Μετεωρίτης πέρασε πάνω από την Αττική φωτίζοντας τον ουρανό ενώ έγινε ορατός και από την Κόρινθο προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα θαυμασμού, δέους και φόβου σε μία περίοδο που χιλιάδες σεισμοί σημειώνονται στην Σαντορίνη και στις Κυκλάδες θυμίζοντας σκηνικό Αποκάλυψης του Ιωάννη!
«Και ο τρίτος άγγελος εσάλπισε, και έπεσεν εκ του ουρανού αστήρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και έπεσεν επί το τρίτον των ποταμών, και επί τας πηγάς των υδάτων·
και το όνομα του αστέρος λέγεται Αψινθος· και έγεινε το τρίτον των υδάτων άψινθος, και πολλοί άνθρωποι απέθανον εκ των υδάτων, διότι επικράνθησαν.»
Σημειώνεται ότι η πτώση μετεωρίτη πάντα προκαλούσε τέτοια συναισθήματα στους ανθρώπους καθώς πρόκειται για ένα ακραίο ουράνιο γεγονός.
Το φαινόμενο στον αττικό ουρανό δεν ήταν απλά οπτικό καθώς ο μετεωρίτης συνοδεύτηκε και από έναν εκκωφαντικό θόρυβο.
Όπως φαίνεται πρόκειται για πτώση μετεωρίτη ο οποίος επειδή είχε μεγάλο σχετικά μέγεθος δε διαλύθηκε ολοσχερώς στην ατμόσφαιρα ενώ κάμερα από την Ηλιούπολη στην Αθήνα κατέγραψε όλη τη διαδρομή του στον νυχτερινό ουρανό.
Το πέρασμα του μετεωρίτη όμως έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ερωτήματα ως προς το τι θα συμβεί στην Γη αν κάποια στιγμή ένας μετεωρίτης ιδιαίτερα μεγάλου μεγέθους πέσει στην επιφάνειά της.
Όταν λέμε «ιδιαίτερα μεγάλος» αρκεί να έχει μία διάμετρο τριών χιλιομέτρων για να «εξαερώσει» μία ολόκληρη ήπειρο και να στείλει τις υπόλοιπες σε μία μακραίωνη «κόλαση».
Eίναι πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο; Είναι και το Σύμπαν δεν θα πάρει την άδειά μας για να μας στείλει κάποτε έναν ευμεγέθη μετεωρίτη.
Ο αστεροειδής 2024 YR4 Γη το 2032 επιστρέφει πάλι στην Γη, είναι ο γνωστός «Απόφις» και έχει ένα ποσοστό της τάξης του 2,3% για να συγκρουστεί με τον πλανήτη.
Συγκεκριμένα η NASA αναθεώρησε τις πιθανότητες πρόσκρουσης.
Έτσι λοιπόν οι πιθανότητες από 1,3% ανέβηκαν μέσα σε λίγες ημέρες σε 2,3%.
Αν και το ποσοστό φαντάζει μικρό, δεν είναι, όταν μιλάμε με αστρονομικούς όρους.
Είναι ιδιαίτερα μεγάλο για να γίνει το «κακό»και ήδη υπάρχουν συζητήσεις για «προηγμένη τεχνολογία εκτροπής» αν κριθεί αναγκαίο.
Οι ανακοινώσεις κρίνονται αναγκαίες καθώς απαιτούνται, εφόσον η πιθανότητα πρόσκρουσης είναι μεγαλύτερη από 1%.
«Το αντικείμενο αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πλανητική άμυνα για δύο λόγους: Ενώ το 2024 YR4 έχει πολύ μικρή πιθανότητα πρόσκρουσης στη Γη το 2032, έχει ξεπεράσει το όριο του 1% πιθανότητας πρόσκρουσης που δικαιολογεί την επίσημη κοινοποίηση του αντικειμένου σε άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ…», αναφέρεται χαρακτηριστικά από τη NASA.
Όσο για την ημέρα πιθανή πρόσκρουσης, παραμένει η ίδια: Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2023: Στις 22 Δεκεμβρίου.
Ο «Απόφις» έχει διάμετρο 90 μέτρα. Δεν θεωρείται «planet killer» αλλά η καταστροφή που θα έφερνε θα ήταν μεγέθους… Γαλλίας και θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στην Ανθρωπότητα και όλοι ξέρουν πως οι άνθρωποι δεν είναι πλέον φτιαγμένοι για να αντιμετωπίσουν περιόδους χάους.
Για να γίνει κατανοητή η σύνδεση της μάζας του μετεωρίτη αρκεί ο τύπος του Άλμπερτ Αϊνστάιν E=mc2
Συνεπώς όσο μεγαλύτερη η μάζα που θα εξαερωθεί τόσο μεγαλύτερη η ενέργεια που θα εκλυθεί.
Η πιο διάσημη πρόσκρουση έγινε πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια. Ένας γιγάντιος βράχος από το διάστημα, διαμέτρου τουλάχιστον 10 χιλιομέτρων, έπεσε στη Γη – προκαλώντας μια μαζική καταστροφή εξαφανίζοντας περίπου το 75% όλων των ειδών στη Γη.
Τόσο μεγάλες συγκρούσεις είναι, ευτυχώς, πολύ σπάνια γεγονότα.
Σύμφωνα με τις τρέχουσες εκτιμήσεις, αντικείμενα όπως αυτό που σκότωσε τους δεινόσαυρους χτυπούν τη Γη μόνο κάθε 50 εκατομμύρια χρόνια περίπου. Μικρότερες συγκρούσεις, όμως, είναι πιο συχνές.
Στις 30 Ιουνίου 1908, σημειώθηκε μια τεράστια έκρηξη σε ένα αραιοκατοικημένο τμήμα της Σιβηρίας. Όταν οι εξερευνητές έφτασαν αργότερα στην τοποθεσία της έκρηξης, βρήκαν μια εκπληκτική τοποθεσία:
Ένα δάσος ισοπεδωμένο, με όλα τα δέντρα πεσμένα προς την ίδια κατεύθυνση. Καθώς κινούνταν γύρω τους, η κατεύθυνση των πεσμένων δέντρων άλλαζε – όλα έδειχναν προς τα μέσα, προς το επίκεντρο της έκρηξης.
Η έκρηξη του 1908 εκτιμάται γενικά ότι ήταν περίπου 10 μεγατόνων- ισοπέδωσε περίπου 80 εκατομμύρια δέντρα σε ακτίνα χιλιομέτρων κοντά στο σημείο της πρόσκρουσης.
Ο μετεωρίτης που διέσχισε τον ρωσικό ουρανό την Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013, εκτιμάται ότι ήταν περίπου 10 τόνοι. Εξερράγη με τη δύναμη μιας ατομικής βόμβας πάνω από τα Ουράλια Όρη, περίπου 5.000 χιλιόμετρα δυτικά της Τουνγκούσκα.
Πιο πρόσφατα, μια μικρότερη σύγκρουση προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Στις 15 Φεβρουαρίου 2013, ένας μικρός αστεροειδής (πιθανώς διαμέτρου περίπου 18 μέτρων) εξερράγη κοντά στη ρωσική πόλη Τσελιάμπινσκ.
Οι παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν τον τελευταίο μήνα επέτρεψαν στους αστρονόμους να προεκτείνουν την κίνηση του αστεροειδούς σε βάθος χρόνου, υπολογίζοντας την τροχιά του γύρω από τον Ήλιο.
Ως αποτέλεσμα, κατέστη σαφές ότι, στις 22 Δεκεμβρίου 2032, θα περάσει πολύ κοντά από τον πλανήτη μας με πιθανότητες να συγκρουσθεί μαζί του.
Ο διαστημικός βράχος, ο οποίος εκτιμάται ότι έχει πλάτος έως και 300 πόδια και είναι συγκρίσιμος σε κλίμακα με το συμβάν της Τουνγκούσκα του 1908, φέρει πλέον βαθμολογία επιπέδου 3 στην κλίμακα επικινδυνότητας πρόσκρουσης του Τορίνο.
Παρά τη μέτρια αύξηση του κινδύνου, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι περαιτέρω παρατηρήσεις θα βελτιώσουν την τροχιά του και πιθανότατα θα μειώσουν τις πιθανότητες πρόσκρουσης, ενώ η προηγμένη τεχνολογία εκτροπής παραμένει διαθέσιμη αν χρειαστεί.
Τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος θα συνεχίσουν να παρακολουθούν στενά τον 2024 YR4.
