Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει ξεπεράσει πλέον σε διάρκεια τις 1.000 ημέρες και με τη Ρωσία να προχωρά αργά αλλά σταθερά στην προσάρτηση νέων εδαφών στην περιοχή του Ντονμπάς αλλά και στα νότια, η ελπίδα ότι τον νέο χρόνο θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός με τη μεσολάβηση της κυβέρνησης Τραμπ, ακολουθούμενη από διαπραγματεύσεις στις οποίες ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα διατηρούσε πολλά από τα κέρδη του στο πεδίο, μοιάζει να είναι η νέα πραγματικότητα.
Η υπόσχεση του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο, δεν αφήνει την Ουκρανία πολλές επιλογές επισημαίνoυν σε ανάλυσή τους οι New York Times.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έχει ξεκαθαρίσει την αντίθεσή του στη συνέχιση της βοήθειας στην Ουκρανία, κάτι που αυτομάτως εκμηδενίζει τις πιθανότητες να επιστραφούν στη χώρα τα εδάφη που έχει καταλάβει η Ρωσία, καθιστώντας τη λύση μέσω διαπραγματεύσεων τη μόνη ρεαλιστική βιώσιμη επιλογή.
Ένας από τους μεγαλύτερους γρίφους για το Κίεβο είναι εάν η κυβέρνηση Τραμπ και η Ευρώπη θα παράσχουν οποιουδήποτε είδους εγγυήσεις ασφαλείας που θα εμπόδιζαν τη Ρωσία να προσπαθήσει να καταλάβει περισσότερα εδάφη.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δηλώσει προεκλογικά ότι θα τερματίσει γρήγορα τον πόλεμο, αν και δεν εξήγησε πώς. Ο επίσης εκλεγμένος αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς περιέγραψε ένα σχέδιο που θα επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει τα ουκρανικά εδάφη που έχει καταλάβει.
Όπως επισημαίνει η αναλυτής διεθνών σχέσεων Τζόναθαν Εστ, η ελπίδα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ότι οι υπερασπιστές της Ουκρανίας θα ήταν σε θέση να αναγκάσουν τα ρωσικά στρατεύματα να επιστρέψουν στα σύνορα που ορίστηκαν με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1991, δεν φαίνεται να αποτελεί βάση συζήτησης στην εποχή Τραμπ.
Τα πράγματα περιπλέκονται βεβαίως με την κατάληψη από τις ουκρανικές δυνάμεις περίπου 600 τετραγωνικών χιλιόμετρων ρωσικού εδάφους στην περιοχή του Κουρσκ, όμως, και εδώ, η διατήρησή τους δεν είναι καθόλου πιθανή στη νέα κατάσταση, η οποία μοιάζει loose-loose για τον Ζελένσκι.
Όπως επισημαίνει ο Στέφαν Βολφ, ειδικός σε θέματα διεθνούς ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, το Κρεμλίνο, έχοντας εξαπατηθεί από τις συμφωνίες του Μινσκ τον Σεπτέμβριο του 2014 και το Φεβρουάριο 2015, οι οποίες υποτίθεται ότι θα διατηρούσαν σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, την ασφάλεια της Ρωσίας και θα σταματούσαν την τρομοκράτηση των ρωσόφωνων και των άλλων μη ουκρανικών πληθυσμών του Ντονμπάς και οι οποίες αποδείχθηκαν κενό γράμμα καθώς παραβιάστηκαν συστηματικά από τα παρακρατικά εθνικιστικά τάγματα, δεν θα είναι καθόλου πρόθυμο να συζητήσει στη βάση μιας ακόμα «θολής» συμφωνίας.
Οπότε, όπως λέει ο Βολφ, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι έτοιμη να ευθυγραμμιστεί με έναν συμβιβασμό, πολύ μακριά από τις επιδιώξεις της για την Ουκρανία.
Αυτό άλλωστε, άφησε να εννοηθεί και ο Πολωνός πρωθυπουργός, Ντόναλντ Τουσκ, πριν από τις αμερικανικές εκλογές, αλλά και ο Μάργκους Τσάχνα, υπουργός Εξωτερικών της Εσθονίας, ο οποίος είπε ρητά την περασμένη εβδομάδα ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη να στηρίξει μια ειρηνευτική συμφωνία, καθώς, επί του πεδίου οι Ρωσικές δυνάμεις επελαύνουν πλέον με γρηγορότερους ρυθμούς, έχοντας αριθμητική αλλά και επιχειρησιακή υπεροπλία.
