Πολύ άσχημη εντύπωση προκαλεί στους πολίτες ο ιδιότυπος «πόλεμος των πόθεν έσχες» των πολιτικών την στιγμή που οι ίδιοι «βγάζουν, δεν βγάζουν» τον μήνα τους, αυτοί να «τσακώνονται» για το ποιος έχει περισσότερα ακίνητα και χρήματα στην άκρη και πως τα… απέκτησε!
Τελευταίο επεισόδιο η σύγκρουση Στέφανου Κασσελάκη και Κυριάκου Μητσοτάκη, με αφορμή το «πόθεν έσχες» του πρώτου, στο οποίο παρουσιάζονται αρκετά εκατομμύρια δολάρια ως επενδυτικά προϊόντα.
Και αυτόν τον καβγά τον ακούν οι πολίτες οι οποίοι στην πλειοψηφία τους με το ζόρι βγάζουν 1000 € το μήνα και έχουν έξοδα για… 2000 € το μήνα!
Μάλιστα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ρωτάει τον πρωθυπουργό πως ο ίδιος απέκτησε τα τελευταία χρόνια 39 ακίνητα παρουσιάζοντας ως βασικό τους εισόδημα την βουλευτική αποζημίωση των περίπου 8.000 €.
Το πρωί ο Αντώνης Γεωργιάδης χαρακτήρισε το «πόθεν έσχες» του Στέφανου Κασσελάκη ως «παραμύθι της Χαλιμάς» και ότι στην πραγματικότητα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «χρωστάει και μισό εκατομμύριο € και θα πρέπει να μας εξηγήσει πως ζει».
Προανήγγειλε μάλιστα από μόνος του και ποινικές διώξεις κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Φυσικά τα πλουσιοπάροχα «πόθεν έσχες» δεν σταματούν μόνο στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στον πρωθυπουργό, επεκτείνονται και στους υπουργούς και φυσικά είναι διακομματικά και αφορούν πολιτικούς από όλους τους κομματικούς χώρους.
Δεν αφορούν μόνο την Νέα Δημοκρατία (όπως για παράδειγμα την οικογένεια Βαρβιτσιώτη), αφορούν και τον ΣΥΡΙΖΑ (όλοι θυμούνται το «πόθεν έσχες» του Δημήτρη Παπαδημούλη με τα πάρα πολλά ακίνητα, αλλά και άλλων στο ίδιο κόμμα)
Ούτε ένας πρωθυπουργός τα τελευταία 50 χρόνια στην Ελλάδα υπήρξε στην ζωή του εργαζόμενος, αλλά όλοι είναι ή ήταν πλούσιοι. Πώς γίνεται αυτό;
Αυτή είναι η απορία που έχουν όλοι οι σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες στο μυαλό τους, αναρωτώμενοι γιατί οι ίδιοι δεν πλούτισαν ποτέ και δεν κατάφεραν να κρατήσουν μια δεκάρα στην άκρη για τον εαυτό τους.
Τόσο καλή διαχείριση κάνουν οι πολιτικοί και έχουν τόσα λεφτά στην άκρη; Τόσο καλοί είναι και έχουν τόσο σπουδαίες ικανότητες ώστε να έχουν εξαιρετικές δουλειές των πολλών χιλιάδων ευρώ και στο τέλος να έχουν καταφέρει να έχει ο καθένας τους από 40 ακίνητα;
Άλλοι πάλι που δεν έχουν επισήμως δουλέψει ποτέ ή σχεδόν ποτέ και έχουν ως επίσημο εισόδημα την βουλευτική αποζημίωση (άλλος αδόκιμος όρος), που είναι μεγάλη (και αφορολόγητη στο μεγαλύτερο μέρος της), πως καταφέρνουν και έχουν ακίνητες περιουσίες πολλών εκατομμυρίων ευρώ;
Η απόκτηση μίας μεγάλης ακίνητης περιουσίας (εννοούμε πραγματικά μεγάλης όχι μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που είναι ο μέσος όρος) απαιτεί πολλά εκατομμύρια, αλλά απαιτεί εξίσου μεγάλους πόρους η κατοχή της και η συντήρησή της λόγω ΕΝΦΙΑ και πάγιων υποχρεώσεων.
Μάλλον, οι πολιτικοί είναι πιο έξυπνοι από τους υπόλοιπους πολίτες και κάνουν κάτι καλύτερα και τα καταφέρνουν τόσο ικανοποιητικά στις ζωές τους.
Το οξύμωρο είναι ότι οι πολίτες ψηφίζουν εν συνεχεία τέτοιους ανθρώπους για να φτιάξουν τις δικές τους ζωές.
Όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον που διάγει έναν βίο ανώτερου οικονομικού επιπέδου να κατανοήσει τα προβλήματα κάποιου που βρίσκεται στο όριο της «ζώνης του λυκόφωτος» όπως συμβαίνει στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.
