Ο συριακός Στρατός αποχωρεί και από την Χομς, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και οι ισλαμιστές αντάρτες βρίσκονται στην περίμετρο.
Οι εικόνες από την Συρία θυμίζουν πλέον το πρώην Νότιο Βιετνάμ, το 1975, όταν το Βόρειο Βιετνάμ πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίθεση και χωρίς να συναντήσει καμία ουσιαστική αντίσταση κατέλαβε την χώρα.
Όπως συμβαίνει σήμερα με τον συριακό Στρατό έτσι και τότε με τον νοτιοβιετναμέζικο Στρατό κανείς δεν είχε διάθεση να πολεμήσει και όλοι υποχωρούσαν διαρκώς μέχρι που μέσα σε λίγους μήνες οι δυνάμεις του Ανόι εισήλθαν στην Σαϊγκόν (νυν Χο Τσι Μιν) και ενοποιήθηκε ολόκληρη η Ινδοκίνα.
Ο Λαϊκός Στρατός του Βιετνάμ, υπό τη διοίκηση του στρατηγού Βαν Τιέν Ντανγκ, ξεκίνησε την τελική του επίθεση στη Σαϊγκόν στις 29 Απριλίου 1975, με τις δυνάμεις του Στρατού της Δημοκρατίας του Βιετνάμ (ARVN) υπό τη διοίκηση του στρατηγού Nguyễn Văn Toàn να υφίσταται έναν βαρύ βομβαρδισμό από το πυροβολικό.
Μέχρι το απόγευμα της επόμενης μέρας, ο Λαϊκός Στρατός και οι ΒιετΚονγκ είχαν καταλάβει τα σημαντικά σημεία της πόλης και ύψωσαν τη σημαία τους πάνω από το προεδρικό μέγαρο του Νοτίου Βιετνάμ.
Της κατάληψης της πόλης προηγήθηκε η “Επιχείρηση Συχνός Άνεμος”, μία εκκένωση σχεδόν όλου του αμερικανικού πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού στη Σαϊγκόν, μαζί με δεκάδες χιλιάδες Νοτιοβιετναμέζους πολίτες που είχαν συνδεθεί με το καθεστώς της Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Μερικοί Αμερικανοί επέλεξαν να μην αποχωρήσουν.
Οι στρατιωτικές μονάδες των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν εγκαταλείψει το Νότιο Βιετνάμ περισσότερο από δύο χρόνια πριν από την πτώση της Σαϊγκόν και δεν ήταν διαθέσιμες για να βοηθήσουν ούτε στην άμυνα της Σαϊγκόν ούτε στη εκκένωση.
Ότι ακριβώς συμβαίνει τώρα με τους Ρώσους.
Η κατάρρευση των δυνάμεων του Άσαντ συνεχίζεται και στην ανατολική Συρία όπου οι δυνάμεις των Κούρδων συνεχίζουν την προέλασή τους καταλαμβάνοντας ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο και την βάση του συριακού Στρατού Αλ Ταλάε στην επαρχία της Ντέιρ Εζόρ.
Οι κυβερνητικές δυνάμεις δείχνουν να οπισθοχωρούν ταχύτατα προς την Δαμασκό.
Φαίνεται πως το σκεπτικό είναι να υπερασπιστούν την πρωτεύουσα με κάθε κόστος, αλλά η εικόνα κατάρρευσης και αυτό ακόμα είναι ένας μη ρεαλιστικός στόχος.
Η εικόνα που παρουσιάζει ο συριακός Στρατός είναι απογοητευτική. Χωρίς εξοπλισμό, χωρίς επάρκεια πυρομαχικών, χαμηλό ηθικό, άπειρο προσωπικό καθώς όσοι πολέμησαν την σκοτεινή περίοδο 2011-2020 αποστρατεύθηκαν, δεν δείχνει ικανός να αποτρέψει αυτό που έρχεται:
Την πτώση και της Δαμασκού και την μετατροπή της χώρας σε ισλαμικό χαλιφάτο.
Να σημειωθεί ότι η ρωσική πρεσβεία στην Δαμασκό ζήτησε από τους Ρώσους πολίτες να εγκαταλείψουν την χώρα. Δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι στην πρεσβεία.
