γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης
Με ιδιαίτερη εθνική αγωνία παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα στο πολιτικό πεδίο και περιμένουμε να μάθουμε τι θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή της μονοήμερης βασιλείας του λαού, του «κυρίαρχου», του «παντοδύναμου», του «ισχυρού»!
Ο γαλβανισμός των πνευμάτων των Ελλήνων ψηφοφόρων μονοπωλεί την ημερησία διάταξη, προκειμένου πανταχόθεν να επηρεαστεί το πλήρως απογοητευμένο εκλογικό ακροατήριο. Μεγάλοι πρωταγωνιστές ο ανταγωνισμός των κομμάτων εξουσίας, η διαφαινόμενη μεγάλη αποχή και η θρηνωδία των παρασκηνίων.
Τα πολιτικά πάθη είναι πάλι σε έκρηξη! Η σκοτοδίνη των παθών αυτών πυκνώνει καθώς κατατίθενται στην πολιτική παλαίστρα, η οποία συντρίβει, ατιμάζει, καταστρέφει και δολοφονεί την ανθρώπινη προσωπικότητα. Εκεί, στα πολύχρωμα τηλεοπτικά παράθυρα, αλλά και στις αμέτρητες σελίδες του διαδικτύου, όπου παρελαύνουν οι πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος.
«Ισχνές μειοψηφίες», στο όνομα μιας κοινοβουλευτικής δήθεν δημοκρατίας και ενός κίβδηλου εκλογικού συστήματος, ευελπιστούν και πάλι να μετατραπούν σε «ισχυρές πλειοψηφίες» και έτσι να πανηγυρίσουν ως νικητές και να επιβάλλουν την θέλησή τους στη συντριπτική πατριωτική πλειοψηφία, υπακούοντας τυφλά στις αρρωστημένες ιδεοληψίες τους και στους ξένους πάτρωνές τους.
Αυτά συμβαίνουν στην πατρίδα μας, και δεν αποτελούν βέβαια γεγονός παρθενογένεσης, αλλά είναι σε μέγιστο βαθμό απότοκο της αρρωστημένης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Η Ευρώπη των (πάλι ποτέ) ονείρων μας, καθοδηγούμενη από τα σατανικά μυαλά της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή της, αν δεν ανακοπεί η πορεία της από τις εθνικές αγνές φωνές, οι οποίες όλο και πληθαίνουν, δίνοντας μια ανάσα ελπίδας στην πολύπαθη ήπειρο.
Η Ευρώπη λοιπόν, σε αυτές τις εκλογές, επιβάλλεται να πάρει ηχηρό μήνυμα από τους πολίτες της:
-Πρώτον, ότι τα ευρωπαϊκά έθνη δεν είναι διατιθέμενα να καταστούν αδύναμες κρατικές οντότητες, μετατρέποντας τις χριστιανικές κοινωνίες τους σε κοινωνίες του ισλάμ.
-Δεύτερον, ότι οι πολίτες απορρίπτουν αναφανδόν την φτωχοποίησή τους, από τις μεθοδευμένες οικονομικές κρίσεις και τους αχρείαστους πολέμους.
-Επιπλέον, δεν αποδέχονται την δολοφονία της παραδοσιακής χριστιανικής οικογένειας με κίβδηλους νόμους, διαστρέφοντας την κατά φύσιν λογική με παρά φύσιν πρακτικές.
Οι Έλληνες λοιπόν πολίτες οφείλουν να προσέλθουν στις κάλπες και να δώσουν κι αυτοί ένα παρόμοιο σημαντικό μήνυμα, έτσι ώστε, να μικρύνουν οι «μεγάλοι» και να μεγαλώσουν αυτοί που σκέφτονται και δρουν αγνά και πατριωτικά.
Προκύπτει, επομένως, η αδήριτη ανάγκη:
-Να αφυπνισθεί και να επιβληθεί η εθνική συνείδηση.
-Να επικρατήσει πολιτική ωριμότητα και αλλαγή νοοτροπίας των ψηφοφόρων πολιτών.
-Να αλλάξει μορφή η νέα Ελληνική αντιπροσωπεία και να αντιταχθεί, μαζί με τους λοιπούς ευρωπαίους πατριώτες, στην αντεθνική λαίλαπα που σαρώνει την Ευρώπη.
Ιδού «η Ρόδος», ιδού και «η κάλπη»!
