Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 08 Δεκεμβρίου 2024

Στα χέρια των ενόπλων εξτρεμιστών της οργάνωσης HTS βρίσκονται πλέον εκατοντάδες πύραυλοι εδάφους-εδάφους του συριακού Στρατού οι οποίοι βρίσκονταν σε αποθήκες τον έλεγχο των οποίων έχουν τώρα έχουν τώρα οι αντάρτες.

Πρόκειται για τουλάχιστον 100 πυραύλους Scud, και άγνωστο αριθμό από ιρανικούς Shahab και βορειοκορεατικούς Hwasong και Rodong οι οποίοι έχουν ικανό βεληνεκές να κτυπήσουν τόσο το Ιράν όσο και το Ιράκ.

Ο συριακός Στρατός είχε αποκτήσει εκατοντάδες πυραύλους Scud-B, Scud-C και Scud-D, όπως και Shahab-1, Shahab-2, Hwasong-5, Hwasong-6 και Rodong-1.

Τώρα όλο αυτό το οπλοστάσιο βρίσκεται στα χέρια της HTS αλλά και άλλων φατριών εξτρεμιστών μουσουλμάνων κάνοντας τις γύρω χώρες να ανησυχούν για ενδεχόμενα τρομοκρατικά κτυπήματα με αυτούς.

Μπορεί οι πύραυλοι Scud να είναι παλιοί έχουν όμως ακτίνα δράσης από 300 έως και 700 χλμ. (για τους Scud-B και scud-D) αντίστοιχα.

Ο ιρανικός Shahab-1, έχει μέγιστη εμβέλεια 350 χλμ. ο Shahab-2 500 χλμ., ενώ οι Hwasong-5 και 6 300 και 550 χλμ. αντίστ6οιχα.

Ο πύραυλος όμως με τη μεγαλύτερη εμβέλεια είναι ο επισης βορειοκορεατικός Rodong-1 καθώς μπορεί να κτυπήσει στόχο9υς σε αποστάσεις μεταξύ 900 και 1.300 χλμ.

Το Ισραήλ βομβάρδισε σήμερα τόσο το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Συρίας (SSRC) στη Δαμασκό όπου υπήρχαν σε εξέλιξη προγράμματα βαλλιστικών πυραύλων όσο όπως την αεροπορική βάση Mezzeh επίσης στη Δαμασκό όπου κτύπησε αποθήκες οπλισμού, για να μην πέσουν στα χέρια των εξτρεμιστικών οργανώσεων αλλά το πυραυλικό οπλοστάσιο της Συρίας βρίσκεται και σε άλλες τοποθεσίες που δεν έχουν κτυπηθεί ακόμη.

Σε ότι αφορά το Ισραήλ οι δυνάμεις του έχουν προχωρήσει έως και 14 χλμ. εντός των υψίπεδων του Γκολάν έχοντας καταλάβει πέντε οικισμούς (Al-Qunaitra – Al-Hamidiyah – Madinat al-Baath – Al-Qahtaniyah).

pronews.gr

Στη Μόσχα βρίσκεται ο πρώην πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ, μαζί με την οικογένειά του, όπως μεταδίδουν ρωσικά μέσα  και ήδη η πρώτη φωτογραφία του πρώην Σύρου ηγέτη απο τη Μόσχα έχει κάνει την εμφάνισή της.

«Ο Άσαντ και τα μέλη της οικογένειάς του έφτασαν στη Μόσχα, με βάση ανθρωπιστικούς λόγους, τους παρείχαν άσυλο», είπε πηγή του πρακτορείου ειδήσεων TASS.

Την ίδια πληροφορία, μεταδίδει και το πρακτορείο Reuters, καθώς όπως αναφέρει ο πρώην πρόεδρος της Συρίας με την οικογένειά του βρήκε άσυλο στη Ρωσία.

Επιπλέον, η Ρωσία έχει ζητήσει συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τη Δευτέρα (09/12), σχετικά με την ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ στα Υψώματα του Γκολάν, σύμφωνα με διπλωμάτες.

«Οι διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Συρία, που ζήτησε η Ρωσία, ενδέχεται να πραγματοποιηθούν στις 9 Δεκεμβρίου» δήλωσε ο αναπληρωτής μόνιμος εκπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον παγκόσμιο οργανισμό Ντμίτρι Πολυάνσκι.

pronews.gr

«Η Συρία από σήμερα είναι το νέο μέτωπο για τον ισραηλινό Στρατό», δήλωσε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ στρατηγός Ερζί Χαλέβι.

Μιλώντας σε στρατιώτες της επίλεκτης Ταξιαρχίας Golani ο Χαλέβι δήλωσε:

«Ο Ισραηλινός Στρατός μάχεται σε τέσσερις αρένες – στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια, στη Γάζα, στον Λίβανο και από απόψε επίσης στη Συρία. Θα γίνει το δικό σας πεδίο δράσης», είπε ο Ισραηλινός Στρατηγός.

Οι δηλώσεις του Ισραηλινού Α/ΓΕΕΘΑ έρχονται εν μέσω σφοδρών ισραηλινών αεροπορικών βομβαρδισμών στη Δαμασκό,. Όπως έγινε γνωστό η Ισραηλινή Αεροπορία βομβάρδισε το απόγευμα της Κυριακής το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Συρίας (SSRC) στη Δαμασκό όπως και την αεροπορική βάση Mezzeh επίσης στη Δαμασκό όπου κτύπησε αποθήκες οπλισμού.

Τα δύο αυτά κτυπήματα -έως τώρα καθώς είναι σίγουρο ότι θα ακο9λουθήσουν και8 άλλα- και η ανάπτυξη επιπλέον δυνάμεων στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψώματα του Γκολάν κοντά στα σύνορα με τη Συρία για να «ενισχύσει την άμυνα στην περιοχή και την ετοιμότητα των δυνάμεων για διάφορα σενάρια», δείχνουν ότι το Ισραήλ ετοιμάζεται για  ενα νέο πόλεμο στη Συρία αυτή τη φορά, μόλις η χώρα «συνέλθει» από τους ξέφρενους πανηγυρισμούς για την πτώση του Άσσαντ και την επικράτηση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων.

Νωρίτερα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε χαιρετίσει την ανατροπή του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, κάνοντας λόγο για «ιστορική ημέρα», την οποία απέδωσε στα πλήγματα που επέφερε ο στρατός του στους υποστηρικτές της Δαμασκού, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

Επισκεπτόμενος μια περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Συρία, ο Νετανιάχου είπε ότι έχει δώσει εντολή στον ισραηλινό στρατό να καταλάβει εδάφη στην ουδέτερη ζώνη, για να διασφαλίσει την ασφάλεια του Ισραήλ. «Δεν θα επιτρέψουμε σε καμία εχθρική δύναμη να εγκατασταθεί στα σύνορά μας», τόνισε.

Παράλληλα στην ναυτική βάση Ταρτούς που διατηρεί η Ρωσία στη Λαττάκεια πληροφορίες κάνουν λόγο για πυρά ισλαμιστών ανταρτών κατά Ρώσων Πεζοναυτών που την φρουρούν και οι οποίοι δεν έχουν απομακρυνθεί ακόμη.

Πάντως ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ διέψευσε ότι η Ρωσία σκοπεύει να εκκενώσει τη βάση.

Τα ρωσικά πλοία δεν έχουν εγκαταλείψει τη βάση στην Ταρτούς λόγω της κατάστασης στη Συρία, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σχολιάζοντας σχετικές πληροφορίες ότι η βάση εκκενώνεται σταδιακά.

«Υπάρχουν ναυτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο Θάλασσα, ίσως οι δορυφορικές σας εικόνες να τις έχουν μπερδέψει με κάτι άλλο», δήλωσε ο Λαβρόφ στο Φόρουμ της Ντόχα το Σάββατο.

Με αυτόν τον τρόπο σχολίασε, δορυφορικές φωτογραφίες που δείχνουν τη ναυτική βάση στην Ταρτούς άδεια από ρωσικά πλοία.

pronews.gr

Του Νίκου Ιγγλέση

Μέσα σε έντεκα ημέρες οι ισλαμιστές αντάρτες της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) και οι συνεργαζόμενες με αυτούς οργανώσεις εξορμώντας από το προπύργιό τους, την επαρχία Ιντλίμπ, κατέλαβαν τη Δαμασκό. Ο συριακός στρατός κατέρρευσε και το καθεστώς Μπασάρ Αλ Άσαντ ανατράπηκε.

Οι μέχρι σήμερα υποστηρικτές του Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν, δεν μπόρεσαν να το διασώσουν, όπως είχαν κάνει το 2015. Αμφότεροι έδειξαν ότι δεν μπορούν να υπερασπιστούν τους συμμάχους τους και το διεθνές κύρος τους υποβαθμίστηκε.

Περίπου 20.000 τζιχαντιστές χωρίς βαριά όπλα, μόνο με φορητό οπλισμό και πολυβόλα πάνω σε ημιφορτηγά και κάποια drones, διέλυσαν έναν οργανωμένο στρατό που διέθετε άρματα μάχης, βαρύ πυροβολικό, πυραύλους και είχε την υποστήριξη, τουλάχιστον στην αρχική φάση της σύγκρουσης, της ρωσικής αεροπορίας.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία αποτελούν μια στρατηγική νίκη της Τουρκίας που βλέπει να υλοποιείται το όραμά της για την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που είχε διαλυθεί το 1918 με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο τουρκικός θρίαμβος επιτεύχθηκε χωρίς την άμεση εμπλοκή τουρκικών στρατευμάτων, αλλά μέσω των, πληρεξουσίων της Άγκυρας, τζιχαντιστών που η ίδια προστάτευσε, συντήρησε, χρηματοδότησε και εξόπλισε στη βορειοδυτική επαρχία της Ιντλίμπ. Η κυβέρνηση της Δαμασκού, η Ρωσία, το Ιράν και η Χεσμπολάχ που πολέμησαν στο πλευρό του Άσαντ συμφώνησαν με την Τουρκία, το 2016, να μείνει η επαρχία αυτή υπό τον έλεγχο της τελευταίας. Οκτώ χρόνια μετά πληρώνουν το τίμημα του στρατηγικού λάθους τους. Άλλη μια φορά η ιστορία επιβεβαιώνει ότι η όποια συμφωνία με τους Τούρκους θα ισχύσει όσο τους εξυπηρετεί και θα την ανατρέψουν μόλις βρουν την κατάλληλη ευκαιρία. Αυτό ας γίνει μάθημα και στους κυρίους Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη.

Ο νέος γεωπολιτικός χάρτης της Μέσης Ανατολής θα υποχρεώσει όλους τους παίκτες,  μεγάλους και μικρούς, να αναπροσαρμόσουν τη στάση τους. Κανείς δε θα μπορεί να αγνοήσει την αναβαθμισμένη Τουρκία.

– Χάρτης της Συρίας. Με κίτρινο χρώμα οι περιοχές που ελέγχονται από τους Κούρδους.
Με βαθύ πράσινο οι περιοχές που ελέγχονται από τον τουρκικό στρατό. Με κόκκινο
οι περιοχές που βρίσκονται οι ρωσικές βάσεις. Με ανοιχτό γκρι οι περιοχές υπό
τον έλεγχο των τζιχαντιστών.

– Η Ρωσία θα επιδιώξει, προσώρας, να διατηρήσει τη ναυτική βάση της (Ταρτούς) και την αντίστοιχη αεροπορική (Χμεϊμίμ-Λαττάκεια) στη δυτική παραθαλάσσια Συρία. Είναι οι μοναδικές στρατιωτικές βάσεις που διαθέτει σ’ όλη τη Μεσόγειο. Ποιά ανταλλάγματα όμως θα υποχρεωθεί να δώσει στην Τουρκία; Μέχρι στιγμής οι τζιχαντιστές έμειναν μακριά από τις περιοχές των βάσεων. Μεσοπρόθεσμα, όμως, η Άγκυρα θα επιδιώξει να απομακρύνει τους Ρώσους από το «μαλακό υπογάστριό της». Σ’ αυτό θα έχει την αμέριστη υποστήριξη της Δύσης.

– Το Ιράν θα επιχειρήσει να διασώσει τις δυνάμεις της Χεσμπολάχ και των άλλων συμμαχικών παραστρατιωτικών οργανώσεων καθώς και του στρατιωτικού εξοπλισμού που διαθέτει στο συριακό έδαφος. Σε περίπτωση μελλοντικών τουρκικών ενστάσεων θα υποχρεωθεί να αποσύρει άνδρες και υλικό στο Ιράκ. Πάντως ο «Άξονας της Αντίστασης» κατά του Ισραήλ έχει αποδιοργανωθεί.

– Οι ΗΠΑ και ευρύτερα οι Νατοϊκοί είναι απόλυτα ικανοποιημένοι που απαλλάχτηκαν από τον μισητό σύμμαχο της Μόσχας, Μπασάρ Αλ Άσαντ. Ανησυχούν, όμως, ιδιαίτερα για τις προθέσεις του νέου καθεστώτος, ιδιαίτερα απέναντι στο Ισραήλ και τους Κούρδους που ελέγχουν την ανατολική Συρία.

– Το Ισραήλ βλέπει με ικανοποίηση τη διάλυση του σιιτικού «Άξονα της Αντίστασης». Ελπίζει ότι θα διακοπεί ο εφοδιασμός της Χεσμπολάχ από το Ιράν, αλλά, ανησυχεί από το γεγονός ότι οι ελεγχόμενοι από την Τουρκία τζιχαντιστές έφτασαν στο βόρεια σύνορά του, στα υψώματα του Γκολάν. Στην Ιερουσαλήμ καλούνται να εκτιμήσουν πόσο γρήγορα η απειλή από τη σιιτική Χεσμπολάχ του Λιβάνου θα αντικατασταθεί από τη σουνιτική τζιχαντιστική απειλή από τη Συρία; Για το Ισραήλ το νέο καθεστώς δε θα πρέπει να σταθεροποιηθεί και να ισχυροποιηθεί. Για να συμβεί αυτό όμως, θα πρέπει να βρεθεί σε σύγκρουση με άλλες δυνάμεις εντός της Συρίας όπως είναι οι Κούρδοι.

– Οι Κούρδοι της Συρίας (SDF-YPG), που ελέγχουν, με τη βοήθεια περιορισμένων αμερικανικών δυνάμεων, τη βορειοανατολική Συρία,  αντιλαμβάνονται ότι θα είναι ο επόμενος στόχος Τουρκίας – τζιχαντιστών. Ήδη οι πρώτες συγκρούσεις ξεκίνησαν. Το ερώτημα είναι αν θα τους υπερασπιστούν μακροπρόθεσμα οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί. Ένα μεγάλο παζάρι θα αρχίσει σύντομα μεταξύ των δυνάμεων αυτών για την τύχη του κουρδικού λαού.

– Όλοι οι υπόλοιποι παίκτες στη Μέση Ανατολή (Αίγυπτος, Σ. Αραβία, ΗΑΕ, Ιράκ, Ιορδανία, Λίβανος) οφείλουν να αναθεωρήσουν τη θέση τους απέναντι στην αναβαθμισμένη τουρκική ισχύ. Η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και η Συρία θα αποτελούν ένα νέο συμμαχικό άξονα.

– Οι διάφορες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες (Χριστιανοί, Αλαουίτες, Δρούζοι κ.α.) στη Συρία θα υποστούν συστηματική εξόντωση μόλις το νέο καθεστώς σταθεροποιηθεί και αναγνωριστεί διεθνώς. Το καθεστώς Άσαντ μπορεί να ήταν αυταρχικό, αλλά ήταν κοσμικό, οι τζιχαντιστές όμως θα είναι αμείλικτοι με το Ισλάμ.

Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει άμεσα να αναθεωρήσουν τις ακολουθούμενες μέχρι σήμερα πολιτικές τους απέναντι  στην αναβαθμισμένη, γεωπολιτικά, Τουρκία. Ο κατευνασμός, ο δήθεν καλοπροαίρετος διάλογος,  και οι επικλήσεις να δείξει η Άγκυρα καλή θέληση είναι όχι μόνο ατελέσφορα, αλλά και επικίνδυνα. Χρειάζεται επειγόντως αναβάθμιση της πολιτικής, διπλωματικής και ιδιαίτερα της στρατιωτικής ισχύος του Ελληνισμού καθώς και συμμαχίες με τις δυνάμεις εκείνες που θεωρούν την ισχυροποίηση του τουρκικού άξονα άμεση απειλή και για τη δική τους ύπαρξη.

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr

Ο αγωγός Κατάρ-Τουρκίας ήταν μια πρόταση για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου από το κοίτασμα Ιράν-Κατάρ South Pars προς την Τουρκία, όπου θα μπορούσε να συνδεθεί με τον αγωγό Nabucco για να τροφοδοτήσει ευρωπαίους πελάτες καθώς και την Τουρκία την ίδια.

Μια προτεινόμενη διαδρομή προς την Τουρκία ήταν μέσω της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας και της Συρίας και μια άλλη μέσω της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ και του Ιράκ.

Στο βόρειο Ιράκ όμως υπάρχουν οι Κούρδοι οι οποίοι ήταν άγνωστο εάν θα συνεκφωνούσαν σε ένα τέτοιο έργο.

Το αγωγό είχε απορρίψει ο πρώην -πλέον- πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσσαντ, καθώς αφενός δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της χώρας του και αφετέρου επιθυμούσε την προοπτική ενός άλλου ανταγωνιστικού αγωγού ο οποίος μέσω του Ιράν και του Ιράκ θα κατέληγε στην Συρία και απο εκεί θα μεταφερόταν με πλοία στην Ευρώπη.

Για τους δυτικούς η απόρριψη του αγωγού ήταν για να “προστατέψει Άσσαντ τα συμφέροντα του συμμάχου του, της Ρωσίας στην προμήθεια φ.α. στην Ευρώπη.

Πολιτικοί επιστήμονες και δημοσιογράφοι έχουν υποθέσει ότι ο συριακός εμφύλιος πόλεμος ήταν μια μυστική επιχείρηση της CIA λόγω της απόρριψης της πρότασης του αγωγού από τη Μπααθική Συρία και της στροφής της σε έναν αγωγό Ιράν-Ιράκ-Συρίας αντ’ αυτού.[

Τώρα με την πτώση Άσσαντ τα σχέδια για την κατασκευή του αγωγού έρχονται ξανά στην επικαιρότητα αφοί το κυριότερο εμπόδιο, δηλαδή ο Σύρος πρόεδρος έχει φύγει από τη μέση.

pronews.gr

Κοσμοϊστορικές εξελίξεις φαίνεται πως φέρνει η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Όπως δήλωσε  στην εκπομπή «Συνάντηση με τον Τύπο» του NBC, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ θα εξετάσει οπωσδήποτε το ενδεχόμενο αποχώρησης των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ»/

Ο Ντόναλντ Τραμπ τόνισε χαρακτηριστικά πως θα εξετάσει «οπωσδήποτε» το ενδεχόμενο αποχώρησης των ΗΠΑ από τη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, εάν οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπιστούν δίκαια, όπως είπε, υπονοώντας τις αμυντικές δαπάνες.

Παράλληλα ο Τραμπ αναφέρθηκε επίσης στο μεταναστευτικό ξεκαθαρίζοντας ότι στόχος του είναι να απελάσει όλους τους παράνομους μετανάστες που βρίσκονται στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του.

Ακόμη τόνισε πως θέλει να υπάρξει συμφωνία για την προστασία των μεταναστών «που ήρθαν παράνομα στη χώρα ως παιδιά».

Επίσης δήλωσε πως θα προσπαθήσει να λήξει την αυτόματη χορήγηση αμερικανικής ιθαγένειας σε αλλοδαπούς λόγω γέννησης στη χώρα «από την πρώτη μέρα» της θητείας του.

pronews.gr

Το Κρεμλίνο δήλωσε ότι η Ρωσία είναι ανοιχτή σε συνομιλίες για το ουκρανικό, αφού ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ζήτησε την κατάπαυση του πυρός και την έναρξη διαπραγματεύσεων.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε ότι οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να βασίζονται στις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης του 2022 και στις τρέχουσες πραγματικότητες επί του πεδίου της μάχης.

Ο Πεσκόφ σημείωσε επίσης ότι η Ουκρανία με ειδικό διάταγμά απαγόρευσε τις διαπραγματεύσεις με τη ρωσική ηγεσία, και ως πρώτο βήμα θα πρέπει να ανακληθεί προκειμένου να ξεκινήσει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση.

Νωρίτερα ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ είχε καλέσει μέσω της πλατφόρμας του, της Truth Social, σε «άμεση κατάπαυση του πυρός» και διαπραγματεύσεις για να μπει τέλος στη σύγκρουση στην Ουκρανία.

«Θα έπρεπε να υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός και θα έπρεπε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Υπερβολικά πολλές ζωές χάθηκαν μάταια, υπερβολικά πολλές οικογένειες καταστράφηκαν και, αν αυτό συνεχισθεί, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι πιο μεγάλο και πολύ χειρότερο», έγραψε υποστηρίζοντας ότι η Ουκρανία έχασε «με γελοίο τρόπο» 400.000 στρατιώτες και πολύ περισσότερους αμάχους».

Ο Ντ.Τραμπ είπε ακόμη ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι «θα ήθελε να συνάψει μια συμφωνία» για να βάλει τέλος στον πόλεμο.

«Ο Ζελένσκι και η Ουκρανία θα ήθελαν να συνάψουν μια συμφωνία και να βάλουν τέλος στην τρέλα», έγραψε μετά τη συνάντησή του χθες, Σάββατο, στο Παρίσι με τον Ουκρανό πρόεδρο.

«Ξέρω καλά τον Βλαντίμιρ. Είναι καιρός να δράσει. Η Κίνα μπορεί να βοηθήσει. Ο κόσμος περιμένει!», κατέληξε ο Τραμπ.

pronews.gr

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τόνισε κατά την διάρκεια της ομιλίας του σε εκδήλωση για την 80ή επέτειο απελευθέρωσης της Καρπάθου ότι «Κανείς Έλληνας δεν διανοείται ότι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η Τουρκία και να οδηγηθεί σε διαπραγμάτευση, θα κάναμε από μόνοι μας εκπτώσεις στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων μας».

Όπως επισήμανε, «η συμφωνία δεν είναι αυτοσκοπός. Η συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και τα συμφέροντά μας σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Ούτε διασφαλίζεται η ειρήνη και η σταθερότητα με υποχωρήσεις. Αντιθέτως ενθαρρύνεται η επιθετικότητα και η βουλιμία της άλλης πλευράς».

Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, «οι διεκδικήσεις της Άγκυρας είναι αυθαίρετες και πάντως ανυπόστατες».

Η Τουρκία, συνέχισε, «με τις προκλήσεις και τις απειλές, επισείει το φόβητρο του πολέμου, προκειμένου να κάνει πολύ υψηλό το κόστος της επιμονής στο δίκαιο, για εμάς και τη διεθνή κοινότητα».

Η Ελλάδα, τόνισε, «σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί, με πρόσχημα την καλή θέληση και την ανάγκη ειρήνης και συνεργασίας, να κάνει εκπτώσεις που θα διευκολύνουν την Τουρκία στην υλοποίηση του οράματός της για έλεγχο του μισού Αιγαίου και ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο».

Αναλυτικά στην ομιλία του, ο κ. Καραμανλής είπε:

«Με μεγάλη συγκίνηση βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, για να τιμήσουμε μια μέρα πλήρη συμβολισμών και μηνυμάτων. Μηνυμάτων που εμπνέουν και καθοδηγούν και που απευθύνονται σε πολλούς αποδέκτες. Για την Κάρπαθο, για τα Δωδεκάνησα, για το Αιγαίο μας, για την πατρίδα μας.

Η Κάρπαθος και όλα τα νησιά του Αιγαίου, παρόλο που βίωσαν την τραγωδία πολλών κατακτητών κατά τη διάρκεια των αιώνων, παρέμειναν ελληνικά, τόσο στη σύνθεση και τη συνείδηση του πληθυσμού τους όσο και ως προς την ιστορία και τον πολιτισμό τους. Η συνείδηση αυτή, αλλά και η φλόγα της προσμονής για απελευθέρωση και για ένωση με τον εθνικό κορμό, παρέμεναν άσβεστες και σε πλήρη εγρήγορση.

Κατά την Επανάσταση του 1821, τα Δωδεκάνησα κατέβαλαν μεγάλο τίμημα σε θυσίες και καταστροφές, όπως το ολοκαύτωμα της Κάσου, αλλά δεν κατάφεραν να ενσωματωθούν στο Ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε.

Όμως, χρόνια μετά, η Κάρπαθος ενσάρκωσε με το παράδειγμά της τη λαχτάρα και την επαγρύπνηση και αυτού του κομματιού του Αιγαίου για απελευθέρωση από ξένους κατακτητές και για εθνική ολοκλήρωση. Αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών, χωρίς καμιά προετοιμασία, πόρους ή εφόδια, χωρίς συνεννόηση με τον έξω κόσμο, με μόνο οδηγό το εθνικό τους φρόνημα, οι Καρπάθιοι επαναστάτησαν και σύντομα πήραν την εξουσία από τους Ιταλούς, ύψωσαν την ελληνική σημαία και ανακήρυξαν την απελευθέρωση του νησιού τους και της Κάσου και την ένωσή τους με την Ελλάδα.

Πολύ σημαντικό ότι, σύμφωνα με τον πολιτισμό μας και το Διεθνές Δίκαιο του Πολέμου, οι Καρπάθιοι επέδειξαν παραδειγματικό σεβασμό της ζωής, της τιμής και της περιουσίας όλων των ηττημένων, στρατιωτικών και πολιτών.

Τα μηνύματα πολλά. Πολλές φορές, κόντρα στα μεγέθη και τους ωμούς υπολογισμούς, οι επιλογές μας είναι μονόδρομος. Σήμερα, υπαγορεύονται από την ιστορία, αλλά και από ορθολογισμό, δηλαδή την ανάγκη να διαφυλάξουμε την ενότητα και την ασφάλεια του εθνικού μας χώρου και τα κατά το Διεθνές Δίκαιο δικαιώματα της χώρας μας, που είναι συνδεδεμένα με ζωτικά συμφέροντά μας. Αυτό απαιτεί διαρκή προσήλωση στο στόχο.

Δεν είναι κάτι που θα πετύχουμε απαραίτητα στο χρονικό διάστημα που θα το επιθυμούσαμε. Χρειάζεται, όμως, να μην παρεκκλίνουμε από το στόχο, να προετοιμαζόμαστε και να διαβάζουμε τη συγκυρία, ώστε όταν αυτή το επιτρέψει, να την αξιοποιήσουμε με αποφασιστικότητα. Αυτό έκαναν και οι Καρπάθιοι τις μέρες εκείνες.

Για αιώνες ήταν προσηλωμένοι στο στόχο τους. Αλλά η επιλογή τους ήταν μία. Και όταν ήρθε η κατάλληλη συγκυρία, με θάρρος και αποφασιστικότητα, δρομολόγησαν τις εξελίξεις.

Ένα μικρό νησί, απομονωμένο, μέσα σε μια αβέβαιη πολεμική συγκυρία, με ελάχιστα μέσα, έκανε το καθήκον του. Είναι χαρακτηριστική η αποστολή των 7 ανδρών που διέσχισαν με ένα μικρό καΐκι τη Μεσόγειο, υπό αντίξοες συνθήκες, για να μεταφέρουν στην Αίγυπτο, στην ελληνική κυβέρνηση και τους Συμμάχους, το μήνυμα της απελευθέρωσης και της Ένωσης με την Ελλάδα. Μπροστά στις αντιξοότητες, εν μέσω θαλάσσης, είναι χαρακτηριστική η γνωστή φράση ενός από αυτούς: «Εμπρός, μόνο εμπρός είναι ο σκοπός μας». Λίγες μέρες μετά, οι Σύμμαχοι έφταναν στο νησί.

Το ίδιο βράδυ, το BBC χαρακτήριζε το γεγονός αυτό της απελευθερώσεως της Καρπάθου μοναδικό στα χρονικά του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Τα Δωδεκάνησα, όπως και όλο το Αιγαίο, έχουν τεράστια γεωπολιτική σημασία. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, με τις κρίσεις στην περιφέρειά μας, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, η σημασία αυτή καθίσταται ακόμα πιο επίκαιρη. Η σημασία της Αλεξανδρούπολης στο Βορρά και της Σούδας στο Νότο έχουν εμπεδωθεί διεθνώς. Οι εμπορικές και στρατιωτικές διελεύσεις μέσω του Αιγαίου είναι ζωτικής σημασίας για εμάς και τους εταίρους μας.

Ακόμη πιο σημαντικό, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί η Ελλάδα να μην έχει τον έλεγχο της περιοχής, προκειμένου να διασφαλίζει την ασφάλεια και τη σταθερότητα εκεί, για την ίδια και τους εταίρους της. Και το κυριότερο, σε ένα χώρο που είναι γεμάτος από ελληνικά νησιά, από ελληνικά εδάφη, και του οποίου η ενότητα με τον ηπειρωτικό χώρο πρέπει να είναι πάντα διασφαλισμένη.

Όμως στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επιχειρεί να παρεμποδίσει την Ελλάδα στην άσκηση των δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων της, όπως απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και τους Διεθνείς Οργανισμούς. Ας μην γελιόμαστε. Οι διεκδικήσεις της Άγκυρας είναι αυθαίρετες και πάντως ανυπόστατες. Όσο καλή διάθεση και αν έχει η Ελλάδα για διάλογο και ειρήνη με την Τουρκία, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να βρίσκουν κάποιο δίκιο στην Τουρκία εκεί που δεν υπάρχει, προκειμένου να φανούν δίκαιες και λογικές οι παραχωρήσεις, η αλήθεια είναι αυτή.

Με τη σταθερή επιμονή της σε αυτές τις διεκδικήσεις από τη δεκαετία του ’70 και μετά, η Τουρκία επιδιώκει να τις νομιμοποιήσει, να εθίσει εμάς και τη διεθνή κοινότητα σε αυτές και να τις κάνει από την πίσω πόρτα ζητήματα προς διαπραγμάτευση. Με τις προκλήσεις και τις απειλές, επισείει το φόβητρο του πολέμου, προκειμένου να κάνει πολύ υψηλό το κόστος της επιμονής στο δίκαιο, για εμάς και τη διεθνή κοινότητα. Με το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας που επισήμως έχει υιοθετήσει η Τουρκία, έχει καταστήσει το όραμά της για έλεγχο του μισού Αιγαίου και ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο επίσημο εθνικό δόγμα, το οποίο υπηρετεί με σχέδιο και πρόγραμμα. Δεν είναι μπλόφα. Δεν είναι διαπραγματευτικό χαρτί.

Το έχει εισάγει στα σχολικά βιβλία και το διδάσκει στις νέες γενιές με σκοπό να τις γαλουχήσει και να τις προετοιμάσει σε βάθος χρόνου για την υλοποίηση αυτού του στόχου.

Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί, με πρόσχημα την καλή θέληση και την ανάγκη ειρήνης και συνεργασίας, να κάνει εκπτώσεις που θα διευκολύνουν την Τουρκία στην υλοποίηση αυτού του οράματος. Γιατί το καθετί που κερδίζει η Τουρκία θα αποτελεί κεκτημένο προς τη μακροπρόθεσμη πραγματοποίηση αυτού του οράματος, όχι αντίτιμο για την εξασφάλιση της ειρήνης.

Ασφαλώς, ιδανικά, όλοι θέλουμε μια Τουρκία δίπλα μας, με την οποία θα μπορούμε να ζούμε με ειρήνη και συνεργασία. Και, οπωσδήποτε, πρέπει να το επιδιώκουμε αυτό.

Είναι μια χώρα που η γεωγραφία ορίζει πως πρέπει να ζούμε μαζί της ως γείτονες. Είναι θετικό όταν και αν το κλίμα στις μεταξύ μας σχέσεις, από έντονα συγκρουσιακό, κινείται στην κατεύθυνση της ύφεσης. Και, ασφαλώς, πρέπει να εξαντλήσουμε την όποια ευκαιρία παρουσιαστεί για επίλυση της διαφοράς μας για την οριοθέτηση ΑΟΖ κι υφαλοκρηπίδας. Θα πρέπει, όμως, όταν προσερχόμαστε στο όποιο διάλογο με την Τουρκία, να είμαστε πρώτα από όλα εμείς ξεκάθαροι ως προς το τι συζητάμε και ποια πράγματα μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Και να το κάνουμε μετά ξεκάθαρο τόσο στην Τουρκία όσο και σε εταίρους και συμμάχους.

Γιατί γίνεται μια παρεξήγηση. Πολλοί λένε ότι έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Κανένας δεν αρνήθηκε τα δικαιώματα της Τουρκίας. Τα δικαιώματα εκείνα, όμως, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και από τις Διεθνείς Συνθήκες και όχι αυτά που ονειρεύεται η ίδια με τις θεωρίες περί γκρίζων ζωνών και τις φιλοδοξίες της περί Γαλάζιας Πατρίδας ή συνόρων της καρδιάς της.

Δεν είναι λάθος να υπάρχουν δίαυλοι διαλόγου με την Τουρκία. Λάθος θα ήταν αν γίνεται εσφαλμένη ανάγνωση των προθέσεών της. Η Τουρκία δεν θέτει απλώς κάποια ζητήματα για τα οποία καλοπροαίρετα έχει διαφορετική άποψη από την δική μας, τα οποία ενδεχομένως θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου.

Η δηλωμένη στόχευση της Τουρκίας είναι να ανατρέψει το υφιστάμενο καθεστώς, όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς Συνθήκες, να διασπάσει την ενότητα του Ελληνικού χώρου και να επιβάλλει το imperium της στην ευρύτερη περιοχή.

Με απλά λόγια, κινείται συστηματικά και διαχρονικά στην κατεύθυνση του αναθεωρητισμού και της διασφάλισης ηγεμονικής θέσης. Εάν το επετύγχανε αυτό, η Ελλάδα θα υποβιβαζόταν σε χώρα υποτελή και εξαρτώμενη από αυτήν.

Ηχηρός μάρτυρας των προθέσεων της Τουρκίας είναι το Τουρκο – Λιβυκό Μνημόνιο. Πρόκειται για μια πασιφανώς παράλογη και παράνομη ενέργεια που είναι ανυπόστατη και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.

Η Τουρκία, ωστόσο, χωρίς να έχει καμία επαφή με τη Λιβύη, γεωγραφικά και νομικά, σαν να μην υπάρχουν τα ελληνικά νησιά στην περιοχή, μοίρασε με τη Λιβύη την ΑΟΖ της Ελλάδας. Και, παρόλο που έχει καταδικαστεί από όλη τη διεθνή κοινότητα για αυτήν την εξόφθαλμη παρανομία της, εξακολουθεί να κάνει πως δεν καταλαβαίνει.

Όμως είναι ακριβώς αυτό που διεκδικεί και για το υπόλοιπό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Να αγνοηθούν τα ελληνικά νησιά και εκεί και να μοιραστεί ο θαλάσσιος χώρος σαν να μην υπάρχουν.

Το μόνο πράγμα για το οποίο το Διεθνές Δίκαιο μας καλεί να διαπραγματευτούμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Για τίποτα άλλο. Και να διαπραγματευτούμε με βάση τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τίποτα άλλο. Αλλά και η επίκληση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου δεν αποτελεί πανάκεια και δεν αρκεί από μόνη της.

Η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιεί όλες τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει σαν χώρα, αλλά και όλα τα εργαλεία που προσφέρει το Διεθνές Δίκαιο, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της κατά την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Αυτό είναι το αυτονόητο, αυτό κάνουν όλες οι χώρες του κόσμου. Κανείς Έλληνας δεν διανοείται ότι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η Τουρκία και να οδηγηθεί σε διαπραγμάτευση, θα κάναμε από μόνοι μας εκπτώσεις στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων μας. Η συμφωνία δεν είναι αυτοσκοπός.

Η συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και τα συμφέροντά μας σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Ούτε διασφαλίζεται η ειρήνη και η σταθερότητα με υποχωρήσεις. Αντιθέτως ενθαρρύνεται η επιθετικότητα και η βουλιμία της άλλης πλευράς.

Και έχει η Ελλάδα πολλά πλεονεκτήματα. Η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είναι ένα μονομερές και αναφαίρετο δικαίωμά μας, κατοχυρωμένο από το Διεθνές Δίκαιο, που δεν υπόκειται σε διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Οποιαδήποτε διευθέτηση θα πρέπει να διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα.

Και, σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε οριοθέτηση είτε προσφυγή στη Χάγη θα πρέπει να διασφαλίζει ότι αυτό το δικαίωμα θα ληφθεί υπόψη και δεν θα οδηγηθούμε σε μια οριοθέτηση που θα ακυρώνει τη δυνατότητα μελλοντικής επέκτασης εκ μέρους της Ελλάδας.

Επιπλέον, η Ελλάδα πρέπει να καθιστά σαφές ότι είναι αποφασισμένη να διεκδικήσει το μέγιστο της οριοθέτησης που της επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο. Γιατί, σε μια διαπραγμάτευση, είναι καίριες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που κάνεις, ώστε να μεγιστοποιήσεις τα κέρδη σου. Αλλά και τα μηνύματα που περνάς προς την άλλη πλευρά και προς τη διεθνή κοινότητα. Γι΄ αυτό θα επισημάνω ορισμένα πράγματα. Θα πρέπει να καταθέσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, συμμορφούμενοι με την αντίστοιχη κοινοτική οδηγία.

Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε αυτό και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποτυπωθούν τα δικαιώματά μας με τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, μπορεί επίσης κάλλιστα να ενταχθεί η ενεργοποίηση της ανακήρυξης της ΑΟΖ με βάση τη μέση γραμμή, κατά τον Ν. 4001/2011 και τους όρους και τις προϋποθέσεις του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας. Είναι απολύτως σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και δεν εμποδίζει την όποια διαπραγμάτευση.

Ο Χάρτης της Σεβίλλης που απεικονίζει ακριβώς την ΑΟΖ που δικαιούται η Ελλάδα χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να τον αξιοποιούμε. Πρέπει να προχωρήσει το κλείσιμο των κόλπων και η χάραξη ευθειών γραμμών βάσης που θα επεκτείνουν το χώρο που δικαιούται η Ελλάδα. Και ένα ακόμη πολύ βασικό. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε την οικονομική δραστηριότητα σε κάθε νησί και βραχονησίδα.

Αυτό, λοιπόν, είναι το μόνο πράγμα που μπορούμε να συζητήσουμε με την Τουρκία, αλλά αυτό είναι και το πλαίσιο και οι προϋποθέσεις για μια λύση δίκαιη για την Ελλάδα που θα διασφαλίζει την ασφάλεια, την ακεραιότητα και τα συμφέροντά της. Τι άλλο θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ή να παραπέμψουμε στη Χάγη;

Το αν ελληνικά νησιά και βραχονησίδες θα δοθούν στην Τουρκία; Πέρα από το παράλογο του πράγματος, αυτά έχουν λυθεί από Διεθνείς Συνθήκες δεκαετίες τώρα. Όμως, όσο η Τουρκία δεν λογικεύεται ως προς αυτό, πως θα καταλήξουμε σε συμφωνία για τις ΑΟΖ; Πού θα αποδοθεί η ΑΟΖ αυτών των νησιών;

Και, φυσικά, δεν μπορεί να γίνεται λόγος περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών ή περί μερικής αποστρατιωτικοποίησης. Οι δυνάμεις αυτές εγγυώνται όχι μόνο την άμυνα των νησιών μας, αλλά και – ακόμα βασικότερο – την αποτροπή. Οτιδήποτε και να επικαλείται η Τουρκία, υπέρτερο όλων είναι το δικαίωμα κάθε κράτους στην άμυνα με βάση τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, καθώς και με βάση το Διεθνές Δίκαιο, γραπτό και εθιμικό.

Πόσο μάλλον έναντι μιας χώρας που έχει εισβάλει στην Κύπρο και επί 50 χρόνια κατέχει το 37% του εδάφους της, απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο με το casus belli, αλλά και με πολλές άλλες ευκαιρίες, διεκδικεί νησιά μας πολλές φορές και με πολεμική ρητορική και έχει σταθμεύσει απέναντι από τα νησιά μας τη λεγόμενη Στρατιά του Αιγαίου, με το μεγαλύτερο αποβατικό στόλο στην Ευρώπη. Συγχρόνως, η Ελλάδα είναι υπόχρεη και έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίζει την υπεράσπιση και την ακεραιότητα των νοτιοανατολικών συνόρων της Ένωσης.

Προφανώς είναι αδιανόητη η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Τουρκία σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Όπως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε τονίσει στον πρόεδρο των ΗΠΑ George Bush τον πρεσβύτερο, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1991, αν η Τουρκία αποκτήσει υφαλοκρηπίδα δυτικά των νησιών, τότε τα νησιά μας σταδιακά θα περιέλθουν στον έλεγχο της Τουρκίας και θα διασπαστεί η ενότητα και η συνεκτικότητα της Ελληνικής επικράτειας.

Ακόμα, η Τουρκία επιχειρεί συνεχώς να επιτύχει την αναγνώριση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης ως τουρκικής, με απώτερους μάλιστα σκοπούς.

Πλέον προσπαθεί σιγά σιγά να δημιουργήσει και άλλο ζήτημα. Θέτει θέμα «ομογενών» της στα Δωδεκάνησα. Η συνθήκη της Λωζάνης είναι ξεκάθαρη και αναφέρεται σε μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Μουσουλμανική μειονότητα, η οποία αποτελείται από τρεις εθνοτικές ομάδες, εξίσου σημαντικές.

Το μέλος της κάθε μιας απ΄αυτές μπορεί να επικαλείται την εθνοτική του καταγωγή, τουρκογενή, πομακική ή ρομά, στο πλαίσιο του ατομικού αυτοπροσδιορισμού. Αλλά δεν μπορεί κανείς εκ του πονηρού να συγχέει Συνθήκες που αφορούν τα σύνολα, όπως η Συνθήκη της Λωζάνης, με Συνθήκες και πρόνοιες που αφορούν τα άτομα και τα ατομικά δικαιώματα. Η Ελλάδα είναι μια Ευρωπαϊκή δημοκρατία που ακολουθεί μια σύγχρονη μειονοτική πολιτική που προάγει την ευημερία της μειονότητας. Κανένα άλλο κράτος, πολύ δε περισσότερο ένα κράτος που ευθύνεται για τον σχεδόν αφανισμό της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία, δεν πρέπει να διανοείται ότι μπορεί να έχει λόγο στις εσωτερικές μας υποθέσεις και να προβάλλει απαιτήσεις. Ούτε είναι νοητό να συνδέεται η εθνοτική καταγωγή με αλυτρωτικές στοχεύσεις.

Καίρια προτεραιότητα είναι πάντα ο Κυπριακός Ελληνισμός. Όχι μόνο γιατί είναι αναπόσπαστο τμήμα του Έθνους. Αλλά και διότι το τόξο που σχηματίζουν τα δύο κράτη μας αποτελεί ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα που αναβαθμίζει με τον πιο κατακόρυφο τρόπο τη γεωπολιτική σημασία του Ελληνισμού.

Αυτό ακριβώς φοβάται η Τουρκία και αυτό ακριβώς προσπαθεί να ακυρώσει. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Ελληνισμός αποτελεί τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι το προπύργιό της σε μια πολύ κρίσιμη περιοχή. Γι αυτό και η λύση του Κυπριακού μάς αφορά άμεσα και θα πρέπει να γίνει με τρόπο που να είναι σύμφωνος με τις αποφάσεις των οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και που να συνάδει με το κοινοτικό κεκτημένο. Και σίγουρα με τρόπο που να είναι λειτουργικός και βιώσιμος και όχι να καθιστά το Κυπριακό κράτος όμηρο της Τουρκίας.

Είναι βέβαιο ότι, για την αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων, θα πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από κανέναν.

Όμως, είναι παρ’ όλα αυτά σημαντικό να οικοδομούμε και ισχυρές συμμαχίες, στη βάση διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, που αναβαθμίζουν τη θέση μας στην περιοχή. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εργαζόμαστε αδιάλειπτα για την ανάδειξη των προβλημάτων με την Τουρκία ως Ευρω-τουρκικών και όχι αμειγώς ελληνοτουρκικών. Τα τελευταία χρόνια, ο τρόπος που λειτουργεί η Άγκυρα έχει αρχίσει να απασχολεί περισσότερο εταίρους και συμμάχους. Κορυφαίο παράδειγμα η χρησιμοποίηση από την Τουρκία των μεταναστών ως όπλο που αντιμετωπίσαμε επιτυχώς στον Έβρο πριν λίγα χρόνια και που κατέστησε σαφές ότι η Ελλάδα υπερασπίζεται Ευρωπαϊκά σύνορα απέναντι σε υπαρκτή απειλή.

Αυτό, όμως, από μόνο του δεν αρκεί. Είναι απολύτως απαραίτητα να περνάμε και εμείς στη διεθνή κοινότητα τα σωστά μηνύματα για την Τουρκία και να μην αφήνουμε περιθώρια για παρερμηνείες και ψευδαισθήσεις.

Είναι γνωστό ότι πάντα υπάρχουν επιτήδειοι τρίτοι που για δικούς τους λόγους ευνοούν μια εφ’ όλης της ύλης ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις αβάσιμες αξιώσεις της Τουρκίας. Με απώτερο στόχο έναν συμβιβασμό διανομής του Αιγαίου με βάση, όχι αποκλειστικά το Διεθνές Δίκαιο, αλλά επί της ουσίας αυτές τις ίδιες τις αξιώσεις της Τουρκίας. Με άλλα λόγια να γίνει αντικείμενο διαλόγου ή παραπομπής στο Διεθνές Δικαστήριο η Ελληνική κυριαρχία επί νήσων ή βραχονησίδων κατά την καινοφανή θεωρία των λεγόμενων «γκρίζων ζωνών».

Κανένα κράτος που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του δεν διανοείται να θέσει υπό δικαστική κρίση την εθνική του κυριαρχία και την εδαφική του ακεραιότητα. Και είναι χρέος ιστορικής ακρίβειας να υπογραμμισθεί ότι ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά, τον Ιανουάριο του 2015, που απέκλεισε οριστικά και αμετάκλητα τέτοιο ενδεχόμενο με δήλωση προς τον ΟΗΕ ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου, δηλαδή το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής σε αυτό, για θέματα εδαφικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, όπως και για θέματα εθνικής ασφάλειας.

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό και τις αγαθές προθέσεις κανενός. Θεωρώ όμως χρήσιμες τις επισημάνσεις που στοχεύουν στην βελτιστοποίηση της εθνικής μας στρατηγικής, ειδικά όταν προέρχονται από όσους έχουν χειριστεί τα θέματα αυτά από θέσεις ευθύνης. Σε τελική ανάλυση κοινή είναι η αγωνία και η έγνοια για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων.

Στο Αιγαίο όποιο βότσαλο κι αν σηκώσεις από κάτω Ελλάδα θα βρεις. Όποιο νησί επισκεφτείς ξωκκλήσια με εικόνες της Παναγιάς θα δεις. Στο Αιγαίο, στις ασβεστωμένες αυλές, στα μοναστήρια, στις γιορτές και τα έθιμα, η μια γενιά παραδίδει στην άλλη ελληνική παράδοση και πολιτισμό.

Το Αιγαίο είναι η φυσική άμυνα της πατρίδας μας. Είναι στρατηγικός κόμβος για τις συγκοινωνίες. Το Αιγαίο κάνει την Ελλάδα υπολογίσιμο ναυτικό και γεωπολιτικό παράγοντα. Στο Αιγαίο λοιπόν κρίνεται το στρατηγικό βάθος του Ελληνισμού αλλά και οι αντοχές του. Είναι καθήκον μας, καθήκον μας ιερό, να το υπερασπιστούμε πάση δυνάμει».

pronews.gr

Ο ιδρυτής της Amazon Τζεφ Μπέζος δήλωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο The New York Times DealBook Summit 2024 ότι είναι έτοιμος να υποστηρίξει την ατζέντα απορρύθμισης του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, μια κορυφαία προτεραιότητα για το νεοσύστατο Υπουργείο Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE).

«Είμαι πραγματικά πολύ αισιόδοξος αυτή τη φορά», είπε ο Μπέζος για τη δεύτερη θητεία του Τραμπ, τονίζοντας ότι στην πραγματικότητα ήταν «σούπερ αισιόδοξος».

«Φαίνεται να έχει πολλή ενέργεια για τη μείωση των κανονισμών. Και η άποψή μου, αν μπορώ να τον βοηθήσω να το κάνει αυτό, θα τον βοηθήσω».

Πρόσθεσε ότι ο Τραμπ εμφανίζεται «πιο ήρεμος αυτή τη φορά» και «πιο κατασταλαγμένος».

«Μάλλον μεγαλώσαμε τα τελευταία οκτώ χρόνια», είπε στον Σόρκιν. «Μεγάλωσε και αυτός».

Κλειδί η απορρύθμιση

Η απορρύθμιση ήταν ένα από τα κύρια σημεία εστίασης για τον Τραμπ και το νεοσύστατο DOGE του, το οποίο διοικείται από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Tesla και της SpaceX, Ελον Μασκ, και τον ιδρυτή της βιοτεχνολογίας Βίβεκ Ραμασβάμι. Μέχρι στιγμής, ο Μασκ και ο Ραμασβάμι έχουν πει ότι θα καταργήσουν τους κανονισμούς, με διάφορες ιδέες για να τερματίσουν τη αλλαγή ώρας, να απαλλαγούν από ολόκληρες κρατικές υπηρεσίες και ακόμη και να ξεκινήσουν ένα επίσημο podcast του DOGE, ανέφερε το Fortune.

Δεν είμαι κυνικός λέει ο Μπέζος

Ο Μπέζος είπε ότι είχε μεγάλη επιτυχία στη ζωή του, χωρίς να είναι κυνικός. «Πολύ σπάνια με έχουν εκμεταλλευτεί ως αποτέλεσμα», είπε. Έχει συμβεί μερικές φορές, αλλά όχι πολύ συχνά…Γιατί να είμαστε κυνικοί για αυτό; Ας το εξετάσουμε ελπίζοντας ότι οι δηλώσεις που έχουν γίνει είναι σωστές, ότι αυτό θα γίνει υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Αν αυτό αποδειχθεί αφελές, τότε «θα δούμε», είπε ο Μπέζος.

Το αν ο Μασκ θα ήταν ανοιχτός να συνεργαστεί με τον Μπέζος, τον οποίο στο παρελθόν χλεύαζε ως «αντιγραφέα» είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Επιπλέον, το αν ο Τραμπ θα δεχόταν την προσφορά του Μπέζος μένει να φανεί, καθώς οι δυο τους έχουν μια δύσκολη σχέση στο παρελθόν, με τις ρίζες τόσο σε προσωπικές όσο και σε επαγγελματικές συγκρούσεις.

Ο Τραμπ επέκρινε συχνά τον Μπέζο κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, στοχεύοντας συχνά την Washington Post, την οποία κατέχει ο Μπέζος, κατηγορώντας την για άδικη και μεροληπτική κάλυψη. Ο Τραμπ έχει επίσης βάλει στο στόχαστρο την Amazon στο παρελθόν, ισχυριζόμενος ότι η εταιρεία εκμεταλλεύτηκε τα φορολογικά κενά και πλήρωσε ανεπαρκώς την Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ, ισχυρισμούς που ο Μπέζος και η Amazon έχουν αρνηθεί.

pronews.gr

Ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κάλεσε σήμερα, μέσω της πλατφόρμας του, της Truth Social, σε «άμεση κατάπαυση του πυρός» και διαπραγματεύσεις για να μπει τέλος στη σύγκρουση στην Ουκρανία.

«Θα έπρεπε να υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός και θα έπρεπε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις. Υπερβολικά πολλές ζωές χάθηκαν μάταια, υπερβολικά πολλές οικογένειες καταστράφηκαν και, αν αυτό συνεχισθεί, θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι πιο μεγάλο και πολύ χειρότερο», έγραψε υποστηρίζοντας ότι η Ουκρανία έχασε «με γελοίο τρόπο» 400.000 στρατιώτες και «πολύ περισσότερους αμάχους».

Στο μήνυμά του, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θα αναλάβει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου, διαβεβαίωσε επίσης ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι «θα ήθελε να συνάψει μια συμφωνία» για να βάλει τέλος στον πόλεμο.

«Ο Ζελένσκι και η Ουκρανία θα ήθελαν να συνάψουν μια συμφωνία και να βάλουν τέλος στην τρέλα», έγραψε μετά τη συνάντησή του χθες, Σάββατο, στο Παρίσι με τον ουκρανό πρόεδρο.

«Ξέρω καλά τον Βλαντίμιρ. Είναι καιρός να δράσει. Η Κίνα μπορεί να βοηθήσει. Ο κόσμος περιμένει!», κατέληξε ο Τραμπ.

pronews.gr