Αναγκαστική επιστροφή στην «Realpolitik» επιχειρεί ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος εδώ και αρκετό καιρό αναζητούσε ένα σημείο επαφής με τον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ.
Η συνέντευξη που έδωσε ο Κ.Μητσοτάκης στο «σκληρό» φιλοτραμπικό Breitbart του Στιβ Μπάνον (για πολλούς του πολιτικού μέντορα του Ν.Τραμπ) δείχνει την προσπάθεια του για να δημιουργήσει «γέφυρες» με το νέο administration.
Το ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στις ΗΠΑ για να συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του Μάρκο Ρούμπιο, δεν πήγε καθόλου καλά καθώς συνέπεσε με το περιβόητο περιστατικό της λεκτικής σύγκρουσης του Ν.Τραμπ με τον Ουκρανό πρόεδρο Β.Ζελένσκι.
Εκτός των άλλων εκδόθηκε και ανακοίνωση από τον Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τζον Κατσιματίδη κατά του Γιώργου Γεραπετρίτη, γιατί ο τελευταίος δεν συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο!
Μία ανακοίνωση εξ’ ενός εκ των ηγετών της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ, κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ξανά ποτέ στο παρελθόν.
Να σημειωθεί ότι ο Ελπιδοφόρος είναι κοντά στον Ν.Τραμπ κάτι που φάνηκε και από την παρουσία του δίπλα στον Αμερικανό πρόεδρο κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου στον Λευκό Οίκο.
Άλλωστε παρά τις «εκτός τόπου και χρόνου» αναφορές διαφόρων δημοσιογράφων και ανταποκριτών προσκείμενων στο χώρο των Δημοκρατικών, το 80% των Ελλήνων ομογενών στις ΗΠΑ στήριζε Τραμπ κάτι που αποτυπώθηκε στις εκλογές.
Και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις στήριζαν Τραμπ, αλλά τώρα το έκαναν με ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά, λόγω της οικονομικής καταστροφής που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση Μπάιντεν και λόγω της woke ατζέντας την οποία υποστήριζε και οι Έλληνες ομογενείς (στις ΗΠΑ έχουν διατηρήσει τα συντηρητικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι στην Ελλάδα) κυριολεκτικά απεχθάνονται.
Ουσιαστικά λοιπόν οι σχέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν πρακτικά ανύπαρκτες.
Αλλά και γενικότερα η Ελλάδα για το Τραμπ administration είναι πολύ πίσω στις προτεραιότητές του.
Τώρα ο Κ.Μητσοτάκης επιχειρεί να δημιουργήσει επαφές.
Οι λόγοι αυτής της προσπάθειας έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι η ΕΕ μόνο ενωμένοι δεν είναι απέναντι στην πολιτική δασμών του Ν.Τραμπ.
Την ίδια στιγμή η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο, αλλά και ο Αυστριακός καγκελάριος Κρίστιαν Στόκερ, θα επιχειρήσουν να υπογράψουν διμερείς συμφωνίες με τις ΗΠΑ άρα η ενότητα παέι «περίπατο».
Ο Ν.Τραμπ δεν θέλει να διαπραγματευτεί συνολικά αλλά διμερώς με κάθε χώρα ξεχωριστά. Όπως έχει ήδη πράξη με την Ιρλανδία η οποία έχει εξαιρεθεί από τους δασμούς που επιβλήθηκαν στην ΕΕ.
Στο Ν.Τραμπ είναι σαφές ότι δεν του αρέσουν οι υπερεθνικοί οργανισμοί. Πιστεύει στα έθνη και στις προσωπικές σχέσεις με τους ηγέτες τους.
Ήδη για τις 75 χώρες που δέχτηκαν να διαπραγματευτούν ανέστειλε την επιβολή δασμών μέχρι το όριο του 10%, για 90 ημέρες ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, δεν έχει σημαντικού οικονομικού ύψους προϊόντα που παράγει και θέλει να εξάγει στις ΗΠΑ αλλά ακόμα και αυτά με έναν δασμό της τάξης του 25%, θα αποτελούν ένα πρόβλημα έστω επικοινωνιακό αν όχι ουσίας για την κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή, ο «μεσογειακός άξονας» του ελαιολάδου και των ελαιών «έσπασε» από την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τ.Μελόνι η οποία είναι βέβαιο ότι θα πετύχει συμφωνία με χαμηλότερους δασμούς και τώρα ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να την ακολουθήσει.
Εν κατακλείδι έχουμε μία επίδειξη «Realpolitik» από τον Κ.Μητσοτάκη (ο οποίος μιλάει για μια «win win» συμφωνία).
Πάντως, το τι μέγεθος έχει η Ελλάδα για τις ΗΠΑ και το ειδικό πολιτικό βάρος που θεωρούν ότι έχει όχι μόνο ο Κ.Μητσοτάκης αλλά γενικά οι Έλληνες πρωθυπουργοί, φαίνεται σε όλες τις τοποθετήσεις των Αμερικανών πολιτικών…
