Οι Ρώσοι έφτασαν στο κέντρο του Σελίντοβο, του προαστίου του Ποκρόβσκ και αναμένεται να καταληφθεί μέσα στις επόμενες ώρες.
Το Σελίντοβο προστατεύει την ανατολική «πύλη» του Ποκρόβσκ και είναι η τελευταία αμυντική γραμμή των Ουκρανών.
Πριν την ουκρανική επίθεση στο Κουρσκ, οι Ρώσοι δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν αυτή την μεσαίας τάξης πόλη μέσα σε μία μέρα.
Διέσχισαν τον ποταμό Σολενάγια και δεν υπάρχει κανένα κώλυμα ικανό να τους σταματήσει.
Το Σελίντοβο μέχρι πριν ένα μήνα θεωρούταν απόρθητο και βασικά ήταν η πόλη που προστάτευε το Ποκρόβσκ.
Κανείς δεν ξέρει αν στο Ποκρόβσκ, οι Ουκρανοί μπορούν να αντιτάξουν κάποια σοβαρή αντίσταση.
Στο Σελίντοβο, δεν είναι ζήτημα οχυρώσεων η εύκολη προέλαση των Ρώσων, αλλά πρόκειται για μεγάλη έλλειψη στρατιωτικού προσωπικού το οποίο είναι απαραίτητο για την επάνδρωσή τους.
Στο Βούλενταρ, οι Ρώσοι μετά την κατάληψη της Κονσταντινίβκα προχωρούν σε πλήρη περικύκλωση της πόλης από όλες τις κατευθύνσεις.
Στα δυτικά υπάρχει μεγάλη πεδινή έκταση και δεν ανησυχούν ότι μπορεί να έχουν κάποια έκπληξη από κάποια ουκρανική δύναμη.
Στο Τορέτσκ οι Ρώσοι κατέχουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της πόλης και απέχουν μόλις ένα χιλιόμετρο από το κέντρο της.
Πάντως όλα δείχνουν ότι οι Ουκρανοί έχουν αρχίσει να αποδέχονται την ήττα σε μία σειρά από πόλεις φρούρια του Ντόνμπας, δηλαδή στο Ποκρόβσκ, το Τορέτσκ, το Τσάσιβ Γιαρ και το Βούλενταρ.
Ξεκίνησαν την κατασκευή ενός νέου δρόμου σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων από το Ποκρόβσκ, για να μπορούν να εφοδιάζουν το Σλαβιάνσκ και το Κραματόρσκ, τις δίδυμες πόλεις τις οποίες οι Ρώσοι κρατούν για το τέλος για να τις καταλάβουν και να τελειώσουν τον πόλεμο στο Ντόνμπας.
Βέβαια πρόκειται για λύση απελπισίας αλλά όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα δεν μπορούν να κάνουν και κάτι άλλο.
Ακόμα κανείς δεν έχει καταλάβει πως σκέφτηκαν στο Κίεβο να πραγματοποιήσουν μία επίθεση στο Κουρσκ, που τελικά τους στοίχισε και την έκβαση του πολέμου.
