Ανοίγουμε την ατζέντα των δημοτικών εκλογών για το Αγρίνιο.
Ρωτήσαμε τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους τεσσάρων παρατάξεων που διεκδικούν τον δημαρχιακό θώκο, Καρρά Κώστα, Σελιμά Ιωάννη, Σκαρτσάρη Ανδρέα, Αντωνάκο Πελοπίδα για θέματα που αφορούν την ανάπτυξη και το μέλλον της πόλης.

Οι ερωτώμενοι

	Γιάννης Σελιμάς Περιβαλλοντολόγος - M.cS. Οικονομική και Περιφερειακή ανάπτυξη   Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό «Αγρίνιο Ανοιχτό & Πράσινο» του Δημήτρη Τραπεζιώτη
	Πελοπίδας Αντωνάκος Δικηγόρος Παρ' Αρείω Πάγω Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" του Τίμου Παπανικολάου
	Κωνσταντίνος Καρράς Μηχανολόγος Μηχανικός , ΜΒΑ Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Με τον συνδυασμό "ΑΓΡΙΝΙΟ ΠΑΜΕ ΨΗΛΑ" του Κώστα ΠΙΣΤΙΟΛΑ
	Ανδρέας Σκαρτσάρης Φαρμακοποιός Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Με τον συνδυασμό «Αγρίνιο – Νέα Αρχή – Τόπος να ζείς» του Γιώργου Παπαναστασίου

1) Στην προηγούμενη δημοτική περίοδο η δημοτική αρχή υλοποίησε το έργο Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (Β.Α.Α) . Θεωρείτε ότι η πόλη μας έγινε περισσότερο βιώσιμη με την πρόοδο του έργου ; Μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο να υλοποιηθεί πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης για την αναζωογόνηση της ενδοχώρας του Δήμου Αγρινίου;

Η απάντηση του Κώστα Καρρά

Η βιωσιμότητα της πόλης έχει να κάνει κυρίως με, την προσφερόμενη ποιότητα ζωής, την αειφορική διαχείριση των πόρων της ευρύτερης περιοχής, την στήριξη και ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης, αλλά και την αξιοποίηση του μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος. Το Αγρίνιο ζει από την ενδοχώρα του.
Οι παρεμβάσεις στον αστικό ιστό της πόλης χρειάζονται, αλλά χωρίς την στήριξη της ενδοχώρας του Δήμου με έργα υποδομής δεν αντιμετωπίζεις ούτε τη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης αλλά ούτε και την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Το Πρόγραμμα ΒΑΑ αντιμετωπίζει προβλήματα της άναρχης αστικοποίησης, και της έλλειψης υποδομών, αλλά δεν αντιμετωπίζει τα αίτια της εγκατάλειψης της υπαίθρου..
Ο Δήμος και η ευρύτερη περιοχή χρειάζονται αναπτυξιακό όραμα και στρατηγική στην οποία να εντάσσονται τα έργα και όχι να εξυπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες ή να γίνονται έργα βιτρίνας..
Τα προγράμματα της ΒΑΑ και της ΟΧΕ, έχουν διαφορετική στόχευση αλλά δεν είναι σε αντίθεση.
Τα εκάστοτε χρηματοδοτικά εργαλεία πρέπει να αξιοποιούνται στο μέγιστο βαθμό.

Η απάντηση του Γιάννη Σελιμά

To πρόγραμμα Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης που υλοποιήθηκε από την απερχόμενη δημοτική αρχή δυστυχώς χαρακτηρίστηκε από βιασύνη, μη ιεράρχιση των αναγκών της πόλης και έγινε χωρίς την εκπόνηση Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το σημερινό έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το αστικό κέντρο, η μη διέλευση ανθρώπων με προβλήματα υγείας σε ιατρεία που βρίσκονται στο κέντρο και η πτώση του τζίρου των μικρομεσαίων εμπορικών επιχειρήσεων. Η υλοποίηση τέτοιων παρεμβάσεων όπως οι πεζοδρομήσεις θα πρέπει να γίνεται με ευρεία διαβούλευση των κοινωνικών εταίρων και χωρίς δημαρχιακές εμμονές που επιφέρουν αρνητικά αποτελέσματα. Εκτός αυτού δεν θεωρώ ότι συνέβαλλε στην αντιμετώπιση της αστικής θερμονησίδας που μετατρέπει ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες το Αγρίνιο σε θερμοκήπιο καθώς επιβάρυνε τις αστικές μετακινήσεις, δεν δημιούργησε παρκινγκ για την ροη των δημοτών από τις γύρω δημοτικές ενότητες στο κέντρο ενώ δεν αντιμετώπισε με επιτυχία την ηχορύπανση και τα αιωρούμενα σωματίδια που επιβαρύνουν διαρκώς την ατμόσφαιρα στην πόλη. Τέλος η έκταση πρασίνου στο Αγρίνιο υπολείπεται κατά πολύ τον καλών πρακτικών σε Ευρωπαικές πόλεις κι επομένως την επόμενη προγραμματική περίοδο εκτιμώ ότι χρειαζόμαστε δενδροφυτεύσεις και εκτάσεις πρασίνου κι όχι άλλα πλακάκια και τσιμέντα. Το πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης που αφορά την Διαδρομή Φύσης & Πολιτισμού είναι αναγκαίο για να αποκτήσει ο δήμος μας ένα ελκυστικό τουριστικό προιόν που θα απευθύνεται κυρίως σε αλλοδαπούς τουρίστες που έρχονται στον νομό μας μέσω του αεροδρομίου του Ακτίου . Επίσης η ΟΧΕ Τριχωνίδας θα προσφέρει πολλά στην αγροτική οδοποιία και στις υποδομές στις παραλίμνιες κοινότητες αναδεικνύοντας τη προσβασιμότητα της λίμνης μας και προωθώντας ζητήματα αγροδιατροφής και πιστοποίησης προϊόντων ( λάδι, ιχθυρά, κρασί, οπωροφόρα) οσο και αναάδειξης αρχαιολογικών χώρων και μοναστηριών.

Η απάντηση του Ανδρέα Σκαρτσάρη

Στον ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο όπου η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με επείγουσες προκλήσεις όπως η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή, η ψηφιακή επανάσταση, η δημογραφική μετάβαση, η μετανάστευση οι κοινωνικές ανισότητες και άλλα, οι πόλεις βρίσκονται συχνά στην πρώτη γραμμή και καλούνται να δώσουν λύσεις. Η σημασία λοιπόν των πόλεων είναι σπουδαία για τη μετάβαση σε μία βιώσιμη ανάπτυξη. Για το λόγο αυτό και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει μία σειρά από χρηματοδοτικά εργαλεία.
Για την πόλη μας, για την προηγούμενη δημοτική περίοδο, λόγω του πληθυσμού της (άνω των 70000) προβλεπόμενο από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ήταν μόνο έργο Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης ( Β.Α.Α). Η Δημοτική Αρχή και οι υπηρεσίες του Δήμου αξιοποίησαν το πρόγραμμα σε πολύ ικανοποιητικό ποσοστό αφού ήταν μέσα στις πόλεις με την μεγαλύτερη απορρόφηση κονδυλίων. Η πόλη με την πρόοδο του έργου έγινε περισσότερο βιώσιμη, η καθημερινότητα των δημοτών βελτιώθηκε και δημιουργήθηκαν καλύτερες συνθήκες ζωής και ευκαιρίες ανάπτυξης, με σεβασμό πάντα στο περιβάλλον.

Η απάντηση του Πελοπίδα Αντωνάκου

Καταρχάς αυτό που ελάχιστα αναδεικνύεται, είναι ότι η «Στρατηγική για την Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη του Δήμου Αγρινίου» αφορά λιγότερο από το ένα δέκατο του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Αγρινίου, αφού οι εννέα πρώην δήμοι που εντάχθηκαν στον Καλλικρατικό νέο Δήμο Αγρινίου, δεν είδαν ούτε θα δουν κανένα απολύτως έργο. Ούτε πρόκειται για «έργο» που υλοποιήθηκε αλλά για πρόγραμμα συνδυασμένων χρηματοδοτήσεων επιλέξιμων έργων κατά τους όρους του προγράμματος, από τα οποία άλλα υλοποιούνται και άλλα όχι.
Σ’ αυτή την ελάχιστη εδαφική περιοχή λοιπόν, δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κυριολεκτικά σκορπίζονται για μια ακόμα φορά, αποκλειστικά για αποσπασματικά και εξόχως κακοσχεδιασμένα «έργα» βιτρίνας, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τις επείγουσες ανάγκες των δημοτών, προκειμένου να ωφεληθούν διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβοι. Αντί για νέους ελεύθερους χώρους πρασίνου, πολιτισμού και αθλητισμού, αντί για έργα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, αντί να χτιστούν νέα σχολεία και παιδικοί σταθμοί, αντί για σύγχρονα υδρευτικά και αρδευτικά έργα στο σύνολο των δημοτικών ενοτήτων, για μια ακόμα φορά η δημοτική αρχή δείχνει τις προτεραιότητες της, για τις οποίες μάλιστα, θέλει προκλητικότητα να λάβει και τα εύσημα, παρουσιάζοντας το μαύρο άσπρο.
Όσο για το αν η πόλη έγινε περισσότερο «βιώσιμη», αδιάψευστος μάρτυρας είναι η ίδια η πραγματικότητα της διαρκούς κυκλοφοριακής συμφόρησης, της παντελούς έλλειψης πρασίνου, της κατάληψης των κοινόχρηστων χώρων, της έλλειψης χώρων στάθμευσης, της απουσίας πεζοδρομίων στις γειτονιές και την περιφέρεια της πόλης, των αμέτρητων κακοτεχνιών στα υπό κατασκευή έργα, των εγκαταλειμμένων στην τύχη τους αδέσποτων ζώων, των απορριμμάτων από άκρη σε άκρη στην περιφέρεια της πόλης, των δραματικών προβλημάτων ύδρευσης πολλών δημοτικών ενοτήτων κ.ο.κ. Μια πραγματικότητα δήθεν “αστικής ανάπλασης”, που καθημερινά προστίθεται δίπλα σε εκείνη της απερήμωσης της ενδοχώρας, του ξεκληρίσματος των αγροτών, της καλπάζουσας ανεργίας και της μαζικής μετανάστευσης των νέων, των λουκέτων, της ακρίβειας και της φτώχειας, της απαξίωσης των δομών υγείας, ζητήματα που καμία ΒΑΑ και καμία ΟΧΕ από τη φύση τους δεν αντιμετωπίζουν, αφού πρόκειται για αμιγώς χρηματοδοτικά εργαλεία, τα οποία κάτω από τους εύηχους τίτλους, αποσκοπούν αποκλειστικά στην ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στόχος που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ανάπτυξη έργων που θα ικανοποιούν βασικές λαϊκές ανάγκες και συμφέροντα.

2) Οι Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις έχουν σχεδιαστεί κυρίως για τις χώρες του ευρωπαϊκού βορά, θεωρείτε ότι στην περίπτωση του νότου όπου ανήκει και το Αγρίνιο καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών ή η δημοτική αρχή εξαντλείται στην απορροφητικότητα των κονδυλίων;

Η απάντηση του Κώστα Καρρά

Ο Δήμος σε συνεργασία με τους τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς και την πολιτεία, πρέπει να διαμορφώσουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και την ελληνική πραγματικότητα.
Αυτό απαιτεί όραμα και ξεκάθαρη στρατηγική ανάπτυξης για την κάθε περιοχή που να εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική της Περιφέρειας και της Χώρας.. Διαφορετικά οι Δήμοι θα υλοποιούν έργα που προβλέπονται στα προγράμματα που διαμορφώνουν άλλοι και όχι αυτά που κατά προτεραιότητα χρειάζονται.
Το βασικότερο δεν είναι η απορροφητικότητα των κονδυλίων, αλλά ο ορθολογισμός και η σωστή στόχευση των έργων, ώστε να αφήνουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για την ανάπτυξη της τοπική κοινωνίας.

Η απάντηση του Γιάννη Σελιμά

Για εμένα είναι σαφές ότι τα τελευταία χρόνια η απορροφητικότητα ήταν το κύριο μέλημα της δημοτικής αρχής ενώ η αποτελεσματικότητα δεν βρίσκονταν στου στόχους της. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από τη προμήθεια των ποδηλάτων χωρίς να έχουμε ποδηλατόδρομους ή την λειτουργία παρατηρητηρίου περιβάλλοντος που δεν έχει οδηγήσει σε καμία χάραξη πολιτικής όπως πχ για την ανακύκλωση, την μειωση της τιμής ηλεκτρικού ρεύματος λόγω της ύπαρξης τριών φραγμάτων στα διοικητικά όρια του δήμου μας κτλ. Το πρόγραμμα ΕΣΠΑ χρειάζεται μια προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα για να καλύπτει πραγματικές ανάγκες των πολιτών και να στηρίζει την ελληνική κοινωνία όχι μόνο στα «έξυπνα» μα και στα βασικά. Αυτό όμως προϋποθέτει ενα σοβαρό και στιβαρό επιχειρησιακό σχέδιο που θα προέρχεται από την ιδια την κοινωνία και τους θεσμούς της κι όχι έναν στρατηγικό σχεδιασμό που εκπονεί μια εταιρεία όπως συμβαίνει στην περίπτωση του δήμου μας. Ο ιστορικός ορίζοντας της πόλης μας είναι να γίνει περιφερειακός πόλος ανάπτυξης μέσω της διαφοροποίησης από τα δυο μεγάλα αστικά κέντρα της Πάτρας και των Ιωαννίνων , κι αυτό δεν έχει υπηρετηθεί.

Η απάντηση του Ανδρέα Σκαρτσάρη

Είναι αλήθεια ότι οι Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις κυρίως σχεδιάστηκαν με βάση τις ανάγκες των χωρών του Βορρά. Παρόλα αυτά παρατηρούμε ότι η Δημοτική Αρχή προσάρμοσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις του προγράμματος στις ανάγκες των δημοτών και του Δήμου. Και για το λόγο αυτό χαίρει την εκτίμηση και το θαυμασμό και αποτελεί στον τομέα αυτό πρότυπο πολλών Δήμων που δεν έχουν τα ίδια θετικά αποτελέσματα. Και πάλι θα πρέπει να συγχαρούμε τις υπηρεσίες του Δήμου που συνεχίζουν και σήμερα με τους ίδιους αποτελεσματικούς βαθμούς απορρόφησης των χρηματοδοτικών εργαλείων.

Η απάντηση του Πελοπίδα Αντωνάκου

Είναι πλατιά γνωστό πως το ελληνικό ΕΣΠΑ αποτέλεσε ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που ανταποκρινόταν κυρίως στον πρωταρχικό στόχο της ΕΕ να συντονίσει και να εντάξει όλες της τις πολιτικές στο πλαίσιο της Στρατηγικής “ΕΕ-2020”. Οι χρηματοδοτούμενες δράσεις υπακούουν υποχρεωτικά στις γενικότερες αντιλαϊκές πολιτικές της στρατηγικής της ΕΕ “Ευρώπη 2020”, το “Σύμφωνο Σταθερότητας”, το “Σύμφωνο για το ευρώ” και την “Οικονομική Διακυβέρνηση” της ΕΕ. Ενώ σχεδόν το 65% των διαθέσιμων κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία χρηματοδοτούν δράσεις που συμβάλλουν άμεσα στη στρατηγική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου και των επιχειρήσεων. Αυτή η πολιτική είχε ως αποτέλεσμα να διευρύνονται οι ανισομετρίες τόσο στο εσωτερικό της χώρας ανάμεσα στις Περιφέρειες και τους δήμους όσο και μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Τελικά, είναι μια πολιτική που δοκιμάζεται στην καθημερινότητα της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού από τη μια μεριά και από την άλλη της προώθησης επενδύσεων κερδοφόρων για μια μικρή μερίδα. Αυτό έχουν αποδείξει και αντίστοιχα προγράμματα στο παρελθόν.
Επομένως, είναι λογικό και αναμενόμενο να κυριαρχεί το ερώτημα αν υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού από τη σημερινή ασφυκτική κατάσταση, καθώς συνεχίζεται η βαθύτερη μεταπολεμική κρίση της ελληνικής οικονομίας, καθώς επιδεινώνεται συνεχώς η κατάσταση των λαϊκών οικογενειών. Ο λαός όμως δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ότι θα κερδίσει και αυτός κάτι από την καπιταλιστική ανάπτυξη μέσα από την μόχλευση κεφαλαίων που αποκλειστικά επιχειρούν αυτού του είδους οι «ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις» . Και αυτό επειδή, η έννοια της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι μια ουδέτερη, τεχνοκρατική έννοια, αλλά έχει βαθύτατο οικονομικό – πολιτικό περιεχόμενο. Σχετίζεται άρρηκτα με το ερώτημα “ανάπτυξη για ποιον;”, για τα συμφέροντα ποιας κοινωνικής τάξης σχεδιάζεται και υλοποιείται η αναπτυξιακή πολιτική. Το βασικό ερώτημα είναι το αν η όποια ανάπτυξη, ο όποιος σχεδιασμός θα στοχεύει στη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των πραγματικών λαϊκών αναγκών ή θα υπηρετεί την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, εγχώριων και ξένων, ερώτημα για το οποίο, τόσο η δημοτική αρχή όσο και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, στην οποιαδήποτε μορφή τους, ομονοούν στην ίδια απάντηση, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους για το πρόσωπο του «καταλληλότερου» διαχειριστή.

3) Το Αγρίνιο φθίνει αναπτυξιακά, εισοδηματικά , πληθυσμιακά . Τι προτείνετε για την ανάταση του σε επιχειρηματικό επίπεδο όσο και στον αγροτικό τομέα;

Η απάντηση του Κώστα Καρρά

Η νέα σύνδεση με την Ιόνια Οδό και η δημιουργία Βιοτεχνικού Πάρκου είναι σημαντική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της επιχειρηματικής δραστηριότητας και την προσέλκυση επενδύσεων στην περιοχή.
Οι επιχειρήσεις του Αγρινίου και ευρύτερα της Αιτωλ/νίας αφορούν κυρίως τον πρωτογενή τομέα (μεταποίηση αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιεργειών) και δευτερευόντως επιχειρήσεις που αφορούν την οικοδομική δραστηριότητα.
Το παραδοσιακό προϊόν, οι ελιές Αγρινίου, καθώς και το ελαιόλαδο, πρέπει να στηριχθούν με στοχευμένες πολιτικές που αφορούν τη μείωση του κόστους παραγωγής και την παραγωγή βιολογικών προϊόντων..
Επίσης πρέπει να δοθεί έμφαση στη διατροφική γεωργία μετατροπή καλλιεργειών σε βιολογικές και εισαγωγή σε νέες καλλιέργειες παραγωγής βιολογικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Το κλίμα της περιοχής είναι ήπιο, οι υδάτινοι πόροι υπάρχουν, ο Δήμος πρέπει να συμβάλει, μέσω προγραμμάτων, στην ανάπτυξη των απαιτούμενων υποδομών αγροτικής οδοποιίας, άρδευσης, και ηλεκτροδότησης όπου απαιτείται.
Επίσης αξιοποιούμε τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Η απάντηση του Γιάννη Σελιμά

Στις περιοδείες μας υπάρχει πια μια έντονη κραυγή των πολιτών « σώστε τα χωριά μας, βοηθήστε την πόλη μας» που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες για απασχόληση και συνάμα ότι υπάρχει αναξιοποίητος πλούτος. Το πολιτικό προσωπικό του νομού φαίνεται ανεπαρκές να μετασχηματίσει τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο, το ανθρώπινο κεφάλαιο και την εύφορη γη σε θέσει εργασίας και δίκαιο πλούτο. Ο δήμος μας πρέπει να μπει και σε αυτό μπροστά όχι με υποταγή σε κομματικά και κυβερνητικά κελεύσματα μα με την πίστη ότι μπορούμε να εμπνεύσουμε τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου για ένα διαφορετικό τύπο ανάπτυξης που στηρίζεται στο ήθος, την διαφοροποίηση, την βιωσιμότητα. Γι αυτό χρειάζεται ως νεα δημοτική αρχή που θα είναι ο συνδυασμός μας «Ανοιχτό & Πράσινο» με επικεφαλής τον Δημήτρη Τραπεζιώτη να εκπονήσουμε μια Γεωργοκτηνοτροφική μελέτη όπως άλλωστε επιτάσσει και ο Κώδικας Δήμων σε συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα για να κατευθύνουμε τους αγρότες και κτηνοτρόφους της υπαίθρου μας σε νέες προσοδοφόρες καλλιέργειες και Κτηνοτροφικά Πάρκα . Επίσης χρειάζεται να έλξουμε επενδύσεις όπως πχ έκανε ο Δήμος Τρίπολης με τις φαρμακοβιομηχανίες. Στο πλαίσιο επενδυτικού πλάνου ύψους 356 εκατ. ευρώ που ανακοινώθηκε το 2021 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2027, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία Demo γνωστοποίησε την είσοδό της στον κλάδο της παραγωγής πρώτων υλών, μέσα από τη δημιουργία βιομηχανικού συγκροτήματος στη ΒΙΠΕ Τρίπολης. Εμείς εδώ ούτε σύνδεση με Ιόνια οδο, ούτε Επιχειρηματικό Πάρκο αρα πως θα προχωρήσουμε ; Καμία δημοτική διεκδίκηση δεν έγινε κυβερνητική προτεραιότητα. Χρειαζόμαστε Δημοτική Αρχή διεκδίκησης κι όχι υποταγής για να προχωρήσει ο τόπος.

Η απάντηση του Ανδρέα Σκαρτσάρη

Παρακολουθώ και είμαι στην αγορά περισσότερο από 20 χρόνια, έχω κάνει σπουδές σε στρατηγικές πωλήσεων και μάρκετινγκ και έχω σε μεγάλο βαθμό εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στο χώρο των επιχειρήσεων αλλά και στον αγροτικό τομέα.
Η αναπτυξιακή , εισοδηματική και πληθυσμιακή φθορά χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια όλη την Ευρώπη με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Ο Δήμος μας έχει σε αυτούς τους τομείς σημαντικές απώλειες.
Είμαι αισιόδοξος ότι αυτό μπορεί να αναστραφεί σε ένα μεγάλο ποσοστό και στο βαθμό πάντα που ένας Δήμος και η τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τη δυνατότητα και τα εργαλεία να το πράξει. Θα πρέπει όμως να καλλιεργήσουμε την κουλτούρα της συνεργασίας, της Δια Βίου εκπαίδευσης, της εξειδίκευσης και της καινοτομίας. Γνωρίζοντας την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, τα θετικά προσόντα του τόπου και τις υπαρκτές δυνατότητές του θα πρέπει να διαλέξουμε που επιθυμούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και επιτυχημένοι. Η εμπειρία των τελευταίων ετών σε παγκόσμιο επίπεδο έχει δείξει πως η στρατηγικά σχεδιασμένη εξειδίκευση των τόπων χρησιμοποιείται ως εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας του τόπου με στόχους τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, την προσέλκυση κεφαλαίων, επιχειρήσεων και εξειδικευμένου προσωπικού.
Υπάρχουν και άλλα εργαλεία ανάπτυξης. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα καλής πρακτικής άλλων πόλεων που μπορούμε να προσαρμόσουμε στην περιοχή μας αλλά και κακής πρακτικής που πρέπει να αποφύγουμε. Υπάρχουν και διεθνώς αναγνωρίσιμες και αξιολογήσιμες κινήσεις που πρέπει να κάνει κάθε πόλη ώστε στο τέλος να κατακτά όχι μόνο την ανάπτυξη αλλά και την ανταγωνιστικότητα και την αναγνωρισιμότητα στην αγορά που θέλει να τοποθετηθεί προς όφελος των πολιτών της.

Η απάντηση του Πελοπίδα Αντωνάκου

Το Αγρίνιο, όπως και κάθε δήμος της χώρας, παρά τα όποια επιμέρους χαρακτηριστικά, δεν είναι ξεκομμένος από την κυρίαρχη οικονομική και πολιτική συνθήκη της χώρας. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, η φοροληστεία, το καθεστώς σκανδαλωδών επιδοτήσεων του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων ενέργειας, ο στραγγαλισμός του δημόσιου συστήματος υγείας, η υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, αποτελούν συγκεκριμένες παρούσες και ενεργές πολιτικές που βυθίζουν στην φτώχεια την πλειοψηφία του λαού και αποτελούν αιτίες της απομείωσης του εισοδήματος και του πληθυσμού της περιοχής.

Για το λόγο αυτό καμία απολύτως προσπάθεια ανάτασης της περιοχής δεν μπορεί να έχει πραγματικό αποτέλεσμα χωρίς να θέτει στο στόχαστρο και να αντιπαλεύει ανειρήνευτα τις πολιτικές αυτές που γεννούν και διαιωνίζουν τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, που καταδικάζουν σε μαρασμό την παραγωγή, που εμπορευματοποιούν το περιβάλλον, την υγεία, την παιδεία, το νερό, τον δημόσιο χώρο..

Ο λαός, μπροστά στις υποδομές - ρημαδιό που αφήνει πίσω της η πολιτική κόστους - οφέλους, έχει ανάγκη από περισσότερους εκλεγμένους της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που δείχνουν και στην πράξη ότι για να γίνουν ολοκληρωμένα έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, ύδρευσης, άρδευσης, αγροτικής οδοποιίας, υποδομών υγείας, παιδείας και πολιτισμού, προστασίας του περιβάλλοντος, χρειάζεται σύγκρουση με την πολιτική που εμπορευματοποιεί τη γη, που έχει ως πρώτη προτεραιότητα τον χωροταξικό σχεδιασμό των επενδυτικών πρότζεκτ του Ταμείου Ανάκαμψης, στα οποία δεν χωράνε έργα όπως τα παραπάνω.

Απέναντι λοιπόν σε μια Τοπική Διοίκηση που από τη φύση της λειτουργεί ως μηχανισμός προώθησης της αντιλαϊκής πολιτικής, ως φορομπηχτικός οργανισμός με ακρογωνιαίο λίθο την «ανταποδοτικότητα», τις ιδιωτικοποιήσεις και όλα τα υπόλοιπα συνεπακόλουθα της πολιτικής του κεφαλαίου, ο λαός της περιοχής έχει ανάγκη από εκλεγμένους που δεν κρύβονται πίσω από παχιά λόγια για «οράματα», «όμορφες πόλεις», «νέες αρχές» και άλλα τέτοια ψευδεπίγραφα... Αντίθετα, πρωτοστατούν στην λαϊκή πάλη, καλούν κάθε δημότη να κάνει κριτήριό του το ότι οι ανάγκες του δεν συναντιούνται πουθενά με στόχους όπως οι παραπάνω και ότι για να ικανοποιηθούν απαιτείται σύγκρουση με αυτόν τον δρόμο, οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση.

4) Το πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας πέρασε και δεν άγγιξε τον τόπο. Θεωρείται οτι θα πρέπει στους στρατηγικούς στόχους της πόλης να παραμείνει η ίδρυση αυτόνομου πανεπιστημίου;

Η απάντηση του Κώστα Καρρά

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Αιτωλ/νία και στο Αγρίνιο έχει ιστορία σχεδόν 40 ετών.. το 2009 τα πανεπιστημιακά τμήματα του Αγρινίου εντάχθηκαν στο ΠΔΕ το οποίο λειτούργησε αυτόνομα από τέλους του 2011 μέχρι τον Ιούνιο του 2013.
Στη συνέχεια με το σχέδιο ¨Αθηνά ¨ το αυτόνομο Πανεπιστήμιο καταργήθηκε και τα Τμήματα εντάχθηκαν στο Πανεπ. Πατρών.
Έχουν γίνει τεράστια πολιτικά λάθη με το Πανεπιστήμιο.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Αγρίνιο είναι σημαντικός πυλώνας για την ανάπτυξη του Δήμου, της αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης αγροτικών προϊόντων.
Αυτό που χρειάζεται άμεσα είναι η στήριξη και ενδυνάμωση των υπαρχόντων τμημάτων, με στόχο, άμεσα να καταστούν ελκυστικά και η ανάπτυξη πλήρους και ισχυρής Γεωπονικής Σχολής στο Νομό.
Η ίδρυση αυτόνομου Πανεπιστημίου δεν είναι εύκολη υπόθεση, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες αλλά εκ των πραγμάτων πρέπει να μείνει στο τραπέζι .. γιατί σήμερα στο Αγρίνιο υπάρχουν μόνο 2 τμήματα από 4 που ήταν πριν 2 χρόνια ..

Η απάντηση του Γιάννη Σελιμά

Η ίδρυση αυτόνομου πανεπιστημίου σήμερα είναι ένας μαξιμαλιστικός στόχος. Δυστυχώς η σημερινή δημοτική αρχή δεν αξιοποίησε την έκταση του αεροδρομίου που της είχε παραχωρηθεί για να φτιάξει το πανεπιστημιακό campus. Η εισακτέοι στις σχολές που απέμειναν ήταν φέτος λιγοστοί. Ο δήμος δεν έχει κάνει ουτε μια προγραμματική σύμβαση με τα υφιστάμενα τμήματα. Χρειάζεται άμεση στήριξη των τμημάτων σε διάφορα επίπεδα και να αποδείξει το Αγρίνιο ότι θα συνδέσει την λειτουργία των πανεπιστημιακών τμημάτων με την περιφερειακή ανάπτυξη. Τα πανεπιστήμια δεν είναι μόνο σουβλάκια και γκαρσονιέρες, είναι πυλώνες τεχνογνωσίας και καινοτομίας όταν συνδέονται με την παραγωγική βάση και τους θεσμούς κάθε τοπικής κοινωνίας. Αρα ρεαλισμός, προσπάθεια κι όχι διαρκώς η μπάλα στη εξέδρα.

Η απάντηση του Ανδρέα Σκαρτσάρη

Είναι ξεκάθαρη η θέση και η απάντησή μου.
Θα πρέπει ενεργοποιώντας και αξιοποιώντας όποιο εργαλείο και μέσο έχουμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο και πρωτότυπο πανεπιστημιακό σχήμα και να ζητήσουμε- απαιτήσουμε από την πολιτεία όχι ένα τμήμα ή μια σχολή, αλλά την πιλοτική ανάπτυξη ενός πρωτότυπου περιφερειακού πανεπιστημίου στα πρότυπα αντίστοιχων πανεπιστημίων του εξωτερικού. Για το σκοπό αυτό απαιτείται ομοψυχία, σχεδιασμός και ενεργοποίηση όλων των βουλευτών του νομού και όποιου άλλου προσώπου (πολιτικού ή ακαδημαϊκού) θα μπορούσε να επιδράσει και να βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου. Γνωρίζω ότι από τη Δημοτική αρχή τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ενέργειες σε αυτή την κατεύθυνση. Θεωρώ επίσης ότι αυτή τη στιγμή έχει γίνει περισσότερο από ποτέ φανερό πόσο επιδραστική θα ήταν η παρουσία ενός πανεπιστημίου στην περιοχή σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης της.
Έχοντας κατά νου τα λάθη, την αδράνεια και τις παραλείψεις του παρελθόντος θεωρώ ότι η ίδρυση αυτόνομου πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας θα πρέπει να είναι ένας από τους στρατηγικούς στόχους του Δήμου.

Η απάντηση του Πελοπίδα Αντωνάκου

Η υπόθεση των Πανεπιστημιακών τμημάτων στο Αγρίνιο, που εξελίσσεται εδώ και πάνω από 25 χρόνια, είναι λίγο πολύ γνωστή παρακολουθώντας τη μοίρα όλων των περιφερειακών πανεπιστημιακών τμημάτων της χώρας που ιδρύονται, συγχωνεύονται ή καταργούνται με όρους μικροπολιτικής, μέσα σε καθεστώς διαχρονικής υποχρηματοδότησης και στραγγαλισμού της δημόσιας και δωρεάν ακαδημαϊκής παιδείας. Είτε ως τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών, είτε ως τμήματα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, είτε ως τμήματα του θνησιγενούς Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας, ουδέποτε ικανοποιήθηκαν οι ανάγκες των φοιτητών σε σίτιση, στέγαση, υλικοτεχνική υποδομή και σύγχρονα επαγγελματικά δικαιώματα. Ειδικά σήμερα με τα αλλεπάλληλα σχέδια συγχωνεύσεων προς περικοπή κόστους, με τις πολιτικές που προωθούν το μοντέλο Πανεπιστήμιο Α.Ε., με τη βάση εισαγωγής ως εργαλείο κατάργησης τμημάτων, ήρθε να προστεθεί και η μετατροπή των ήδη απαξιωμένων από την πολιτεία πανεπιστημιακών τμημάτων του Αγρινίου. Καταργούνται μάλιστα τμήματα όπου αντικείμενο τους, έχουν το περιβάλλον ενώ την ίδια στιγμή στη χώρα μας, παλεύουμε με φωτιές και πλημμύρες. Για εμάς η συζήτηση για το δήθεν όνομα του Πανεπιστημίου, χωρίς οργάνωση του αγώνα για γενναία αύξηση των δαπανών για την παιδεία, για δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές, για δωρεάν μεταφορές και συγγράμματα, για πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα και προγράμματα σπουδών που θα εξυπηρετούν τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και όχι τα επιχειρηματικά κέρδη, είναι εκτός από άσφαιρη και εξόχως αποπροσανατολιστική αφού εστιάζει στο δέντρο αποκρύπτοντας το δάσος.

Ποιες είναι οι προκλήσεις για να γίνει ο Δήμος Αγρινίου ένας δήμος με μεγαλύτερη ευημερία και καλύτερη ποιότητα ζωής;

Η απάντηση του Κώστα Καρρά

• Ο εκσυγχρονισμός η βελτίωση των υπηρεσιών και της καθημερινότητας του πολίτη.
• Η στήριξη της ενδοχώρας του Δήμου και ισότιμη ανάπτυξη στις κωμοπόλεις, χωριά, οικισμούς, με οδικό δίκτυο και υποδομές
• Η αισθητική αναβάθμιση του Δήμου με έμφαση στην καθαριότητα και στο πράσινο.
• Η στήριξη των υπηρεσιών υγείας και ιδιαίτερα του Νοσοκομείου Αγρινίου
• Η προστασία του περιβάλλοντος (με χωροθέτηση της βιοτεχνικής δραστηριότητας ιδιαίτερα της οχλούσας και προστασία του υδάτινου οικοσυστήματος από βιομηχανικά απόβλητα, φυτοφάρμακα, κλπ)
• Η αξιοποίηση των φυσικών του πόρων με το μοναδικό υδάτινο οικοσύστημα της περιοχής, με άξονα τη λίμνη Τριχωνίδα για οικοτουρισμό, επιστημονικό τουρισμό, ήπιες ναυταθλητικές δραστηριότητες, κλπ .
• Η στήριξη της αγροτικής παραγωγής και της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων
• Η στήριξη της εκπαίδευσης (εξασφάλιση υποδομών) και ιδιαίτερα του Πανεπιστημίου με τα Γεωπονικά Τμήματα στο Αγρίνιο που συμβάλουν στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας..
• Η δημιουργία υποδομών για τους νέους κάθε ηλικίας ..
• Η έξοδος από την απομόνωση (σύνδεση με ιόνια οδό, οδικός άξονας Πλατυγιάλι - Αγρίνιο - Καρπενήσι – Λαμία ), κλπ
• Η ασφαλής διαβίωση και ο σχεδιασμός πολιτικής προστασίας
• Κλπ

Η απάντηση του Γιάννη Σελιμά

Η βασική πρόσκληση είναι η δημοτικοποίηση της τοπικής οικονομίας, δηλαδή να γίνει και υπόθεση του δήμου η απασχόληση, η παραγωγή πλούτου, η οικονομική ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον. Δεν μπορεί η δημοτική αρχή να κρύβεται πίσω από αρμοδιότητες, οφείλει να ηγείται σε κάθε ζήτημα οικονομικής ανάκαμψης. Είναι αστείο να ασχολούμαστε με πλακάκια και σιντριβάνια όταν η ανεργία θερίζει στη περιοχή μας και νέοι μας φεύγουν για χώρες του εξωτερικού ή πόλεις της χώρας που ευημερούν. Η άρση της γεωγραφικής απομόνωσης με την σύνδεση με την Ιόνια οδο και την κατασκευή του δρόμου Πλατυγυάλι- Αγρίνιο-Καρπενήσι- Λαμία βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητές μας. Η καθετοποίηση της παραγωγής του πρωτογενή τομέα με αύξηση της μεταποίησης και διασφάλιση της ποιότητας και των εμπορικών αλυσίδων. Η επένδυση σε καλύτερη σχολική στέγη και καλύτερες συνθήκες νοσηλείας αποτελούν κύρια ζητήματα μιας δημοτικής αρχής. Τέλος η πολιτική προστασία καθώς πολλές περιοχές του δήμου μας βρίσκονται στο πεδίο του δυνητικού κινδύνου πλημμυρών και τα αντιπλημμυρικά έργα είναι ελάχιστα. Για το Αγρίνιο του Μέλλοντός μας χρειάζεται πολύ δουλειά, ήθος, σοβαρότητα, όραμα και σχέδιο. Το έχουμε, το μπορούμε και η κοινωνία θα μας εμπιστευτεί για να κάνουμε πράξη τις συλλογικές μας φιλοδοξίες για έναν δήμο Ανοιχτό & Πράσινο.

Η απάντηση του Ανδρέα Σκαρτσάρη

Δύο από τους παράγοντες που καθορίζουν τις προτεραιότητες των δήμων σήμερα είναι η μείωση των διαθέσιμων πόρων και οι αυξημένες αρμοδιότητες που έχουν συγκεντρώσει μέσω των διοικητικών μεταρρυθμίσεων
Τα τελευταία χρόνια η Δημοτική αρχή δουλεύει με μεγάλη επιτυχία στην ορθολογική διαχείριση αρμοδιοτήτων και πόρων και δίνει ιδιαίτερο βάρος στην ποιοτική και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών όπως για παράδειγμα στην επιτυχημένη αποκομιδή και διαχείριση των σκουπιδιών, στην εύρυθμη λειτουργία κοινωνικών υπηρεσιών ( αποτελώντας στον τομέα αυτό πόλη-πρότυπο για την Ελλάδα), πολιτιστικών οργανισμών , αθλητικών κέντρων ,ανάπτυξη υπηρεσιών στήριξης του πρωτογενούς τομέα και άλλα.
Ταυτόχρονα αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις σχετικά μικρές Εθνικές και Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και μάλιστα βρίσκεται στις πρώτες πόλεις σε βαθμό απορροφητικότητας κονδυλίων.
Η πρόκληση για να αποκτήσει ο Δήμος μας μεγαλύτερη ευημερία και ποιότητα ζωής είναι ο σχεδιασμός με βάση τα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά της ταυτότητας μιας περιοχής. Εκτός από την συνέχιση της ορθολογικής διαχείρισης και της στροφής προς τις υπηρεσίες θα πρέπει να ασχοληθούμε με την οικοδόμηση της ταυτότητας του τόπου , επιλέγοντας το πολύ δύο άξονες, στηριζόμενοι στη μοναδικότητα των χαρακτηριστικών του και στα ανταγωνιστικά του πλεονεκτήματα.
Ταυτόχρονα και παραμερίζοντας τις στρεβλές αντιλήψεις του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε ένα σύστημα οργάνωσης και προβολής αυτής της ταυτότητας με κύριο στόχο να την πουλάμε. Γιατί όταν ένας τόπος πουλάει, αναπτύσσεται η οικονομία και εισπράττουν όλοι.
Πιστεύω ότι πάνω σε αυτή τη στόχευση ο ρόλος του δημοτικού συμβουλίου πρέπει να υπερβαίνει την αποξένωσή του από την οικονομία και να λειτουργεί σαν μια “επιχειρηματική” μονάδα που θα κινητοποιήσει το ανθρώπινο και υλικό κεφάλαιο της περιοχής μας. Έτσι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα σε προστιθέμενη κοινωνική αξία, σε νέο κοινωνικό πλούτο, σε εισοδήματα και απασχόληση, σε ποιότητα ζωής για τους πολίτες.

Η απάντηση του Πελοπίδα Αντωνάκου

Ήρθε η στιγμή να σκεφτούμε όλοι τα κριτήρια με τα οποία πρέπει να πάμε στις τοπικές εκλογές. Στον Δήμο μας, όπως και αλλού, πάλι κάποιοι ετοιμάζονται να εμφανιστούν σαν «άφθαρτοι», «ανεξάρτητοι» και «υπερκομματικοί» που υποτίθεται για άλλη μια φορά ότι θα φέρουν το «καινούργιο». Όμως έχουμε τεράστια εμπειρία πια, για να αξιολογήσουμε αυτούς που μας λένε π.χ. ότι τα «τοπικά θέματα είναι πάνω από κόμματα και χρώματα». Όμως αυτό που υποτίθεται ότι «δεν έχει χρώμα και είναι πάνω από κόμματα» έπνιξε τη Μάνδρα, κατέστρεψε το Μάτι, κατέκαψε τη Ρόδο, τον Έβρο, την Πάρνηθα κ.α., γέμισε ανεμογεννήτριες τα βουνά για τα κέρδη λίγων, καταδικάζει στη φτώχεια και τον μαρασμό την ύπαιθρο, διώχνει τους νέους απ’ τα χωριά κ.ο.κ.
Δεν γίνεται να μην έχουμε επαρκές και ποιοτικό νερό στο σύνολο των δημοτικών ενοτήτων, πεζοδρόμια στις γειτονιές, νέα πάρκα και πράσινο παντού σε μια αβίωτη πόλη - θερμική νησίδα τους καλοκαιρινούς μήνες. Θέλουμε έναν δήμο με μόνιμο προσωπικό σε σταθερή εργασία, που θα μπορεί άμεσα και καθημερινά να υλοποιεί έργα και παρεμβάσεις σε όλη την πόλη με τις δικές του δυνάμεις και υπηρεσίες, χωρίς να προσφεύγει σε χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες για έργα ξένα απ’ τις ανάγκες των δημοτών. Μια στελεχωμένη υπηρεσία πρασίνου και καθαριότητας, σχολικές καθαρίστριες με μόνιμη και σταθερή εργασία. Νοσοκομείο και κέντρα υγείας για όλους με επαρκές προσωπικό και πόρους, αντίστοιχο των αναγκών και όχι «εντέλλεσθε» κάλυψης αποσπασματικών αναγκών. Το κυριότερο μια αγωνιστική δημοτική αρχή που θα παλεύει μαζί με τους δημότες και δεν θα αφήνει σε «χλωρό κλαρί» κυβερνήσεις και επιτελεία, ή εκλεγμένους «μπροστινούς» κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων που αναλαμβάνουν ρόλο πυροσβέστη στις λαϊκές αντιδράσεις και διεκδικήσεις. Από τη μείωση χαρατσιών και την εξασφάλιση ελεύθερων χώρων χωρίς επιβάρυνση του λαού, μέχρι τις μάχες για να μην ξεσπιτωθεί κανένας από τους πλειστηριασμούς, ενάντια σε απολύσεις και εργοδοτικά εγκλήματα, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για υποδομές και μέτρα προστασίας.