Της Ναταλίας Νέγρη

Μία εβδομάδα έκλεισε στο Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ και οι παγκοσμιοποιητές (globalists) βλέπουν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Η μέχρι χθες «πολιτική ορθότητα» θρυμματίζεται. Από τις Βρυξέλλες μέχρι το Νταβός και από τις καγκελαρίες της Ευρώπης μέχρι τους CEO των πολυεθνικών επιχειρήσεων, όλοι βρίσκονται σε κατάσταση vertigo. Πώς θα αντιμετωπίσουν τον τυφώνα;

Οι σταθερές της παγκοσμιοποίησης ανατρέπονται από τα διατάγματα του αμερικανού Προέδρου. Ποιος θα το περίμενε αυτό από τη χώρα που πρωτοστάτησε, τα τελευταία 35 χρόνια, στην επιβολή της παγκοσμιοποίησης; Βέβαια ο Τραμπ τους είχε όλους προϊδεάσει με τις προεκλογικές εξαγγελίες του, αλλά και από την προηγούμενη θητεία του. Τέτοια ορμή όμως κανείς δεν την περίμενε.

Μπροστά στον υπαρξιακό κίνδυνο οι ανά την υφήλιο globalists έχουν χωριστεί σε τέσσερεις κατηγορίες:

Στην πρώτη ανήκουν όσοι ζητούν ψυχραιμία. Πού θα πάει, λένε, τέσσερα χρόνια είναι αυτά, μετά πάλι τα πράγματα θα αλλάξουν. Δεν υπολογίζουν ότι ο «τραμπισμός» αποτελεί ήδη ένα λαϊκό πατριωτικό κίνημα που σήμερα εκφράζεται από τον Τραμπ αλλά αύριο στελέχη του όπως ο νεότατος σημερινός Αντιπρόεδρος Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς και πολλοί άλλοι θα ακολουθήσουν.

Στη δεύτερη ανήκουν όσοι ζητούν συμβιβασμούς με τη νέα Διοίκηση των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί, λένε, είναι φίλοι μας και σύμμαχοι. Θα μιλήσουμε μαζί τους και θα βρούμε λύσεις με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Δεν υπολογίζουν βέβαια ότι σε μια διαπραγμάτευση εκείνος που επιβάλει τους όρους  του είναι ο ισχυρότερος και αυτός είναι η Αμερική και όχι η αδύναμη ΕΕ.

Στην τρίτη ανήκουν οι χαμαιλέοντες. Αυτοί που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να προσαρμόζονται, με συνεχείς ιδεολογικές και πολιτικές κωλοτούμπες, σε κάθε αλλαγή της κατάστασης. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και ο Κ. Μητσοτάκης που, αμέσως μετά το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα του Τραμπ, αποδέχτηκε ότι υπάρχουν μόνο δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό.

Στην τέταρτη, τέλος, κατηγορία ανήκουν όσοι θέλουν τώρα μια αντιπαράθεση. Ζητούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να επεξεργαστεί άμεσα σχέδια για πολιτική, αμυντική, οικονομική και ενεργειακή αυτονομία έναντι της Αμερικής. Η ΕΕ, λένε, πρέπει να ενισχύσει το γεωπολιτικό αποτύπωμά της. Πρόκειται για τους φανατικούς παγκοσμιοποιητές, προερχόμενους είτε από τη Δεξιά είτε από την Αριστερά, που επιδιώκουν τη διάλυση των κρατών-εθνών μέσα στο υπό διαμόρφωση πολυεθνικό κράτος της Ευρώπης. Δεν υπολογίζουν, βέβαια, ότι από τη σύστασή της η ΕΕ είναι ανάπηρη και τώρα υπό κατάρρευση.

Οι δασμοί

Τη μεγαλύτερη ταραχή προκαλεί η εξαγγελία του Τραμπ για την επιβολή δασμών προκειμένου να μειωθεί το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα, το Μεξικό, την ΕΕ και τον Καναδά. Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση του βασικού πυλώνα της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή, της ελεύθερης διακίνησης των αγαθών.

Στα ευρωπαϊκά, αλλά και τα ελληνικά, μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκε πληθώρα οικονομολόγων, μεταξύ των οποίων και καθηγητές πανεπιστημίων, να δηλώνουν ότι οι δασμοί δεν προσφέρουν κανένα πλεονέκτημα γιατί απλώς θα αυξήσουν τις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων, άρα τον πληθωρισμό και τα επιτόκια. Σωστό το σκεπτικό, μόνο που ισχύει στην περίπτωση που οι καταναλωτές εξακολουθήσουν να αγοράζουν τα ίδια προϊόντα, παρ’ όλο που θα έχουν γίνει ακριβότερα. Στην πράξη οι καταναλωτές, προοδευτικά, θα στραφούν προς τα εγχώρια προϊόντα που  θα είναι πλέον φθηνότερα από τα εισαγόμενα, αρκεί να υπάρχει το παραγωγικό δυναμικό να τα παράγει. Οι ΗΠΑ είναι μια τεράστια οικονομία και μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα.

Οι δασμοί είθισται να επιβάλλονται με διαφορετικούς συντελεστές σε διάφορους κλάδους προϊόντων και όχι γενικά σε χώρες, εκτός αν έχουν πολιτική και όχι οικονομική στόχευση. Έτσι, οι ΗΠΑ μπορούν να βάλουν δασμούς σε εκείνα τα αγαθά που μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν από εγχώρια και το κέρδος τους θα είναι πολλαπλό.

Η κλιματική αλλαγή

Τέλος βάζει ο Τραμπ στο αφήγημα περί ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. Το κλίμα της Γης αλλάζει εδώ και εκατομμύρια χρόνια και αυτό δεν οφείλεται στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η Αμερική, που ήδη είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός υδρογονανθράκων παγκοσμίως, θα εντείνει τις επενδύσεις στον τομέα αυτό για να αυξήσει την παραγωγή της.

Τώρα η Ευρώπη θα μείνει με τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μόνο όταν φυσάει ή έχει λιακάδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκλεισε τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη και επί έξι χρόνια κωλυσιεργεί στην εκμετάλλευση των εγχώριων υδρογονανθράκων, ακόμα και στην οριοθετημένη ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, γιατί είναι υπέρ της πράσινης μετάβασης. Αποτέλεσμα, οι Έλληνες να πληρώνουν πανάκριβο το ηλεκτρικό ρεύμα. Θα εξακολουθήσουν η Κυβέρνηση και τ’ άλλα κόμματα του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος να αδιαφορούν για τους εγχώριους υδρογονάνθρακες όταν η Ελλάδα συντείνει μόνο στο 0,2% των παγκόσμιων εκπομπών CO2;

 Ο πόλεμος συνεχίζεται  

Οι επιθέσεις εναντίον του Τραμπ και η προσπάθεια απαξίωσής του συνεχίστηκαν και μετά την εκλογική νίκη του και συνεχίζονται και μετά την ορκωμοσία του. Επειδή τα παλιά κόλπα, με τις κυριούλες που εμφανίζονταν για να τον καταγγείλουν ότι πριν από 20 ή 30 χρόνια τις είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά, δεν πιάνουν πια, τώρα άρχισαν από το καπέλο της Μελάνια που δήθεν την έδειχνε απόκοσμη. Στη συνέχεια προχώρησαν στην καταγγελία του Έλον Μασκ ότι προέβη σε ναζιστικό χαιρετισμό. Ας προσέχουμε λοιπόν όλοι μας πώς σηκώνουμε το χέρι μας για να χαιρετήσουμε κάποιους που είναι μακριά γιατί κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε νεοναζί.

Μετά έδειξαν εικόνες με σιδηροδέσμιους λαθρομετανάστες να μεταφέρονται σε στρατιωτικά αεροσκάφη για να απελαθούν στις χώρες καταγωγής τους. Θα είμαστε επιεικείς, μάλλον όσοι σχολίασαν αρνητικά αυτές τις εικόνες δε γνωρίζουν ότι η λαθρομετανάστευση είναι, ακόμη και στην Ελλάδα, ποινικό αδίκημα και όποιος περνάει παράνομα τα σύνορα πρέπει να συλλαμβάνεται. Αλλιώς γιατί υπάρχουν σύνορα και διαβατήρια; Αλλά, αυτά ακριβώς είναι που επιδιώκει να καταργήσει η παγκοσμιοποίηση προκειμένου να διαλύσει τα κράτη ως ανεξάρτητες οντότητες. Σ’ αυτόν τον τομέα πρωτοστατεί, ως  αιχμή του δόρατος, η ΕΕ.

Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και η ενίσχυση των δυνάμεων της αντι-παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, προκαλεί σαρωτικές αλλαγές παγκοσμίως. Η μικρή Ελλάδα δεν μπορεί να ισορροπεί  πατώντας σε δύο βάρκες μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον. Μεταξύ των δύο θα πρέπει να διαλέξει τώρα «τη σωστή πλευρά της ιστορίας» με αποκλειστικό γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού. Ό,τι ακολουθήσει στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν θα είναι άμοιρο της στάσης που θα κρατήσουν Αθήνα και Λευκωσία απέναντι σε μια παγκόσμια σύγκρουση που ξεκίνησε.

Υ.Γ. Η Ελλάδα δεν μπορεί να βάλει δασμούς ούτε σε προϊόντα των χωρών-μελών της ΕΕ ούτε σε προϊόντα τρίτων χωρών για να προστατεύσει βασικούς κλάδους της οικονομίας της και να μειώσει το μεγάλο έλλειμμα στο Εμπορικό Ισοζύγιό της. Ένα όπλο, που ακόμα και η πανίσχυρη Αμερική αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει, η Ελλάδα δεν μπορεί γιατί ως μέλος της ΕΕ τής απαγορεύεται.  

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr