχής όσον αφορά στη βία και τη διαφθορά σε χώρους αθλητικών διοργανώσεων. Παραδειγματική τιμωρία των σωματείων που δεν τηρούν τον νόμο ή δε συνεργάζονται με τις αρχές. Παραδειγματική τιμωρία όσων εμπλέκονται σε επεισόδια βίας με δια βίου αποκλεισμό. Παραδειγματική τιμωρία των εμπλεκόμενων σε περιστατικά χειραγώγησης αγώνων και παράνομου στοιχηματισμού με ταχεία εξέταση των υποθέσεων από τη δικαιοσύνη. Να συσταθεί ειδικό σώμα στην Ελληνική Αστυνομία με αποστολή τη δίωξη του παράνομου στοιχηματισμού και της χειραγώγησης αγώνων.
Η βία και η διαφθορά, ωστόσο, είναι μία από τις όψεις των προβλημάτων στον ελληνικό αθλητισμό που πρέπει να αντιμετωπισθούν. Υπάρχουν μια σειρά από πολύ σημαντικά θέματα που απασχολούν τον αθλητισμό και στα οποία η ελληνική πολιτεία οφείλει να δώσει λύσεις στέλνοντας και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα. Αναφέρομαι στα θέματα υποδομών και τα «αναπτυξιακά» των αθλημάτων. Χρειάζεται να γίνει μια επαναξιολόγηση στα κριτήρια με τα οποία επιχορηγούνται τα σωματεία και τα αθλήματα. Στη χώρα μας συμβαίνει το οξύμωρο να έχουμε πολλά αθλήματα με αθλητές που φέρνουν διακρίσεις στην Ελλάδα και δεν έχουν εγκαταστάσεις. Επίσης, ο σχολικός αθλητισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες επενδύουν σ’ αυτόν. Μια πρόταση θα ήταν κάθε παιδί υποχρεωτικά να συμμετέχει σε ένα άθλημα δωρεάν με μόνο στόχο τη συμμετοχή, όχι τον πρωταθλητισμό, αλλά την τριβή με τον αθλητισμό και όλες τις αξίες που τον διακατέχουν. Το μόνο βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν πολλά ακόμα που χρειάζονται να γίνουν στον ελληνικό αθλητισμό…
sinidisi.gr
