Η περίπτωση του πρώην βουλευτή και υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Αυγενάκη επιβεβαιώνει το μη αναστρέψιμο της φθοράς της μητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας, όπου σύντομα ο πρόεδρος της και πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει σε εκλογές το 2025 ή να ηττηθεί το 2027.
Οι περισσότεροι θεωρούσαν πως μετά το 41% του περσινού καλοκαιριού αυτόματα η Νέα Δημοκρατία εξασφάλιζε και τη νίκη στις εκλογές του 2027.
Η παρακμή όμως την οποία υφίσταται και κανείς δεν περίμενε να εμφανιστεί τόσο γρήγορα και με τέτοιους ρυθμούς, δείχνουν ότι εάν ενωθούν η Αριστερά με την Κεντροαριστερά και αντιμετωπίσουν από κοινού τη Νέα Δημοκρατία, τότε αυτή θα ηττηθεί.
Πλέον δεν αποκλείονται οι εθνικές εκλογές μαζί με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας εκτός εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθήσει την επιλογή του «ότι φάμε και ότι πιούμε» και εξαντλήσει την τετραετία πηγαίνοντας προς εκλογές το 2027 όπου θα υποστεί ήττα και «γαία πυρί μιχθήτω», που σημαίνει ότι θα αδιαφορήσει παντελώς για τις όποιες συνέπειες για την χώρα και το κόμμα του.
Φυσικά, όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα ενωθεί η Αριστερά με την Κεντροαριστερά.
Και αυτό γιατί σε ό,τι αφορά τα κόμματα της Δεξιάς σε επίπεδο ηγεσιών (Κ.Βελόπουλος, Δ.Νατσιός και Β.Στίγκας) πρόκειται για γραφικές καταστάσεις.
Η Αφροδίτη Λατινοπούλου είναι μία σοβαρή παρουσία αλλά δεν προλαβαίνει μέχρι το 2027 να μετατραπεί η παρουσία αυτή σε πλειοψηφικό κόμμα.
Ως μία γραφική κατάσταση μπορεί να περιγραφεί και ο Στέφανος Κασσελάκης στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο πολιτικός του χρόνος τελειώνει.
Σε ό,τι αφορά τις πρόσφατες ομιλίες των δύο πρώην πρωθυπουργών και προέδρων της Νέας Δημοκρατίας, του Α.Σαμαρά και του Κ.Καραμανλή, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτά που είπανε, καθώς ήταν απόλυτα τεκμηριωμένα με το ειδικό βάρος που έχουν, ειδικά ο Καραμανλής, αλλά δυστυχώς θυμίζουν τους ικανούς στρατηγούς που έχουν αποστρατευθεί και δεν έχουν στρατό για να πολεμήσουν.
Δηλαδή η δύναμή τους στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας ειδικά απέναντι στο σύστημα Μητσοτάκη είναι από μηδενική έως ελάχιστη.
Άρα η ύπαρξη νέας ηγεσίας στην Νέα Δημοκρατία η οποία θα είναι η μοναδική που θα μπορεί να δώσει τη νίκη στο κόμμα, πάλι αναζητείται.
Σε ό,τι αφορά το καταδικαστέο επεισόδιο κατά το οποίο ο Λευτέρης Αυγενάκης χαστούκισε υπάλληλο του αεροδρομίου επειδή ο ίδιος έχασε την πτήση του, αυτό καταδεικνύει την σήψη στο κόμμα όχι μόνο γιατί επιδεικνύει την αλαζονική συμπεριφορά η οποία «ξεχειλίζει», αλλά και γιατί στην πραγματικότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν σκόπευε να κάνει τίποτα επ’αυτού.
Το ήξερε από την Παρασκευή ή θα έπρεπε να το ξέρει από την Παρασκευή ο πρωθυπουργός, γιατί υποτίθεται ότι μιλάμε για επιτελικό κράτος και ο Μ.Χρυσοχοΐδης έπρεπε να τον είχε ενημερώσει, γιατί τέτοια συμβάντα φτάνουν κατευθείαν στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Άρα λοιπόν εάν ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε τότε είναι απαράδεκτος ο ίδιος αλλά και το «επιτελικό» κράτος το οποίο έχει «στήσει».
Εάν ο πρωθυπουργός γνώριζε, που είναι το πλέον πιθανότερο, τότε είναι σαφές ότι επέλεξε την σιωπή με την ελπίδα ότι το περιστατικό θα «θάβονταν» και δεν θα συνέβαινε τίποτα.
Από την Παρασκευή είχαν περάσει πέντε μέρες μέχρι που το πρωινό της Τετάρτης όπου το σχετικό βίντεο με τα «κατορθώματα» του Αυγενάκη κυκλοφόρησε παντού με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κρυφτούν πλέον πίσω από την «βολική» άγνοια.
Αυτά που ακούστηκαν ότι αφού κυκλοφόρησε το βίντεο ο πρωθυπουργός άργησε κάποιες ώρες για να τον διαγράψει, είναι εξίσου γραφικά.
Τα κόμματα έχουν διαδικασίες και καταστατικό και αυτά χρειάζονται χρόνο.
Το εξωφρενικό είναι ότι επί πέντε μέρες στη Νέα Δημοκρατία ήξεραν τι είχε συμβεί και γνώριζαν ότι επρόκειτο για ένα περιστατικό από αυτά που δεν συγχωρούνται και σε άλλες χώρες είναι «end game» για πολιτικές καριέρες.
Επέλεξαν ωστόσο να κάνουν τον «ψόφιο κοριό».
