Του Νίκου Ιγγλέση
Την περασμένη Πέμπτη (10-7-25) παρουσιάστηκε, σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, μια νέα Διακήρυξη με τον τίτλο «Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως επανεκκίνηση με όραμα και σχέδιο». Τη Διακήρυξη υπογράφουν 91 ενεργοί πολίτες, όπως αυτοαποκαλούνται. Παρ’ όλο που ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχουν, απ’ όσους γνωρίζουμε, αρκετοί αξιόλογοι διανοητές με δημόσιο λόγο τα τελευταία χρόνια, το αποτέλεσμα είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτικό.
Μετά δεκαπέντε χρόνια από την από την ιστορική καμπή του 2010 με την επιβολή των μνημονίων και την πολιτικοοικονομική επιτροπεία της χώρας, δυστυχώς δεν έχουν αντιληφθεί ή δε θέλουν να αντιληφθούν την ουσία του ελληνικού προβλήματος. Θεωρούν ότι όλα θα διορθωθούν αρκεί αν αντικατασταθεί ο σημερινός πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του από κάποιους πατριώτες. Θεωρούν ότι δεν απαιτούνται ρήξεις, συγκρούσεις και ριζική αλλαγή της εθνικής στρατηγικής. Μάλλον θεωρούν ότι είναι αρκετή μια καλύτερη διαχείριση. Μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι άλλοι ισχυροί δρώντες, έχοντας τα κατάλληλα όπλα, δε θα επιτρέψουν ούτε αυτήν την καλύτερη διαχείριση, αν θίγει τα δικά τους συμφέροντα.
Η Διακήρυξη περιέχει δύο ενότητες. Η πρώτη, «Διαπιστώσεις», καταγράφει, ορισμένες μόνο πλευρές – που αποτελούν κοινό τόπο – της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, αλλά, δεν αναφέρεται καθόλου στις αιτίες της κακοδαιμονίας. Η δεύτερη, «Τι ζητά η ελληνική κοινωνία», αποτελεί ένα ευχολόγιο θετικών αλλαγών, αλλά, χωρίς να λέει πώς αυτές μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα στις σημερινές συνθήκες πλήρους εξάρτησης της χώρας από τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παγκοσμιοποίησης.
Στο τέλος η Διακήρυξη αναφέρει ότι: Την ανασύνταξη της χώρας μπορούν να αναλάβουν ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία. Προσωπικότητες που έχουν πίστη στην ευρωπαϊκή παράδοση και στον δυτικό προσανατολισμό της χώρας…». Από τα ανωτέρω και τις εν συνεχεία διευκρινιστικές δηλώσεις, όσων παρουσίασαν τη Διακήρυξη, προκύπτει ότι οι προσωπικότητες αυτές είναι οι πρώην πρωθυπουργοί και πρόεδροι της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής.
Είναι φανερό ότι οι «91» δεν τολμούν να αναλάβουν την πολιτική πρωτοβουλία, αλλά «στρώνουν το χαλί» και παρακινούν τους δύο πρώην πρωθυπουργούς να το κάνουν, ενώ οι ίδιοι δηλώνουν ότι θα συνταχθούν πίσω τους. Αυτό, το αποκαλούν πολιτικό ρεαλισμό. Εμείς, λένε, δεν έχουμε την αναγνωρισιμότητα, την πολιτική εμπειρία και τα χρήματα για ένα τέτοιο εγχείρημα. Μόνο που ο Αντώνης Σαμαράς και ο Κώστας Καραμανλής δεν προέρχονται από «παρθενογένεση», αλλά έχουν κυβερνήσει αυτόν τον τόπο και έχουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.
Τί λένε και τί δεν λένε οι «91»
Στη Διακήρυξη δεν επισημαίνεται ότι η Ελλάδα έχει εκχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της εθνικής κυριαρχίας της στα όργανα της ΕΕ. Ο προϋπολογισμός του κράτους εγκρίνεται πρώτα από την Κομισιόν και μετά έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή. Υπάρχει «κόφτης δαπανών» που απαγορεύει την κρατική χρηματοδότηση όταν αυξάνει το έλλειμμα. Οι περισσότεροι νόμοι που ψηφίζει η Βουλή είναι συμμόρφωση με Οδηγίες και Κανονισμούς της ΕΕ.
Στη Διακήρυξη δεν αναφέρεται τίποτα για το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος των 402 δις ευρώ, το οποίο είναι στο σύνολό του συναλλαγματικό, αφού είναι σ’ ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εκδώσει η χώρα και κατά συνέπεια, για να το εξυπηρετεί, πρέπει να δανείζεται διαρκώς, άρα να εξαρτάται από τις αγορές. Γι’ αυτό το χρέος πληρώνονται κάθε χρόνο, μόνο για τόκους, πάνω από 8 δις ευρώ, δηλαδή, περισσότερα απ’ όσα δίνονται για την άμυνα. Η εκποίηση των υποδομών και των στρατηγικών επιχειρήσεων της χώρας, που αναφέρεται στη Διακήρυξη, δεν έγινε για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους, αλλά για να αποπληρωθεί μέρος του χρέους. Αυτά ή δεν τα ξέρουν οι «91» ή τα θεωρούν δευτερεύοντα και άνευ σημασίας;
Στη Διακήρυξη, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι: «Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ανακτήσει την παραγωγική της ικανότητα. Με τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία, σύγχρονη τεχνολογία και κρατική αρωγή μπορεί να αναγεννηθεί η γεωργία, βιοτεχνία, βιομηχανία ώστε η χώρα να αποκτήσει διατροφική ασφάλεια, κάλυψη των βασικών αναγκών και εξαγωγική δυναμική». Μπορούν όμως να γίνουν αυτά μέσα στην ΕΕ;
Οι «91» γνωρίζουν άραγε για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) που απαγορεύει τις εθνικές επιδοτήσεις σ’ όλα τα βασικά γεωργικά προϊόντα, επιβάλει ποσοστώσεις σε πολλά απ’ αυτά και δίνει ενισχύσεις για αναπροσανατολισμό της παραγωγής;
Οι «91» γνωρίζουν άραγε για την άρση της δασμολογικής προστασίας που άρχισε με την είσοδο της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ και συνεχίστηκε με την ουσιαστική κατάργηση της «κοινοτικής προτίμησης»; Οι ελληνικές βιοτεχνίες και βιομηχανίες συρρικνώθηκαν και ορισμένοι κλάδοι εξαφανίστηκαν όταν άρχισαν οι ελεύθερες εισαγωγές στην αρχή από την Ευρώπη και στη συνέχεια από την Κίνα, το Πακιστάν, την Τουρκία, την Αίγυπτο και άλλες χώρες χαμηλού κόστους. Ποια «χρηματοδοτικά εργαλεία» και «κρατική αρωγή» μπορεί να υπάρξουν όταν στην ΕΕ απαγορεύονται οι επιδοτήσεις που υποτίθεται ότι νοθεύουν τον υγιή ανταγωνισμό της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς;
Ο Ντόναλντ Τραμπ επιβάλει δασμούς στις αμερικανικές εισαγωγές προκειμένου να αναζωογονήσει την εγχώρια παραγωγή. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο γιατί δεσμεύεται από τις συμφωνίες του κοινού δασμολογίου που έχουν υπογράψει οι Βρυξέλλες με τις άλλες χώρες.
Το σημαντικότερο όμως, που θέλουν να αγνοούν οι συντάκτες της Διακήρυξης, είναι ότι η Ελλάδα έχει εκχωρήσει τη νομισματική ανεξαρτησία της στην ΕΚΤ, η οποία εκδίδει το νόμισμα που εμείς απλώς χρησιμοποιούμε. Χωρίς δικό της νόμισμα μια χώρα δεν μπορεί να χρηματοδοτεί την οικονομία της παρά μόνο με νέα δάνεια.
Αλήθεια, ποια επανεκκίνηση και μάλιστα με όραμα και σχέδιο, όπως λένε, μπορεί να γίνει στη χώρα μας όταν αυτή δεν διαθέτει ανεξάρτητη νομισματική, ούτε δημοσιονομική, ούτε δασμολογική και ούτε επενδυτική πολιτική; Καμιά αναφορά μέσα στη Διακήρυξη δεν προβλέπει το σπάσιμο των αλυσίδων της εξάρτησης και την ανάκτηση, μέρους έστω, της εθνικής κυριαρχίας. Οι «91» θέλουν να κάνουν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά.
Ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να κάνει κόμμα, κάποιοι από τους «91» μπορεί να γίνουν βουλευτές ή και υπουργοί, αλλά, όταν βρεθούν μπροστά στη αμείλικτη πραγματικότητα τότε θα κάνουν μια κυβίστηση ανάλογη με αυτήν που έκανε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
Δυστυχώς η Διακήρυξη των «91» στερείται ολιστικής θεώρησης του ελληνικού προβλήματος. Με ορισμένες επί μέρους προτάσεις μπορείς να κερδίσεις κάποιες υπογραφές και ίσως κάποιους ψήφους αύριο, δεν μπορείς όμως να ανατρέψεις την πορεία συρρίκνωσης και παρακμής της Πατρίδας.
Υ.Γ. Στη Διακήρυξη δεν περιλαμβάνεται καμιά αναφορά στην Κύπρο και την επιδιωκόμενη από ελληνικής πλευράς Διζωνική-Δικοινωτική Ομοσπονδία. Επίσης δεν περιλαμβάνεται καμιά αναφορά στις γερμανικές οφειλές από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (κατοχικό δάνειο, επανορθώσεις υλικών καταστροφών και αποζημιώσεις θυμάτων). Πρόκειται για λάθος ή συνειδητή παράλειψη;
Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr
