Στις 20:00 Ελλάδος ο Β.Ζελένσκι θα συναντηθεί με τον Ν.Τραμπ στην Ουάσινγκτον στον Λευκό Οίκο με τον Ουκρανό ηγέτη να συνοδεύεται από τους Ευρωπαίους συμμάχους του και αυτό που αναζητείται είναι η «μαγική» συνταγή από τον Αμερικανό πρόεδρο που θα οδηγήσει στον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Η «εξίσωση» είναι πολύ δύσκολο να λυθεί καθώς ο Β.Ζελένσκι παίζει κυριολεκτικά το κεφάλι του. Υφίσταται τρομερές πιέσεις από τους εθνικιστές της χώρας οι οποίοι τον απειλούν ακόμα και με πραξικόπημα.
Όσο για τον Β.Πούτιν και αυτός θέλει να αποδείξει στο εσωτερικό της Ρωσίας ότι δεν αφήνει στην τύχη τους ρωσόφωνους, δηλαδή ουσιαστικά Ρώσους που ζουν εκτός Ρωσίας ή σε πρώην ρωσικά εδάφη.
Και αυτός δέχεται μεγάλη πίεση από το σύνολο της ρωσικής κοινωνίας η οποία θέλει το αίμα που έχει χυθεί να μην χάθηκε για το τίποτα.
Στο παρελθόν υπήρχαν περιπτώσεις συμφωνιών που θεωρούνταν αδύνατον να υπογραφούν και τελικώς υπεγράφησαν.
Όπως έγινε στο Καμπ Ντέιβιντ όταν συμφώνησαν ο Αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μεναχέμ Μπέγκιν στις 17 Σεπτεμβρίου του 1978 να συνάψουν εντός τριών μηνών συμφωνία ειρήνης.
Υπεγράφη τελικά μερικούς μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 26 Μαρτίου του 1979.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή θεωρούνταν αδύνατο Αίγυπτο και Ισραήλ να συμφωνήσουν ότι θα έχουν ειρηνικές σχέσεις μεταξύ τους.
Στις 9 Νοεμβρίου του 1977 ο Σαντάτ τόνιζε ενώπιον της αιγυπτιακής Βουλής ότι θα πήγαινε ακόμη και στην Κνεσέτ για να σώσει τη ζωή έστω ενός στρατιώτη.
Ο Μπέγκιν τον προσκάλεσε όντως στο ισραηλινό κοινοβούλιο και ο Σαντάτ ανταποκρίθηκε, προκαλώντας εν μέρει οργή στον αραβικό κόσμο. Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Αλγερία πάγωσαν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Κάιρο ενώ η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης καταδίκασε την κίνηση του Σαντάτ.
Μισό χρόνο αργότερα όμως οι δυο πολιτικοί συναντήθηκαν στο Καμπ Ντέιβιντ γνωρίζοντας ότι η ειρήνευση στην περιοχή δεν ήταν το μοναδικό διακύβευμα.
Οι συνομιλίες θα έκριναν σε μεγάλο βαθμό και τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ.
Τόσο οι Αιγύπτιοι όσο και οι Ισραηλινοί ήταν αποφασισμένοι να ακολουθήσουν μια σκληρή διαπραγματευτική γραμμή, γνώριζαν όμως ότι η εμμονή σε κόκκινες γραμμές θα μπορούσε να έχει άμεσο αντίκτυπο στις σχέσεις των χωρών τους με την Ουάσιγκτον.
Μια συμφωνία απόρροια της λογικής
Η συμφωνία ειρήνης δέσμευσε τις δυο χώρες να αναγνωρίσουν η μια την άλλη.
Επίσης, έβαλε τέλος στην εμπόλεμη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν Αίγυπτος και Ισραήλ από το 1948 ενώ το Τελ Αβίβ δεσμευόταν να αποσυρθεί από τη χερσόνησο του Σινά.
Πέραν αυτών συμφωνήθηκε να αναγνωριστούν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και να διαλυθούν οι εβραϊκοί οικισμοί στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη ενώ σε αντάλλαγμα τα ισραηλινά πλοία μπορούσαν να χρησιμοποιούν τη Διώρυγα του Σουέζ.
Μπορεί η συμφωνία να έτυχε θερμής υποδοχής από χώρες της Δύσης και πρωτίστως τις ΗΠΑ και τον Τζ. Κάρτερ και οι Σαντάτ (δολοφονήθηκε το 1981 από ακραίους ισλαμιστές) και Μπέγκιν να τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ειρήνης το 1978, εντούτοις στις χώρες τους οι δυο πολιτικοί αντιμετώπισαν σημαντικές δυσκολίες στην προσπάθειά τους να υλοποιήσουν τη συμφωνία.
Υπήρχε και άλλη περίπτωση «αδύνατης συμφωνίας».
Η Συμφωνία των Παρισίων για το Βιετνάμ, που υπογράφηκε το 1973, αφορούσε την κατάπαυση του πυρός στον πόλεμο του Βιετνάμ και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων.
Η Συμφωνία του Παρισιού επισφράγισε την αποχώρηση των ΗΠΑ, αλλά δεν έλυσε τις διαφορές μεταξύ των δύο Βιετνάμ, με αποτέλεσμα την επανέναρξη των συγκρούσεων και την τελική πτώση του Νοτίου Βιετνάμ το 1975 με την κατάληψη της πρωτεύουσας του Νοτίου Βιετνάμ, Σαϊγκόν.
Μέχρι τότε κανείς δεν πίστευε ότι οι ΗΠΑ θα εγκατέλειπαν το Νότιο Βιετνάμ γιατί αυτό θα αποτελούσε ένα συντριπικό πλήγμα στο γόητρό τους αλλά τελικά το έκαναν.
Τώρα μένει να φανεί τι μπορεί να προκύψει ανέλπιστα από την σημερινή επίσκεψη.
Ο Λευκός Οίκος οριστικοποίησε το πρόγραμμα των κρίσιμων διαβουλεύσεων με Ζελένσκι, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ.
19:00 ώρα Ελλάδος: Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φτάνουν στον Λευκό Οίκο
20:00 ώρα Ελλάδος -(1:15 μ.μ. ώρα Ανατολικής Αμερικής): Ο Τραμπ υποδέχεται τον Ζελένσκι
20:15: Διμερής συνάντηση μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι
21:15: Ο Τραμπ υποδέχεται τους Ευρωπαίους ηγέτες
22:00: Συνάντηση με Ευρωπαίους ηγέτες
Αλλού θα πρέπει να προσθέσουμε ότι οι ηττημένοι στο πεδίο των μαχών δεν μπορουν να υπαγορεύουν όρους στους νικητές.
Οι Ευρωπαίοι ειδικότερα έχουν την απαίτηση οι Ρώσοι ενώ κερδίζουν τον πόλεμο να εκγαταλείψουν όλα τα εδάδη και ακόμα και την ίδια την ρωσική Κριμαία που έχει ρωσικό πληθυσμό σε ποσοστό 90%!
Σε ότι αφορά την ουσία της διαφωνίας
Η διαφορά είναι στο 25% του Ντονετσκ το οποίο το Κίεβο αρνείται να παραδώσει στους Ρώσους.
Σύμφωνα με το ρωσικό σχέδιο που αποκάλυψε το pronews.gr στις 11/08 η Ρωσία απαιτεί την ολική αποχώρηση των Ουκρανών από το Ντονιέτσκ και το «πάγωμα» της σύγκρουσης σε Λουγκάνσκ (το κατέχει σχεδόν ολόκληρο και μαζί με το Ντονιέτσκ αποτελούν τα ιστορικά ρωσικά εδάφη του Ντονμπάς) και τα εδάφη των περιφερειών της Ζαπορίζια και της Χερσώνας που βρίσκονται νότια του Δνείπερου.
Η Μόσχα προσφέρει ως αντάλλαγμα αφενός την κατάπαυση του πυρός, όχι τον καθορισμό νέων συνόρων αλλά το «πάγωμα» του μετώπου» και αφετέρου την απομάκρυνση των ρωσικών δυνάμεων από τρεις περιοχές μέρος των οποίων κατέχουν τώρα:
Από το Χάρκοβο που ελέγχουν 400 τχλ., το Σούμι που ελέγχουν 800 τ.χλμ. και το Ντνίπρο που ελέγχουν 100 τ.χλμ.
Από την άλλη η Μόσχα ζητά την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από τις περιοχές που ελέγχουν ακόμη στο Ντόνετσκ περί τα 6.300 τ.χλμ. από τα 26.517 τ.χλμ., που είναι συνολικά.
