Αρχίζουν τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου οι «διερευνητικές συνομιλίες» με την Τουρκία, για τις οποίες ήδη έχει δημιουργηθεί ένα αλαλούμ διπλωματικών κινήσεων, δηλώσεων και εντυπώσεων.

Όλοι αναρωτιούνται: Τι παίζεται με την Τουρκία;

Αυτό που αντιμετωπίζουμε με την Τουρκία τα τελευταία χρόνια, δεν είναι απλά «ένας κακός γείτονας» που μας ταλαιπωρεί με την επιθετικότητά του. Η Τουρκία ενεργεί στα πλαίσια μιας πολύ καλά σχεδιασμένης εθνικής στρατηγικής, που πλαισιώνεται από ένα μεγαλόπνοο όραμα και μια επιθετική διεκδικητική εξωτερική πολιτική. 

Το όραμα της Τουρκίας είναι να καταστεί μεγάλη δύναμη στο διεθνές σύστημα ισχύος και αυτό σχεδιάζει να το κάνει πράξη με την εξέλιξή της σε περιφερειακή δύναμη. Εδώ εντάσσονται τα πολεμικά της «ανοίγματα» στη Συρία, στο Β. Ιράκ, στη Λιβύη και στο Αζερμπαϊτζάν, καθώς και η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας»,  σε συνδυασμό με τις σχέσεις της με τα κατά βάση τουρκόφωνα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης καθώς και τα μουσουλμανικά κράτη της Ασίας και της Αφρικής.

Η Ελλάδα σύρεται σε διερευνητικό παζάρι για «τα κεκτημένα» της.

Στην όλη αυτή διαδικασία εξεύρεσης λύσης της Ελληνοτουρκικής διένεξης, βλέπουμε ότι το μόνο κράτος που θέτει θέματα διεκδίκησης χερσαίων και θαλασσίων περιοχών είναι η Τουρκία. Η Ελλάδα απλά διεκδικεί το δίκαιο των διεθνών συνθηκών και συμβάσεων, το οποίο η Τουρκία «γράφει στα παλιά της τα παπούτσια»! Εδώ φυσικά πρόκειται για ανατολίτικο παζάρι τύπου Καραγκιόζη (ζητάω 10 για να πάρω 5), το οποίο αποτελεί πάγια τακτική της Τουρκίας.

Στο πλαίσιο αυτό, η όλη διπλωματική ενέργεια των επερχόμενων συνομιλιών εμπεριέχει 3 στοιχεία: Την σύγχυση σε ότι αφορά τα θέματα της ατζέντας, τις δηλώσεις πολιτικών παραγόντων εκατέρωθεν και το Γερμανικό ενδιαφέρον.

Όπως και να εξελίσσεται το όλο θέμα, απορίας άξιο είναι, πως εμείς ως Ελλάδα δεν θέτουμε ούτε μια προϋπόθεση για να καθίσουμε στο τραπέζι των συνομιλιών, έστω η Τουρκία να άρει το casus belli, την απειλή πολέμου για το δικαίωμα να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 νμ.

Η ΑΤΖΕΝΤΑ: Δεν υπάρχει συμπεφωνημένη ατζέντα! Από τη μια πλευρά η Ελλάδα υποστηρίζει ότι μοναδικό αντικείμενο των συνομιλιών είναι οι θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ) και από την άλλη πλευρά η Τουρκία υποστηρίζει ότι η συζήτηση πρέπει να γίνει «άνευ όρων» και «εφ’ όλης της ύλης», προφανώς εννοώντας στο πλαίσιο της στρατηγικής της «Γαλάζιας Πατρίδας» που θέτει σε αμφισβήτηση κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Τα καυτά επομένως ερωτήματα που προκύπτουν είναι: Πάμε σε συνομιλίες χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα; Πάμε σε συνομιλίες που άλλα λέει η μία πλευρά και άλλα η άλλη για το τι θα συζητηθεί; Πάμε σε συνομιλίες με τις απειλές πολέμου; 

Ένα πράγμα είναι σαφές, ότι πάμε σε συνομιλίες, όπου η Τουρκία θέλει να επιβάλλει τη συνολική της ατζέντα και να διεθνοποιήσει τις ανεκδιήγητες απαιτήσεις της εναντίον της χώρας μας.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ όμως ότι η Τουρκία είναι ένα αφερέγγυος συνομιλητής και αρνητής των διεθνών συμβάσεων και συνθηκών. Δεν αποδέχεται το Δίκαιο της Θάλασσας, δηλ. την Σύμβαση του 1982 στο Mondego Bay της Τζαμάικα, την οποία δεν υπέγραψε. Επιπλέον, είναι η μοναδική χώρα που καταψήφισε την πρόσφατη ψηφοφορία στον ΟΗΕ που επιβεβαίωσε την Σύμβαση αυτή. Σημειωτέον ότι η Σύμβαση, ως διεθνές εθιμικό δίκαιο, προβλέπει την δέσμευση και των χωρών που δεν την υπογράφουν.

Με μια χώρα λοιπόν, που δεν αποδέχεται το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συνθήκες και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, σε ποια βάση πας να συζητήσεις;

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ: «Το μόνο ζήτημα που θα συζητηθεί με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της θαλάσσιας ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κ. Μητσοτάκης. Το ίδιο δήλωσε και ο ΥΠΕΞ κ. Δένδιας για «ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο». 

Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Τσαβούσογλου δήλωσε πριν μερικές ημέρες: «Εμείς είπαμε από την αρχή ότι είμαστε έτοιμοι για διαπραγματεύσεις χωρίς προϋποθέσεις, θα μιλήσουμε για όλα τα θέματα», ενώ εξέφρασε νέες απειλές κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον ΥΠΕΞ της Γερμανίας Χάικο Μάας: «Η Ελλάδα δεν πρέπει να επηρεάζεται από άλλες χώρες και να κάνει οπουδήποτε θέλει ασκήσεις και οποιαδήποτε άλλα βήματα, σε διαφορετική περίπτωση δε θα έχουμε μόνο ατύχημα, αλλά θα κάνουμε αυτό που πρέπει». Επιπλέον, ο Τσαβούσογλου «στόχευσε» το Καστελόριζο για πολλοστή φορά, ισχυριζόμενος ότι «η Ελλάδα διεκδικεί θαλάσσιο χώρο άδικο, σε ένα νησί με απόσταση 2 χιλιομέτρων από την Τουρκία».  Και τέλος έβαλε στην ατζέντα και τη …Θράκη: «Η Ελλάδα μιλάει για διεθνές δίκαιο, αλλά δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… Πρέπει να ονομάζονται Τούρκοι η μειονότητα στη Θράκη» δήλωσε προκλητικά. 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: Είναι γνωστή η διαχρονική συμμαχική σχέση Γερμανίας-Τουρκίας και πολύ ανησυχητικός ο ρόλος της Γερμανίας στην Ελληνοτουρκική διένεξη. Γνωστές οι συνεχείς φιλοτουρκικές δηλώσεις της Μέρκελ, τις οποίες ήρθε να επιβεβαιώσει τη Δευτέρα στην Τουρκία ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας, ο οποίος πήγε προφανώς πήγε ως διαιτητής για να μεταφέρει το μήνυμα των αποτελεσμάτων των συνομιλιών! Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την πλήρη αφωνία του σε όσα είπε ο Τσαβούσογλου για Ασκήσεις στο Αιγαίο, Καστελόριζο χωρίς υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και …Θράκη! Στη δική του αντιφώνηση εξέφρασε την πεποίθηση ότι «εάν οι δύο πλευρές καταπιαστούν με αυτές τις συνομιλίες με σταθερή βούληση και τον απαραίτητο ρεαλισμό, μπορούν στο τέλος να βρεθούν πολιτικές λύσεις». Προφανώς ο «ρεαλισμός» δεν αναφέρεται στα προβλεπόμενα στις διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες αλλά στις υποχωρήσεις που πρέπει να κάνει η Ελλάδα.

Είναι βέβαιο, ότι οι Γερμανοί, με τη δική μας τεράστια ευθύνη, μας θεωρούν άσημους και αδύναμους μπροστά στην Τουρκία, κι ας είμαστε εταίροι στην ΕΕ. Χρησιμοποιούν δε την Τουρκία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους στην Αν. Μεσόγειο και Μ. Ανατολή. 

Επομένως, η επιδιαιτησία της Γερμανίας θέλει ιδιαίτερη προσοχή, δεν θα  είναι προς όφελός μας!

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ: Στις συγκεκριμένες διερευνητικές συνομιλίες: Δεν δεχόμαστε στην ατζέντα θέματα πέραν της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, χωρίς να απεμπολούμε τα δικαιώματά μας που πηγάζουν από το Δίκαιο της θάλασσας. Εφόσον οι Τούρκοι θέσουν και άλλα θέματα, απλά αποχωρούμε. Αυτό όμως επιβάλλεται να το πούμε από τώρα, να το ξέρουν. Και προσοχή, εάν τελικά γίνουν οι συνομιλίες, να μην υπογράψουμε στα πρακτικά τίποτε που να υπονοεί οποιαδήποτε αξίωση της Τουρκίας.

Διαχρονικά: Οι χώρες σαν την Τουρκία καταλαβαίνουν μόνο από στρατιωτική και διπλωματική ισχύ και επιθετικές ενέργειες. Δεν μπορεί να αφήνουμε συνεχώς την πρωτοβουλία των επιθετικών κινήσεων στην Τουρκία και εμείς να τρέχουμε να αμυνθούμε. Πρέπει λοιπόν να περάσουμε στην επίθεση! 

Σε ένα κόσμο που μόνο ειρηνικός δεν είναι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε μόνο στη διπλωματία. Θέλουμε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Μπορεί το δόγμα μας να είναι αμυντικό-αποτρεπτικό αλλά και γι αυτό χρειάζεται σημαντική στρατιωτική ισχύ και πολιτική βούληση να την χρησιμοποιήσουμε.

Στρατιωτική ισχύς σημαίνει: Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, το ταχύτερο δυνατόν.

Διπλωματική ισχύς σημαίνει: 

-Συνεχείς επιθέσεις στην Τουρκία για όλες τις παρανομίες της, ότι δηλ. έχει κάνει και την βαρύνουν, όπως παράνομη κατοχή της Βορ. Κύπρου, παράνομες ενέργειες στις γύρω χώρες (με ποιο δικαίωμα έχει στρατό η Τουρκία στη Συρία, στο Β. Ιράκ, στη Λιβύη;), παράνομες δράσεις στη Θράκη, γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, διεθνοποίηση της παραβίασης των δικαιωμάτων της Ομογένειας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου κλπ.

-Πιέσεις στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ με απειλές για εφαρμογή veto σε επιλεγμένες περιπτώσεις, έτσι ώστε να πιέσουν αυτοί την Τουρκία, η οποία επιβάλλεται να μπει στη διαδικασία άμυνας, αντί να επιτίθεται συνέχεια. 

Και προσοχή στις δηλώσεις! Οι δηλώσεις των πολιτικών παραγόντων δημιουργούν όχι μόνο εντυπώσεις αλλά και δεσμεύσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι κάνουν συνεχώς επιθετικές δηλώσεις, είναι καθαρά θέμα εντυπώσεων. Πολλή περισσότερη όμως προσοχή χρειάζεται στις γραπτές  τεκμηριώσεις, τα γραπτά κείμενα, διότι θεμελιώνουν δικαιώματα και υποχρεώσεις διαχρονικά. 

Τέλος, θα πρέπει όλοι (και ιδίως οι πολιτικοί μας) να καταλάβουν ότι η εξωτερική πολιτική είναι το δυσκολότερο πολιτικό παιχνίδι. Θέλει σωστή εθνική στρατηγική, που να στηρίζεται στο απόλυτο εθνικό συμφέρον. Θέλει όραμα, εθνικές επιδιώξεις, αποφασιστικότητα για δράση και κόκκινες γραμμές, από τις οποίες δεν υποχωρούμε.

Ο Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του!

φωτο: otavoice.gr

Ερώτηση κατέθεσε ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΙΝΑΛ, Δημήτρης Κωνσταντόπουλος προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιο Λιβανό, αναφορικά με τα αλυσιδωτά προβλήματα που έχει προκαλέσει η πανδημία του Covid-19 στους κτηνοτρόφους της Αιτωλοακαρνανίας.

Ανέφερε τις μεγάλες ζημιές που έχουν υποστεί από την αναστολή λειτουργίας των επιχειρήσεων στον κλάδο της εστίασης, την δραματική μείωση της τιμής πώλησης του γάλακτος (πωλείται 0,50-0,55 λεπτά ενώ το κόστος παραγωγής του ανέρχεται σε 0,65 λεπτά του ευρώ), τις σημαντικές αυξήσεις στις ζωοτροφές και τις μειώσεις στην εξισωτική αποζημίωση (ενώ το 2016 ήταν στα 20ευρώ/ζώο πλέον έχει φτάσει στα 7ευρώ/ζώο).

Σημείωσε δε ότι η Πολιτεία δεν φαίνεται να λαμβάνει υπ’ όψιν ότι στις ορεινές περιοχές, επικρατούν πολύ διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με τις πεδινές και οι κτηνοτρόφοι είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν τις τροφές, έχοντας σημαντικά έξοδα. Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για τη στήριξή τους.

Ολόκληρο το κείμενο της Ερώτησης

Κύριε Υπουργέ,

Όπως καλά γνωρίζετε η κτηνοτροφία αποτελεί για την Αιτωλοακαρνανία έναν ζωτικό τομέα για χιλιάδες οικογένειες και στηρίζει την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα, η πανδημία του Covid-19 έχει προκαλέσει αλυσιδωτά προβλήματα σε διάφορους κλάδους.

Η αναστολή λειτουργίας των επιχειρήσεων στον κλάδο της εστίασης έχει οδηγήσει σε μεγάλες ζημίες στην χοιροτροφία, την πτηνοτροφία, την αιγοπροβατοτροφία και τη βοοτροφία κυρίως στις εκτροφές σπάνιων φυλών, επιχειρήσεις που αποτελούν προμηθευτές του κλάδου της εστίασης. Στη δε αγελαδοτροφία, η κατάσταση είναι δραματική. Το γάλα πωλείται 0,50-0,55 λεπτά ενώ το κόστος παραγωγής του ανέρχεται σε 0,65 λεπτά του ευρώ.

Την ίδια στιγμή, οι κτηνοτρόφοι έχουν να αντιμετωπίσουν σειρά προβλημάτων, που καθιστούν αβέβαιη την επαγγελματική και προσωπική τους επιβίωση. Η εξισωτική αποζημίωση ενώ το 2016 ήταν στα 20ευρώ/ζώο πλέον έχει φτάσει στα 7ευρώ/ζώο. Η Πολιτεία δεν φαίνεται να λαμβάνει υπ’ όψιν ότι στις ορεινές περιοχές, επικρατούν πολύ διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με τις πεδινές και οι κτηνοτρόφοι είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν τις τροφές, έχοντας σημαντικά έξοδα. Μάλιστα, στις τιμές των ζωοτροφών παρατηρείται σημαντική αύξηση.

Το καλαμπόκι πλέον πωλείται 11,5ευρώ/τσουβάλι των 40kg. Η αύξηση είναι στα 2 ευρώ από το lockdown του Νοεμβρίου και έπειτα. Το τριφύλλι πωλείται 0,28-0,29λεπτά/κιλό. Οι τιμές αυτές, είναι απαγορευτικές για τους κτηνοτρόφους και οι έμποροι αποδίδουν τις αυξήσεις στην έλλειψη των προϊόντων.

Φημολογείται δε, ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν και περαιτέρω αυξήσεις. Η κατάσταση αυτή έχει επιβαρυνθεί από τις εξαιρετικά δύσκολες καιρικές συνθήκες του τελευταίου διαστήματος (πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, πλημμύρες, χιόνια) που, σύμφωνα με τους εμπόρους, έχουν «αχρηστεύσει» μεγάλα τμήματα παραγωγής στο χωράφι αλλά και την αποθήκη.

Οι κτηνοτρόφοι του ορεινού Βάλτου, του Ξηρομέρου, της Ναυπακτίας, του Μεσολογγίου, της περιοχής της Τριχωνίδας και όλης της Αιτωλοακαρνανίας, ενός νομού κατεξοχήν αγροτικής οικονομίας, είναι πλέον σε απόγνωση και θα πρέπει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για τη στήριξή τους.

Κατόπιν αυτών ερωτάσθε κύριε Υπουργέ:

1. Πως σκοπεύει το Υπουργείο να αντιμετωπίσει τις σημαντικές αυξήσεις στις τιμές των ζωοτροφών εν μέσω πανδημίας και να στηρίξει τους κτηνοτρόφους της Αιτωλοακαρνανίας;
2. Πως θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τις τιμές των αγροτικών προϊόντων να μειώνονται συνεχώς ενώ το κόστος παραγωγής να αυξάνεται συνεχώς;
3. Θα αποκατασταθεί η αδικία που έγινε σε βάρος των αιγοπροβατοτρόφων, οι οποίοι δεν έλαβαν την ενίσχυση των 4 ευρώ ανά ενήλικο θηλυκό ζώο λόγω του Covid-19;
4. Τέλος, δεδομένου ότι η πτηνοτροφία και η χοιροτροφία δεν ενισχύονται από κανένα μέτρο των άμεσων ενισχύσεων στο πλαίσιο της ΚΑΠ, πως σχεδιάζει το Υπουργείο να τις στηρίξει για τις ζημιές που έχουν υποστεί από τις συνέπειες της πανδημίας;

Ο Ερωτών Βουλευτής
Δημήτρης Κωνσταντόπουλος

sinidisi.gr

Μπορεί από το Μαξίμου, σε κάθε ευκαιρία, να δηλώνουν πως σκοπός είναι να εξαντληθεί η τετραετία, όμως οι κινήσεις των «γαλάζιων» στελεχών δείχνουν ότι ετοιμάζονται για εκλογές και προφανώς δεν «προγραμματίζουν» από τώρα για το 2022, αλλά εντός του 2021. 

Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά με την Άγκυρα να ετοιμάζεται να προχωρήσει σε γεώτρηση πριν από το Πάσχα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, το Βερολίνο να πιέζει για συνολική λύση μέσω συγκυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και η τραγική οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην χώρα, μακράν η χειρότερη μετά τον Β'ΠΠ, εξαιτίας των συνεχόμενων lockdown, προκαλούν πρόωρη προσφυγή στην κάλπη στο διάστημα μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου του 2021. 

Αυτό επιβεβαιώνεται και από την κινητικότητα που υπάρχει και από τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς οι οποίοι προετοιμάζονται ήδη, αναζητώντας αρχικά εκλογική περιφέρεια.

Ενώ κινητικότητα υπάρχει και από τα κόμματα και τα πρόσωπα που υπάρχουν «δεξιότερα» της ΝΔ δείχνει πως μέσα στο 2021 θα έχουμε εκλογές. 

Αυτό φαίνεται πως θέλει να προλάβει η κυβέρνηση και γι' αυτό «τρέχει» τις εκλογές προτού δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα «δεξιότερα» απ' αυτή. Να θυμίσουμε πως υπάρχει ένα μεγάλο εκλογικό ποσοστό το οποίο έβγαλε κυβέρνηση την ΝΔ, εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, το οποίο λίγο πολύ ο πρωθυπουργός το αποκάλεσε ως «ακροδεξιούς» και «γραφικούς». 

Ενώ παράλληλα υπάρχει και ένα πολιτικό κενό στον χώρο της «δεξιάς» που δεν καλύπτεται με το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου, για το συγκεκριμένο θέμα είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο pronews.gr. 

Επιπλέον πρόσφατα και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προχώρησε σε έναν «άοσμο» ανασχηματισμό, που επιβεβαιώνει και αυτός πως οδεύουμε προς εκλογές. 

Σε ότι αφορά στα του Μαξίμου... ήδη δέκα υπουργοί αναζητούν εκλογικοί περιφέρεια 

Ο Νότιος Τομέας της Αθήνας είναι προς το παρόν αυτός που συγκεντρώνει το περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς κεντρίζει το ενδιαφέρον αρκετών υπουργικών υποψηφίων. Για εκεί ακούγεται το όνομα του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης Νίκου Παπαθανάση, καθώς και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά. Αν και ο τελευταίος δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα διεκδικήσει μια βουλευτική έδρα ή θα περιμένει τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Στην ίδια περιφέρεια εκτιμάται ότι θα είναι υποψήφιος και ο Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος στις προηγούμενες εκλογές βρισκόταν στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ.

Στην Α’ Αθήνας προσανατολίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να θέσει υποψηφιότητα ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης, ανακατεύοντας πολύ την τράπουλα στην εν λόγω περιφέρεια, καθώς η επιτυχημένη πορεία της υπουργικής του θητείας τoν καθιστά φαβορί για τις πρώτες θέσεις. Η συγκεκριμένη περιφέρεια είναι στα υπόψιν και της υφυπουργού Εργασίας Δόμνας Μιχαηλίδου, που επίσης θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά στην εκλογική διαδικασία.

Για την Ανατολική Αττική προετοιμάζεται ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας. Έχει ενδιαφέρον ότι το υπουργικό δίδυμο του Εσωτερικών θα δοκιμαστεί στην ίδια περιφέρεια, αφού εκεί εκλέγεται και ο υπουργός Μάκης Βορίδης.

Ερωτηματικό υπάρχει για τις προθέσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη, ο οποίος το 2015 είχε θέσει υποψηφιότητα στην Αρκαδία χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί.

Στα ψηφοδέλτια της ΝΔ για τις βουλευτικές εκλογές αναμένεται να βρεθεί και η υφυπουργός Τουρισμού Σοφία Ζαχαράκη, η οποία, όπως όλα δείχνουν, δεν θα θέσει υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή, αν και έπαιζε ως σενάριο στο παρελθόν, και βολιδοσκοπεί την Ευρυτανία για τις προσεχείς εκλογές.

Στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας αναμένεται να παραμείνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης, με το δεδομένο ότι θα έχει αυτόν τον ρόλο μέχρι τις εκλογές. Αυτό είναι το επικρατέστερο σενάριο και για τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη, που παραμένει στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου έχοντας πολλές ευθύνες για το κυβερνητικό έργο, χωρίς περιθώρια να κυνηγά τον σταυρό.

Τα κυβερνητικά ΜΜΕ μπορεί να επιμένουν στο ότι όλα βαίνουν καλώς, όμως η κοινωνία «βράζει» εξαιτίας των αποφάσεων, τόσο για το θέμα του κορωνοϊού, όσο και για τα ελληνοτουρκικά.

Την ίδια ώρα όλοι αναμένουν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και αν τελικά θα συμφωνήσει στο γερμανικό σχέδιο για συγκυβέρνηση εντός της άνοιξης.

πηγή: pronews.gr

Πάνε για… φούντο οι «διερευνητικές» λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν

Σε μια νέα επίδειξη επιθετικής συμπεριφοράς απέναντι στην Ελλάδα, προχώρησε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι εάν η Ελλάδα επιχειρήσει επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο αυτό θα είναι “Casus Βelli”,

Να σημειωθεί πως ο Τσαβούσογλου αναφέρθηκε γενικά στο Αιγαίο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια για επέκταση των χωρικών υδάτων ανατολικά της Κρήτης εμπίπτουν σε αυτή ακριβώς την κατηγορία.

«Στο θέμα του Αιγαίου, στο ζήτημα των χωρικών υδάτων του Αιγαίου, δεν έχει αλλάξει η θέση της Τουρκίας.

Όπως δεν έχει αλλάξει και η απόφαση που έχει πάρει το τουρκικό Κοινοβούλιο.

Και κάθε κυβέρνηση και κάθε κόμμα που έχει έρθει στην εξουσία τήρησε την ίδια αποφασιστική θέση και δεν υποχώρησαν. Διότι αυτό είναι ένα εθνικό θέμα», τόνισε χαρακτηριστικά.

«Όμως η Ελλάδα για να πει κάτι στον λαό, λέει τέτοια πράγματα. Ο φίλος μου ο Νίκος Δένδιας έκανε λάθος, λανθασμένες δηλώσεις.

Αυτή η απόφαση δεν έχει καμία ισχύ όμως η Ελλάδα δεν κάνει μόνο αυτό. Όμως όπως είπα και σε κάποιους Ευρωπαίους η Ελλάδα συνέχισε κάποιες προβοκάτσιες.

Όπως η πόντιση καλωδίων στον βυθό της θάλασσας, όπως να κάνει διμερείς ασκήσεις. Ξαφνικά ανακοινώνει NAVTEX, NOTAM και προσπαθεί να κλείσει θαλάσσιες περιοχές χώρους στο Αιγαίο. Και ανακοινώνουν χώρους, δεν κάνουν καμία δραστηριότητα. Δηλαδή συνεχίζουν τις προβοκάτσιες», υποστήριξε μιλώντας σε Τούρκους δημοσιογράφους.

πηγή: pronews.gr

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ & π. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΘΕΣΤΙΕΩΝ

ΠΡΟΣ

ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

«ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ»

Ερημοτοπία. Ερημιά και εγκατάλειψη βιώνουν οι Κοινότητες του Δήμου Αγρινίου και σαν να μην έφθανε  αυτό τώρα καταργείται η ξεχωριστή κάλπη για τις Κοινότητες. Τέλος το ξεχωριστό ψηφοδέλτιο με νομοσχέδιο, που έρχεται άμεσα στη Βουλή. «Τα κοινοτικά συμβούλια θα εκλέγονται σε ένα ψηφοδέλτιο..», σημείωσε ο νέος Υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης.

Είναι η ώρα να ανοίξει τώρα, με τη μορφή του κατεπείγοντος,  η συζήτηση με τις λαϊκές συνελεύσεις για το μέλλον των Κοινοτήτων.

Είμαι βέβαιος  ότι οι εκπρόσωποι των Κοινοτήτων, Πρόεδροι και Τοπικοί Σύμβουλοι, θα υψώσουν το ανάστημά τους και θα υπερασπιστούν  την Αρχή της Τοπικής Αυτονομίας για να μην αφανιστούν τα χωριά μας.

Με την αγωνία των νομοθετικώναυτών  εξελίξεων και υπό την σκιάν της απαξίωσης του θεσμού από τις δημοτικές αρχές, εκπρόσωποι 439 κοινοτήτων απευθύνουν επιστολή προς Υπουργείο και ΚΕΔΕ ζητώντας  συμμετοχή στο διάλογο.

Η  επιστολή:

«Η Κοινότητα αποτελεί διαχρονικό πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας και θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ Βαθμού. Με βάση το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Ν.3463/2006) «οι Δήμοι και οι Κοινότητες συγκροτούν τους Οργανισμούς του Πρώτου Βαθμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Οι Κοινότητες στην Ελλάδα αγγίζουν τον αριθμό των 6.135 με περίπου 20.000 αιρετούς Συμβούλους. Οι Κοινότητες αυτές εκπροσωπούν τα 2/3 του πληθυσμού της χώρας με το υπόλοιπο 1/3 να βρίσκεται στους μητροπολιτικούς Δήμους (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά). H πολυεπίπεδη και σύγχρονη διακυβέρνηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία προσανατολίζεται σε ισχυρές τοπικές κοινωνίες οφείλει να αφουγκραστεί την ελληνική πραγματικότητα. Σε όλη την επικράτεια τα Συμβούλια Κοινοτήτων είναι ο αιρετός θεσμός που βρίσκεται εγγύτερα στον πολίτη και την καθημερινότητα του. Οι Σύμβουλοι Κοινοτήτων μεριμνούν, προτείνουν, αξιοποιούν, παρέχουν εθελοντική εργασία, ενεργοποιούν τους συμπολίτες τους, κάνοντας πράξη την αποκέντρωση φροντίζοντας άμεσα και καθημερινά για την αξιοποίηση της υπαίθρου. Τα Συμβούλια Κοινότητας συνεργάζονται με τις Δημοτικές Αρχές για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα, να ενισχυθούν οι υποδομές, να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος.

Η ύπαρξη ξεχωριστής κάλπης για την ανάδειξη των αιρετών των τοπικών Κοινοτήτων ενεργοποίησε μια νέα γενιά αυτοδιοικητικών που στόχο έχουν την εκπροσώπηση των συμφερόντων του τόπου τους, πέρα από κομματικές ή δημαρχοκεντρικές εξαρτήσεις. Πολίτες που δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με τα κοινά βρήκαν κίνητρο συγκροτώντας συνδυασμούς οι οποίοι αναδείχθηκαν από τους πολίτες και τώρα είναι στην ουσία “οι ομάδες εθελοντισμού” για τον τόπο τους, κινητοποιώντας ταυτόχρονα συμπολίτες και συγχωριανούς σε μια προσπάθεια βελτίωσης της επαρχίας και επαναφοράς του ενδιαφέροντος στην γειτονιά και την ουσία της καθημερινής ζωής.

Η Κοινότητα, ως αυτοδιοικητικός θεσμός και διοικητική διαίρεση μετά τον νόμο Ν. 4555/2018, αναφέρεται και συναντάται τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα (έδρες των Δήμων), όσο και σε μικρότερες πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά. Οι Κοινότητες αποτελούν ενδοδημοτική αποκέντρωση, η οποία προκύπτει από γεωοικονομικές, κοινωνικές και συγκοινωνιακές συνθήκες της χώρας μας. Η παραχώρηση αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στις Κοινότητες δεν δημιουργεί τρίτο βαθμό αυτοδιοίκησης, αντιθέτως ενισχύει την δημοκρατία φέρνοντας τις αποφάσεις στο εγγύτερο αιρετό σώμα, το οποίο για την εκτέλεση τους μπορεί και οφείλει να συνεπικουρείται από τους Δήμους και τις Περιφέρειες που ανήκει.

Αυτή την περίοδο γίνεται συζήτηση για το μέλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης της χώρας, μια συζήτηση που οφείλει να βάλει στο τραπέζι την φωνή των Συμβουλίων Κοινότητας. Ήδη έχει περάσει ένας χρόνος εφαρμογής του Ν.4623/2019 που στόχο είχε την “κυβερνησιμότητα των ΟΤΑ”. Ο νόμος αυτός επηρέασε την λειτουργία των Συμβουλίων Κοινότητας καθοριστικά, αφαιρώντας κάθε αποφασιστική αρμοδιότητα, καθιστώντας τα Συμβούλια απλά γνωμοδοτικά όργανα, χωρίς ψήφο στην Οικονομική Επιτροπή και την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, χωρίς προϋπολογισμό. Σε πολλές Κοινότητες ακόμα και σήμερα δεν έχει δοθεί η δυνατότητα να κάνουν χρήση της πάγιας προκαταβολής του Προέδρου που τους αναλογεί, ενώ οι αποφάσεις τους δεν βρίσκουν ανταπόκριση στα όργανα των Δήμων. Πώς μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονη αυτοδιοίκηση όταν το μόνο χρηματοδοτικό εργαλείο των Κοινοτήτων βασίζεται σε βασιλικό διάταγμα του 1959;

Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας (Ν. 1850/1989) θέτει ως βάση του ότι «η άσκηση των δημοσίων αρμοδιοτήτων πρέπει, κατά τρόπο γενικό, να ανήκει κατά προτίμηση στις αρχές τις πιο πλησιέστερες στους πολίτες. Για την ανάθεση μιας αρμοδιότητας σε άλλη αρχή πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ευρύτητα και η φύση του έργου και οι απαιτήσεις αποτελεσματικότητας και οικονομίας.»

Το Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης στις Προτεραιότητες 2021 – 2025 συμπεριλαμβάνει στους στόχους του «τον επαναπροσανατολισμό των ψηφοφόρων σε ενδιαφέρουσες μορφές συμμετοχής στα κοινά όπως είναι τα δημοψηφίσματα σε τοπικό επίπεδο, ενώ μελετά τις συνθήκες ανεξαρτησίας των υποψηφιοτήτων που κατέρχονται σε τοπικές και περιφερειακές διαδικασίες». Επισημαίνει επίσης ότι «οι εθνικές κυβερνήσεις έχοντας επικυρώσει τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν ουσιαστικά αποδεχτεί τον ρόλο που παίζει η τοπική δημοκρατία στην οικοδόμηση πλουραλιστικών και ανοικτών κοινωνιών. Λόγω της εγγύτητας τους στον πολίτη οι τοπικές αρχές μπορούν να προωθήσουν την κοινωνική συνοχή και την αειφόρο τοπική ανάπτυξη καθώς και τη διάδραση και αλληλεξάρτηση μεταξύ πολιτών και δημοκρατικών θεσμών».

Με την παρούσα επιστολή απευθυνόμαστε ανοιχτά προς το Υπουργείο Εσωτερικών, την Κεντρική Ένωση Δήμων και την Επιτροπή για την «Μεταρρύθμιση και Ανασυγκρότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Κράτους» και ζητούμε την ισότιμη συμμετοχή στο διάλογο σε όλα τα επίπεδα (Επιτροπές του ΥΠ.ΕΣ, ΚΕΔΕ, ΠΕΔ, κλπ) ώστε να αναλυθούν όλα τα θέματα που αφορούν την λειτουργία των Κοινοτήτων».

Την επιστολή συνυπογράφουν 439 Κοινότητες από όλη την Ελληνική επικράτεια.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΩΤΗΣ

Για όσες Κοινότητες επιθυμούν μπορούν να συνυπογράψουν περαιτέρω στον σύνδεσμο: https://forms.gle/SHrNf4gi2bdUyUst8

sinidisi.gr

Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιος Λιβανός εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 13 η Σύνοδο Υπουργών του Παγκοσμίου Forum Τροφίμων και Γεωργίας, που φέτος, λόγω της πανδημίας COVID-19, διεξήχθη διαδικτυακά.

Αντικείμενο της Συνόδου ήταν «Πώς τροφοδοτείται ο πλανήτης σε καιρούς πανδημιών και Κλιματικής Αλλαγής», ενώ ο κ. Λιβανός συμμετείχε και στην ομάδα εργασίας σχετικά με την «Απάντηση στην πανδημία COVID-19».

Σε δήλωσή του ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τόνισε ότι «και ο αγροδιατροφικός τομέας της χώρας, χάρις στις έγκαιρες και συντονισμένες ενέργειες της Ελληνικής Κυβέρνησης σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, άντεξε στις πρωτόγνωρες συνθήκες πίεσης που έχει δημιουργήσει η πανδημία, διασφαλίζοντας τη διατροφική επάρκεια και ασφάλεια καθώς και την απρόσκοπτη λειτουργία της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Μέσα από την κρίση, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και στη χώρα μας, γίνεται πλέον αντιληπτή η κρίσιμη σημασία του πρωτογενούς τομέα για την κοινωνία, το περιβάλλον και την οικονομία.»

Το «Παγκόσμιο Φόρουμ για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία» διοργανώνεται από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Τροφίμων και Αγροτικής Πολιτικής της Γερμανίας, πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Βερολίνο και έχει ως επίκεντρο των συζητήσεων θέματα σχετικά με την παγκόσμια γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια. Στη 13 η Υπουργική Σύνοδο συμμετείχαν περισσότεροι από 110 υπουργοί και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών από όλον τον κόσμο.
Απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι η χώρα μας να συμμετέχει σε διεθνή fora και να προβάλλει τα ελληνικά προϊόντα, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών.

Τα νούμερα είναι ψυχρά: έξη στους δέκα εργαζομένους είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται μέσα στο 2020. Οι τιμές όμως σε είδη σημαντικά για το καλάθι της νοικοκυράς, τραβάνε κατά πάνω.

Στο πρώτο lockdownείχαμε επισημάνει ένα θεαματικό ράλι αύξησης τιμών σε ορισμένα προϊόντα, μεταξύ των οποίων και το χαρτί υγείας. Τώρα, στην δεύτερη καραντίνα, οι αυξήσεις συνεχίζονται με τέτοιον ρυθμό που έναν λογαριασμό 300 ευρώ τον επιβαρύνουν κατά 50 ευρώ, όπως αναφέρθηκε σε ρεπορτάζ του Alpha. Θα μου πεις, το πρόστιμο των 300 ευρώ πάει να γίνει 500, άρα η αύξηση των 50 ευρώ δεν είναι τίποτε μπροστά σ’ αυτό. Εντάξει, αλλά επιτρέψτε μου να επιμείνω: ένα 2,5% πάνω στα ζυμαρικά, ας πούμε ότι είναι μία εξαίρεση που έγινε κανόνας, δεδομένου ότι και στο πρώτο lockdownο Ακάκιος της περίφημης διαφήμισης πιάστηκε Κώτσος. Μία μικρή όμως αύξηση στην τιμή παραγωγού στο λάδι πώς μεταφράσθηκε σε 13,5% αύξηση στο ράφι; Όταν μάλιστα, σε περιοχές όπως η Αιτωλοακαρνανία, λόγω των εξευτελιστικών τιμών μεγάλες ποσότητες βρώσιμης ελιάς κατευθύνθηκαν στην ελαιοποίηση;

Στην ύπαιθρο υπάρχει η δυνατότητα αγοράς λαδιού χύμα (ο περίφημος τενεκές, ο οποίος σε αντίθεση με τον αντίστοιχο τενεκέ της κοινωνίας, είναι πολύτιμος). Τί γίνεται όμως στα αστικά κέντρα; Εκεί οι κάτοικοι δεν μπορούν προφανώς να κάνουν λαχανόκηπο στο μπαλκόνι τους επειδή οι τιμές στα λαχανικά αυξήθηκαν 6,8% ή να πάνε για ψάρεμα επειδή οι αντίστοιχες τιμές στα ψάρια αυξήθηκαν 5,5%.

Η κυβέρνηση, προς θεού, δεν μπορεί να αστυνομεύει τις τιμές όπως κάνει στα Πανεπιστήμια και τις πορείες. Ποια είναι η απάντησή της στο πρόβλημα; Όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας Εμπορίου & Καταναλωτή κ. Σταμπουλίδης, βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα. Φέξε μου και γλίστρησα! Προφανώς ανατέθηκε κάπου η διεξαγωγή της έναντι τιμήματος. Χωρίς να θέλω να διαταράξω την αυτοσυγκέντρωση που προϋποθέτει η έρευνα, τί ακριβώς θα ερευνηθεί; Κάτι που είναι προφανές;

Παράγων της αγοράς μου είπε ότι «πάντα υπήρχαν οι λύκοι που χαίρονται στην αναμπουμπούλα. Και στην κατοχή υπήρξαν.» Απ’ ό,τι ξέρω, ο λύκος της Γουώλ Στρήτ κατέληξε στην φυλακή, Εδώ, το πολύ-πολύ να αναγκαζόταν να βάλει ο ίδιος στην φυλακή τον δικαστή.

Υποθέτω ότι, μετά την διεξαγωγή της έρευνας, θα συγκροτηθεί επιτροπή για να συνεχισθεί η ζωή, η οποία στην περίπτωση των εργαζομένων γίνεται λάστιχο.

ΥΓ: Στην Γαλλία προκλήθηκε εθνική αναταραχή επειδή αυστραλιανός κολοσσός έκανε πρόταση εξαγοράς της Carrefour. Όσο γιγάντιο κι αν είναι ένα ψάρι, πάντα υπάρχει ένας καρχαρίας που παραμονεύει. Με ή χωρίς καραντίνα.

sinidisi.gr

ΡΘΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑ

Την ημέρα που ολόκληρος ο δημοκρατικός κόσμος ένιωθε συγκίνηση με την ορκωμοσία Μπάιντεν, στην Ελλάδα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονταν τον κατά συρροή εκτελεστή της δημοκρατίας, Κουφοντίνα.

Ο κόσμος προχωράει, οι κοινωνίες παλεύουν με μια θηριώδη πανδημία, θρηνούμε χιλιάδες θύματα κι αυτοί το χαβά τους! Μα, πού ζούμε, σε τελειωμένη Μπανανία; Ειλικρινά, τι μυαλά διαθέτουν οι άνθρωποι που τιμούν τον δολοφόνο 11 αθώων συνανθρώπων μας; Όσο κι αν το εκλογικεύσεις, όσο κι αν γνωρίζεις πως μόνο μειοψηφικοί συντηρούν τέτοιες νοσηρές καταστάσεις, αυτή η ανισόρροπη Ελλάδα είναι εξοργιστική, μας σπρώχνει προς τον πάτο.

Και την ίδια ώρα, 68 καθηγητές πανεπιστημίου, δηλαδή η πνευματική ελίτ της χώρας, συνέγραψαν και αυτοί κείμενο υπέρ του Κουφοντίνα, διαμαρτυρόμενοι γιατί εκτίει την ποινή του στις φυλακές Δομοκού και όχι στον Κορυδαλλό. Θα τρελαθούμε. Μα καλά, λες, πληρώνει το ελληνικό κράτος ακαδημαϊκούς για να καρδιοχτυπούν σε ποια φυλακή προαυλίζεται ένας τρομοκράτης της 17Ν; Υπάρχει άλλη χώρα στη Δύση όπου πολιτικοί και ακαδημαϊκοί θα συνασπίζονταν υπέρ ενός κατά συρροή εκτελεστή;

Και το κακό τρίτωσε, την ίδια μέρα: η Σύνοδος των πρυτάνεων αρνήθηκε (ξανά) το νόμο που θέλει να βάλει μια σειρά στα πανεπιστήμια. Είπε «όχι» στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση στην Παιδεία που προβλέπει φύλαξη, βάση εισαγωγής, όριο στον χρόνο φοίτησης. Προβλέπει οι αστυνομικοί στα πανεπιστήμια να είναι ένστολοι, με κλομπ και χειροπέδες αλλά χωρίς πιστόλι, και θα ανήκουν οργανικά στην ΕΛ.ΑΣ., αξιωματικοί της οποίας θα τεθούν επικεφαλής. «Όχι σε όλα», απάντησαν οι πρυτάνεις, τα πανεπιστήμια μπορούν μόνα τους να φυλαχθούν, χωρίς αστυνομία.

Μα, ο πυρήνας της διαφωνίας για τα ΑΕΙ έγκειται ακριβώς σε αυτό: Από το 1982 δοκιμάστηκαν διάφορα μοντέλα αυτονομίας της πανεπιστημιακής κοινότητας και απέτυχαν όλα. Πρυτάνεις, καθηγητές και φοιτητές αποδείχτηκαν διαχρονικά ακατάλληλοι να φυλάξουν τις σχολές τους. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, κατά τη διάρκεια της εξαετίας 2011-2017 είχαν καταγραφεί 358 περιστατικά ανομίας σε 19 ελληνικά ιδρύματα, με τις επιθέσεις κατά πανεπιστημιακών να αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό. Μπαχαλάκηδες κάνουν καταλήψεις και χυδαίες λεκτικές επιθέσεις εναντίον καθηγητών, χτίζουν τα γραφεία πρυτάνεων και μετατρέπουν τα ΑΕΙ σε χώρο προστασίας του κοινού ποινικού εγκλήματος. Κάντε μια αναζήτηση στην Google και βρείτε χίλια τέτοια περιστατικά. Οι ίδιοι οι καθηγητές περιγράφουν ότι οι πανεπιστημιακοί χώροι χρησιμοποιούνται άλλοτε «ως ορμητήριο για τον ”εξοπλισμό” συλλογικοτήτων, για τις οποίες η άσκηση βίας αποτελεί εγγενές στοιχείο της δράσης τους και άλλοτε για τη διακίνηση ναρκωτικών». Για ποια αυτονομία και κουραφέξαλα μας μιλούν οι πρυτάνεις;

Από όσο γνωρίζω, εκ του Συντάγματος, η τήρηση της τάξης και η εφαρμογή του νόμου έχουν ανατεθεί στην Αστυνομία και στη Δικαιοσύνη, αντίστοιχα. Δεν καταλαβαίνω γιατί ειδικά στα Πανεπιστήμια την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη θα τις υποκαθιστούν οι πρυτάνεις. Νοείται οι ακαδημαϊκοί να παριστάνουν τους αστυνόμους και τους εισαγγελείς, είναι η δουλειά τους να το κάνουν; Βέβαια, θα μου πείτε, εδώ κάποιοι ακαδημαϊκοί θέλουν να αναλάβουν ακόμη και τη φύλαξη του Κουφοντίνα!

Δεν θέλω να είμαι ισοπεδωτική. Υπάρχουν προφανώς και πρυτάνεις ή καθηγητές που φρίττουν με τη νοσηρή κατάσταση στις σχολές τους. Έχουν απελπιστεί με τον εξτρεμιστικό ακτιβισμό στο χώρο δουλειάς τους και βλέπουν τον έναν (αποτυχημένο) νόμο να διαδέχεται τον άλλον. Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση τους όταν στο Αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών οι «φοιτητές» έκαναν παρουσίαση του βιβλίου του Κουφοντίνα! Ή όταν συνάδελφοί τους υπέστησαν ταπεινώσεις και ξυλοδαρμούς. Είναι χιλιάδες τα θλιβερά παραδείγματα.

Ήρθε όμως η ώρα οι πρυτάνεις να πάψουν να συντηρούν τα ΑΕΙ ως μια ειδική επικράτεια που εξαιρείται του νόμου. Δεν νοείται η πνευματική ελίτ της χώρας να είναι τόσο δειλή, να φοβάται «να μπλέξει» ή να συγκρουστεί με τις ομάδες που εξουσιάζουν τα πανεπιστήμιά της.

Θα μου πείτε, κουραστήκαμε να τα ακούμε! Εδώ και 40 χρόνια μάθαμε να ζούμε με έναν απαράδεκτο για ευνομούμενη χώρα εξτρεμιστικό ακτιβισμό στα πανεπιστήμια. Οι γονείς σιωπούν, οι φοιτητικές νεολαίες κλείνουν τα μάτια, η Αριστερά ψάχνει ψήφους ανάμεσα στους μπάχαλους. Το πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία μας είναι ότι οι λέξεις έχουν χάσει τη δύναμή τους και τα παρακμιακά φαινόμενα έχουν γίνει κανονικότητα. Κανείς δεν τους δίνει πλέον σημασία. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Βαρουφάκης, πρυτάνεις και το (δειλό) ΚΙΝΑΛ απαντούν «μην αλλάζετε τίποτα». Οι τραμπούκοι και η βία είναι συκοφαντίες (!), μας βεβαιώνει ο κ. Φίλης, και γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει τον νόμο «όταν φύγει η Δεξιά».

Απελπισία.

Υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι οι μπαχαλάκηδες καταλαμβάνουν σχολές και ξυλοκοπούν καθηγητές σε κάποιο Πανεπιστήμιο του δυτικού κόσμου; Υπάρχει έστω ένας που να πιστεύει ότι αν ποτέ συνέβαινε κάτι τέτοιο, σε οποιοδήποτε άλλο Πανεπιστήμιο, δεν θα μπούκαρε η αστυνομία ή ότι οι πρυτάνεις θα καταδίκαζαν την είσοδό της μιλώντας για χούντες; Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αδελφός Τζανακόπουλου -που ψοφάει για πέντε λεπτά δημοσιότητας- το πιστεύουν.

Δυστυχώς, αυτά τα τραγικά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Είναι το σύμπτωμα μιας ελληνικής ασθένειας που, ειλικρινά, δεν έχει όμοιό της. Μόνον εδώ, άρρωστα μυαλά μάς προτρέπουν να είμαστε χαλαροί απέναντι στη βία. Όσο κι αν σε ορισμένους από εμάς φαίνεται αδιανόητο, υπάρχουν πολιτικοί και ακαδημαϊκοί που αγαπούν τον Κουφοντίνα και επαίρονται γι’ αυτό. Μοχθηροί άνθρωποι, ηδονίζονται με τη βία που στρέφεται δήθεν κατά του ισχυρού: είτε είναι το κράτος, ο ακαδημαϊκός, ο αστυνομικός, ο σταθμάρχης του μετρό. Για ορισμένους, η βία είναι το αγαπημένο τους κεκτημένο. Πώς έλεγε η μάνα των ανηλίκων που ξυλοφόρτωσαν άγρια τον σταθμάρχη του μετρό; «Τα παιδιά μου είναι διαμάντια! Έχουν και προφίσιενσι στα αγγλικά». Σκεφτείτε ότι κάποιοι άλλοι γονείς πλήρωσαν 3.000 εγγύηση για να βγάλουν έξω τα «παιδιά» τους που μπούκαραν στο γραφείο πρύτανη και του κρέμασαν ταμπέλα. Γνωστοί καθηγητές Πανεπιστημίου μάζεψαν 900 υπογραφές για να καταδικάσουν την παρουσία αστυνομίας στα πανεπιστήμια.

Έχασα και την τελευταία ελπίδα που είχα για το αν οι ακαδημαϊκοί μπορούν να σώσουν τα πανεπιστήμια, διαβάζοντας τον περασμένο Νοέμβριο ένα άρθρο του συριζαίου καθηγητή Αντώνη Λιάκου στην «ΕφΣυν». Εκεί κατακεραύνωνε το «ακραίο Κέντρο», όπως το αποκαλεί, που κατά τη γνώμη του προωθεί έναν «εξτρεμισμό άκρας καταστολής και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Επιτίθεται, δηλαδή, σε όσους αρνούνται τη βία και την τρομοκρατία, θέλουν αποκατάσταση της ομαλότητας στα ΑΕΙ, ειρήνη και ασφάλεια στην καθημερινότητά τους. Με αυτή τη χαλασμένη ελίτ δεν πρόκειται να πάμε πουθενά.

Πηγή: Σοφία Γιαννακά – iefimerida.gr
Φωτογραφία: ert.gr

Στα πλαίσια των ενημερωτικών συναντήσεων με τους θεσμικούς παράγοντες του Υπ.Α.Α.Τ., πραγματοποιήθηκε σήμερα 21-1-2021 συνάντηση του Υπουργού κ. Σπήλιου Λιβανού και του Υφυπουργού κ. Γιάννη Οικονόμου με αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων. 

Όπως σημείωσε ο Υπουργός, η επιλογή της κατά προτεραιότητα συνάντησης με τους θεσμικούς εκπροσώπους των γεωτεχνικών ειδικοτήτων στο Δημόσιο σηματοδοτεί την επένδυση της πολιτικής ηγεσίας στο ανθρώπινο δυναμικό. Ο Υπουργός ελπίζει και επενδύει στην συνεργασία των εργαζομένων, δήλωσε δε πρόθυμος να έχει ανοικτές πόρτες για την αναβάθμιση αυτής της συνεργασίας.

Η συνάντηση έγινε σε πολύ καλό κλίμα. Οι εκπρόσωποι της Π.Ο.ΓΕ.Δ.Υ. αναφέρθηκαν ιδιαίτερα στο γεγονός ότι τόσο ο Υπουργός, όσο και ο νέος Υφυπουργός βρίσκονται στο Υπ.Α.Α.Τ. συνειδητά, θέλοντας να υπηρετήσουν το Υπουργείο αυτό και τους ανθρώπους της παραγωγής. Κατά την διάρκειά της συνάντησης τέθηκαν από την Π.Ο.ΓΕ.Δ.Υ. θεσμικά και οικονομικά ζητήματα των γεωτεχνικών του δημοσίου αλλά και του συνόλου των εργαζομένων στο Υπ.Α.Α.Τ.. Ο Υπουργός κατέγραψε όλα τα ζητήματα που τέθηκαν και δεσμεύτηκε να εξετάσει τις δυνατότητες υλοποίησης μέσα από την εξεύρεση πόρων για την ικανοποίησή τους αλλά και την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας όπου αυτή είναι απαραίτητη για την εξεύρεση λύσεων.

Και οι δύο πλευρές δεσμεύτηκαν για την διατήρηση διαύλων επικοινωνίας και για τον προγραμματισμός τακτικών συναντήσεων.