Έπεσε "κατσιφάρα" στην Δυτική Ελλάδα
Εννιά χρόνια τώρα στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει πέσει μια καταχνιά στους δείκτες ανάπτυξης και απασχόλησης ενώ η ομίχλη είναι βαριά σε σχέση με τους νέους που φεύγουν για άλλες περιφέρειές της χώρας ή του εξωτερικού. Καμμιά φορά τα επώνυμα δεν είναι τυχαία , στην Δυτική Ελλάδα έχει πέσει κατσιφάρα. Ο σημερινός Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας θέτει εκ νεου τον εαυτό του ως υποψήφιος περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με πενιχρό τον απολογισμό του για τα πεπραγμένα του στην περιφέρεια εδώ και περίπου εννιά χρόνια. Επιδίωξε ως σανίδα σωτηρίας να πατήσει στον Συριζα παράλληλα με το Κιναλ. Φαίνεται όμως πως πατώντας σε δυο βάρκες μάλλον θα βρεθεί ναυαγός στην θάλασσα της «προοδευτικής συμμαχίας». Οι μόνοι που αγωνίζονται πια γι αυτόν είναι οι παρέες που έθρεψε με την παρουσία του στην περιφέρεια καθώς και ορισμένοι παλαιοκομματικοί σκελετοί που οσο και να το κάνεις πια αποκάλυψαν την γύμνια τους τόσο σε ιδέες οσο και σε πράξεις.
Σε μια Ευρώπη που επιδιώκει να «ομοσπονδιοποιηθεί» στη βάση των περιφερειών και λιγότερο των κρατών , τα χρήματα που δίνονται μέσω της εφαρμογής των ευρωπαϊκών προγραμμάτων του Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης είναι πολλαπλάσια στις περιφέρειες της χώρα από ότι στα υπουργεία. Κι όμως ενώ τελικά ο περιφερειαρχής είναι ενας μικρός πρωθυπουργός στην περίπτωση της Δυτικής Ελλάδας θα λέγαμε ότι λειτουργεί όπως ο κοτζαμπάσης με τους κολίγους. Τραγικός ηγεμόνας σε κάθε πτυχή της περιφερειακής πολιτικής , με εγωισμό και φιλαυτία με την έπαρση της εμμονής για την εξουσία παίζοντας μικροπολιτικά παιχνίδια με τις τύχες των πολιτών. Προφανώς έχει κουράσει και έχει κουραστεί , άλλωστε κούρασε και την ίδια την ομάδα του που σε κάποιες περιπτώσεις αυτομόλησε για άλλου τύπου διεκδικήσεις όπως οι χωρικοί του αντιπεριφερειάρχες Σταρακά και Αλεξόπουλος , θέτοντας υποψηφιότητες για τους δήμους Αγρινίου και Πάτρας αντίστοιχα.
Το ένδυμα της σοβαρότητας και του ήθους που φορά ενίοτε ο περιφερειάρχης απλώς προσπαθεί να καλύψει την ένδεια σε προγραμματική στόχευση και αποτελεσματικότητα . Οι περιπτώσεις του δρόμου της Κλεισούρας που με την μεγάλη καθυστέρηση της αποκατάστασης του επιβάρυνε το κόστος μεταφοράς των κατοίκων του Αγρινίου στο Μεσολόγγι , των πλημμυρικών φαινομένων που οι επιπτώσεις τους ακόμα ταλαιπωρούν τους κατοίκους της Τριχωνίδας αλλά και της μη συνδεσης του Αγρινίου με την Ιονια Οδο , της μη ύπαρξης ενός συσκευαστηρίου για εσπεριδοειδή στον κάμπο του Αγρινίου , της μη διεκδίκησης αυτόνομου πανεπιστημίου με έδρα το Αγρίνιο και τόσα άλλα , αποδεικνύει πως η περιφέρεια βρίσκεται σε αυτόματο πιλότο και διοικείται από «προγραμματάκιδες».
Οι πολίτες χτυπάνε καμπανάκια μα οσοι είναι δεμένοι με την εξουσία συνήθως χάνουν την ουσία και δεν ακούν τους ήχους της πολιτείας παρά μόνο τον αντίλαλο της αυλής τους