Έντονη ήταν η κατάθεση του πατριού της Κυριακής Γρίβα, ο οποίος περιέγραψε με συναισθηματικά φορτισμένο τρόπο τη διαδρομή της σχέσης της 28χρονης με τον κατηγορούμενο για τη δολοφονία της, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων.

Γνωρίζοντας την Κυριακή από παιδί, την περιέγραψε ως μια κοπέλα με ήθος και ταλέντο. Όπως είπε, «ήταν εξαιρετική στη ζωγραφική, μορφωμένη, εργατική, δοτική… ένα παιδί που ήθελε να δίνει». Το πρώτο της αγόρι, γύρω στα 22 της, το χαρακτήρισε «καλό παιδί, από καλή οικογένεια», αλλά η σχέση δεν κράτησε πολύ. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκίνησε, σύμφωνα με τον ίδιο, όταν μπήκε στη ζωή της ο κατηγορούμενος.

Από την πρώτη επαφή, η εικόνα του συντρόφου της του προκάλεσε ανησυχία. «Το βλέμμα του, τα τατουάζ, όλη η παρουσία του μου φαινόταν λάθος», είπε χαρακτηριστικά. Παρότι εξέφρασε τις ενστάσεις του στην Κυριακή, εκείνη δεν ήθελε να ακούσει. «Ήταν τυφλά ερωτευμένη. Δεν άκουγε τίποτα. Αυτός ήταν χειριστικός από την αρχή».

Στην πορεία της σχέσης τους, όπως περιέγραψε, ο κατηγορούμενος δεν εργαζόταν ουσιαστικά ποτέ. Εμφανιζόταν με καινούρια τατουάζ και κοσμήματα, αλλά απέφευγε κάθε μορφή εργασίας. «Μας έφερνε κάτι ρίγανες για να δείξει ότι κάνει κάτι. Όταν τη ρωτούσαμε, δεν ήθελε κουβέντα. Ήταν ερωτευμένη και προσπαθούσε να τον στηρίξει. Εκείνος απλώς εκμεταλλευόταν την καλοσύνη της».

Αν και δεν είχαν εικόνα συστηματικής κακοποίησης, υπήρχαν εντάσεις. Όταν η Κυριακή έφευγε από το κοινό τους σπίτι και γύριζε στο πατρικό της, τότε μόνο μάθαιναν για κάποιους καβγάδες. «Δεν είμαι ειδικός, αλλά μπορώ να καταλάβω πότε κάποιος έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν μου φάνηκε ποτέ να παίρνει ουσίες ή να έχει ψυχιατρικά θέματα. Ίσα ίσα – ήταν εξωστρεφής, χαμογελαστός, ευγενικός. Έπαιζε καλά τον ρόλο του».

Όταν εκείνη αποφάσισε να απομακρυνθεί και να επιστρέψει στην οικογένεια, όλοι ένιωσαν ανακούφιση. Ξεκίνησαν ξανά σχέδια για το μέλλον της, μέχρι που, όπως είπε ο πατριός της, «τον ξαναδέχτηκε στη ζωή της και όλα πάγωσαν». Ανάμεσά τους και η ευκαιρία να φοιτήσει στην Καλών Τεχνών.

Σχετικά με τα οικονομικά τους, ο μάρτυρας εξήγησε ότι η Κυριακή συντηρούσε τη σχέση δουλεύοντας αρχικά σε παιδότοπο. «Αυτός τη ζήλευε και την έπεισε να φύγει. Μετά δούλευε σε συνεργείο καθαρισμού από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο ίδιος δεν έκανε τίποτα. Έπαιρνε επιδόματα. Του έλεγα “πήγαινε για δουλειά” και απαντούσε: “Για 600 ευρώ; Παίρνω τα ίδια από το σπίτι και τα επιδόματα”. Προσπαθούσε να πάρει ψυχιατρική σύνταξη».

Το δικαστήριο στάθηκε σε αυτό: «Πώς θα έπαιρνε ψυχιατρική σύνταξη χωρίς διάγνωση;» ρώτησε πρόεδρος. «Πήγαινε σε νοσοκομεία, αλλά τον έδιωχναν. Δεν τον κρατούσαν. Δεν είχε τίποτα. Απλώς ήθελε να το εκμεταλλευτεί γιατί ήξερε ότι είναι ισόβια», απάντησε ο πατριός.

Με έμφαση τόνισε ότι ο κατηγορούμενος όχι μόνο δεν έδειχνε να πάσχει από κάτι, αλλά είχε και ενεργό τρόπο ζωής: «Καταδύσεις, κυνήγι, κολύμπι. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι δεν ήταν στα καλά του».

Ο μάρτυρας κατέληξε καταγγέλλοντας τον κατηγορούμενο ότι προσπαθούσε να εξασφαλίσει το δικό του εισόδημα μέσω της Κυριακής, φτάνοντας στο σημείο να δημοσιεύσει και αγγελία γάμου. «Ήθελε να την έχει απόλυτα υπό τον έλεγχό του.

Της έπαιρνε τα λεφτά, και εκείνη πήγαινε και ζητούσε βοήθεια από τη μάνα της. Ένας αλήτης. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Είχε τυφλωθεί».

Τέλος, για τη σχέση της Κυριακής με τον βιολογικό της πατέρα, ανέφερε ότι δεν είχε σαφή εικόνα. «Έμενε μακριά, κι επειδή η διαδρομή με ταξί κόστιζε πολύ, δεν είχαν συχνή επαφή».

pronews.gr

Η ανάγκη να αναχαιτιστεί το κύμα των παράνομων μεταναστών που σαρώνει στα νότια θαλάσσια σύνορα της χώρας και αποβιβάζεται στην Κρήτη, αποκτά κρίσιμη σημασία.

Δεν αρκεί η αποστολή 2+1 πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού (από τα οποία μόνο ένα, μία φρεγάτα κλάσης “S” βρίσκεται στην θέση της). Απαιτείται η προωθημένη αναχαίτισή τους πριν καν φτάσουν στα εθνικά χωρικά ύδατα, στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Και εν ανάγκη η προώθηση των ελληνικών δυνάμεων σε περιοχές εντός της -θεωρητικής- λιβυκής αρμοδιότητας για να μπορέσει να υπάρξει αποτροπή επανακατάκτησης, χωρίς καν να χρησιμοποιηθούν όπλα, της Κρήτης από τους απογόνους των Σαρακηνών (όσοι ξέρουν ιστορία αντιλαμβάνονται τι λέμε).

Αεροναυτικές, ακόμα και χερσαίες δυνάμεις πρέπει να απλωθούν ακόμα και στο έδαφος της Λιβύης (όχι φυσικά σε μόνιμη βάση αλλά να έχουν την δυνατότητα να κάνουν επιδρομές στα σημεία συγκέντρωσης των παράνομων εισβολέων και να κάνουν push back πριν καν εισέλθουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Δεν μπορούν τα πλωτά μέσα του κράτους, Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού να κάνουν «διασώσεις», ούτε μπορεί να χαρακτηρίζονται «διασώσεις» η συστηματική ενθάρρυνση της μετεγκατάστασης πληθυσμών από την Αφρική και την Ασία στο ελληνικό έδαφος.

Το πως αποτρέπουν την μετακίνηση από την Γαλλία στην Βρετανία οι γαλλικές δυνάμεις ασφαλείας είναι χαρακτηριστικές: Τους καταστρέφουν τα πλωτά και μετά τους οδηγούν στην φυλακή!

Τα ίδια κάνει και η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ισπανία κλπ. Χρησιμοποιούν πλέον ακόμα και βία για να αποτρέψουν την επιδείνωση της αλλοίωσής τους οι δύο τελευταίες.

Ή θα υπερασπιστούμε την χώρα με ουσιαστικά μέσα ή θα πρέπει να αλλάξουμε χώρα.

Οι 1300 παράνομοι που έχουν μπει σε δύο ημέρες και οι περίπου 50.000 που περιμένουν στην λιβυκή ακτή για να περάσουν, αρκούν για να «καταληφθεί» η Κρήτη σε λίγους μήνες.

Είναι άνδρες ηλικίας 18-35 ετών και δεν υπάρχει ούτε μία γυναίκα ή παιδί μεταξύ τους.

Είναι ένα καμουφλαρισμένο εκστρατευτικό σώμα που προστατεύεται από κάποιες συνθήκες που έχουν υπογράψει ήσσονος πατριωτισμού άτομα που δυστυχώς βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης (με την ψήφο των Ελλήνων για να μην ξεχνιόμαστε) τα τελευταία 30 χρόνια και αυτό οδηγεί με μαθηματικό τρόπο στην εξαφάνιση του ελληνικού έθνους και την εκ των έσω υπονόμευση της άμυνα της χώρας.

Αυτή την στιγμή το 25% των κατοίκων της χώρας των 9,5 εκατ. ανθρώπων δεν είναι Έλληνες εις το γένος. Το 2050, σε λίγα χρόνια από σήμερα, δηλαδή, θα είναι το 40% και η χώρα θα έχει ουσιαστικά πέσει. Αν δεν δράσει ενεργητικά ΤΩΡΑ, αύριο θα είναι αργά…

pronews.gr

Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως η υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) και της τουρκικής ΤΡΑΟ για υπεράκτιες έρευνες — ως αντίδραση στη δημοσίευση από την Ε.Ε. της ελληνικής διεθνούς πρόσκλησης για έρευνες νότια της Κρήτης — σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές προς την Κρήτη και την έντονη διπλωματική κινητικότητα της Ελλάδας στην Ε.Ε., έχουν αναζωπυρώσει τη διπλωματική ένταση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη.

Για να κατανοηθεί όμως το σημερινό αδιέξοδο, αξίζει να επισημανθεί,  ότι πριν την πτώση του Καντάφι, η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να συνάψει συμφωνία ΑΟΖ με τη Λιβύη, καθώς το 2010 υπήρξε θετικό κλίμα στις διμερείς διαβουλεύσεις. Ωστόσο, η συμφωνία δεν προχώρησε και η ευκαιρία χάθηκε.

Λίγους μήνες αργότερα, η κατάσταση στη χώρα μεταβλήθηκε δραματικά: η Λιβύη, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι το 2011, εισήλθε σε μια παρατεταμένη περίοδο αστάθειας και σταδιακής κατάρρευσης των κρατικών δομών, καταλήγοντας να αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχημένου κράτους (failed state).

Συγκεκριμένα, η χώρα έως σήμερα παρουσιάζει σοβαρή θεσμική διάβρωση, έλλειψη κεντρικού ελέγχου σε μεγάλο μέρος της επικράτειας και συνεχιζόμενες εμφύλιες συγκρούσεις. Στη σύγκρουση εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα διεθνείς δρώντες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Ιταλία, η Γαλλία και τα ΗΑΕ, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να αναζητά μια συνεκτική στρατηγική για τη Λιβύη.

Από το 2014, η χώρα ουσιαστικά διχοτομήθηκε, με δύο ανταγωνιστικά κέντρα εξουσίας: την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) στην Τρίπολη και τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στην Ανατολική Λιβύη.

Μέσα σε αυτό το σύνθετο και ταχέως εξελισσόμενο τοπίο, η Ελλάδα – παρά τα άμεσα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο – παρέμεινε ουσιαστικά απούσα.

Από το 2011 έως το 2019, δεν αναπτύχθηκε καμία ουσιαστική στρατηγική εμπλοκής με τις αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη. Η ελληνική πρεσβεία στην Τρίπολη από το 2011 υπολειτουργούσε και τον Ιούλιο του 2014 έκλεισε οριστικά χωρίς να υπάρξει καμία πολιτική πρωτοβουλία για επιστροφή ή αναβάθμιση της ελληνικής παρουσίας.

Αντίθετα, άλλες δυνάμεις όπως η Τουρκία αξιοποίησαν επιδέξια το κενό εξουσίας και τις ανάγκες της κυβέρνησης της Τρίπολης για στρατιωτική στήριξη, εξασφαλίζοντας τον Νοέμβριο του 2019 την υπογραφή του λεγόμενου Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου, όπου λειτουργεί ως στρατηγικό εργαλείο για την εδραίωση της τουρκικής παρουσίας στη Δυτική Λιβύη. Η Άγκυρα επιπλέον, εγκατέστησε στρατιωτικές βάσεις, ανέπτυξε κρίσιμες υποδομές ελέγχου των παράκτιων περιοχών και ενίσχυσε τη γεωοικονομική της επιρροή μέσω έργων ανοικοδόμησης και επενδύσεων.

Τελικά, όσοι σήμερα ασκούν ανέξοδη και εκ των υστέρων κριτική στη στρατηγική της Ελλάδας στη Λιβύη (χωρίς επίγνωση της πολυπλοκότητας του πεδίου και χωρίς επαρκή κατανόηση των επιχειρησιακών και γεωπολιτικών παραμέτρων της κρίσης), οφείλουν να απαντήσουν στα εξής κρίσιμα ερωτήματα:

1. Πού βρίσκονταν όλοι αυτοί όταν η Τουρκία, μεθοδικά και με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ενίσχυε την παρουσία της στο λιβυκό έδαφος; Μήπως τότε σιωπούσαν ή αδιαφορούσαν;

2. Ποιος ευθύνεται για την οκταετή διπλωματική απουσία της Ελλάδας από τη Λιβύη;

3. Δεν φέρουν καμία ευθύνη για το γεγονός ότι, για χρόνια, η Ελλάδα άφησε ελεύθερο χώρο σε άλλες δυνάμεις να εδραιώσουν την επιρροή τους;

Πριν προβούν σε εύκολες καταγγελίες, μήπως θα όφειλαν πρώτα να αναλογιστούν τις συνέπειες της δικής τους στρατηγικής αδράνειας και να λογοδοτήσουν γι’ αυτήν;

Παρά το γεγονός, ότι από το 2019 έχει ξεκινήσει μια σημαντική προσπάθεια αναβάθμισης και εδραίωσης της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, οφείλω να ομολογήσω, ότι στη διαχείριση του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου υπήρξαν λανθασμένοι χειρισμοί, όπως πρόσφατα παραδέχτηκε και ο Υπουργός Υγείας, κ. Άδωνης Γεωργιάδης.

Ωστόσο, παρά τους ατυχείς χειρισμούς του παρελθόντος, η Ελλάδα έχει θέσει σε εφαρμογή μια μεθοδική και επίπονη προσπάθεια για την ουσιαστική αναβάθμιση της παρουσίας και της επιρροής της στη Λιβύη, με στόχο τη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων και την προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή.

Συγκεκριμένα, η ελληνική διπλωματία αποκατέστησε και εδραίωσε σχέσεις με την αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης, διατηρώντας ταυτόχρονα διαύλους επικοινωνίας με τους ηγέτες της Ανατολικής Λιβύης.

Παράλληλα, η Ελλάδα ενίσχυσε την παρουσία της σε ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το NATO για την προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.

Η Ελλάδα αρνήθηκε με συνέπεια να νομιμοποιήσει το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, τόσο μέσω αυστηρών διπλωματικών διαβημάτων όσο και με συντονισμένες παρεμβάσεις σε επίπεδο Ε.Ε., προς συμμάχους όπως η Ιταλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Την ίδια στιγμή, καλλιέργησε στοχευμένα ένα πλέγμα στρατηγικών συμμαχιών με χώρες-κλειδιά της Ανατολικής Μεσογείου και του Αραβικού Κόσμου, όπως η Αίγυπτος, η Γαλλία, τα Εμιράτα και η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιχείρηση ΕΙΡΗΝΗ, η οποία στοχεύει στην εφαρμογή του εμπάργκο όπλων και στην αποτροπή παράνομων μεταφορών στη Λιβύη, καθώς και η εκπαίδευση στελεχών του Λιμενικού Σώματος για την ενίσχυση της επιτήρησης των λιβυκών ακτών, αποδεικνύουν τη δέσμευση της Ελλάδας για ενεργό εμπλοκή και διαρκή υποστήριξη της ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Επιπλέον, η παρέμβαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οδήγησε στην εξασφάλιση ρητής αναφοράς στα Συμπεράσματα για τη Λιβύη, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή στήριξη στις ελληνικές θέσεις και προωθώντας μια πιο συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική στην περιοχή.

Τέλος, η Ελλάδα πέτυχε την αποτροπή της υλοποίησης παράνομων τουρκικών γεωτρήσεων στη θαλάσσια περιοχή της Λιβύης, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής της απέναντι σε προκλήσεις που απειλούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Μέσα σε αυτό το σύνθετο και απρόβλεπτο περιβάλλον, καθίσταται αναγκαίο να προχωρήσουμε σε ορισμένες επισημάνσεις που ανταποκρίνονται στις πρόσφατες εξελίξεις. Ταυτόχρονα, μπορούν να φανούν χρήσιμες τόσο σε όσους ασχολούνται με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής, όσο και σε εκείνους που επιμένουν να την αναλύουν με όρους περασμένων δεκαετιών.

1η Επισήμανση: Η Λιβύη δεν μπορεί να αναλύεται χωρίς την Τουρκία, διότι έχει μετατραπεί σε στρατηγικό προτεκτοράτο της.

Όταν εξετάζουμε τις Ελληνο-Λιβυκές σχέσεις, δεν μπορούμε να παρακάμπτουμε τον καταλυτικό ρόλο της Τουρκίας. Η Λιβύη, ιδίως υπό την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Τρίπολης, λειτουργεί de facto ως προτεκτοράτο της Άγκυρας. Δεν πρόκειται απλώς για μια διπλωματική επιρροή ή στρατιωτική συνεργασία, αλλά για μια δομική σχέση εξάρτησης: πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής.

Το βασικό στρατηγικό σφάλμα πολλών αναλυτών και σημαντικού τμήματος της ελληνικής αντιπολίτευσης είναι ότι προσεγγίζουν τη Λιβύη με αναλυτικά εργαλεία που αντιστοιχούν σε ένα συγκροτημένο, ενιαίο και θεσμικά σταθερό κράτος.

Όμως η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη. Η Λιβύη παραμένει ένα μετα-εμφυλιακό, διαιρεμένο μόρφωμα με δύο αντίπαλες εξουσίες (Τρίπολη και Βεγγάζη), δεκάδες ένοπλες πολιτοφυλακές και ισχυρές παρεμβάσεις τρίτων χωρών.

Σε αυτό το ρευστό τοπίο, η Ελλάδα δεν καλείται απλώς να διαχειριστεί μια παραδοσιακή διπλωματική σχέση, αλλά να αντιμετωπίσει την Τουρκία ως θεσμικό εγγυητή της Λιβυκής κυβέρνησης.

2η Επισήμανση: Η τουρκική επιθετικότητα δεν είναι ένδειξη ελληνικής αδυναμίας, αλλά απόδειξη ότι η στρατηγική μας πιέζει τα τετελεσμένα της Άγκυρας.

Η τελευταία αναζωπύρωση της έντασης στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα των ενοχλήσεων που προκαλεί στην Τουρκία η ενεργητική και στοχευμένη ελληνική στρατηγική.

Η ανακήρυξη του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού, η ανακοίνωση θαλάσσιων πάρκων σε περιοχές ελληνικής δικαιοδοσίας, καθώς και η παρεμπόδιση της συμμετοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα, συνιστούν πολιτικές κινήσεις με πραγματικό αντίκτυπο.

Η Άγκυρα, που έχει συνηθίσει να λειτουργεί με το δόγμα της τετελεσμένης προβολής ισχύος, αντιδρά ακριβώς επειδή βλέπει ότι η Ελλάδα πλέον δεν περιορίζεται στην αντίδραση, αλλά διαμορφώνει θετικό στρατηγικό αποτύπωμα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

3η Επισήμανση: Η Ελλάδα επιλέγει τη διπλωματία και τη νομιμότητα, ενώ η Τουρκία την μονομερή στρατιωτική επέκταση.

Σε αντίθεση με την Άγκυρα, που ακολουθεί μονομερείς στρατιωτικές πρωτοβουλίες με στόχο την προβολή ισχύος και τη διεύρυνση των τετελεσμένων στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα λειτουργεί ως θεσμικός σταθεροποιητής και φωνή της διεθνούς νομιμότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, εμμένοντας στην προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της διεθνούς νομιμότητας.

Η Αθήνα στηρίζει τον διάλογο και τις δημοκρατικές διαδικασίες στη Λιβύη, προωθώντας τη διεξαγωγή εκλογών και την πολιτική συμφωνία που θα οδηγήσουν σε βιώσιμη λύση ειρήνευσης.

Τι θα προτιμούσαν λοιπόν, οι επικριτές της «σημερινής» ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;

Να στείλει η Ελλάδα στρατό στη Λιβύη και να εμπλακεί σε μια πολεμική αντιπαράθεση προκειμένου να αποκτήσει επιρροή; ή να συνεχίσει να επιμένει στον θεσμικό της ρόλο ως δύναμη ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή, ζητώντας κατάπαυση του πυρός, σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και προώθηση της ειρήνευσης στη χώρα;

4η Επισήμανση: Η Μεταστροφή Χαφτάρ ως Έκφραση Ψυχρού Ρεαλισμού και Αναπροσαρμογής Ισορροπιών.

Η πρόσφατη μεταστροφή του Χαλίφα Χαφτάρ απέναντι στην Τουρκία δεν σηματοδοτεί αλλαγή πολιτικής, αλλά εκφράζει ψυχρό γεωπολιτικό ρεαλισμό. Αναγνωρίζοντας τη νέα ισορροπία στη Λιβύη, επιδιώκει να διαχειριστεί την τουρκική παρουσία, που έχει εδραιωθεί στρατιωτικά και πολιτικά στη Δυτική Λιβύη, ως μέσο διατήρησης του ελέγχου στα ανατολικά και διεθνούς νομιμοποίησης.

Ειδικότερα, ο Χαφτάρ επιχειρεί να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ και να αναδείξει τον ρόλο του ως κρίσιμου παράγοντα στην αναζήτηση πολιτικής λύσης.

Αυτή η προσέγγιση δεν είναι παρά ένα εργαλείο επιβίωσης, που στοχεύει στη διατήρηση του status quo στα ανατολικά εδάφη, υπό τον έλεγχό του και στη διεθνή νομιμοποίηση του ρόλου του, ώστε να συμμετάσχει ισότιμα σε μελλοντικούς πολιτικούς συμβιβασμούς.

Ο Χαφτάρ ζήτησε στρατιωτική στήριξη από την Ελλάδα, η οποία δεν του παρασχέθηκε, γεγονός που πιθανόν τον ώθησε προς την Τουρκία. Παράλληλα, αναζήτησε διπλωματική και οικονομική στήριξη από άλλες χώρες, για να ενισχύσει το διαπραγματευτικό του κεφάλαιο και να εξισορροπήσει την τουρκική επιρροή στη Λιβύη.

5η Επισήμανση: Το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο είναι Νομικά Άκυρο και Πολιτικά Ανύπαρκτο.

Δεν θα πρέπει να αποδίδεται υπερβολική στρατηγική σημασία στο λεγόμενο Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, καθώς πρόκειται για νομικά άκυρη και θεσμικά έκπτωτη συμφωνία, χωρίς δεσμευτική ισχύ για τη διεθνή κοινότητα ή το ίδιο το λιβυκό κράτος.

Υπογράφηκε το 2019 από μια προσωρινή και αμφισβητούμενης νομιμοποίησης κυβέρνηση (GNA), η οποία είχε εντολή μόνο για τη διοργάνωση εκλογών και όχι για σύναψη συμφωνιών κυριαρχικού χαρακτήρα.

Δεν εγκρίθηκε ποτέ από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης που αποτελεί το μόνο εκλεγμένο και αναγνωρισμένο κοινοβουλευτικό σώμα της χώρας. Αντιθέτως, η Βουλή το χαρακτήρισε άκυρο και αντισυνταγματικό.

Ωστόσο, ακόμη και αν η Βουλή αποφασίσει εκ των υστέρων να το επικυρώσει, δεν διαθέτει τη θεσμική δικαιοδοσία να επικυρώσει διεθνείς συμφωνίες κυριαρχικού χαρακτήρα, καθώς η Λιβύη τελεί υπό ειδικό μεταβατικό καθεστώς, όπως αυτό έχει οριστεί από τη Συμφωνία του Σουχάιρατ (Skhirat Agreement), (βλέπε τη Συμφωνία εδώ: https://unsmil.unmissions.org/sites/default/files/Libyan%20Political%20Agreement%20-%20ENG%20.pdf ), καθώς και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ (βλέπε:  https://www.securitycouncilreport.org/un_documents_type/security-council-resolutions/?cbtype=libya&ctype=Libya&utm_source=chatgpt.com ). Η συμφωνία αυτή, που υπεγράφη το 2015 υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, προβλέπει την ίδρυση προσωρινής κυβέρνησης με περιορισμένη εντολή και αυστηρά καθορισμένες αρμοδιότητες (κυρίως τη διοργάνωση εκλογών και τη διαχείριση της μετάβασης προς σταθερότητα). Δεν προβλέπει δυνατότητα σύναψης δεσμευτικών διεθνών συμφωνιών σε θέματα στρατηγικής πολιτικής και κυριαρχίας, εκτός εάν υπάρχει ευρύτατη εθνική συναίνεση και πλήρης θεσμική νομιμοποίηση.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά την 163^η Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου, που έλαβε χώρα στο Κάϊρο την Τετάρτη 23 Απριλίου 2025, οι συμμετέχοντες επανέλαβαν ρητά ότι η Συμφωνία του Σουχάιρατ παραμένει το γενικό πλαίσιο πολιτικής επίλυσης της κρίσης στη Λιβύη, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τις αποφάσεις της Διάσκεψης του Βερολίνου και της Συνόδου του Παρισιού (βλέπε: https://libyareview.com/55046/arab-foreign-ministers-reaffirm-support-for-libyan-political-deal/ ).

Συνεπώς, κάθε πράξη που παραβιάζει αυτό το θεσμικό πλαίσιο, όπως το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο, στερείται νομιμοποίησης και θεσμικής ισχύος.

Πέραν της θεσμικής του ανυπαρξίας, το μνημόνιο αντιβαίνει στις αρχές του Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS) και συνιστά προϊόν εξωτερικής επιβολής και εξάρτησης. Δεν είναι αποτέλεσμα κυρίαρχης εθνικής βούλησης γι’ αυτό, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως θεσμικό τετελεσμένο.

Μετά την παράθεση και εκτενή ανάλυση των ανωτέρω επισημάνσεων, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για την Ελλάδα να χαράξει μια συνεκτική και πολυδιάστατη στρατηγική επαναπροσέγγισης με τη Λιβύη.

Συγκεκριμένα, η ελληνική στρατηγική επαναπροσέγγισης της Λιβύης πρέπει να βασιστεί σε θεσμικό σεβασμό, διαφάνεια και κοινά συμφέροντα, ώστε να συμβάλει στη σταθερότητα και τη συνεργασία στην περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να καταθέσω τις εξής προτάσεις:

1. Διπλωματική Πρωτοβουλία για Ανοικτούς Διαύλους Επικοινωνίας, ώστε να ενισχυθούν οι διπλωματικές της σχέσεις με όλες τις βασικές πολιτικές δυνάμεις της Λιβύης, σε Τρίπολη και Βεγγάζη, διατηρώντας ανοιχτούς και ισορροπημένους διαύλους επικοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, ώστε η Ελλάδα να αναδειχθεί σε γέφυρα διαλόγου σε μια χώρα διχασμένη.
2. Αξιοποίηση του Θεσμικού της Ρόλου στην Ε.Ε. και τον ΟΗΕ για να προωθήσει κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική στη Λιβύη, επικεντρωμένη στη σταθερότητα, την αποτροπή παράνομων συμφωνιών όπως το Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο και την ενίσχυση της δημοκρατίας. Παράλληλα, να ενισχύσει τις νομικές της θέσεις μέσω του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας για την αντιμετώπιση παραβιάσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων.
3. Οικονομική και Επενδυτική Παρουσία ώστε να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή. Οφείλω να αποκαλύψω, ότι ο Πρέσβης της Λιβύης κ. Hamad Bousayf κατά την επίσημη συνάντησή μας (Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023) στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μου είχε ζητήσει να παρέμβω στον Έλληνα Πρωθυπουργό για να υπάρξει ελληνικό ενδιαφέρον προς αυτή την κατεύθυνση (βλέπε: https://www.gdpeads.mod.mil.gr/synantisi-genikoy-dieythynti-tis-gdpeads-dr-konstantinoy-mpalomenoy-ton-presvi/ ). Προτείνω την ανάπτυξη επενδύσεων σε κρίσιμους τομείς όπως τη διαχείριση και ανάπτυξη λιμένων (Τομπρούκ, Βεγγάζη) ως εμπορικών κόμβων, ενεργειακά έργα (συμπεριλαμβανομένων ανανεώσιμων πηγών), υποδομές Logistics και μεταφορών, με έμφαση σε συνεργασίες με ευρωπαϊκούς και αραβικούς φορείς.
4. Πολιτιστική Διπλωματία και ανάπτυξη της Ήπιας Ισχύος της Ελλάδας, μέσω δράσεων όπως υποτροφίες για Λίβυους φοιτητές και ακαδημαϊκές ανταλλαγές, πολιτιστικές και ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες σε συνεργασία με τοπικές αρχές και ΜΚΟ και δημιουργία θεσμικών και κοινωνικών δεσμών που ενισχύουν την εικόνα της Ελλάδας ως εταίρου ανοικοδόμησης.
5. Σταδιακή Οικοδόμηση Εμπιστοσύνης με Θεσμικούς Φορείς
   όπως η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC), η Κεντρική Τράπεζα και εκπαιδευτικούς οργανισμούς, που διασφαλίζουν τη συνέχεια του κράτους, ανεξαρτήτως μεταβατικών κυβερνήσεων.
6. Ανάσχεση του Τουρκο-Λιβυκού Άξονα μέσω Πολυμερών Συνεργασιών μέσω πολυμερών σχημάτων συνεργασίας όπως: ενίσχυση τριμερών σχημάτων με Ιταλία και Αίγυπτο σε θέματα ενέργειας, ΑΟΖ και ασφάλειας, συνεργασία με τη Γαλλία και άλλους ευρωπαϊκούς εταίρους για ενίσχυση του ευρωπαϊκού ρόλου στη Λιβύη και συντονισμό σε επίπεδο Ε.Ε. και NATO για την προώθηση εναλλακτικών θεσμικών πόλων επιρροής.
7. Ευρωπαϊκή Συνεργασία για τη Λιβυκή Μεταβατική Διαδικασία, μέσω συνεργασίας με την Ιταλία, τη Μάλτα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για την προώθηση κοινής πολιτικής στήριξης της λιβυκής μετάβασης, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εκλογικών διαδικασιών και της θεσμικής ενίσχυσης.

Ολοκληρώνοντας την ανωτέρω ανάλυση, θα πρέπει να επισημανθεί, ότι η μεταστροφή της ελληνικής πολιτικής προς τη Λιβύη μετά το 2019 κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει να κινείται ως θεσμικός σταθεροποιητής στην Ανατολική Μεσόγειο, με ρεαλισμό, συμμαχίες και στρατηγική υπομονή, ώστε να ενισχύσει τη διεθνή της θέση και να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής.

Ομαδική αποχώρηση 31 στελεχών και μελών του Κινήματος Δημοκρατίας με κοινή τους δήλωση στην οποία κάνουν λόγο για «μια αυταρχική προσέγγιση» εντός του κόμματος.

Αναφέρουν χαρακτηριστικά πως όποιος διαφωνεί, περιθωριοποιείται, όποιος εκφράζει δημόσια άποψη στοχοποιείται, η πολιτική συζήτηση ποινικοποιείται και εξισώνεται με «υπονόμευση», ενώ οι δημοκρατικοί θεσμοί του Κινήματος εργαλειοποιούνται για την εξυπηρέτηση στενών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων.

«Η λειτουργία του Κινήματος έχει υποταχθεί σε μια εσωκομματική φράξια που επιβάλλει αποφάσεις, φιμώνει τη διαφορετική άποψη και αποκλείει πρόσωπα», σημειώνουν χαρακτηριστικά τα 31 πρώην μέλη.

Κοινή δήλωση αποχώρησης από το Κίνημα Δημοκρατίας

Με την παρούσα δήλωση, εμείς – μέλη και στελέχη του Κινήματος Δημοκρατίας – ανακοινώνουμε την οριστική μας αποχώρηση, όχι ως πράξη παραίτησης, αλλά ως στάση αξιοπρέπειας, ευθύνης και αντίστασης απέναντι σε μια πολιτική εκτροπή που δεν μπορούμε να ανεχτούμε.

Η συμμετοχή μας στο Κίνημα ήταν μια συνειδητή επιλογή, θεμελιωμένη σε αρχές: τη δημοκρατία, την ισοτιμία, τη συλλογικότητα, την ελευθερία του λόγου και το πολιτικό ήθος. Στην πορεία, όμως, γίναμε μάρτυρες μιας βαθμιαίας, αλλά συστηματικής απομάκρυνσης από τις ιδρυτικές του αξίες. Αυτό που κάποτε φαινόταν ως ένα ανοιχτό, πειραματικό, συμμετοχικό εγχείρημα, έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό συγκεντρωτισμού, ελέγχου και πειθαρχίας.

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Εκτελεστικού Γραφείου δεν αποτελεί απλώς ένα οργανωτικό κείμενο, αλλά μια ολοκληρωτική πολιτική διακήρυξη, ενδεικτική μιας καθεστωτικής νοοτροπίας που δεν μπορούμε να ανεχθούμε, πολλώ δε μάλλον να συνυπηρετήσουμε. Πίσω από τις κούφιες αναφορές στη «συμπεριληπτικότητα» και το «δημοκρατικό ήθος», υποκρύπτεται μια αυταρχική προσέγγιση:

• Όποιος διαφωνεί, περιθωριοποιείται.
  • Όποιος εκφράζει δημόσια άποψη, στοχοποιείται.
  • Η πολιτική συζήτηση ποινικοποιείται και εξισώνεται με «υπονόμευση».
  • Οι δημοκρατικοί θεσμοί του Κινήματος εργαλειοποιούνται για την εξυπηρέτηση στενών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων.

Η λειτουργία του Κινήματος έχει υποταχθεί σε μια εσωκομματική φράξια που επιβάλλει αποφάσεις, φιμώνει τη διαφορετική άποψη και αποκλείει πρόσωπα, ενώ η ηγεσία – αντί να λειτουργήσει ως εγγυητής των δημοκρατικών διαδικασιών – προσφέρει πολιτική κάλυψη σε αυτήν τη διάβρωση. Με τη σιωπηρή, και συχνά ενεργή ανοχή του Προέδρου, το Κίνημα έχει καταστεί μια κλειστή και αυταρχική δομή, όπου η συλλογικότητα αντικαταστάθηκε από μηχανισμούς και η πολιτική αξιοπρέπεια από τη συμμόρφωση στον «κομματικό σχεδιασμό».

Δεν αποδεχόμαστε ότι η διαφωνία συνιστά αντικομματική στάση. Δεν αποδεχόμαστε ότι η συντροφικότητα σημαίνει σιωπή και ευθυγράμμιση με τις αυθαιρεσίες. Δεν αποδεχόμαστε ότι η πολιτική αλαζονεία επιβραβεύεται και οι κακοποιητικές συμπεριφορές βαφτίζονται «συντροφικές». Αν αυτό είναι το νέο πρότυπο «ενότητας», δεν μας αφορά.

Αποχωρούμε, γιατί το όραμα που μας ενέπνευσε ακυρώθηκε από την ίδια την ηγεσία. Δεν ήρθαμε για να υπηρετήσουμε ένα φραξιονικό κόμμα, αλλά για να συμμετέχουμε σε ένα συλλογικό σχέδιο κοινωνικής ανατροπής. Δεν θα παρέχουμε άλλοθι στον εκφυλισμό, ούτε θα καταστούμε συνένοχοι με τη σιωπή μας.

Φεύγουμε ενωμένοι, όχι απογοητευμένοι αλλά αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια πραγματική δημοκρατία – όχι με διακηρύξεις, αλλά με πράξεις. Μια δημοκρατία που δεν τιτλοφορείται, αλλά ασκείται καθημερινά: με διαφάνεια, ελευθερία, σεβασμό, πολυφωνία και ανοιχτό διάλογο.

Αυτά που ζήσαμε, μας δίδαξαν πολλά. Κρατάμε τις σχέσεις, τις αγωνίες, τις κοινές διαδρομές , τον κοινό στόχο και συνεχίζουμε αταλάντευτα να αγωνιζόμαστε για μια πραγματική δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή . Εκεί όπου η λέξη Δημοκρατία δεν είναι απλώς επωνυμία, αλλά πράξη. Η σιωπή είναι συνενοχή. Εμείς επιλέγουμε να μιλήσουμε.

Αποχωρούμε – και συνεχίζουμε.

Την δήλωση αποχώρησης συνυπογράφουν οι:

1. ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ - ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
2. ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
3. ΔΗΜΟΥ ΦΩΤΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
4. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
5. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
6. ΖΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
7. ΘΗΒΑΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ – ΜΕΛΟΣ 6ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
8. ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΥ ΑΘΗΝΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
9. ΚΟΛΤΣΙΑ ΒΕΡΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
10. ΚΡΕΜΜΥΔΑ ΜΑΡΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ
11. ΛΑΜΠΡΟΥ ΑΛΙΚΗ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
12. ΛΑΠΑΡΙΔΟΥ ΕΦΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ & ΥΠ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
13. ΜΑΝΔΕΛΕΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
14. ΜΠΑΤΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
15. ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
16. ΜΥΛΩΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
17. ΝΙΚΟΛΟΥΤΣΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
18. ΝΙΚΟΛΟΥΤΣΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
19. ΞΑΝΘΗ ΓΚΟΓΚΟΥ – ΜΕΛΟΣ 2ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
20. ΠΑΝΑΓΑΚΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΡΟΔΟΥ
21. ΠΑΝΤΟΥΛΑ ΜΑΡΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΔΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
22. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΦΛΩΡΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
23. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΡΩΠΗ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
24. ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
25. ΠΕΤΣΑΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 4Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
26. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΔΟΞΑΚΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΑΝΑΠΛ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
27. ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ 7ΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ
28. ΣΤΡΕΖΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ – ΑΝΑΠΛ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
29. ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
30. ΦΩΤΕΙΝΑΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ 7Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ
31. ΧΑΡΒΑΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ – ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ & ΜΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ & ΑΝΑΠΛ. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ

Πηγή: efsyn.gr

Η κομματική οργάνωση του ΚΚΕ Αμφιλοχίας εξέδωσε ανακοίνωση μέσω της οποίας ζητά οι κτηνοτρόφοι αγωνιστικά να απαιτήσουν την πλήρη προστασία των κοπαδιών και των ζώων τους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

"Οι κτηνοτρόφοι του ορεινού όγκου του Δήμου Αμφιλοχίας εξακολουθούν να ματώνουν χάνοντας τα κοπάδια τους από τις επιθέσεις των λύκων.

Ξεκληρίζονται στην κυριολεξία με ό,τι σημαίνει αυτό για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, για την επιβίωση και την παραμονή τους στα χωριά, για την ίδια την παραγωγή ζωοκομικών προϊόντων στην περιοχή μας.

Από τις 18/5/2022 που οι βουλευτές του ΚΚΕ Ν. Παπαναστάσης και Ν. Καραθανασόπουλος, κατέθεσαν ερώτηση προς τα αρμόδια υπουργεία για τις απώλειες ζωικού κεφαλαίου κτηνοτρόφων ΤΔ Κεχρινιάς, Σαρδηνίων και ορεινού Βάλτου Δήμου Αμφιλοχίας από το λύκο, η κυβέρνηση δεν έδωσε καμία λύση.

Οι κτηνοτρόφοι εξακολουθούν να έρχονται αντιμέτωποι με τα προβλήματα που προκύπτουν από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ: Τον τρόπο και τις προϋποθέσεις καθώς και το ύψος της αποζημίωσης, που δεν επαρκεί για την αναπλήρωση του χαμένου ζωικού κεφαλαίου.

Μάλιστα, αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που τα προβλήματα των κτηνοτρόφων έχουν οξυνθεί κατακόρυφα, με το κόστος παραγωγής (π.χ. ζωοτροφές, πετρέλαιο και ρεύμα) να έχει εκτιναχθεί στα ύψη.

Καλούμε για άλλη μια φορά την κυβέρνηση να λάβει μέτρα έτσι ώστε:

- να καταγραφεί - εκτιμηθεί το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος και να ληφθούν με ευθύνη των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών (π.χ. δασαρχεία, διευθύνσεις κτηνιατρικής) και με αποκλειστικά κρατική δαπάνη τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα περιορισμού των απωλειών σε κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.
- να τροποποιηθεί ο κανονισμός του ΕΛΓΑ ώστε η προβλεπόμενη αποζημίωση να επιτρέπει την πλήρη αναπλήρωση του απολεσθέντος ζωικού κεφαλαίου, χωρίς κανένα κατώτερο όριο ζημιάς – πλαφόν.
- να τροποποιηθεί και ως προς το ότι «ο κτηνοτρόφος, είναι υποχρεωμένος να διατηρήσει τα πτώματα των ζώων και να τα προφυλάξει από αλλοιώσεις εξωγενών παραγόντων μέχρι να γίνουν οι έλεγχοι» όταν το να βρουν και να συντηρήσουν τα σκοτωμένα από το λύκο ζώα, πολλές φορές είναι αδύνατον, όταν τα κοπάδια, είναι ελευθέρας βοσκής και για αυτόν τον λόγο αποδεκατίζονται.
- επίσης, να τροποποιηθεί ως προς το ύψος της αποζημίωσης, που είναι ανεπαρκέστατο για την ανανέωση του χαμένου ζωικού κεφαλαίου, ειδικά όταν μιλάμε για παραγωγικά ζώα (δηλ. αποζημίωση του παρόντος ζώου, αλλά όχι των μελλοντικών εσόδων από τις γεννήσεις και το γάλα τους).

Γίνεται για μια ακόμη φορά καθαρό ότι το κράτος είναι αποτελεσματικό για τα μεγάλα συμφέροντα, τους επιχειρηματικούς ομίλους, που τροφοδοτούνται ταχύτατα με δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά για του αγροτοκτηνοτρόφους υπάρχουν κωλυσιεργείς και άδεια ταμεία.
Τα λεφτά καταλήγουν σε «φίλους», όπως με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ για όσους παράγουν πραγματικά δεν υπάρχει μία!

Να δοθεί λύσει τώρα!

Για τους κτηνοτρόφους δε μένει άλλος δρόμος, από την οργάνωσή τους στους Αγροτοκτηνοτρόφικους Συλλόγους, απαιτώντας αγωνιστικά την πλήρη προστασία των κοπαδιών και των ζώων τους".

sinidisi.gr

Αναφορά προς την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κατέθεσε η Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Χριστίνα Σταρακά, στηρίζοντας το αίτημα του Συλλόγου Πολυτέκνων Αγρινίου και Περιχώρων.

Στην αναφορά επισυνάπτεται η επιστολή του Συλλόγου, με την οποία ζητείται η θεσμοθέτηση ειδικής μοριοδότησης για τα τέκνα πολύτεκνων οικογενειών κατά τη διαδικασία διορισμού εκπαιδευτικών, όπως ήδη προβλέπεται για άλλους κλάδους του Δημοσίου. Ο Σύλλογος τονίζει ότι η απουσία τέτοιου μέτρου στον τομέα της εκπαίδευσης δημιουργεί άνιση μεταχείριση και αποθαρρύνει τη δημιουργία νέων πολύτεκνων οικογενειών, σε μια περίοδο που η χώρα αντιμετωπίζει οξύ δημογραφικό πρόβλημα.

Η Χριστίνα Σταρακά καλεί την Υπουργό να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα και να προχωρήσει στις απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες, τονίζοντας ότι η στήριξη των πολύτεκνων οικογενειών αποτελεί συνταγματική υποχρέωση, αλλά και εθνική ανάγκη, με προφανή αναπτυξιακή και κοινωνική διάσταση.

Η αναφορά υπογραμμίζει πως μια τέτοια ρύθμιση μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα και η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ζητάει από την αρμόδια Υπουργό να την ενημερώσει για τις προθέσεις και τις ενέργειές της αναφορικά με αυτό το σημαντικό ζήτημα.

Σοβαρές διαστάσεις λαμβάνει η υπόθεση των παράνομων αγροτικών επιδοτήσεων στη Φθιώτιδα, με την εντεταλμένη Ευρωπαία εισαγγελέα Χαρίκλεια Θάνου να εισηγείται την ενοχή 13 κατηγορουμένων, καταγγέλλοντας παράλληλα ολιγωρία και πλημμελείς ελέγχους εκ μέρους του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Κατά την αγόρευσή της στο δικαστήριο, η εισαγγελέας άσκησε αυστηρή κριτική όχι μόνο στους φερόμενους ως δράστες της απάτης αλλά και στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, επισημαίνοντας ότι δεν πραγματοποιήθηκε καμία ουσιαστική επιτόπια αυτοψία. Όπως ανέφερε, οι δηλωθείσες εκτάσεις "ουδέποτε μισθώθηκαν ή καλλιεργήθηκαν", ενώ οι κατηγορούμενοι εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες του ελεγκτικού μηχανισμού, δηλώνοντας ανύπαρκτη αγροτική δραστηριότητα.

"Ο ΟΠΕΚΕΠΕ περιορίστηκε στην εξέταση των δηλώσεων, αδιαφορώντας για τις σαφείς ενδείξεις παραποίησης και απάτης", τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Θάνου, προσθέτοντας ότι "οι αρμόδιοι όφειλαν να μεταβούν στα σημεία για να διαπιστώσουν την πραγματική κατάσταση. Αν το έκαναν, θα διαπίστωναν πως υπήρχαν μεν ζώα, αλλά ο βοσκότοπος ήταν ήδη παραγωγικός – επομένως, η ενίσχυση δεν δικαιολογείτο".

Σύμφωνα με την εισαγγελέα, τα κοινοτικά κονδύλια κατέληξαν σε χέρια επιτήδειων, στερώντας σημαντικά ποσά από πραγματικούς αγρότες που παλεύουν καθημερινά για την καλλιέργεια των χωραφιών τους.

Η υπόθεση έφτασε στα χέρια της Δικαιοσύνης έπειτα από ανώνυμη καταγγελία, σύμφωνα με την οποία "αγρότες" υπέβαλαν πλαστά μισθωτήρια μέσω του ίδιου ΚΥΔ (Κέντρο Υποδοχής Δηλώσεων), εμφανίζοντας ως βοσκοτόπια χιλιάδες στρέμματα συνιδιόκτητων εκτάσεων στο Ιδιωτικό Δάσος Αγόριανης (Εκκάρας) και στη Μακρυρράχη.

Οι 13 κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν –κατά περίπτωση– τα αδικήματα της απάτης σε βάρος του Δημοσίου, της ψευδούς βεβαίωσης και της πλαστογραφίας. Από αυτούς, οι 12 φέρονται να εισέπραξαν συνολικά πάνω από 440.000 ευρώ, με τα ποσά ανά άτομο να κυμαίνονται από 13.000 έως και 91.000 ευρώ.

Ο πρώην πρόεδρος του συνεταιρισμού Μακρυρράχης, ένας εκ των βασικών κατηγορουμένων, υπερασπίστηκε τον εαυτό του λέγοντας πως ο συνεταιρισμός διαθέτει νόμιμη νομή βοσκής στις συγκεκριμένες εκτάσεις από το 1935, βάσει σχετικών αποφάσεων.

Από την πλευρά τους, οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν ότι ενήργησαν εντός του πλαισίου σχετικής εγκυκλίου που δεν απαιτούσε αποδεδειγμένη αγροτική παραγωγή ή κατοχή ζωικού κεφαλαίου. Όπως είπαν, η μόνη προϋπόθεση ήταν η "καλή γεωργική κατάσταση" των βοσκοτόπων, δηλαδή να μην ξεπερνά το ύψος του χόρτου τα 70 εκατοστά. "Τα κοπάδια που έβοσκαν εκεί κρατούν το χόρτο στο ύψος… του παπουτσιού μας", ανέφερε ειρωνικά ένας εκ των κατηγορουμένων.

Η κ. Θάνου πρότεινε επιπλέον τη διαβίβαση αντιγράφων της δικογραφίας για τη διερεύνηση νέων ποινικών ευθυνών: πέντε πρόσωπα ελέγχονται για ψευδορκία, δύο για ηθική αυτουργία σε αυτήν και ένα για ψευδή βεβαίωση.

Κλείνοντας την αγόρευσή της, η εισαγγελέας ανέφερε ότι εξετάζεται περαιτέρω ο ρόλος της ιδιοκτήτριας του ΚΥΔ στον Δομοκό, Α.Β., σε βάρος της οποίας εκκρεμεί ήδη δικογραφία για κακουργηματική πλαστογραφία. Όπως είπε, η ευθύνη του ΟΠΕΚΕΠΕ θα αποτελέσει ξεχωριστό σκέλος της έρευνας στην εν λόγω υπόθεση.

capital.gr

Σφίγγει ο κλοιός για το «μαύρο χρήμα» και την υψηλή φοροδιαφυγή, 12,1 εκατ. ευρώ από μόλις 27 υποθέσεις, restart για τους ελέγχους μεγάλου πλούτου.

Μία από τις βασικές δικαιολογίες για τις οποίες επιβλήθηκε το τεκμαρτό εισόδημα στους αυτοαπασχολούμενους το 2024, ήταν και για να μπορέσει ο ελεγκτικός μηχανισμός να απελευθερωθεί από το «κυνήγι της μαρίδας» (δηλαδή τους ελέγχους στο 50% των μικρομεσαίων ελευθέρων επαγγελματιών που δήλωναν ζημιές ή σχεδόν μηδενικά κέρδη κάθε χρόνο) προκειμένου να στραφεί στους «μεγαλοκαρχαρίες», την υψηλή φοροδιαφυγή, το «μαύρο» και το «βρώμικο» χρήμα.

Τα επίσημα στοιχεία της ΑΑΔΕ και της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για το πρώτο πεντάμηνο του 2025 αποκαλύπτουν τα ως τώρα αποτελέσματα της τακτικής αυτής, αλλά και μια εντυπωσιακής κλίμακας παραβατικότητα: σε μόλις 27 υποθέσεις που ολοκληρώθηκαν μετά από εντολές ελέγχου για ξέπλυμα μαύρου  χρήματος, επιβλήθηκαν πρόστιμα και φόροι 12,1 εκατ. ευρώ -περίπου 450.000 ευρώ δηλαδή σε κάθε υπόθεση.

Τα ποσά αυτά προέκυψαν από στοχευμένους ελέγχους, με τους ελεγκτές να «ξεσκεπάζουν» αδήλωτα εισοδήματα και να επιβάλλουν πρόστιμα στους παραβάτες.

Ποιοι μπαίνουν στο στόχαστρο

Με βάση τα στοιχεία για το πεντάμηνο Ιανουαρίου-Μαΐου φέτος, 930 «βαριές» υποθέσεις με ονοματεπώνυμα (φυσικά πρόσωπα) βρέθηκαν συνολικά στο επίκεντρο των ελέγχων. Εξ αυτών οι 90 εντοπίστηκαν από ενέργειες της Αρχής καταπολέμησης του βρώμικου χρήματος και οι υπόλοιποι από τον ελεγκτικό μηχανισμό της ΑΑΔΕ.

Συγκεκριμένα:

- η Αρχή για το «ξέπλυμα» ζήτησε στοιχεία εισοδημάτων και περιουσίας από την ΑΑΔΕ για δεκάδες πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις ξεπλύματος. Εστίασε σε 90 φυσικά πρόσωπα που σχετίζονται με 15 μεγάλες υποθέσεις. Εκδόθηκαν άμεσα 63 νέες εντολές ελέγχου, με αποτέλεσμα την επιβολή φόρων και προστίμων ύψους 12,1 εκατ. ευρώ από την ολοκλήρωση μόλις 27 τέτοιων υποθέσεων.

Αντίστροφα, και η ΑΑΔΕ παρέπεμψε στην Αρχή για το «ξέπλυμα»:

- 267 υποθέσεις με φοροδιαφυγή άνω των 50.000 ευρώ, για περαιτέρω διερεύνηση.

- 575 φυσικά πρόσωπα με οφειλές άνω των 50.000 ευρώ, καθώς τα μεγάλα χρέη ενεργοποιούν πλέον και διαδικασίες για «ξέπλυμα».

- 469 μηνυτήριες αναφορές υποβλήθηκαν συνολικά από ΔΟΥ, Ελεγκτικά Κέντρα και το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Φορολογουμένων (ΚΕΜΕΦ).

Σφίγγει ο «κλοιός»

Στο στόχαστρο μπαίνει και ο «μεγάλος πλούτος»: από τον περασμένο Φεβρουάριο το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Φορολογουμένων (ΚΕΜΕΦ) έχει αναλάβει να εστιάζει σε υποθέσεις υψηλού κινδύνου που αφορούν επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με μεγάλη οικονομική επιφάνεια και ύποπτη κινητικότητα στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Τα ως τώρα αποτελέσματα της δράσης του δείχνουν:

- πραγματοποίησε ελέγχους σε 326 υποθέσεις

- επέβαλε συνολικούς φόρους και πρόστιμα ύψους 26,42 εκατ. ευρώ

- εξ αυτών, τα 20,3 εκατ. ευρώ αφορούν φόρους που προέκυψαν από αδήλωτα εισοδήματα.

Μέχρι τον Μάιο, είχαν ήδη εισπραχθεί 2,75 εκατ. ευρώ από τα ποσά που βεβαιώθηκαν, καθώς οι υπόχρεοι εντάσσουν τις οφειλές αυτές σε δόσεις.

Πηγή: protothema.gr

Ο «Φραπές» πήρε «επιδοτήσεις άνω των 2,5 εκατ. ευρώ με ψεύτικα ζώα», σύμφωνα με καταγγελία που έγινε στον ΟΠΕΚΕΠΕ

«Σεισμό» έχει προκαλέσει η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία έχει μεταβιβαστεί στη Βουλή, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο ονόματα πολιτικών προσώπων, όσο και διάλογοι – «φωτιά» κυβερνητικών και υπηρεσιακών στελεχών που κατεγράφησαν μέσα από νόμιμες παρακολουθήσεις για το σκάνδαλο με τις παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις.

Τo STAR αποκάλυψε μία καταγγελία που έγινε όχι μόνο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και τις δικαστικές αρχές για την πορεία του… συστήματος στην Κρήτη από συγκεκριμένη «ομάδα – φαμίλια», όπως χαρακτηρίζεται.

Η καταγγελία αφορά τον Γιώργο Ξυλούρη, στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, γνωστό με το προσωνύμιο «Φραπές», που πρωταγωνιστεί στους διαλόγους της ογκωδέστατης δικογραφίας.

Ο τίτλος της καταγγελίας είναι χαρακτηριστικός: «Για το ΚΥΔ Γαλακτοκομική Ιδιοκτησίας της Ομάδας Ξυλούρη στο Ηράκλειο Κρήτης, για είσπραξη με ψεύτικα ζώα και με καταπάτηση ιδιωτικών και δημόσιων εκτάσεων βοσκοτόπων και ελαιώνων στο Αιγαίο την Ήπειρο την Στερεά Ελλάδα και αλλού παράνομων επιδοτήσεων πάνω από 2.500.000 ευρώ».

Καταγγελία 29 σελίδων σε ΟΠΕΚΕΠΕ και εισαγγελία Ηρακλείου
Η καταγγελία των 29 σελίδων έγινε από ιδιοκτήτες και εργαζόμενους σε Κέντρα Υποβολής Δηλώσεων για τις επιδοτήσεις όχι μόνο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και την εισαγγελία Πρωτοδικών Ηρακλείου. Προηγήθηκαν ακόμη έξι από το 2021 και σε αυτήν αναγράφεται «σταματήστε τώρα την απάτη και τις πληρωμές των απατεώνων».

Σύμφωνα με την καταγγελία, τα πρόβατα αυξάνονταν σαν… κουνέλια, χωρίς μάλιστα να γεννούν και αναφέρουν ότι γι’ αυτό «φροντίζουν» κτηνίατροι της Κρήτης, όπως και το τοπικό τμήμα του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Οι καταγγέλλοντες παρουσιάζουν και αριθμούς προκειμένου να αποδείξουν όσα υποστηρίζουν και αποκαλύπτουν ένα ολόκληρο δίκτυο μεταβιβάσεων μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας.

Το 2014, η ομάδα είχε οκτώ μέλη και 4.885 αιγοπρόβατα. Το 2023, τα άτομα που λαμβάνουν ενισχύσεις είχαν σχεδόν τριπλασιαστεί και ανέρχονταν στα είκοσι και στα χαρτιά εμφανίζουν 20.357 αιγοπρόβατα, δηλαδή τέσσερις φορές πάνω από τα αρχικά. Μέσα σε εννέα χρόνια, τα αιγοπρόβατα συνολικά της «φαμίλιας» έφταναν τα 54.681.

Σε αυτά υπολογίζονται και όσα οφηγήθηκαν για σφαγή. Επιπλέον, στην καταγγελία αναφέρεται ότι η συγκεκριμένη ομάδα της Κρήτης αποσπά μεγάλες εκτάσεις βοσκοτόπων από την τεχνική λύση με ψεύτικες δηλώσεις ζώων και ότι έχει καταπατήσει και 3.000 στρέμματα στην Χίο, την Άνδρο, τη Νάξο και άλλες περιοχές της ελληνικής επικράτειας.

«Δεν μπορούν να μου προσάψουν τίποτα», απαντά ο Ξυλούρης για τις κατηγορίες
«Δεν μπορούν να προσάψουν τίποτα σε εμένα και την οικογένειά μου. Σε συνομιλίες έλεγα και θα λέω την αλήθεια και θα καταγγέλλω αυτούς που έστησαν μηχανές κατά των Κρητικών», είχε υποστηρίξει ο Γιώργος Ξυλούρης πριν από δέκα μέρες.

Σε ερώτηση για τις κατηγορίες, είπε ότι «δεν μπορώ να απαντήσω για κάτι που δεν έχω δει επίσημα. Ακούω και ενημερώνομαι τώρα και καιρούς, με το προσωνύμιο, ανέφεραν το όνομά μου επίσημα, υπάρχουν διάλογοι, αυτά που έχουν αναφέρει. Ούτε για Μάκη, ούτε για κύριο Φλωρίδη, ούτε για συγκεκριμένα πράγματα, θυμάμαι να έχω πει εγώ. Τι έχουν βάλει μέσα στις συνομιλίες… δεν ξέρω τι συμβαίνει εκεί πέρα.

«Αν μεσολάβησα, ήταν για να λύσουμε τα προβλήματα των παραγωγών. Με μπερδέματα, καταμετρήσεις κι όλα αυτά είναι “άλλο καπέλο”, δεν αρνούμαι ότι έχω συνομιλήσει. Για την οικογένειά μου δεν υπάρχουν χωράφια εκτός Κρήτης, ελέγχομαι κάθε χρόνο από το 2020 και με επιτρόπους και με σκάνερ στο ζωικό κεφάλαιο.

Δεν μπορούν να προσάψουν τίποτα σε εμένα, την οικογένειά μου και τους παραγωγούς. Μιλούσα με πολλούς υπαλλήλους, αν είναι προϊστάμενοι, διευθυντές ή θυρωροί δεν το γνωρίζω. Δεν ζήτησα ποτέ ούτε ΑΦΜ δικό μου να μου αποδεσμεύσουν, ούτε να με πληρώσουν ή κάτι παράνομο. Συναλλαγές τηλεφωνικές είχαμε, για να λύσουμε προβλήματα των παραγωγών», ισχυρίστηκε ακόμη.

newsbomb.gr

Συνελήφθη η Ειρήνη Μουρτζούκου για τη δολοφονία των βρεφών στην Αμαλιάδα, εκ των οποίων τα δύο ήταν τα δικά της παιδιά – καθώς και για απόπειρα δολοφονίας ενήλικης γυναίκας.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η υπόθεση αφορά:

Τη δολοφονία δύο παιδιών της, σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα,

Τη δολοφονία ενός ακόμη βρέφους,

Την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενήλικης γυναίκας μέσω πνιγμού.

Η Ειρήνη Μουρτζούκου έχει μεταχθεί στη ΓΑΔΑ και αύριο αναμένεται να μεταφερθεί στην Ευελπίδων για να απολογηθεί.

Πηγή: protothema.gr