Η ελληνική οικονομία έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο πρόβλημα των Ελλήνων αφού το ΑΕΠ του 2024 θα είναι μικρότερο από αυτό που είχε η χώρα το 2009 πριν μπει στα Μνημόνια!
Συγκεκριμένα το 2009 το ΑΕΠ ανερχόταν στα 237,5 δισ. ευρώ (σε αγοραίες τιμές).
Σε ονομαστικούς όρους, το ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα φτάσει στα 235,147 δισ. ευρώ το 2024, από 224 δισ. ευρώ το 2023 και 208,03 δισ. ευρώ το 2022!
Ακόμα η χώρα δεν κατάφερε να φτάσει το επίπεδο προ Μνημονίου!
Η κάκιστη οικονομική κατάσταση της χώρας είναι και ο κύριος λόγος δημιουργίας του μέγιστου εθνικού προβλήματος που είναι η πληθυσμιακή κατάρρευση.
Να σημειωθεί ότι οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2023 ανήλθαν σε 71.455 και οι θάνατοι ήταν 128.101, δηλαδή 56.646 περισσότεροι!
Όμως τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά καθώς από τις 71.455 γεννήσεις, το 20% τουλάχιστον αφορά παιδιά αλλοδαπών, δηλαδή δεν είναι Έλληνες στο γένος.
Πολλοί λένε ότι το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο και φτάνει το 30%.
Σε ότι αφορά τους θανάτους εκεί το ποσοστό των Ελλήνων είναι 95%!
Αυτό σημαίνει ότι η «ψαλίδα» είναι πολύ μεγαλύτερη.
Όσο συνεχίζεται η οικονομική καταστροφή η πληθυσμιακή συρρίκνωση θα αυξάνεται με απίστευτους ρυθμούς.
Άλλωστε μία χώρα η οποία 15 χρόνια μετά την είσοδο της στα Μνημόνια, δεν κατάφερε να αυξήσει τον πλούτο της πως θα αυξήσει τον πληθυσμό της;
Σε ό,τι αφορά τα έσοδα που δημιουργούν το ελληνικό ΑΕΠ το μεγαλύτερο μέρος τους αφορά τον τουρισμό.
Δηλαδή, κάθε χρόνο παρακαλάμε τον Θεό, να μην υπάρξουν εξωγενείς παράγοντες που να διαταράξουν την τουριστική περίοδο γιατί αν αυτό συμβεί απλούστατα η χρονιά δεν βγαίνει…
Ένα άλλο μέρος των εσόδων το οποίο παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως ανάπτυξη είναι οι εκταμιεύσεις του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης το οποίο όμως λήγει το 2026 (μετά κλάμα).
Αλλά και εδώ πρέπει να τονιστεί ότι το 95% των πόρων του Ταμείου κατέληξε σε δέκα μεγάλους εταιρικούς ομίλους και όχι στον ελληνικό λαό.
Έτσι λοιπόν πρόκειται για μία παγκόσμια πρωτοτυπία, καθώς αυτό δεν έχει συμβεί ούτε σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, να μην υπάρχει ανάπτυξη για 15 συνεχόμενα χρόνια!
Τίθενται λοιπόν σοβαρά ερωτήματα όχι για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά για το που πάει η χώρα μέσα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη και τελικά τι σκέφτονται να πράξουν για το μέλλον οι Έλληνες πολιτικοί.
Γιατί είναι σαφές πως η χώρα μέσα στο ευρώ δεν οδηγείται πουθενά.
Η πρωτογενής παραγωγή μειώνεται συνεχώς και βρίσκεται κάτω σε σχέση με αυτήν του 2019 κατά 25%!
Δηλαδή έχουμε συνεχώς συρρικνούμενη γεωργία και κτηνοτροφία, που σημαίνει ότι εισάγουμε συνεχώς τα βασικά και κάθε φορά εισάγουμε ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας.
Έχουμε δηλαδή επιστρέψει στην εποχή του 19ου αιώνα, προ της απελευθέρωσης της Μακεδονίας όταν δεν έφτανε η αγροτική παραγωγή για να θρέψει τον ελληνικό πληθυσμό.
Είναι απλό: Αν υπάρχει φτώχεια και ανέχεια δεν υπάρχουν γεννήσεις.
Η Ελλάδα κινδυνεύει να «σβήσει» από το επιδεινούμενο δημογραφικό πρόβλημα το οποίο όμως συνδέεται άμεσα με το ελληνικό χρέος που κυμαίνεται κυριολεκτικά… σε «γαλαξιακά» επίπεδα.
Χρέος το οποίο πρέπει να διαγραφεί. Για αυτό λέμε ότι δημιουργείται το ερώτημα τι σκέφτονται οι πολιτικοί για το μέλλον της χώρας.
Αυτή είναι η κατεξοχήν βέλτιστη λύση με την αμέσως επόμενη να είναι η μετάθεσή του για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κάτι το οποίο όμως δε λύνει το πρόβλημα απλά το μεταφέρει σε βάθος χρόνου.
Γιατί με αυτό το χρέος η Ελλάδα δεν πρόκειται να ορθοποδήσει ποτέ και οι Έλληνες δεν θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν παιδιά.
Πρέπει να δοθούν σοβαρά οικονομικά κίνητρα για να κάνουν οι Έλληνες παιδιά.
Θα πει κάποιος και πως να γίνει αυτό στην Ελλάδα η οποία χρωστάει παντού και τα χρέη της θα διαρκέσουν για έναν αιώνα.
Η αλήθεια είναι ότι τα χρέη της δεν θα αποπληρωθούν ποτέ και στο μεταξύ το ελληνικό έθνος θα έχει «πεθάνει» γιατί απλούστατα δεν θα γεννάει κανείς.
Το ελληνικό χρέος είναι 35% μεγαλύτερο τώρα από ότι ήταν όταν μπήκαμε στα Μνημόνια, κάτι που κάνει την Ελλάδα πραγματική πρωταθλήτρια στο να χρωστάει.
Οπως έγραφε το pronews.gr στις 31 Μαρτίου 2010 το χρέος ήταν 310,384 δισ. ευρώ και τότε τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου ήταν 7,159 δις ευρώ και οι εγγυήσεις που είχαν παρασχεθεί από το δημόσιο στα 25,408 δισ. ευρώ.
Στα τέλη του τρίτου τριμήνου του 2023, έφτασε τα 360,17 δισ. ευρώ το ελληνικό δημόσιο χρέος καταγράφοντας άνοδο από τα 358,046 δισ. που ήταν το προηγούμενο τρίμηνο!
Χρωστούσαμε δηλαδή, δύο μήνες πριν μπούμε στο Μνημόνιο πολύ λιγότερα από αυτά που χρωστάμε τώρα!
Είναι ή δεν είναι η μεγαλύτερη απάτη και το μεγαλύτερο έγκλημα στην νεότερη ελληνική ιστορία;
Όλα αυτά μετά από τρία Μνημόνια κι ένα «κούρεμα» ομολόγων (PSI) που αποτελείωσε την ελληνική οικονομία το 2012.
Το δημόσιο χρέος ως μερίδιο του ΑΕΠ έχει σκαρφαλώσει στο 168% το 2023, από 126% που ήταν το 2010.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τα χειρότερα μας περιμένουν στο άμεσο μέλλον και συγκεκριμένα από το 2032 και μετά όταν και η χώρα θα ξεκινήσει πάλι να πληρώνει δόσεις και τοκοχρεολύσια.
Τι θα γίνει τότε; Με μία ελληνική οικονομία αναιμική που δεν παράγει τίποτα και με χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης πως θα συνεχίσει να πληρώνει η Ελλάδα αυτό το απίστευτο χρέος;
Το μόνο που μπορεί να γίνει για την Ελλάδα είναι μία μονομερής διαγραφή χρέους. Ποια κυβέρνηση θα τολμήσει να το κάνει αυτό;
Σίγουρα θα απαιτηθεί ένα καινούργιο και διαφορετικό πολιτικό σύστημα από το υπάρχον.
Αποτελούμενο από ανθρώπους που σκέφτονται εθνοκεντρικά και έχουν το θάρρος να προωθήσουν τις λύσεις που χρειάζονται.
Είναι πλέον ζήτημα ύπαρξης. Αν η χώρα θέλει να συνεχίσει να υπάρχει ως έθνος πρέπει να αρχίσει να γεννάει. Για να γεννάει πρέπει να μη χρωστάει (και να αλλάξει και η παιδεία που προσφέρεται στην σημερινή νεολαία η οποία τους μαθαίνει να σκέφτονται αποκλειστικά τον εαυτό τους και όχι τους άλλους και το κοινωνικό σύνολο).
Χρειάζονται κίνητρα. Δεν μπορούν να δοθούν από μία χώρα η οποία δεν ελέγχει την οικονομία της και δεν μπορεί να διαθέσει τους πόρους της εκεί που θέλει και εκεί που απαιτούνται.
Το χρέος δε σκοτώνει απλά το βιοτικό επίπεδο και τα όνειρα των νέων ανθρώπων, σκοτώνει τον «πυρήνα» ενός έθνους γιατί του στερεί την δυνατότητα να αναπαραχθεί και να συνεχίσει την διαιώνιση του μέσα στην Ιστορία.