Ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης «παίρνει την Ελλάδα στον λαιμό του» αφού την έχει τοποθετήσει «στην λάθος πλευρά της Ιστορίας» και έχει εναντιωθεί έναντι των δύο υπερδυνάμεων των ΗΠΑ και της Ρωσίας!
Το αφήγημα της «σωστής πευρά της Ιστορίας» καταρρίφθηκε με πάταγο αφού η Ρωσία όχι μόνο βγαίνει νικήτρια από τον πόλεμο αυτόν, αλλά οι ΗΠΑ της τωρινής χρονικής περιόδου, την δικαιώνουν και χαρακτηρίζουν τον Ουκρανό πρόεδρο Β.Ζελένσκι, δικτάτορα, δολοφόνο και απατεώνα.
Και αυτό δια στόματος του Αμερικανού προέδρου Ν.Τραμπ, του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς και φυσικά του επικεφαλής του τμήματος της Κυβερνητικής Αποδοτικότητας, του Έλον Μασκ.
Με λίγα λόγια έτσι θεωρούν πλέον επισήμως οι ΗΠΑ τον Β.Ζελένσκι.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Για ποιο λόγο ο Κ.Μητσοτάκης χαρακτηρίζει «φίλο» του τον Β.Ζελένσκι και συνεχίζει να λέει ότι θα τον στηρίξει… «μέχρι τέλους»;
Ποιανού το τέλος άραγε;
Ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης δήλωσε χθες αναφορικά με την σύνοδο που συγκάλεσε ο Ε.Μακρόν για την Ουκρανία ότι «θα πρέπει η Ευρώπη να ακολουθήσει αμυντική πολιτική που δεν θα είναι εξαρτημένη από ΗΠΑ».
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, «γέλασαν και τα τσιμέντα»: Το 80% των ελληνικών όπλων είναι αμερικανικά!
Η δήλωση έγινε σε συζήτηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον δημοσιογράφο Βαγγέλη Πλάκα στο πλαίσιο του «Thessaloniki Summit 2025».
Σχετικά με τα όσα έγιναν στη β’ σύνοδο για το Ουκρανικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι οι συζητήσεις δεν αφορούσαν μόνο την Ουκρανία αλλά και τις τεκτονικές αλλαγές που αφορούν την Ευρώπη.
«Η Ευρώπη πρέπει να ξυπνήσει από τον διπλωματικό και πολιτικό της λήθαργο. Πρέπει να κινηθούμε με μεγάλη ταχύτητα για τη συγκρότηση αμυντικής πολιτικής που δεν θα είναι εξαρτημένη από τις ΗΠΑ» είπε ο κ. Μητσοτάκης.
Συμπλήρωσε: «Τώρα που με αφορμή και τις εξελίξεις στην Ουκρανία, έχει έρθει η ώρα να πάρουμε αποφάσεις και εκτιμώ ότι το επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το τακτικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, γιατί είναι πολύ πιθανόν να υπάρχει και έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πριν από το τακτικό Συμβούλιο του Μαρτίου, θα είναι από τα πιο κρίσιμα ευρωπαϊκά συμβούλια, διότι εκεί θα κληθούμε να επικυρώσουμε, να διαμορφώσουμε προτάσεις Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες θα μας επιτρέψουν επιτέλους να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις για να μην είμαστε απλά ένα παρακολούθημα των εξελίξεων, αλλά να μπορούμε να ευθυγραμμίσουμε την οικονομική μας ισχύ με το γεωπολιτικό μας αποτύπωμα».
«Πίστευα και πιστεύω στην ανάγκη της διατλαντικής συμμαχίας. Πρέπει να μιλάμε με τις ΗΠΑ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα συμφωνούμε σε όλα. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι σε 1-2 χρόνια η ΕΕ θα μπορέσει να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές» είπε αναφερόμενος στις σχέσεις που πρέπει να διατηρήσουν οι Βρυξέλλες με την Ουάσιγκτον.
Αλήθεια τα σκέφτηκε πολύ αυτά που είπε; Δηλαδή προτιμάει εχθρικές σχέσεις με τις μεγαλύτερες δυνάμεις του πλανήτη για να τοποθετήσει τις ελπίδες της χώρας στην ανύπαρκτη ΕΕ;
Και σε ποιους; Στον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς; Είναι «τελειωμένος» και το ξέρει ακόμα και ο ίδιος.
Στην Γάλλο πρόεδρο Ε.Μακρόν; Το πολιτικό του «καντήλι» έχει επίσης τελειώσει.
Ακόμα και για τον Κιρ Στάρμερ η παραμονή του στην εξουσία δεν είναι δεδομένη μπορεί αυτή να τελειώσει μέσα στο 2025.
Και ο Μπόρις Τζόνσον ήταν παντοδύναμος όταν ήταν πρωθυπουργός αλλά κατάφεραν να τον παραιτήσουν για ένα… πάρτι!
Τι τον κάνει να πιστεύει ότι είναι μία σοφή επιλογή να στηριχθεί σε αυτούς;
Και εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να θέτει την Ελλάδα σε μεγάλους γεωπολιτικούς κινδύνους με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επίσης αυτή η «φιλία» με τον Ζελένσκι χρειάζεται κάποιες εξηγήσεις:
H Tουρκία όπως είπε ο πρόεδρός της Ρ.Τ.Ερντογάν, υποστηρίζει την «ακεραιότητα της Ουκρανίας».
Οι «αγκαλιές» του Ρ.Τ.Ερντογάν με τον Β.Ζελένσκι θα έπρεπε να χτυπήσουν «συναγερμό».
Πόσο σώφρον είναι να βρίσκεται η χώρα στο ίδιο «κάδρο» με την Τουρκία και να έχει την ίδια… γεωπολιτική θεώρηση;
Ο Κ.Μητσοτάκης με δική του προσωπική επιλογή (την ελληνική κοινωνία που ακόμα πλειοψηφικά νιώθει κοντά στην ορθόδοξη Ρωσία, δεν την έλαβε υπόψη του ποτέ αντίθετα την έχει χαρακτηρίσει στο παρελθόν μέχρι και «ψεκασμένη») οδήγησε την Ελλάδα σε διάρρηξη των σχέσεών της με την μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του πλανήτη (κάτι που στο Μαξίμου έχουν ξεχάσει), την Ρωσία, λέγοντας μάλιστα πως η Ελλάδα… βρίσκεται σε πόλεμο μαζί της (κάτι που ευτυχώς δεν έχει ασπαστεί η ίδια η Μόσχα).
Ειχε επίσης πει και το γνωστό «βρισκόμαστε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Η σωστή πλευρά της Ιστορίας κρίνεται από τα αποτελέσματα: Τι κερδίζεις και τι χάνεις και αν το «ισοζύγιο» είναι θετικό και μάλιστα με μεγάλη διαφορά για να αξίζει τον κόπο.
Ας δούμε τι έφερε η επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ταχθεί υπέρ της πολιτικής Μπάιντεν και του κονκλάβιου των Βρυξελλών που παραλίγο να οδηγήσουν τον πλανήτη σε πυρηνική σύρραξη (στην Μόσχα έκαναν υπομονή μέχρι να φύγει η κυβέρνηση Μπάιντεν από την εξουσία μαζί φυσικά με την Κ.Χάρις).
Μείωση της αμυντικής ικανότητας της χώρας και ιδιαίτερα των νησιών του Αιγαίου, τα οποία αποστρατιωτικοποιήθηκαν μερικώς, ικανοποιώντας τα αιτήματα της Άγκυρας αφού το υλικό και τα πυρομαχικά που αποσύρθηκαν για να μεταφερθούν στην Ουκρανία ΔΕΝ αντικαταστάθηκαν.
Αυτό κατά συνέπεια τι φέρνει; Αναστολή της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο λόγω ελλείμματος αμύνης που η ίδια η κυβέρνηση δημιούργησε, αλλά και με την δηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να διαπραγματευθεί με την Τουρκία με βάση τις απαιτήσεις της!
Λάβαμε κάποιο αντάλλαγμα που εξυπηρετεί μείζονα εθνικά συμφέροντα; Απολύτως κανένα.
Η προσωπική επιλογή του Κ.Μητσοτάκη οδήγησε την χώρα στην «λάθος πλευρά της Ιστορίας»; Δηλαδή σε αυτή που έχασε;
Ας πούμε ήταν άτυχος. Έχασε όμως και από την στιγμή που ήταν δική του προσωπική επιλογή, την χρεώνεται αποκλειστικά ο ίδιος.
Υπήρχε άλλη επιλογή; Όπως δείχνει η πολιτική του Βίκτορ Όρμπαν και του Ρόμπερτ Φίτσο, πρωθυπουργών της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, υπήρχε αλλά ήθελε πολύ… θάρρος για να ακολουθηθεί.
Έτσι όμως κρίνονται οι ηγέτες. Ποιος είπε ότι για να προωθήσει κάποιος το συμφέρον της χώρας του είναι εύκολο; Αν ήταν θα το έκαναν όλοι.
Οι πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το κονκλάβιο των Βρυξελλών και δεν νιώθουν καθόλου καλά στην προοπτική να τους σύρουν σε αναγκαστική εχθρότητα με Ρωσία και ΗΠΑ και σύντομα και με την Κίνα.
Κάτι τέτοιο θα σήμαινε έλλειψη ασφάλειας και περαιτέρω πτωχοποίηση.
Αυτό κάποια στιγμή, νομοτελειακά θα συμβεί και στην Ελλάδα.
Θα αλλάξουν πολλά στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη εκτός βέβαια αν το κονκλάβιο των Βρυξελλών καταφέρει να τις… ακυρώσει όπως έκανε με τις προεδρικές εκλογές της Ρουμανίας σε συνεργασία με το ρουμανικό καθεστώς.
