H 3η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε.

Η σημερινή ημέρα δίνει τη δυνατότητα για προβληματισμό, ευαισθητοποίηση και αυτοκριτική απέναντι στους συνανθρώπους μας με αναπηρία. Αποτελεί μια ακόμα αφορμή για να αναλογιστούμε πόσα και ποια ουσιαστικά βήματα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για την ισότιμη πρόσβαση, αντιμετώπιση και συμπερίληψη τους σε όλο το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι, στο πλαίσιο ενός κράτους δικαίου με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη διαφορετικότητα.

Ο αγώνας των ΑμεΑ είναι δύσκολος και καθημερινός και καμία “παγκόσμια ημέρα” δεν θα αλλάξει την καθημερινότητα τους. Δυστυχώς, τα προβλήματα σε Γενικά και Ειδικά Σχολεία, ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ., ΚΔΑΠμεΑ, Κέντρα Αποκατάστασης και Ειδικής Αγωγής, δομές φιλοξενίας και υποστήριξης, είναι κάθε χρόνο και περισσότερα. Η υποστελέχωση και οι ελλείψεις σε προσωπικό, σε χώρους και εξοπλισμό συνιστούν μια ζοφερή πραγματικότητα, που δεν φτιασιδώνεται από επαναλαμβανόμενα ευχολόγια και φράσεις κλισέ, αλλά απαιτεί ουσιαστικές πολιτικές λύσεις και αλλαγή του τρόπου που αντιμετωπίζουμε την κατάσταση.

H στάση μας απέναντι στα ζητήματα των ΑμεΑ, είναι ο πραγματικός δείκτης του πολιτισμού και της εξέλιξής μας. Είναι υποχρέωση κάθε δημοκρατικής κοινωνίας η υπεράσπιση των δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου και η καταπολέμηση της αδιαφορίας, της αμηχανίας και του φόβου, ώστε να εξαλειφθούν κοινωνικά στερεότυπα παλαιότερων εποχών. Και κυρίως, η  αλλαγή της αντίληψης απέναντι τους, που τους θεωρεί ακόμα ως “αδύναμα” και “απροστάτευτα” μέλη. Γι’ αυτό, απαιτείται η συνεχής και αταλάντευτη στόχευση όλων, η οποία θα πρέπει να εκπορεύεται από την Πολιτεία αλλά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και από τους ίδιους τους πολίτες.

Ο αγώνας των ΑμεΑ για βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και για υλοποίηση όλων των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και πολιτικών που θα την απαλλάσουν από τα εμπόδια που τη δυσχεραίνουν, προσφέροντας ίσες ευκαιρίες μόρφωσης, καλλιέργειας δεξιοτήτων και εργασίας, είναι αγώνας όλων μας και μας αφορά.