“Συμμερίζομαι απολύτως το ομόθυμο κοινωνικό αίτημα: να σαρωθεί επιτέλους ό,τι κρατάει την Ελλάδα πίσω” έγραψε χθες στο facebook o Κυριάκος Μητσοτάκης επανερχόμενος στο δυστύχημα των Τεμπών.

Και αυτό που κρατά την Ελλάδα πίσω, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες, που σχολιάζουν την αδιαμφισβήτητη, αλλά όχι μοναδική, αιτία για το δυστύχημα, αυτή του ανθρωπίνου λάθους, είναι το “βαθύ” Κράτος, με τους συνδικαλιστές και τους αναξιολόγητους δημόσιους υπαλλήλους.

Όμως αυτό που κρατά την Ελλάδα πίσω είναι δεν είναι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι, που δεν θα υπάρξει ποτέ για αυτούς καμία αξιολόγηση με την οποία θα συμφωνήσουν. Αυτό που κρατά την Ελλάδα πίσω είναι το πολιτικό σύστημα που αντιμετωπίζει το Κράτος ως λάφυρο για να κάνει τα πάσης φύσεως ρουσφέτια του. Οι διοικήσεις που διορίζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις σε νομικά πρόσωπα και οργανισμούς Δημοσίου (όπως ο ΟΣΕ) δεν τοποθετήθηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια, αντιθέτως τοποθετήθηκαν με στενά κομματικά κριτήρια. Πως λοιπόν θα έρθει τώρα το πολιτικό σύστημα ή ο Κ. Μητσοτάκης εν προκειμένω να αξιολογήσει τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο;

Η αντίληψη που έχει και η παρούσα Κυβέρνηση και όλο το πολιτικό σύστημα αποτυπώθηκε ακόμη και στα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τις οικογένειες των θυμάτων, καθώς δίνεται το δικαίωμα διορισμού στο δημόσιο τομέα για ένα μέλος των οικογενειών των θανόντων, έως και β΄ βαθμού συγγένειας. Δηλαδή η ιδιότητα του συγγενή θύματος από μόνη της σε καθιστά ικανό να λάβεις την οποιαδήποτε, έστω και την πιο ευτελή θέση, στο δημόσιο;

agrinioculture.gr