Ανακοίνωση με την οποία στηρίζει τη δικαστή, η οποία είχε τη γενναιότητα να κρίνει νόμιμη τη σημερινή απεργία των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας, εξέδωσε ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου της Αθήνας Χριστόφορος Λινός.
Στην ανακοίνωση του ο κ. Λινός αναφέρεται σε όσα ακούστηκαν σε σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, σε εκφράσεις «μειωτικές για το κύρος της Δικαιοσύνης», όπως αυτές περί «Αλβανίας του Χότζα», αλλά και «χλευαστικές για το Πρωτοδικείο Αθηνών αναφορές περί του ότι δήθεν εκείνο ορίζει την τουριστική περίοδο της χώρας, περί ωραίας Δικαιοσύνης κλπ».
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση:
«Μετά την προκήρυξη από την ΑΔΕΔΥ γενικής πανελλαδικής απεργίας όλων των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα για τις 9.4.2024, στην οποία δήλωσαν συμμετοχή και οι προαναφερόμενες πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, το Ελληνικό Δημόσιο και η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας άσκησαν, ως έχουν κατά νόμο δικαίωμα, αγωγές με τις οποίες ζήτησαν να αναγνωριστεί ότι η συμμετοχή των εν λόγω οργανώσεων στην παραπάνω απεργία είναι παράνομη, καθώς και καταχρηστική.
Με τις αποφάσεις 252 και 253/2025 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κρίθηκε αφενός μεν ότι είχαν τηρηθεί όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο προϋποθέσεις συμμετοχής στην επίμαχη απεργία, αφετέρου δε ότι, με βάση τα παγίως ακολουθούμενα από τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων κριτήρια με τα οποία διαπιστώνεται τυχόν υπέρβαση των ορίων άσκησης του δικαιώματος της απεργίας (όπως ενδεικτικά, στάθμιση αντιτιθέμενων συμφερόντων απεργού και εργοδότη, μέγεθος των ζημιογόνων συνεπειών της απεργίας στο κοινωνικό σύνολο κ.α.), οι προαναφερόμενες πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν ενήργησαν κατά κατάχρηση δικαιώματος.
Συνακόλουθα, οι διατυπωθείσες στο πλαίσιο των ανωτέρω εκπομπών όλως μειωτικές για το κύρος της Δικαιοσύνης εκφράσεις περί «Αλβανίας του Χότζα», αλλά και χλευαστικές για το Πρωτοδικείο Αθηνών αναφορές περί του ότι δήθεν εκείνο ορίζει την τουριστική περίοδο της Χώρας, περί «ωραίας Δικαιοσύνης» κλπ., με ταυτόχρονη μάλιστα επαναλαμβανόμενη αναφορά στο όνομα της δικάσασας Δικαστή, εκφεύγουν προφανώς από τα όρια της καλόπιστης κριτικής των δικαστικών αποφάσεων, ενώ παραγνωρίζουν το γεγονός ότι ο έλεγχος της άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας ανατίθεται από το νόμο στα δικαστήρια και σε κανέναν άλλον, αλλά και το ότι η σχετική κρίση των δικαστών διαμορφώνεται σύμφωνα με το νόμο και τη φωνή της συνείδησής τους, ανεξαρτήτως του εάν αυτή είναι αρεστή ή όχι».
