Βάνα Πατρινού: “Πολυτεχνείο 50 χρόνια μετά...”

Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από τον ηρωϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Η 17 Νοέμβρη είναι μια ημερομηνία σταθμός στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου έφερε στο προσκήνιο τη λαϊκή αγανάκτηση και την αντίθεση στη δικτατορία με πιο οργανωμένο τρόπο. Απέδειξε περίτρανα ότι, κανένας μηχανισμός καταστολής και βίας, όσο και αν εμφανίζεται ως παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί τελικά να αντιμετωπίσει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Και ας θέλουν κάποιοι να “εξαφανίσουν” την μαζική συμμετοχή του λαού στην εξέγερση και να την παρουσιάζουν σαν μια “καθαρά φοιτητική” διαμαρτυρία.

Τα συνθήματα «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» και «Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ» είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ.

Σήμερα, που η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη Αμερικανονατοϊκή βάση, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους στην περιοχή. Που βάζουν, χωρίς να τον ρωτήσουν, τον ελληνικό λαό στο μάτι του κυκλώνα των δικών τους αντιπαραθέσεων και σχεδιασμών.

Σήμερα, που βρίσκεται σε εξέλιξη η σφαγή στην Παλαιστίνη από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ. Η συμμετοχή της κυβέρνησης της ΝΔ στο έγκλημα, με τη στήριξη των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ακροδεξιών, στο όνομα του λεγόμενου εθνικού συμφέροντος, τους καθιστά όλους συνένοχους.

Σήμερα που ο ελληνικός λαός στενάζει από την φτώχεια και την ανεργία, την ακρίβεια και την εμπορευματοποίηση των πάντων.

Τα διδάγματα του Νοέμβρη είναι δύναμη στους αγώνες του σήμερα για ένα καλύτερο αύριο!!!

• Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος!
• Ο λαός έχει ανεξάντλητες δυνάμεις όταν γίνεται πρωταγωνιστής των εξελίξεων!

Τιμούμε την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, υποκλινόμαστε στους νεκρούς της και συνεχίζομε την καθημερινή πάλη

  -Για να ανθίσει παντού η συλλογική διεκδίκηση και η αλληλεγγύη.

  -Για να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής.

  -Για να δυναμώσει ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, σε σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει τα δικαιώματα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Στις 17 Νοέμβρη η θέση όλων είναι στον δρόμο του αγώνα!

Γιατί εκεί γράφεται η ιστορία!

“Για να έχω εγώ τον άσπρο μου ύπνο

και συ το γαρύφαλλο χαμόγελο στο στόμα σου,

για να’χουν τα παιδιά μας το δικό τους ήλιο...”