Ο δεύτερος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών ολοκληρώθηκε και το ακροαριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε την πρώτη θέση και τις περισσότερες έδρες ακολουθούμενο από τον συνασπισμό του Μακρόν Ensemble και την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν που κατέλαβε τελικά την τρίτη θέση.
Ο ακροαριστερός Ζ.Λ.Μελανσόν έπαιξε τον ρόλο του και οι «υπηρεσίες» του δεν χρειάζονται πλέον αλλά ο Ε.Μακρόν «πούλησε» την Γαλλία στην Αριστερά, ή τουλάχιστον σε αυτήν που μπορεί να «παρουσιάσει» ο Γάλλος πρόεδρος θεωρώντας ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις.
Η συμμαχία της γαλλικής Αριστεράς Νέο Λαϊκό Μέτωπο, που αποτελείται από πέντε ακροαριστερά επί της ουσίας κόμματα κατέλαβε στην νέα γαλλική Εθνοσυνέλευση 182 έδρες, οι βουλευτές της προσκείμενης στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν παράταξης θα είναι 162 και η παράταξη της Μαρίν Λεπέν θα έχει 143 βουλευτές, σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας ο γαλλικός τηλεοπτικός σταθμός BFM.
Το Υπουργείο Εσωτερικών της Γαλλίας επιβεβαίωσε τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής, με ποσοστό συμμετοχής 66,63%.
Από τη στιγμή λοιπόν που καμία από τις πολιτικές δυνάμεις δεν μπορεί να πετύχει την συγκρότηση απόλυτης πλειοψηφίας θα πρέπει να συνεργαστούν δύο από αυτές, ή τουλάχιστον τα μεγαλύτερα τμήματα τους.
Ο διορισμός νέου πρωθυπουργού στη Γαλλία είναι αρμοδιότητα του προέδρου, όμως η Εθνοσυνέλευση έχει την δυνατότητα να τον καταψηφίσει, σε περίπτωση που υιοθετήσει πρόταση μομφής με απόλυτη πλειοψηφία.
«Ο Εμανουέλ Μακρόν πρέπει να παραδεχθεί την ήττα στις βουλευτικές εκλογές και να αναθέσει εντολή στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο να σχηματίσει κυβέρνηση», δήλωσε ο επικεφαλής της παράταξης Ανυπότακτη Γαλλία Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του χρήσιμου «αναχαιτιστή» της Μαρίν Λεπέν, κατόπιν συμφωνίας με τον Ε.Μακρόν, μόνο που τώρα ο ρόλος του τελείωσε και σύντομα θα ανακαλύψει ότι θα επιστρέψει και πάλι στην πολιτική «αποθήκη» (αν και το πιο πιθανό είναι να το γνώριζε αυτό από την αρχή).
Ο πρωθυπουργός «πρέπει να φύγει» και «η αριστερή συμμαχία να κυβερνήσει», είπε.
Τα σενάρια για την επόμενη μέρα μετά τη νίκη της Αριστεράς στις γαλλικές εκλογές είναι:
-σχηματισμός κυβέρνησης μειοψηφίας από το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο
-ακυβερνησία
-συγκρότηση νέου πλειοψηφικού κυβερνητικού συνασπισμού (αλλά ποιοι θα μετάσχουν σε αυτόν;)
-συγκρότηση κυβέρνησης τεχνοκρατών/προσωπικοτήτων
Αποκλείεται πάντως η πιθανότητα νέων εκλογών, αφού βάσει νόμου δεν μπορούν να στηθούν νέες κάλπες πριν παρέλθει ένας χρόνος, πράγμα που σημαίνει ότι στα τρία χρόνια που απομένουν μέχρι τη λήξη της θητείας του ο Μακρόν επί της ουσίας έχει πετύχει τον σκοπό του που είναι να μην έχει αντίπαλο στο εσωτερικό της χώρας και να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του «Ναπολέοντα» στον πόλεμο της Ουκρανίας
Άλλωστε, υπάρχει η δυνατότητα συγκρότησης κυβέρνησης απόλυτης πλειοψηφίας στη Γαλλία που να αποκλείει την ακροαριστερή «Ανυπότακτη Γαλλία» του Μελανσόν και τις «ενοχλητικές» για το σύστημα θέσεις του, περί αναγνώρισης της Παλαιστίνης και διακοπής της οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εφόσον τα λοιπά κόμματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου έχουν συγκεντρώσει 127 ή και περισσότερες έδρες.
Σε αυτήν την περίπτωση, όταν συμμαχήσουν με την παράταξη του Μακρόν, η οποία κέρδισε 162 έδρες, θα μπορούσε να σχηματιστεί μια κυβερνητική συμμαχία ξεπερνώντας το όριο το 289 εδρών που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία.
Με λίγα λόγια τα κόμματα αυτά θα μπορούσαν και δεν είναι καθόλου απίθανο, να «αφήσουν» τον Μελανσόν και να χαρίσουν στον Εμανουέλ Μακρόν, την πολυπόθητη πλειοψηφία.
Υπενθυμίζεται ότι ο Μακρόν είχε ξεκαθαρίσει από νωρίς, μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο της Γαλλίας, ότι δεν τίθεται θέμα συγκυβέρνησης της παράταξής του με το κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λυκ Μελανσόν.
Άρα εδώ κάποιος «περισσεύει» και αυτός είναι ο Μελανσόν, αλλά όπως φαίνεται όλα αυτά ήταν γνωστά εξαρχής σε όλους και στον ίδιο, όταν και σύναψε την «υπόγεια» συμφωνία στήριξης με τον Ε.Μακρόν.
Άλλωστε ο Μελανσόν είναι ιδιοκτήτης συγκεκριμένου πολιτικού «μαγαζιού» το οποίο διαθέτει και μία συγκεκριμένη «πελατεία».
Το σύστημα έχει αποδείξει ότι όταν είναι να πετύχει τους στόχους του μπορούν εύκολα να δημιουργηθούν οι πιο παράδοξες συμμαχίες.
