Ποτέ δεν κατάλαβα τη σκοπιμότητα της δεξίωσης στο Προεδρικό Μέγαρο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Και αυτό γιατί τα επετειακά μηνύματα για τη Δημοκρατία και τις αξίες της, παραλείπουν το γεγονός ότι χωρίς τον εθνικό ακρωτηριασμό της Κύπρου δεν θα αποκαθίστατο η Δημοκρατία.

Αν δεν έκαναν ντου οι Τούρκοι στην Κύπρο, αν όχι μέχρι σήμερα, τουλάχιστον μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, μάλλον χούντα θα είχαμε.

Και η δεξίωση αυτή παραδόξως γίνεται κάτι σαν έπαθλο για μερικούς από τους προσκεκλημένους της.

Κάπως έτσι μπορεί να δει κανείς ότι πρόσκληση πήρε και η Αθηνά Παπαχρήστου από το Μεσολόγγι, η συνταξιούχος αγρότισσα, που δώρισε από το υστέρημά της ένα καινούργιο ασθενοφόρο στο ΕΚΑΒ.

Και αυτό ίσως έχει μια λογική ανταπόδοσης για ένα δωρητή, όμως φέτος η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μαθαίνουμε ότι κάλεσε εκατοντάδες άτομα:

Από πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, και εγκαυματίες και συγγενείς θυμάτων από το Μάτι, συγγενείς πιλότων που έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, συγγενείς θυμάτων του δυστυχήματος στη Λιβύη μέχρι συγγενείς θυμάτων τρομοκρατίας.

Εδώ τη χαρακτήρα έχει το κάλεσμα;

Εφημερίδα "Συνείδηση"

sinidisi.gr