«Η δημιουργία της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας συνιστά σημαντικότατη καινοτομία. Θωρακίζει θεσμικά την αντιμετώπιση της διαφθοράς και δημιουργεί τις βάσεις για μια τεχνογνωσία, η οποία θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με αποτελεσματικότητα και μακριά από οποιαδήποτε κομματική παρέμβαση» τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας σε ημερίδα με θέμα «Τεχνολογία και Διαφάνεια», με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς. Ο Κ. Μητσοτάκης στάθηκε στη «θλιβερή κληρονομιά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ» αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι από το 2015 έως το 2018 η Ελλάδα έπεσε κατά εννέα θέσεις στη κατάταξη της Διεθνούς Διαφάνειας. Ο Κ. Μητσοτάκης σημείωσε ότι η «πληγή» της διαφθοράς «πάντα τρεφόταν απ΄ τις ίδιες αδυναμίες: Από την μεσολάβηση του ανθρώπινου παράγοντα σε διαδικασίες που θα μπορούσαν να είχαν τυποποιηθεί, από την απουσία καθαρών κανόνων και αρχών που θα ελέγχουν με ανεξαρτησία την τήρησή τους. Και, τέλος, από την αδυναμία δημόσιας παρακολούθησης των όσων αποφασίζει και πράττει η Διοίκηση».
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να έχει δίκιο, όταν λέει ότι η διαφθορά ουσιαστικά αποτελεί μια εθνική απειλή, όμως κάνει μεγάλο λάθος όταν πιστεύει πως η διαφθορά, η οποία είναι πλέον συστημική, μπορεί να παταχθεί από ευχολόγια ή μια Εθνική Αρχή. Για να παταχθεί ή για να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές, για να περιοριστεί η διαφθορά χρειάζεται πρώτα από όλα μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Κάτι που στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Και με αφορμή την πρόσφατη Συνταγματική Αναθεώρηση, ούτε ο ίδιος, ούτε οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί έδειξαν διατεθειμένοι να απαρνηθούν ένα από τα σημαντικότερα προνόμια του πολιτικού συστήματος. Η ηγεσία της Δικαιοσύνης διορίζεται από την Κυβέρνηση και αυτό προβλέπεται στο Σύνταγμα. Κι όταν η ηγεσία της Δικαιοσύνης διορίζεται από την Κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη. Ο εκάστοτε Πρωθυπουργός, ας μην ξεχνάμε, ότι ελέγχει το κόμμα του, την κυβέρνηση, τη βουλή και διορίζει την ηγεσία της Δικαιοσύνης, χωρίς να ελέγχεται από κανέναν.
Για να περιοριστεί η διαφθορά στην Ελλάδα χρειάζεται πρώτα από όλα αταλάντευτη πολιτική βούληση και σιδηρά θέληση για την πάταξή της και αυτή να διαρκέσει περισσότερο από μια τετραετία. Δηλαδή χρειάζεται αυτό να γίνει σταθερό χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος. Μέχρι στιγμής όμως διαπιστώνεται το ακριβώς αντίθετο: Μία από τις απαιτήσεις του πρώτου μνημονίου ήταν ο ετήσιος έλεγχος 200 «πόθεν έσχες» εφοριακών, με κλήρωση. Δηλαδή δειγματοληπτικά και τυχαία μέσω κλήρωσης θα επιλέγονταν 200 εφοριακοί, των οποίων θα συγκρινόταν η περιουσιακή τους κατάσταση με τις αμοιβές τους και σε περίπτωση ασυμβατότητας, θα ανοιγόντουσαν οι λογαριασμοί τους. Αυτή η μνημονιακή υποχρέωση δεν έγινε ποτέ πράξη και από καμία κυβέρνηση… Γιατί ο τυχαίος και δειγματοληπτικός έλεγχος θα λειτουργούσε και προληπτικά: αν ξέρεις ότι κάθε χρόνο θα μπαίνει το όνομά σου στην κληρωτίδα και μπορούν να σε «τσιμπήσουν», θα το σκεφτείς πολλές φορές μέχρι να βάλεις το χέρι στο «μέλι».
Όμως η διαφθορά γεννιέται και από τις πολιτικές… Σε ποια χώρα της Ευρώπης αυξάνονται τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και η φορολογία στην βενζίνη, αντί να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων; Το βασικότερο μέτρο για την πάταξη του λαθρεμπορίου, το σύστημα εισροών-εκροών, θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 2009. Όμως δεν έχει λειτουργήσει ακόμη και το Δημόσιο συνεχίζει να έχει σε ετήσια βάση απώλεια εσόδων περί τα 300 εκατ. ευρώ…
Επιδότηση λέει 2.100 ευρώ για να επιστρέψουν 500 σοβαροί επιστήμονες στη χώρα. Κάτι δεν του έχουν εξηγήσει καλά του κ. Βρούτση.
Ο ποιοτικός εργαζόμενος δεν έφυγε από τη χώρα επειδή δεν έβρισκε 3.000 ευρώ μισθό. Εταιρείες να καλοπληρώσουν 500 όλα κι όλα καλά στελέχη, υπάρχουν και υπήρχαν ακόμα και εντός κρίσης. Αυτό που δεν υπάρχει είναι κατάλληλο περιβάλλον που θα δελεάσει αυτούς τους ανθρώπους να εργαστούν και να εξελιχθούν μέσα σε αυτό.
Η γραφειοκρατία και οι άχρηστες διαδικασίες της χώρας σκοτώνουν ένα δημιουργικό στέλεχος.
Η έλλειψη βιομηχανίας και R&D του στερεί τη δυνατότητα να υλοποιήσει τις ιδέες του.
Οι ασήμαντες εξαγωγές δεν του επιτρέπουν να έρθει σε επαφή με τον υπόλοιπο πλανήτη και άλλες εταιρείες του κλάδου του για να μοιραστεί σκέψεις και εμπειρίες.
Ο υπερβολικός συνδικαλισμός, η ισοπέδωση ικανοτήτων και η αντιπαραγωγική εργατική νομοθεσία, βάζουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθειά του να ξεφύγει από το μέσο όρο και να διαπρέψει.
Το κράτος - πατερούλης με την χαοτική νομοθεσία του που ορίζει άδειες, τιμές, προϋποθέσεις, όρους και συνθήκες αφήνει ελάχιστα περιθώρια στο ικανό στέλεχος να κινηθεί σε δρόμους πρωτοποριακούς και ενδιαφέροντες.
Το ικανό στέλεχος είναι σαν τον διάσημο παίκτη ποδοσφαίρου. Δεν θα πάει ποτέ σε μια χώρα μόνο για τα λεφτά. Πιο πολύ τον ενδιαφέρει η προοπτική του. Αν μπορεί να διεκδικήσει υψηλούς στόχους. Αν μπορεί στο περιβάλλον αυτής της χώρα να βελτιωθεί. Αν μπορεί να έχει παρουσία στο διεθνές περιβάλλον. Και δυστυχώς η χώρα μας δεν προσφέρει τίποτα τέτοιο.
Αντί λοιπόν να προσπαθούμε, μοιράζοντας λεφτά να δελεάσουμε στελέχη, όπως κάνει η Κίνα για να φέρει καλούς μπασκετμπολίστες, είναι προτιμότερο να καλλιεργήσουμε κατάλληλες συνθήκες ώστε να θέλουν να έρθουν από μόνοι τους. Μείωση φορολογίας, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, απελευθέρωση κρατικών οικονομικών δραστηριοτήτων, πάταξη γραφειοκρατίας, απλοποίηση εργατικής νομοθεσίας, περιορισμός στο ελάχιστο της παρέμβασης του κράτους στην αγορά εργασίας. Αυτά θα φέρουν πίσω ικανούς ανθρώπους κι όχι το να παρέχουμε επιδόματα. Και μάλιστα θα φέρουν πίσω πολύ περισσότερους από μόνο πεντακόσιους.
Πέρα δε από αυτό, καλό θα ήταν να αντιληφθούμε πως η χώρα αντιμετωπίζει πολύ σημαντικότερο πρόβλημα από την χαμηλή ποιότητα όσων έχουν μείνει πίσω, παρά με το ότι κάποιοι καλοί έφυγαν. Δεν έχει νόημα να παίρνεις έναν παικταρά όταν η υπόλοιπη ομάδα είναι πολύ μέτρια. Είναι προτιμότερο να κάνεις κάτι για να ανεβάσεις το επίπεδο των πολλών μέτριων παρά να προσελκύσεις έναν πολύ καλό. Η χώρα όμως παράγει μόνο μέτριους για να μην πω κακούς, διότι η παιδεία μας είναι τραγική, οι συνθήκες μετεκπαίδευσης, ανεπαρκείς, η απόσταση από τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο γιγαντιαία. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτούς που ήδη έχουμε και στους οποίους αναγκαστικά βασιζόμαστε, αντί να παρακαλάμε να επιστρέψουν με πενταροδεκάρες άνθρωποι που ήδη έφυγαν.
Αυτοί δυστυχώς πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως δεν θα γυρίσουν. Τουλάχιστον ας κάνουμε κάτι για να μην φύγουν κι άλλοι αλλά και για να βελτιωθούν όσοι είναι εδώ.
* Ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος είναι ιδρυτής και CEO της Arpadom Construction και της πλατφόρμας Travelusive
Η επιτραπέζια ελιά Καλαμών είναι μία από τις κυρίαρχες καλλιεργούμενες ποικιλίες στον κάμπο του Μεσολογγίου και ευρύτερα στην Αιτωλοακαρνανία, στηρίζοντας το οικογενειακό εισόδημα χιλιάδων καλλιεργητών της περιοχής.
Η συγκομιδή της πραγματοποιείται κάθε χρόνο κατά την περίοδο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου, όπου βρίσκεται στο σωστό στάδιο ωρίμανσης και ο καρπός δεν είναι πράσινος.
Η ετήσια παραγωγή της στη χώρα μας ανέρχεται κατ’ εκτίμηση στους 250 χιλιάδες τόνους εκ των οποίων το 90% περίπου εξάγεται. Σε ότι αφορά τον Νόμο Αιτωλοακαρνανίας, οι καλλιεργητές συνεισφέρουν στο 50% της συνολικής παραγωγής της χώρας.
Σε αντίθεση με την περσινή ελαιοκομική παραγωγή, που είχε υποστεί τεράστιες ζημιές εξαιτίας του δάκου και του γλοιοσπόριου, φέτος αναμενόταν να αυξηθεί η παραγωγή και παράλληλα, λόγω των βροχοπτώσεων να ενισχυθεί και η ποιότητα, δίνοντας μια ανάσα στους παραγωγούς.
Και τούτο διότι, αφενός μεν οι διαδικασίες ψεκασμών για την καταπολέμηση του δάκου άρχισαν νωρίτερα, αφετέρου δε οι υψηλές θερμοκρασίες συνέβαλαν στο να διατηρηθεί ο πληθυσμός του εντόμου σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, οι παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες επηρέασαν τη διαδικασία ωρίμανσης των καρπών με αποτέλεσμα να παρατηρείται μεγάλη οψίμιση στην παραγωγή και να καθυστερεί η ολοκλήρωση της συγκομιδής. Σύμφωνα με τους παραγωγούς, μέχρι σήμερα έχει συλλεγεί μόνο το 1/3 της παραγωγής.
Η εξέλιξη αυτή έχει δημιουργήσει ανησυχία στους παραγωγούς, καθώς αν επιβεβαιωθούν οι καιρικές προβλέψεις για «έκτατες καιρικές συνθήκες» και «βαρυχειμωνιά», υπάρχει ο κίνδυνος εάν δεν έχει ολοκληρωθεί η συγκομιδή, οι καρποί να καταστούν μη εμπορεύσιμοι.
Και τούτο, διότι αυτή την εποχή οι έντονες βροχοπτώσεις συμβάλουν στην εμφάνιση μυκήτων (γλοιοσπόριο) με καταστρεπτικές συνέπειες για την παραγωγή.
Η ανησυχία τους, μάλιστα, έχει επιταθεί από μια περίεργη συμπεριφορά στην αγορά.
Πιο συγκεκριμένα, ενώ οι εμπορικές τιμές ακολουθούσαν μια ανοδική τάση, από 1,60 ευρώ το κιλό για 200 τεμάχια ελιάς που ήταν πέρυσι και είχαν φτάσει το προηγούμενο διάστημα έως και 2,30 ευρώ το κιλό για τα 200 τεμάχια ελιάς, τις τελευταίες μέρες παρατηρείται ξαφνική υποχώρηση στο 1 ευρώ, τιμή που εξαφανίζει έστω και το ελάχιστο κέρδος για τον παραγωγό.
Οι παραγωγοί αποδίδουν την εξέλιξη αυτή σε παράνομες εισαγωγές ελαιοκάρπων από τρίτες χώρες που στη συνέχεια βαπτίζονται «ελληνικές», με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού.
Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1.Πως σκοπεύει το Υπουργείο να δώσει λύση στο μείζον ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με την ξαφνική κατάρρευση των τιμών της ελιάς Καλαμών;
2. Ποια μέτρα θα λάβει το Υπουργείο για την αντιμετώπιση των «ελληνοποιήσεων» της ελιάς καλαμών και σε ποιο χρονοδιάγραμμα; Προβλέπονται έλεγχοι και εάν ναι, ποιο είναι το επιχειρησιακό σχέδιο που έχετε καταρτίσει;
3. Σκοπεύει το Υπουργείο να αξιοποιήσει την πρόταση σύστασης Εθνικού Συμβουλίου για την ελιά και το ελαιόλαδο για να επεξεργαστεί διάφορα ζητήματα, όπως για παράδειγμα τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για τη δακοκτονία ή λύσεις για την αντιμετώπιση προβλημάτων από την κλιματική αλλαγή;
Σκέτη μαγεία… Ετσι θα μπορούσε να περιγραφεί η στιγμή που η Βουλή των Ελλήνων στολίστηκε με χριστουγεννιάτικη μαγεία στην εκδήλωση φωταγώγησης του δέντρου της Αθήνας.
Το κοινό, που βρέθηκε στην μεγάλη γιορτή φωταγώγησης παρά τη βροχή, είχε την ευκαιρία να απολαύσει κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα.
Το κτίριο της Βουλής φωτίστηκε και ξάφνου ένας Αγιος Βασίλης άρχισε να κατεβαίνει, μοιράζοντας δώρα, στη συνέχεια η σκηνή άνοιξε και το κτίριο μετατράπηκε σε καρουζελ.
Οι εναλλαγές πολλές και το σκηνικό διαφορετικό κάθε φορά. Αλλοτε περνούσε ένα τρενάκι, άλλοτε ο Αγιος Βασίλης έκανε τη βόλτα του και άλλοτε στρατιωτάκια παρατάχθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο. Ενα μαγικό παραμύθι…
Την Δευτέρα 9 Δεκέμβρη, πραγματοποιήθηκε στο Πύργο, προγραμματισμένη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου. Μεταξύ των θεμάτων και η συζήτηση για την γνωμοδοτική έγκριση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων της πρώτης φάσης έναρξης της παραγωγικής γεώτρησης υδρογονανθράκων στο Κατάκολο Ηλείας, πρόταση που υπερψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από τις παρατάξεις Φαρμάκη, Κατσιφάρα, Σπηλιόπουλου. Με αυτή την απόφαση ξεκινά και με τη βούλα η γεώτρηση από την εταιρεία Energean Oil & Gas στην οποία έχει παραχωρηθεί το αντίστοιχο οικόπεδο.
Από νωρίς φάνηκαν οι προθέσεις της περιφερειακής αρχής να μετατρέψει τη συζήτηση, σε επικοινωνιακή φιέστα της ανάδοχης εταιρείας, η οποία είχε το μονοπώλιο του λόγου για αρκετή ώρα προσπαθώντας να αποδείξει την «ευεργετική» επίδραση που θα έχει η έναρξη των εξορύξεων στη περιοχή. Η παρέμβαση ωστόσο κατοίκων της περιοχής καθώς και κινηματικών συλλογικοτήτων ενάντια στις εξορύξεις, αποκάλυψε την ουσία του ζητήματος.Το τεράστιο κίνδυνο που θα έχει μια τέτοια παραγωγική δραστηριότητα στο όνομα μάλιστα της περιβόητης «ανάπτυξης» που διαμυνήουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, με ολέθριες επιπτώσεις στο περιβάλλον, στη παραγωγική δραστηριότητα της περιοχής, στη ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Η κίνηση αυτή, τη στιγμή που οξύνονται οι ανταγωνισμοί για την εκμετάλλευση των ΑΟΖ, δείχνει τις προθέσεις του τοπικού κράτους, της κυβέρνησης και των πολυεθνικών ομίλων για μια νέα καπιταλιστική επέλαση και αντιδραστική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου. Προωθεί παράλληλα, με επιθετικούς όρους, τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης στη περιοχή με στόχο την αναβάθμιση της θέσης της μέσα από συμπράξεις της με διεθνή μονοπώλια. Το πέρασμα σε μια νέα εποχή οικονομίας του πετρελαίου, μέσα από μια ενεργοβόρα και ρυπογόνα ανάπτυξη τοπικού κράτους-κυβερνήσεων-ΕΕ που δεν έχει καμιά σχέση με τις ενεργειακές ανάγκες της κοινωνίας. Αυτή τους η πρόθεση πάει πακέτο με το απίστευτο επιχείρημα πως η πολιτική θα αντιμετωπίσει «άκουσον, άκουσον» τις επιπτώσεις της περιβαλλοντικής αλλαγής, συνδέεται με τη στοχοθεσία απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και το λιγνίτη που έχει ανακοινώσει ο πρωθυπουργός μέχρι το 2028…!
Παρά την ακατάσχετη φλυαρία μίας Μ.Π.Ε 700 και πλέον σελίδων, τα επιχειρήματα της εταιρείας για τα «ανύπαρκτα» μέτρα αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, το κίνδυνο ανυπολόγιστης καταστροφής λόγω ατυχημάτων, την δήθεν ανάπτυξη που θα φέρει στη περιοχή με θέσεις εργασίας, τα έσοδα που θα έχει η περιφέρεια από τη φορολόγηση των κερδών της εταιρίας κοκ, κατεύρρευσαν σαν «πύργος απο τραπουλόχαρτα» μπροστά στα επιχειρήματα των κατοίκων και των συλλογικοτήτων. Στην αυθαίρετη επιστημονική τεκμηρίωση της μελέτης περιβαλλοντικής επιπτώσεων για το ζήτημα της σεισμικής επικινδυνότητας, ήρθε να προστεθεί από εκπρόσωπο της εταιρίας ότι εκκρεμεί σεισμοτεκτονική μελέτη του ΙΓΜΕ η οποία αναμένεται να την παραλάβουν τα Χριστούγεννα (!). Ακόμα και για την κατάληξη των επικίνδυνων αποβλήτων (τοξική λάσπη), δεν γίνεται καμία συγκεκριμένη αναφορά παρά μόνο γενικόλογες τοποθετήσεις καθησυχασμού πως αυτό θα απασχολήσει τις επόμενες φάσεις του έργου…
Παρά την έντονη δυσφορία της περιφερειακής αρχής των συστημικών παρατάξεων αλλά και της εταιρείας από τις τοποθετήσεις των κατοίκων και των περιφερειακών συμβούλων που εξέφρασαν ανοιχτά την διαφωνία τους με τη προοπτική του έργου, τίποτα δεν εμπόδισε την υπερψήφιση της πρότασης της περιβαλλοντικής μελέτης.
Τίποτα όμως δεν έχει κριθεί. Το κίνημα εργαζομένων και κατοίκων της Δυτικής Ελλάδα ενάντια στις εξορύξεις μπορεί στη πράξη να ακυρώσει τα σχέδιά τους. Μπροστά στα σχέδια της κυβέρνησης και τις περιφέρειας να προχωρήσουν οι εξορύξεις στον πατραϊκό και στο Ιόνιο, να απαντήσουμε με μαχητικό πανελλαδικό αγώνα, για την αποτροπή των εξορύξεων, ενάντια στη λεηλασία της φύσης και του περιβάλλοντος, που θα θέτει στο στόχαστρο τις πολιτικές κυβερνήσεων περιφερειών και θα συγκρούεται με τις ορέξεις των πολυεθνικών του πετρελαίου.
Νύχτα και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος αποφάσισε ο αρμόδιος υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Καραμανλής να καταργήσει 2 ταμεία των εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας Αεροπορίας, τα οποία είχε συστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και αποτελούσαν τον κουμπαρά από τα χρήματα που αποδίδει το Eurocontrol. Τον καλούμε λοιπόν να εξηγήσει ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο καταργεί τα ταμεία και στερεί παντελώς τους πόρους από το ένα εξ΄ αυτών ενώ από το άλλο από τις 3 μονάδες αφαιρεί τις 2.
Αν δεν θέλει να το εξηγήσει σε εμάς ας το εξηγήσει στους εργαζόμενους ακόμα και σε αυτούς που ενέδωσαν στην προεκλογική δημαγωγία της Ν.Δ. Αν το έκανε με τη βεβαιότητα ότι δεν θα το μεταδώσουν τα φιλικά προς τη Ν.Δ. Μέσα, το βέβαιο είναι ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο θα το πληροφορηθούν αλλά θα ζήσουν τις συνέπειες της κατάργησης στο πετσί τους. Αρκετά όμως με τη μανία κατεδάφισης της κυβέρνησης της Ν.Δ. Κανονικά τη ρύθμιση αυτή θα έπρεπε να την είχε πάρει πίσω ο αρμόδιος υπουργός.
Δεν χάνει καμία ευκαιρία ο ΓΑΠ να αποδεικνύει τα ανθελληνικά του αισθήματα. Ενώ η Τουρκία αμφισβητεί ανοιχτά πλέον και σε πολλά επίπεδα την ελληνικότητα του Αιγαίου και όχι μόνο και ενώ απειλεί ανοιχτά με 3.000.000 μετανάστες ο ΓΑΠ δεν έχασε την ευκαιρία να δείξει με ποιανού το μέρος είναι εξάλλου το πρώην κόμματου ήταν αυτό που είπε ευχαριστούμε τους Αμερικάνους για την εισβολή των Τούρκων στα Ίμια.
Στα εγκαίνια της Βιβλιοθήκης και του Μουσείου Αμπντουλάχ Γκιούλ στην Καισάρεια, μετά από προσωπική πρόσκληση του πρώην Προέδρου της Τουρκίας, παρευρέθη ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωση του Κινήματος «ο κ. Παπανδρέου τόνισε τη σημασία που έχει για την ευρύτερη περιοχή, ο σεβασμός των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και η συνέχιση της πολιτικής που εγκαινίασε με τον Ισμαΐλ Τζέμ, μια πολιτική βασισμένη στον αλληλοσεβασμό και το διάλογο για την προώθηση του κοινού συμφέροντος, της ειρήνης και της σταθερότητας».
«Μια πολιτική που συνέβαλε καθοριστικά στο να περιοριστούν οι λεκτικές προκλήσεις, που είτε έχουν σχέση με την εσωτερική κατανάλωση, είτε όχι, μπορούν να οδηγήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς», προστίθεται στη ανακοίνωση.
Στην τελετή συμμετείχαν πολλοί ξένοι αξιωματούχοι, βουλευτές από όλα τα τουρκικά κόμματα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ και ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.
Αποσπάσματα συνέντευξης του τομεάρχη Υποδομών – Μεταφορών και βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Βαρεμένου, στο OPEN
Ο κ. Χρυσοχοΐδης θέλει να αποδείξει ότι η απόσταση από το «Σοσιαλιστικό Κόμμα» ως την ακροδεξιά και το δόγμα της για την αναγκαστικότητα του ξύλου, είναι ένα … γκλομπ δρόμος. Αυτό δήλωσε ο τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Βαρεμένος, στην πρωινή εκπομπή του OPEN και πρόσθεσε: «Ο σκοπός τους δεν είναι η αντιμετώπιση του εγκλήματος, όπως ας πούμε η εισβολή με καλάσνικοφ στο Μενίδι, αλλά η καλλιέργεια του φόβου, προκειμένου με αυτόν να διασκεδάσουν τους υπαρξιακούς φόβους της μεσαίας τάξης και να την κάνουν να ξεχάσει ότι την εξαπάτησαν όταν εμφανίζονταν ως σωτήρες της.
Το τέρας όμως που τρέφουν με τον φόβο, κάποια στιγμή θα αυτονομηθεί και πιθανόν να το βρουν και οι ίδιοι μπροστά τους. Θέλουν να κρατούν την αστυνομία σε έξαψη και να την στρέφουν εναντίον του «εσωτερικού εχθρού», θυμίζοντας άλλες εποχές και εμπειρίες που στοίχισαν ακριβά στη χώρα και το λαό της».
Η Ελλάδα, υποταγμένη πλήρως στους δανειστές, γίνεται πειραματικό εργαστήριο στο οποίο προωθούνται οι νέοι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό γίνεται και με τον φυσικό ορυκτό πλούτο της χώρας, τους υδρογονάνθρακες.
Σήμερα Δευτέρα (9/12/2019) το ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, στον ΠΥΡΓΟ, έχοντας στην ημερήσια διάταξη και το θέμα(3ο) ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ (ΜΠΕ) ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΑΘΡΑΚΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΚΟΛΟ- A ΦΑΣΗ, δε συζητάει απλά για μία ΜΠΕ, την «Α΄ φάση για το Δυτικό Κατάκολο», αλλά για το μέλλον του τόπου μας. Το θέμα έχει περιβαλλοντικές, οικονομικές, αναπτυξιακές και γεωστρατηγικές διαστάσεις που διαμορφώνουν ένα νέο περιβάλλον για την Δυτική Ελλάδα καιτην χώρα ολόκληρη.
Αυτή η ΜΠΕ αποτελεί το μικρό τμήμα μιας τεράστιας διάτμησης της πετρελαϊκής στρατηγικής στην ευρύτερη περιοχή, κι αυτό για μη να δούμε το σύνολο της δραστηριότητας που θα φέρει το μέλλον. Αντλήσεις φυσικού αερίου και πετρελαίου, επεξεργασία και διύλιση, μεταφορά με σούπερ τάνκερ και αγωγούς που θα διασχίζουν το σύνολο της Δυτικής Ελλάδας ακόμα και τον Πατραϊκό.
Από τις 780 σελίδες της Στρατηγικής ΜΠΕ αλλά και τις 680 σελίδες της σύμβασης που περιγράφεται στην Μ.Π.Ε, δεν αναφαίρετε πουθενά η ύπαρξη ενεργειών ανάληψης ευθυνών καθώς και του οικονομικού κόστους αποκατάστασης ή αποζημίωσης από την λειτουργία αυτών των μονάδων.
Οι κίνδυνοι παραβλέπονται(αποσιωπώνται) εντελώς κι έτσι δεν προσδιορίζονται επιπτώσεις απόεξόρυξη υδρογονανθράκων στον Τουρισμό, την Αλιευτική και Αγροτική Παραγωγή, στο σύνολο των οικοσυστημάτων και στην ποιότητα του νερού από την ρύπανση. Κανείς δεν θέλει να δει τη νέα πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί. Εδώ δεν είναι Πρίνος να σκάβουμε στα 60 μέτρα, ο πλούτος τους βρίσκεται στον πυθμένα στα 2,5 χιλιάδες μέτρα βάθος.
Η συζήτηση έχει ξεκινήσει προ πολλού και όχι σήμερα. Γι’ αυτό καλούμε το Περιφερειακό Συμβούλιο να ακούσει του κατοίκους του τόπου μας και τους εκπροσώπους των πρωτοβουλιών.
Σε όσους γνωμοδοτήσουν θετικά θέτουμε το τελευταίο μας ερώτημα,
Σε περίπτωση ατυχήματος, ποιος θα εκκενώσει τις παράκτιες περιοχές της περιφέρειάς μαςαπό τους 300 χιλιάδες κατοίκους;
Η Αντίσταση πολιτών γνωμοδοτεί αρνητικά για την επιδιωκόμενη εξόρυξη και καλεί την κοινωνία της Δυτ. Ελλάδας, τα κινήματα, τους φορείς ,τους Δήμους και το Περιφερειακό Συμβούλιο να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς του γρήγορου και εύκολου μονοπωλιακού κέρδους.
Ελλάδα – Τουρκία: βαδίζοντας στην τελική αναμέτρηση;
Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος *
Στα τέλη του 2019 η Ελλάδα και ο ελληνισμός βρίσκονται αντιμέτωποι με μια από τις μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες προκλήσεις μετά το 1974. Η Μεταπολίτευση ξεκίνησε με την τραγωδία της Κύπρου και είναι πολύ πιθανό να κλείσει με μια νέα αναμέτρηση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Φαίνεται ότι η Τουρκία και ο Ερντογάν έχουν πάρει τις αποφάσεις τους και υλοποιούν με ακρίβεια το σχεδιασμό τους τόσο για την «Γαλάζια Πατρίδα» αλλά όσο και για την αναβίωση του νέο-οθωμανικού οράματος τους για μια Τουρκία που θα κυριαρχεί γεωπολιτικά στην ευρύτερη περιοχή από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή.
Ο Τσώρτσιλ συνήθιζε να λέει ότι «εκεί που σταματάει το μπλα – μπλά, αρχίζει το μπουμ- μπουμ» και οι ενδείξεις που έχουμε μέχρι τώρα δείχνουν ότι ο διάλογος δεν έχει νόημα πλέον, η διπλωματική αποτροπή και πίεση των συμμάχων μας θα φθάσει μέχρι ενός σημείου έως δούμε τον τουρκικό στόλο να συνοδεύει γεωτρύπανα και να περιπολεί στην ψευτοΑΟΖ Τουρκίας-Λιβυής οπότε η Ελλάδα δεν θα έχει άλλη επιλογή από την στρατιωτική εμπλοκή για προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Το τέλος των ψευδαισθήσεων
Για την Ελλάδα η πρόσφατη κρίση με την Τουρκία σημαίνει και το τέλος των ψευδαισθήσεων για ένα πολιτικό σύστημα αλλά και για την ελληνική κοινωνία ολόκληρη. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε και θα τα καταλάβουμε μέσα από μια θερμή αντιπαράθεση (the hard way) ότι οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν, όσα δεν κάναμε ηθελημένα ή όχι για να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας τόσα χρόνια θα πρέπει να τα κάνουμε σε λίγες εβδομάδες ή σε λίγους μήνες. Επαναπαυτήκαμε στη μακαριότητα μας, στον ενδοτισμό, στην καλλιέργεια φοβικών συνδρόμων και ηττοπάθειας. Και ακόμη χειρότερα ένα πολιτικό σύστημα και μια διεφθαρμένη ελίτ της χώρας έδωσαν προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση πρωτίστως των συμφερόντων των δανειστών μέσα από τα μνημόνια αλλά και στην ίδια την επιβίωση τους, μέσω της ατιμωρησίας, ασυλίας, κάλυψης και προστασίας τους.
Το «αόρατο χέρι» του ξένου παράγοντα που πολλοί πιστεύουν ότι θα παρέμβει πάλι και θα γλιτώσουμε μια κρίση και θα συνεχίζουμε να ζούμε όπως πριν αμφιβάλλω ότι θα λειτουργήσει σε τούτη τη φάση. Τα τελευταία χρόνια ο ενδοτισμός και η καλλιέργεια αντιπατριωτικού φρονήματος (από Έλληνες) δεν έχουν προηγούμενο στην ελληνική ιστορία. Όταν η Ελλάδα που έχει βάσει Διεθνούς Δικαίου από το 1982 το δικαίωμα να έχει έως 200 ναυτικά μίλια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) που θα εκμεταλλεύεται τον φυσικό πλούτο (αλιεία, φυσικό αέριο πετρέλαιο κλπ) και χωρικά ύδατα 12 ν.μ. και δεν κάνει τίποτα να τα εξασκήσει σημαίνει πολλά. Η Ελλάδα δεν έχει κάνει ακόμη (ή δεν την αφήσαν) συμφωνία ανακήρυξης και οριοθέτησης ΑΟΖ με Κύπρο, Αίγυπτο, Ιταλία ακόμη και με την Αλβανία!!!!
Η προδοσία της Μακεδονίας, δίνοντας γλώσσα και ταυτότητα στο γειτονικό κράτος, αγνοώντας την θέληση και βούληση του ελληνικού λαού και διαλύοντας ουσιαστικά 3-4 πολιτικά κόμματα για να επιτευχθεί η πλειοψηφία στην ελληνική βουλή, ήταν ίσως το αποκορύφωμα του ενδοτισμού και της υπαναχώρησης. Τότε ο διεθνής παράγοντας και οι σύμμαχοί μας είχαν πέσει επάνω μας με ασφυκτικές πιέσεις να υπογράψουμε τη συμφωνία και τώρα ακόμη τρέχουμε σαν «τρελοί» να βάλουμε τα Σκόπια και την Αλβανία στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ πάλι χωρίς ανταλλάγματα.
Το προσφυγικό και λαθρομεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί μια πληγή για την ελληνική οικονομία, την κοινωνική συνοχή, εσωτερική ασφάλεια αλλά και γεωστρατηγικό όπλο της Τουρκίας για όσους δεν το έχουν καταλάβει.
Το διεθνές περιβάλλον
Λεκτικά μέχρι τώρα Ευρωπαϊκή, Ένωση, ΗΠΑ, Ρωσία, Αίγυπτος, Ισραήλ, Γαλλία, Γερμανία κ.α αντιτάχθηκαν και αμφισβήτησαν την συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας, το ΝΑΤΟ βγήκε απέξω, συμμαχία γαρ δεν ασχολείται με τα εσωτερικά( λες και το διεθνές δίκαιο δεν είναι για όλους) και όλοι λένε ότι η Ελλάδα έχει δίκιο. Πόσο όμως θα ασχοληθούν σοβαρά σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στα νερά του Αιγαίου, της Κρήτης και της Ανατολικής Μεσογείου; Θα εμποδίσουν την Τουρκία στέλνοντας πολεμικά σκάφη πχ ή ασκώντας αφόρητες πολιτικές και διπλωματικές πιέσεις; Το πιθανότερο σενάριο και αυτό που θέλει και η Τουρκία είναι να μας οδηγήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για συνεκμετάλλευση, οριοθέτηση των θαλασσίων ΑΟΖ χάριν τα σταθερότητας στη περιοχή, της ειρήνης κλπ που ενδεχομένως θα βόλευε και τις ξένες δυνάμεις με φυσικά χαμένο πάλι την Ελλάδα.
Πριν λίγους μήνες τα γεωτρύπανα της Τουρκίας στην Κύπρο (χώρα μέλους της ΕΕ) έκαναν παράνομες έρευνες συνοδεία πολεμικών πλοίων, η ΕΕ μίλησε για κυρώσεις, οι γαλλικές και ιταλικές εταιρείες τα μαζέψαν και φύγαν, και ουσιαστικές αντιδράσεις δεν υπήρξαν. Η Τουρκία στη συνέχεια μπήκε στη Βόρεια Συρία και τα βρήκε στην πορεία με την Αμερική και Ρωσία για την σταθεροποίηση στην περιοχή. Στο Λονδίνο, πρόσφατα, πριν συναντηθεί με το Μητσοτάκη ο Ερντογάν συναντήθηκε ταυτόχρονα με Μακρόν, (Γαλλία), Τζόνσον (Ην. Βασίλειο) και Μέρκελ (Γερμανία) αλλά και με τον αμερικανό πρόεδρο Τραμπ. Το παράδοξο είναι ότι όλος ο δυτικός κόσμος αυτή τη στιγμή και στους επόμενους μήνες βιώνει μια πολιτική εσωτερική αστάθεια χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν θα έχουν την θέληση και την προτεραιότητα να θέσουν τα ελληνοτουρκικά στην ατζέντα τους. Στις ΗΠΑ ο Τραμπ θα περάσει από τις διαδικασίες καθαίρεσης στο Κογκρέσο, η Αγγλία έχει εκλογές και το είναι Brexit προ πυλών, ο συνασπισμός στη Γερμανία της Μέρκελ πνέει τα λοίσθια, η Ισπανία ακόμα δεν έχει κυβέρνηση μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και ο Σαλβίνι στην Ιταλία προετοιμάζεται να κατακτήσει την εξουσία μετά από το θνησιγενή κυβερνητικό σχηματισμό. Ενώ και ο έτερος σύμμαχος το Ισραήλ μετά από δύο άκαρπες εκλογικές αναμετρήσεις και με το Νετανιάχου υπο κατηγορίες για διαφθορά έχει τα δικά του εσωτερικά πολιτικά ζητήματα.
Τι πρέπει να γίνει
Σε καμία περίπτωση η Ελλάδα δεν θα πρέπει να δείξει φοβικά και ηττοπαθή αντανακλαστικά απέναντι στην Τουρκία. Τα μέτρα που απαιτούνται είναι διπλωματικά και στρατιωτικά, ψυχραιμία, επαγρύπνηση και προετοιμασία και μάχη με το χρόνο. Μεταξύ άλλων η χώρα θα πρέπει να κινηθεί τάχιστα πέραν της τοποθέτησης του θέματος στο προσεχές Συμβούλιο Αρχηγών κρατών της ΕΕ, όπως:
-Με την ανακήρυξη ΑΟΖ σε όλη την επικράτεια Ιόνιο –Λιβυκό, Αιγαίο, Αν. Μεσόγειο (θαλάσσια δικαιοδοσία) και οριοθέτηση της με την ΑΟΖ Κύπρου
-Αναγνώριση της κυβέρνησης του στρατηγού Χάφταρ στην Λιβύη
-Κλείσιμο εκκρεμοτήτων με ΑΟΖ Αιγύπτου
-Διακοπή στρατιωτικού διαλόγου με Τουρκία, ΜΟΕ και οτιδήποτε άλλο παράλληλα με αποστολή αυστηρού μηνύματος αποτροπής και μη αποδοχής οποιονδήποτε ερευνών και γεωτρήσεων από μέρους της
-Αναδιάταξη και ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι στρατιωτικοί μας
-Ενημέρωση των μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ/Ρωσία/Κίνα ότι θα εμποδίσουμε με κάθε μέσο έρευνες και γεωτρήσεις στο χώρο δικαιοδοσίας μας και ότι αυτό θα συνεπάγεται για τα ζωτικά τους συμφέροντα (γεωπολιτικά και οικονομικά) στην περιοχή και στην ευρύτερη λεκάνη της Μεσογείου.
