Τέλη της δεκαετίας του 2000 έγινε μια δημοσκόπηση στον νομό μας για τα καίρια προβλήματα του τόπου μας.Το αποτέλεσμα ανέδειξε ως πρώτα την ανεργία (81%) και το κακό οδικό δίκτυο(42%).
Πέρασαν 15 χρόνια από την έρευνα του Επιμελητηρίου κι όμως δεν άλλαξε τίποτα.Το αντίθετο θα λέγαμε ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε όσον αφορά στην ανεργία αλλά έγινε τραγική στο περιφερειακό οδικό δίκτυο.
Κοιτώντας την Ιονία οδό που είναι το δένδρο δεν βλέπουμε τις οδούς που συνδέουν τις πόλεις και τα χωριά μας που είναι το δάσος.
Τώρα θα μου πείτε ότι η ανεργία είναι ένα φαινόμενο της κρίσης και των μνημονίων που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό σε ολόκληρη την χώρα.
Εν μέρει θα συμφωνήσω αλλά για την κατάσταση της οδοποιίας στον νομό μας η ευθύνη βαρύνει τους βουλευτές και τους τοπικούς άρχοντες.Αυτό προκύπτει από τα έργα που γίνονται σε άλλες περιοχές της χώρας και που εμείς δεν είδαμε στον τόπο μας. Το οδικό δίκτυο του νομού μας είναι σημαντικό για την οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινότητας και φυσικά για την επικοινωνία μεταξύ των οικισμών. Η ύπαρξη σύγχρονων υποδομών, που θα διακρίνονται για την ασφάλεια και τη λειτουργικότητα τους, είναι ζωτικής σημασίας για κάθε περιοχή.
Η κατάσταση του οδοστρώματος αποτελεί μια σαφή ένδειξη της ελληνικής προχειρότητας. Είναι καταρχάς προφανές ότι δεν υπάρχει ένα ομοιόμορφο σύστημα για την ποιοτική αποδοχή των επισκευών στο οδόστρωμα. Τα περιβόητα μπαλώματα είναι οι πληγές που έρχονται για να μείνουν για χρόνια θυμίζοντας την αυθαιρεσία ενός εργολάβου που αποφάσισε να μην κάνει καλά τη δουλειά του. Επίσης, η ανακολουθία στον τρόπο σχεδιασμού των παρεμβάσεων στο οδόστρωμα δείχνουν την προχειρότητα και στον προγραμματισμό της πολιτείας. Πόσες φορές δεν έχουμε γίνει μάρτυρες μιας κατάστασης όπου μια πρόσφατη οδόστρωση διαλύεται προκειμένου να περάσει ένας νέος αγωγός. Δίχως άλλο οι κακοτεχνίες στους ελληνικούς δρόμους είναι ο κανόνας με πολλά οδοστρώματα να καταλήγουν σε παγίδες θανάτου για τους οδηγούς και τους περαστικούς, με τα υπέροχα μπαλώματα να έρχονται να θεραπεύσουν προσωρινά και για πάντα την κακοτεχνία.
Ας μην ξεχνάμε ότι το οδικό δίκτυο της Αιτωλοακαρνανίας είναι πεπαλαιωμένο και στην πλειοψηφία του φτιαγμένο πριν 60 και πλέον χρόνια χωρίς την απαιτούμενη υποδομή για τον σημερινό όγκο και αριθμό οχημάτων.Χωρίς κανάλια απορροής ,δίχως το απαιτούμενο πλάτος,με έλλειψη ανάλογων γεφυρών και το κυριότερο ,με επισκευές πασαλείμματα.
Ας μην μιλήσουμε για τον ελλιπή φωτισμό,για την έλλειψη σήμανσης και το κυριότερο για την επικινδυνότητα που μας έχει υποχρεώσει όλα αυτά τα χρόνια να θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές!
Κατά τα άλλα νοιώθουμε ότι μας τιμωρούν,ότι είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας,λές κι ότι εμείς δεν πληρώνουμε τα τέλη κυκλοφορίας...
Ως πότε θα είμαστε οι παρακατιανοί,ως πότε θα είμαστε φόρου υποτελείς,ως πότε δεν θα διεκδικούμε;
ΧΡΉΣΤΟΣ ΡΉΓΑΣ
υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Εθνικό κόμμα Έλληνες
